نظرات انفرادی قضات دیوان در موضوع خروج بانک مرکزی از شمول عهدنامه مودت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
شاید بتوان تلاش جهت رفع توقیف نزدیک به دو میلیارد دلار از اموال بانک مرکزی ایران در ایالات متحده امریکا را مهم ترین انگیزه ایران در طرح دعوای معروف به برخی دارایی های ایران دانست که با ادعای نقض عهدنامه مودت در دیوان بین المللی دادگستری مطرح شد. اکثریت قضات دیوان با خروج بانک مرکزی از شمول عهدنامه مودت موافق، و تنها پنج نفر از قضات با نظر اکثریت مخالف بودند. نقطه ثقل اختلاف قضات آن بود که آیا باید خرید و نگهداری دوازده اوراق قرضه از سوی بانک مرکزی ایران را عمل حاکمیتی تلقی یا عملی تجاری توصیف کرد. سؤال اصلی پژوهش آن است که «قضات دیوان اعم از اکثریت و اقلیت، با چه استدلالی به نتیجه مورد نظر دست یافتند؟» جهت تحلیل ادله قضات، نظریات انفرادی یکایک قضات بررسی خواهد شد. نتیجه این پژوهش نشان می دهد که هرچند نظر اکثریت قضات، منافع مادی ایران در این پرونده را تأمین نکرد، تأکید بر ماهیت حاکمیتی خرید اوراق قرضه توسط بانک مرکزی، تأمین کننده منافع غایی ایران در حفظ مصونیت بانک مرکزی ایران در برابر اقدامات دیگر دولت ها در حوزه حقوق بین الملل عرفی خواهد بود.The Individual Opinions of the ICJ Judges in the Certain Iranian Assets Case: Exclusion of Bank Markazi from the Scope of the Treaty of Amity
This research examines the individual opinions expressed by judges of the International Court of Justice (ICJ) in the case of "Certain Iranian Assets", specifically focusing on the issue of excluding Bank Markazi (Central Bank of Iran) from the treaty's purview. The case revolves around Iran's effort to lift the seizure of approximately two billion dollars of assets held by the Bank Markazi of Iran in the United States, citing a violation of the Treaty of Amity. While the majority of judges agreed with excluding the Bank from the scope of the Treaty, a minority of five judges held a dissenting opinion. The core of contention among the judgescentered on whether the purchase and holding of twelve bonds by the Central Bank of Iran should be considered as a sovereign act or a commercial act. This research aims to analyze the reasoning employed by both the majority and minority judges in arriving at their respective conclusions. The study recruits a descriptive-analytical method, relying on library sources for data collection. Findings show that although the majority opinion did not secure Iran’s material interests in this case, it emphasized the sovereign nature of the purchase of bonds by theBank, thereby safeguarding Iran’s ultimate interests in maintaining the Bank’s immunity against actions by other governments.
تبلیغات
