تعامل عرفان و سیاست از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی با تأکید بر آرا بنیانگذار جمهوری اسلامی (ره) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مقاله، به روش تحلیلی- تاریخی، به بررسی تعامل بین عرفان و سیاست در بین دو انقلاب مشروطیت و انقلاب اسلامی با تأکید بر اندیشه های بنیانگذار جمهوری اسلامی(ره) می پردازد.با شکل گیری رویه جدید سیاسی نهاد روحانیت شیعه در دهه40 شمسی و حضور امام خمینی در صحنه سیاسی، عرفان ماهیت دیگری به خود گرفت. از نظر امام خمینی(ره)، هم چنان که از دیدگاه تعالیم اسلام یک عارف باید به مسایل سیاسی و حکومتی و آن چه در اجتماعی می گذرد، نظر کند و آگاهی و بصیرت کسب نماید. یک سیاست مدار نیز باید به مسایل عرفانی و اخلاقی اسلام نظر کند و به کسب دانش و بینش های لازم بپردازد و به میزان قابل توجهی راه خودسازی و سیر و سلوک الی الله را طی نماید تا در مجموع، خود را شخصیتی جامع بیابد، بر اساس این پژوهش، ارتباط بین عرفان وسیاست در اندیشه امام خمینی، بدین گونه است که سیاست در نگاه عرفانی امام یک واقعیت یا عین یکدیگرند. یعنی سیاست همان راه بردن انسان در مسیر کمال است. دانش سیاست نیز همان دانش هدایت، کمال جویی، حذف موانع برای رسیدن انسان به معبود واقعی و در نتیجه خداگونه شدن است. بدین ترتیب، عرفان و سیاست در نگرش عرفانی امام (ره) نه رابطه نهادی که رابطه ماهوی پیدا می کنند.The interaction of mysticism and politics from the constitutional revolution to the Islamic revolution with an emphasis on the votes of the founder of the Islamic Republic (RA)
This article, through the analytical-historical method, examines the interaction between mysticism and politics between the two revolutions of constitutionalism and the Islamic revolution, emphasizing the thoughts of the founder of the Islamic Republic (RA). During the constitutional revolution - unlike the past - Sufism enjoyed a peaceful atmosphere to some extent, but due to the arrival modernity in Iran, the intellectuals affiliated with the modernity trend, despite the active role of some lines of Sufism and mysticism during the constitutional revolution, From the epistemological angles, the production and division of social work were severely criticized by Sufism. With the new formation of the political procedure of the Shiite clerical institution in the 40s of Imam Khomeini's presence in the political scene, mysticism took on a different nature. From the point of view of Imam Khomeini (RA) and also from the point of view of Islamic scholars, a mystic should comment on political and government issues and what is happening in the society and gain knowledge and insight. A politician should also look at the mystical and moral issues of Islam and gain the necessary knowledge and insight and to significant extent walk the path self-improvement and the path to God in order make himself a comprehensive personality. Based on this research, the relationship between mysticism and politics in Imam Khomeini's thought is such that politics in Imam's mystical view are one reality or another.
تبلیغات
