آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۱

چکیده

زمینه و هدف: امروزه یکی از مهم ترین دغدغه های مربیان علاوه بر نوع تمرین مناسب جهت بهبود عملکرد ورزشی، تمرین روی انواع سطوح تمرینی است که در تیم های ورزشی به ندرت مورد توجه قرار گرفته است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر شش هفته تمرین اختصاصی والیبال روی سطوح مختلف (بتن، کف پوش و ماسه) بر برخی عوامل منتخب آمادگی جسمانی در پسران والیبالیست بود. روش تحقیق: سی و شش پسر والیبالیست (میانگین سنی، 82/0±11/16 سال) هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در سه گروه تمرینی شامل تمرین روی سطح بتنی؛ تمرین روی سطح کف پوش؛ و تمرین روی سطح ماسه تقسیم شدند. برنامه آزمون عملکردی تلاش تکراری (پرش و زمان واقعی، زمان و پرش ایده آل) با چهار بار تکرار و استراحت بین تکرارها با سرعت حرکت بازیکنان طی چهار تا هشت ثانیه بود. تمامی آزمون ها قبل و بعد از برنامه تمرینی اجرا شدند. آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/0 ≥p مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: توان بی هوازی، توان انفجاری (رکورد پرش) و کاهش زمان در آزمون عملکردی تکراری در گروهای تمرین روی ماسه و کف پوش، نسبت به گروه تمرین روی بتن، افزایش یافت. میزان چابکی و تعادل پویا در گروه تمرین روی سطح ماسه و کف پوش نسبت به گروه تمرینی روی سطح بتن، به ترتیب کاهش و افزایش معنی داری داشت. ضمن آن که تعادل پویا در گروه تمرین ماسه نسبت به گروه تمرین کف پوش، افزایش بیشتری داشت. نتیجه گیری: تمرینات اختصاصی والیبال روی سطوح ماسه نسبت به سطوح دیگر، با افزایش اضافه بار تمرین باعث ایجاد سازگاری های عصبی - عضلانی و در نهایت، بهبود عملکرد آمادگی جسمانی بازیکنان والیبال می شود. بر این اساس، مربیان می توانند از سطوح ماسه برای به حداکثر رساندن مزایای تمرین و جلوگیری از آسیب و درد بازیکنان استفاده کنند.

Comparison of the effect of specific volleyball exercises on different training surfaces on some selected factors of physical fitness in volleyball boys

Background and Aim: Today, training on various training surfaces is one of the most important concerns of coaches for improving sports performance, which has rarely been considered in sport teams. The purpose of this study was to investigate the effect of six-week of specific volleyball training on ground surfaces (concrete, floor and sand) on some selected factors of physical fitness in volleyball male players. Materials and Methods: Thirty-six male volleyball players (average age, 16.11±0.82 years) were purposefully selected and randomly divided into three training groups including training on concrete, floor, and sand surfaces. The repeated effort performance test (jump and real-time, time and ideal jump) with four repetitions and rest between repetitions at players’ movement speed between 4 to 8 seconds was used. All tests were performed before and after the training programs. One-way analysis of variance and Tukey’s tests were used at the significance level of p≤0.05. Results: Anaerobic power, explosive power (Jumping record) and time reduction in the repeated performance test significantly increased in the both sand and flooring groups compared to the concrete group. Moreover, agility and dynamic balance in the sand and flooring group had a significant decrease and increase, respectively, as compared to the concrete group. Additionally, dynamic balance showed more increased in the sand group than in the floor group. Conclusion: Specific volleyball exercises on sand compared to other surfaces by increasing training overload caused neuro-muscular adaptations and finally improved sports performance and physical fitness of volleyball players. Accordingly, coaches can use sand surfaces to maximize the benefits of training and prevent injury and pain to players.

تبلیغات