برآورد کشش جانشینی میان انرژی و سایر نهاده ها در ایران با استفاده از تابع تولید CES چند مرحله ای (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف اصلی این تحقیق برآورد کشش جانشینی میان انرژی و سایر نهاده های تولید در ایران با استفاده از یک تابع تولید CES چند مرحله ای می باشد. در این راستا، تابع تولید آشیانه ای مناسب با چهار نهاده نیروی کار، سرمایه، انرژی و سرمایه گذاری در بخش تحقیق و توسعه برای اقتصاد ایران طراحی و با استفاده از روش الگوریتم ژنتیک پیوسته به صورت عددی و غیرخطی برآورد شده است. این روش در مقایسه با روش های معمول اقتصادسنجی از کارآیی بیش تری برخوردار است. با توجه به هدف تحقیق، سه الگوی متفاوت توسعه داده شده، و از بین آن ها بهترین الگو انتخاب و بر اساس آن کشش های جانشینی میان نهاده های تولید محاسبه گردیده است. تحقیق حاضر از نظر انتخاب نهاده ها، شکل تابع تولید غیرخطی و همچنین روش برآورد از سایر تحقیقات انجام شده در ایران متمایز است. نتایج به دست آمده از محاسبه کشش های جانشینی بیانگر این است که با افزایش یک درصد نیروی کار، 56/0 درصد صرفه جویی در انرژی خواهیم داشت. همچنین افزایش یک درصدی سرمایه باعث صرفه جویی 59/0 درصدی و به همین صورت افزایش یک درصدی در سرمایه گذاری در بخش تحقیق و توسعه موجب صرفه جویی 46/0 درصدی در مصرف انرژی می گردد. علاوه بر این، نتایج حاصل از محاسبه تولید نهایی ط ی سال های مختلف نشان دهنده افزایش تولید نهایی نیروی انسانی بعد از سال های جنگ تحمیلی بوده است. همچنین تولید نهایی انرژی بعد از سال 1374 افزایش یافته است که می تواند به علت اجرای سیاست های ناشی از صرفه جویی در مصرف انرژی باشد.Estimating elasticity of substitution between energy and other inputs for Iran using a multi-stage CES production function
The main goal of this paper is to estimate the elasticity of substitution between energy and other factors of production by using a multi-stage CES production function. In order to achieve this goal, we design a nested CES production function with four inputs, labor, capital, energy and investment in research and development for Iranian economy. This nonlinear production function is estimated by continuous genetic algorithms method. This method is relatively more efficient than traditional econometrics approach. In the first stage, three different functions are estimated and the best one is selected. In the next stage, we have calculated the elasticity of substitution between energy and other inputs of production. Our choice of nonlinear production function, the explanatory variables, and also the estimation method make this research different from those already done for Iran. The results indicate that one percent increase in labor force reduces energy consumption by 0.56 percent. We also find that one percent increase in physical capital decreases energy use by 0.59 percent, and similarly one percent increase in investment in R&D (Research and Development) might reduce energy consumption by 0.46 percent. Furthermore, we calculate marginal products of different input for various years and observe that the marginal product of labor has increased after Iran-Iraq imposed war. Moreover the marginal product of energy has increased since 1995. This might be a result of energy saving policy implemented in Iran after this year.
تبلیغات
