پاسخ سیستم های انعقاد خون، فیبرینولیز و فون ویلبراند به پروتکل های مختلف تناوبی و تداومی شنا در رت های صحرایی نر سالمند (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: حوادث ترومبوتیک در دوران سالمندی شایع است و فعالیت تناوبی شدید ( HIIE) برای سلامت افراد سالمند تجویز می شود. با این وجود، اثرات HIIE بر هموستاز در افراد سالمند مشخص نیست. بنابراین، تحقیق حاضر با هدف بررسی پاسخ عوامل هموستازی به پروتکل های مختلف HIIE و فعالیت تداومی در رت های صحرایی نر سالمند انجام گرفت. روش تحقیق: تعداد 24 سر رت صحرایی نر سالمند در چهار گروه قرار گرفتند. رت ها در گروه شنای تناوبی با حجم کم (HIIEL) 14 وهله فعالیت 20 ثانیه ای با استراحت های 10 ثانیه ای با شدت 110 درصد بار بیشینه قابل تحمل (MSL). رت ها در گروه شنای تناوبی با حجم بالا (HIIEH) پنج وهله فعالیت چهار دقیقه ای با شدت 80 درصد MSL با استراحت سه دقیقه ای، و در گروه تداومی (CTN) 35 دقیقه فعالیت با شدت 60 درصد MSL انجام دادند. گروه کنترل به مدت 35 دقیقه بدون فعالیت ورزشی در آب کم عمق غوطه ور ماندند. نمونه های خونی بلافاصله بعد از فعالیت ورزشی برای اندازه گیری لاکتات و متغیرهای هموستازی گرفته شد. تحلیل آماری داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس یک راهه در سطح معنی داری 0/05>p انجام شد. یافته ها: غلظت لاکتات متعاقب HIIEL در مقایسه با گروه های دیگر، افزایش یافت. همچنین در گروه های HIIEL و HIIEH فعالیت ورزشی منجر به افزایش معنی دار عامل فون ویلبراند گردید. اگرچه عامل VIII و فیبرینوژن به ترتیب در هر دو گروه CTN و HIIEL افزایش و کاهش؛ و در گروه HIIEH، کاهش و افزایش داشتند؛ اما تغییرات معنی دار نبودند. همچنین، تغییرات معنی داری در سطوح دی دایمر، زمان ترومبوپلاستین نسبی فعال شده و زمان پروترومبین پس از شنا، در هیچ گروهی دیده نشد. نتیجه گیری: با توجه به افزایش بیشتر عامل فون ویلبراند پس از فعالیت تناوبی (در مقایسه با فعالیت تداومی)؛ می توان نتیجه گیری نمود که فعالیت تداومی با شدت متوسط نسبت به HIIE برای دوران سالمندی ایمن تر می باشد.Responses of blood coagulation, fibrinolysis systems and von Willebrand to different interval and continuous swimming protocols in elderly male Wistar rats
Background and Aim: Thrombotic events are common during old age and high intensity interval exercise (HIIE) is prescribed on the health of elderly individuals. Nevertheless, effects of high intensity interval exercise (HIIE) on hemostasis in elderly individuals have not been investigated. Therefore, the present study aimed to investigate the response of hemostatic factors to different HIIE protocols and moderate continuous exercise in elderly male wistar rats. Materials and Methods: Twenty-four elderly male wistar rats were divided into four groups. Rats in the high-intensity interval exercise with low-volume (HIIEL) group performed 14 bouts of 20s of activity with 10-second rests at an intensity of 110% of maximum tolerable load (MSL). Rats in the high intensity high-volume interval group (HIIEH) performed five bouts of four min swimming at 80% of MSL followed by three min rest and finally in the continuous group (CTN) the rats swam for 35 min at 60% of MSL. The control group remained immersed in water for 35 minutes without activities. Blood samples were taken immediately after exercise for measuring lactate and hemostatic factors. The statistical analysis of the data was performed using one-way analysis of variance at a significance level of p<0.05. Results: Lactate concentration was increased following HIIEL in comparison to other groups. In addition, in the HIIEL and HIIEH groups, sports activity led to a significant increase in the Von Willebrand factor. Although, the VIII factor and fibrinogen increased and decreased in both CTN and HIIEL groups, respectively and decreased and increased in HIIEH group, the changes were not significant. Also, significant changes in dimer levels, relative activated thromboplastin time and prothrombin time after swimming were not seen in any group. Conclusions: Based on higher increases in von Willebrand factor following intense interval exercise (compared to continuous exercise) it is concluded that moderate continuous exercise might be safer than HIIE during old age.
تبلیغات
