دراین نوشتار کارآیی پروتکل کلامی در بررسی روایی سازه یک تست کلوز که بر اساس یک نظریه ساختار بلاغی تهیه شد‘ مورد بررسی قرار گرفته است. منظور از روایی سازه تست دلایلی است که طراح تست برای حذف کلمات از متن داشته است. از افراد شرکت کننده در این پژوهش خواسته شد تا آنچه را که هنگام انجام تست مورد توجه قرار می دهند‘ بیان کنند. مشاهده این افراد در جریان اجرای تست نشان داد تمام آنچه را که آنها هنگام انجام تست مورد توجه قرار داده بودند‘ در پروتکل کلامی آنان بیان نشد. از اینرو جهت تکمیل داده ها از رویکرد مصاحبه استفاده شد. پس از اجرای پروتکل کلامی از شرکت کنندگان در این پژوهش خواسته شد تا درمورد کلماتی که برای تکمیل متن پیشنهاد کردند‘ توضیح بدهند. تحلیل پروتکل کلامی و مصاحبه شرکت کنندگان نشان داد که بیان تمام فرایندهای ذهنی آنان در هنگام انجام تست در پروتکل کلامی ممکن نبوده است. با این وجود‘ با توجه به کیفیت داده های پروتکل کلامی که امکان دستیابی به آنها در رویکردهای دیگر وجودندارد‘ پژوهش حاضر پروتکل کلامی را یک رویکرد مناسب برای بررسی روایی سازه تست های زبان معرفی می کند.
