انقیاد کودکان در نظام آموزشی: نقد تبارشناسانه ی رویکردهای انضباطی در مدرسه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
کودکان در طول تاریخ آموزش و پرورش همواره از طریق روش ها، راهبردها و دیدگاه های مختلف کنترل شده و به نظم در آمده اند. این شیوه ها که امروزه به عنوان شیوه های نوین انضباطی در مدرسه به کار گرفته می شوند، از نظر میشل فوکو و پیروانش؛ یعنی رز، مارشال، رادفورد و میلی[1] به عنوان روش های انقیاد کودکان در نظام های آموزشی مورد انتقاد قرار گرفته اند. در این مقاله تصریح شده است که چگونه شیوه های انضباطی که با هدف تربیت افرادی سودمند و مفید برای اجتماع در نظام های آموزشی به کار گرفته می شوند، می توانند به انقیاد و مطیع سازی آن ها منجر شوند. از این رو ضمن تبیین این نگاه نقادانه به رژیم های عمل انضباطی در نظام آموزشی، به تأسی از دیدگاه تبارشناسانه ی فوکو، پیوند میان قدرت- دانش در تحول فهم بشر از عمل انضباطی مورد بررسی قرار گرفته و خاطر نشان شده است که طی تاریخ تحول رویکردهای انضباطی ( مداخله ای، تعاملی و عدم مداخله) در دانش تربیتی؛ گفتمان های اقتصادی- سیاسی و اجتماعی لیبرالیستی، نظام های آموزشی را تبدیل به عاملی برای انقیاد کودکان توسط خودشان کرده اند. <br clear="all" />Obedience of children in the education system: A genealogical criticism on disciplinary Approaches in schools
Children in the course of the history of education have been consistently controlled and disciplined by different methods and policies, and from different perspectives. Those methods that are being presently applied as the new disciplinary methods in schools are proclaimed to be the new methods of children obedience in systems of education by Michelle Foucault and his followers, namely Rose, Marshall, Radford; and Millie. This article is an effort to demonstrate how disciplinary methods that are aimed at training efficient and useful individuals for the society by educational systems can lead to obedience and subordination of individuals. To this end, explaining this criticism oriented view on disciplinary actions regimes in the educational system, the present article studies the relation between power and science in the evolution of human understanding of disciplinary action. It has been pointed out that in the history of evolution of disciplinary approaches (intervention, interactive and non- intervention) in the science of education- the political, economic and social discourses of liberalism- educational systems have turned into a factor for self-obedience of children
تبلیغات
