آرام مرادی

این پژوهش با هدف بررسی و مقایسة وفاداری مشتریان مجموعه­های ورزشی دولتی و خصوصی شهر تهران با روش توصیفی و از نوع پیمایشی و به شکل میدانی انجام گرفت. جامعة آماری، مشتریان مجموعه­های ورزشی شهر تهران با حداقل شش ماه سابقة فعالیت ورزشی بودند که براساس نمونه­گیری خوشه­ای از بین مناطق 22گانة شهر تهران، 4 منطقه به­صورت تصادفی انتخاب شدند و بعد از شناسایی مجموعه­های ورزشی دولتی و خصوصی مناطق منتخب، 10 باشگاه دولتی و 10 باشگاه خصوصی انتخاب و از هر باشگاه 20 نفر به­صورت تصادفی انتخاب شدند. از 400 پرسشنامة توزیعی، بعد از جدا کردن پرسشنامه­های مخدوش، 386 پرسشنامه قابل استفاده بود. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامة محقق­ساخته با اعتبار 88/0 استفاده شد. اطلاعات با استفاده از آزمون مستقل و تحلیل عاملی تجزیه­وتحلیل شد. نتایج نشان داد از دیدگاه مشتریان، بین دقت در انتخاب برند، هزینة تغییر، رضایتمندی و وفاداری تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0 P>)، ولی تفاوت بین کیفیت خدمات در باشگاه­های ورزشی دولتی و خصوصی معنادار بود (05/0 P<). باتوجه به نتایج پژوهش می­توان گفت از دید مشتریان ارائة کیفیت خدمات مطلوب به­عنوان یکی از مؤلفه­های وفاداری، اهمیت بیشتری نسبت به دیگر مؤلفه­ها دارد.

هدف از این تحقیق، بررسی و مقایسه دیدگاه های استادان دانشگاه و مدیران برگزار کننده مسابقات ورزشی فدراسیون ها در خصوص شایستگی های مدیران رویداد های ورزشی بود. این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی و پیمایشی است و به شکل میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش کلیه استادانی که بیش از سه سال سابقه تدریس دروس مرتبط با مدیریت رویداد ورزشی را در دانشگاه ها داشتند (39 نفر) و مدیران برگزاری مسابقات ورزشی فدراسیون های کشور ( 50 نفر) بود و نمونه آماری برابر با جامعه آماری 89 نفر بود. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه 65 سؤالی بسته پاسخ شایستگی مدیران رویدادهای ورزشی COSEM (تاه، 1997) بود که روایی محتوای آن توسط استادان دانشگاه تأیید شد و ضریب پایایی آن 87/0 به دست آمد. از آزمون تحلیل عاملی تأییدی با چرخش واریماکس و آزمون کولموگروف اسمیرنوف و آزمون t گروه های مستقل در قسمت آمار استنباطی استفاده شد. نتایج نشان داد که شیوه های برنامه ریزی و مدیریت رویداد، مدیریت اماکن و تجهیزات ورزشی و مدیریت تحقیق و بازاریابی رویداد از مهم ترین شایستگی های مدیران رویدادهای ورزشی است. همچنین تفاوت معنا داری بین نظرهای استادان دانشگاه و مدیران برگزاری مسابقات فدراسیون های ورزشی کشور مشاهده نشد.

زمینه و هدف: تأثیر تربیت بدنی و ورزش در توان رزمی فرماندهی انتظامی مشخص است و این حوزه نیازمند برنامه ریزی دقیق است. هدف پژوهش حاضر تحلیل راهبردی تربیت بدنی و ورزش فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران بود. روش: روش تحقیق آمیخته با رویکرد توصیفی- تحلیلی بود. جامعه آماری بخش کیفی پژوهش شامل مدیران،کارشناسان و افراد صاحب نظر (58 نفر) بود. جامعه آماری بخش کمی پژوهش شامل کارشناسان، مربیان، داوران و ورزشکاران حرفه ای شاغل در فراجا به صورت منتخب در دو حوزه بانوان و آقایان (218 نفر) بودند. در این پژوهش از روش هدفمند نمونه گیری در دسترس استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها شامل مصاحبه و پرسش نامه باز و بسته بود. برای اطمینان از روایی تحقیق از معیارهای مقبولیت و تأییدپذیری و برای برای محاسبه پایایی نیز از روش آلفای کرونباخ استفاده شده است.   یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد با توجه به ماتریس های داخلی و خارجی، موقعیت راهبردی (IE) تربیت بدنی و ورزش فرماندهی انتظامی در منطقه تهاجمی SO دارد. با بهره مندی از ماتریس تحلیلSWOT  تعداد 7 راهبرد SO، 3 راهبرد ST، 3 راهبرد WO و 4 راهبرد WT، مجموعاً 17 راهبرد شناسایی شد. این راهبردها با استفاده از ماتریس برنامه ریزی راهبردی کمی (QSPM) اولویت بندی و سپس 154 برنامه عملیاتی متناظر با هر یک از راهبردها تعیین شده است. نتیجه گیری: اداره کل تربیت بدنی فراجا نیاز دارد برنامه تدوین شده را سرلوحه و نقشه کار خود قرار دهد و تا پایین ترین سطوح ورزش در فراجا عملیاتی کند تا وظایف هر بخش مشخص شود.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تحلیل پراکندگی و ارزیابی میزان دسترسی به کاربری های ورزشی بر پایه داده های شهر تهران انجام گرفت. روش تحقیق حاضر از نوع پژوهش های کاربردی و از نظر میزان نظارت بر متغیرها و تحلیل داده ها، توصیفی-تحلیلی بود. روش پژوهش: برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار ARC GIS استفاده شد. ارزیابی توزیع و پراکنش فضاهای ورزشی به دو شکل روش تحلیل شبکه بر پایه دسترسی به فضاهای ورزشی و روش آنالیز آمار فضایی کانونی بر پایه وسعت فضاهای ورزشی انجام پذیرفت که اطلاعات مورد نیاز آن از شبکه راه های شهر تهران به منظور مدلسازی و طراحی شبکه دسترسی شهر تهران نقشه فضاهای ورزشی شهر تهران به عنوان مرکز خدمات بر روی شبکه دسترسی شهر تهران، نقشه کاربری اراضی شهری مناطق ۲۲ گانه کلانشهر تهران به ویژه کاربری مسکونی و سایر دادهای جغرافیای مربوط به مرز مناطق شهر تهران استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که منطقه 1۰با ۸۶ درصد بالاترین محدوده خدمات دهی فضای ورزشی و بعد از آن مناطق ۶، ۱۴، ۸ و ۳ به ترتیب با ۸۴، ۸۰، ۷۹، و ۷۷ درصد در رده های بعدی قرار می گیرند. مناطق 21 و 22 با وجود سرانه بالای فضای ورزشی، دارای کمترین محدوده خدمات دهی فضای ورزشی اند و مناطق ۱۸، ۵ و ۴ به ترتیب با ۳۵، ۴۳ و ۵۷ درصد دارای کمترین سرویس دهی هستند. در منطقه ۲۱ تنها ۴۳ درصد از سطح کاربری مسکونی در محدوده خدمات دهی فضاهای ورزشی واقع شده و بعد از آن مناطق 2۲ و ۵ کمترین مطلوبیت را دارا هستند. منطقه ۸ با ۹۶ درصد و منطقه 1۰ با ۹۹ درصد بالاترین نسبت سطح کاربری مسکونی در محدوده خدمات فضاهای ورزشی را دارند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق، داشتن سرانه ورزشی بالا لزوماً مستلزم استفاده بیشتر و دسترسی بیشتر نیست و در حقیقت، امکانات اصلی ورزشی شهر تهران در مناطقی واقع شده اند که میزان دسترسی به آنها نسبتاً کم است.