اثرات تک جلسه ای و هشت هفته ای تمرینات تناوبی با شدت بالا بر سندروم روده ای- معدای در دختران ورزشکار (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف : سندروم اختلالات گوارشی (افزایش آسیب و نفوذپذیری روده و اندوتوکسمی)، از عوامل محدود کننده و شایع در فعالیت های ورزشی شدید و دراز مدت می باشد. با توجه به روشن نبودن اثرات حاد و درازمدت تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر عملکرد دستگاه گوارش، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثرات تک جلسه ای و هشت هفته ای HIIT بر برخی از علائم و نشانگرهای سندروم اختلال گوارشی دختران ورزشکار انجام شد. روش تحقیق : تعداد 20 دختر ورزشکار، در قالب یک طرح نیمه تجربی دو گروهی شامل گروه کنترل (10 نفر) و گروه HIIT (10 نفر) در مطالعه شرکت کردند. قرارداد ورزشی تک جلسه ای شامل 18 بار دویدن 400 متر با شدت 100 تا 110 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی بود که در دوره تمرین (هشت هفته) از نه به 18 تکرار 400 متر رسید. نمونه خون قبل، بلافاصله و دو ساعت پس از اجرای قرارداد های ورزشی جمع آوری گردید. شاخص های پروتئین متصل به اسید چرب روده (I-FABP)، زونولین، لیپوپلی ساکارید (LPS) و ایمونوگلوبین ام (IgM) سرم به روش الایزا اندازه گیری شدند و سپس، همه داده ها با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و ویلکاکسون در سطح معنی داری 05/0>p نتایج استخراج گردید. یافته ها : یک جلسه HIIT در ابتدا و انتهای دوره تمرین، موجب افزایش معنی دار I-FABP، زونولین، LPS و کاهش معنی دار غلظت IgM سرمی شد (0/05>p) و تنها تغییرات زونولین در جلسه ابتدایی؛ و زونولین و IgM در جلسه انتهایی دوره HIIT، پس از گذشت دو ساعت به حالت اولیه برگشت. تفاوت غلظت LPS و IgM گروه های کنترل و HIIT پس از هشت هفته تمرین معنی دار نبود (0/05<p). نتیجه گیری : ممکن است یک جلسه HIIT باعث افزایش نفوذپذیری FABP روده ای و اندوتوکسمی دستگاه گوارش شود؛ اما سازگاری مثبت ناشی از انجام یک دوره HIIT (هشت هفته)، بهبود پاسخ ورزشی نشانگرهای یکپارچگی روده ای دختران ورزشکار را در پی دارد.Effect of one-session and eight-week high-intensity interval training on gastrointestinal syndrome symptoms in female athletes
Background and Aim : Gastrointestinal symptoms (increased intestinal damage, permeability & endotoxemia) are common and a limiting factor in acute, and prolonged strenuous exercises. Based on the ambiguous acute and chronic effects of high-intensity interval training (HIIT) on gastrointestinal function, this study was conducted to identify the effect of one-session and eight-week HIIT on some gastrointestinal syndrome markers in female athletes. Materials and Methods : Twenty athlete’s girls participated in a quasi-experimental design that were allocated into equal groups: the control group (n=10) and HIIT (n=10). The single-session sports protecol consisted of 18 times of running 400 meters with an intensity of 100 to 110% of the maximal oxygen consumption, which increased from nine to 18 repetitions of 400 meters during the training period (eight weeks). Blood samples were collected immediately before and two hours after exercise protocols. Serum intestinal fatty acid-binding protein (I-FABP), Zonulin, lipopolysaccharide (LPS), and immunoglobulin M (IgM) markers were assessed using ELISA method. Data was analyzed using repeated-measures analysis of variance and Wilcoxon at a significance level of p<0.05. Results : One-session acute HIIT induced a significant decrease in IgM, and increases in I-FABP, Zonulin and LPS concentrations at the beginning and end of the training period (p<0.05). However, the acute increased response in Zonulin at the beginning; and Zonulin and IgM at the end of the training period returned to baseline levels after two hours of recovery. The LPS and IgM concentrations differences between the control and HIIT groups were not significant after eight weeks of training (p>0.05). Conclusion : An acute HIIT session may increase permeability of I-FABP and gastrointestinal endotoxemia. However, the positive adaptations resulting from HIIT (eight weeks) can improve the exercise-induced response of intestinal integrity markers in female athletes.
تبلیغات
