تاثیر دو برنامه تمرین ترکیبی بر برخی از شاخص های آمادگی جسمانی و قابلیت های حرکتی در کودکانی با ناتوانی ذهنی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: تمرین ورزشی برای کاهش اختلالات عملکرد جسمانی کودکان ناتوان ذهنی مورد توجه است. هدف پژوهش حاضر مطالعه تاثیر دو برنامه تمرین ترکیبی (ترامپولین - راکتی و طناب ز نی - راکتی) بر شاخص های آمادگی جسمانی و قابلیت حرکتی کودکان کم توان ذهنی بود. روش تحقیق: تعداد 24 دانش آموز پسر کم توان ذهنی، با دامنه سنی 15-8 سال و دارای نمره بهره هوشی 50 تا 70، به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند (هر یک هشت نفر). یکی از گروه های تجربی، تمرین (هشت هفته، سه جلسه در هفته، 60 دقیقه در هر جلسه) با ترامپولین – راکت؛ و گروه تجربی دوم، تمرین طناب زنی - راکت را به اجرا درآوردند. گروه کنترل در مداخله تمرینی شرکت نداشته و برنامه های معمول آموزشگاه را دنبال کردند. قبل و بعد از دوره تمرینی از همه افراد آزمون های آمادگی جسمانی و قابلیت حرکتی گرفته شد. از روش تجزیه و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح معنی داری 05/0≥p بهره برداری گردید. یافته ها: هر دو برنامه تمرینی در مقایسه با گروه کنترل، باعث بهبود شاخص های تعادل ایستا با چشمان بسته، تعادل پویا، استقامت عضلات شکمی، توان عضلات اندام های تحتانی و قابلیت حرکتی گردید؛ اما بین دو برنامه تمرینی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. شاخص تعادل ایستا پای چپ با چشمان باز و توان انفجاری فقط در گروه طناب زنی - راکتی در مقایسه با گروه ترامپولین - راکتی و کنترل؛ بهبود معنی داری پیدا کرد؛ با این حال، شاخص های آمادگی قلبی - تنفسی و توان عضلات دست ها بین سه گروه تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه گیری: کودکان کم توان ذهنی احتمالا می توانند برای بهبود برخی شاخص های عملکرد جسمانی و قابلیت حرکتی خود از هر دو برنامه تمرینی اجرا شده استفاده کنند.The effect of two combined exercise trainings on physical fitness indicators and movement ability among mentally retarded children
Background and Aim: Exercise training is important to reduce the physical performance disorders among mentally retarted children. The aim of the present study was to analyze the effect of two combined exercise trainings (trampoline-racquet and rope skipping-racquet) on physical fitness indicators and movement ability among mentally retarded children. Materials and Methods: Twenty-four mentally retarded male students, aged 8-15 y., with an IQ of 50 to 70 were purposefully selected and randomly divided into two experimental groups and one control (each eight persons). One of the experimental groups performed trampoline-racquet training, and the second group performed rope-racquet training (eight-week, three sessions per week, 60 min in each session). The control group did not participate in the intervention exercise and followed the school’s regular training programs. Before and after the exercise trainings, physical fitness and mobility tests were taken from all subjects. Analysis of variance with repeated measures and Bonferroni’s tests were used for data analysis at a significance level of p≤0.05. Results: Both exercise trainings improved static balance with eyes closed, dynamic balance, abdominal muscle endurance, lower limb muscle power, and motor ability compared to the control group, but there was no significant difference between the two training programs. Moreover, the static balance index of the left leg with eyes open and explosive power was significantly improved only in the rope skipping-rocket group compared to the trampoline-rocket and also the control group; while there was no significant differences between the indicators of cardiorespiratory fitness and hand muscle power between the three groups. Conclusion: Studies suggest that exercise training programs can improve physical fitness and mobility in mentally retarded children.