آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۹

چکیده

زمینه و هدف : هدف از این پژوهش، مقایسه توان هوازی، توان بی هوازی، شاخص توده بدن درصد چربی دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاه آزاد اسامی واحد کاشمر بود. روش تحقیق: 30 دانشجوی مرد ورزشکار عضو تیم های ورزشی دانشگاه آزاد اسامی واحد کاشمر و 30 دانشجوی غیر ورزشکار در رده سنی 25 – 20 سال به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب گردیدند. اندازه گیری توان هوازی به وسیله آزمون آستراند، توان بی هوازی از طریق آزمون پرش عمودی، درصد چربی زیر پوستی به وسیله کالیپر از سه ناحیه سینه، شکم و ران انجام گرفت. شاخص توده بدن آزمودنی ها نیز از تقسیم وزن (به کیلوگرم) بر مجذور قد (متر) محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS   نسخه 14 و به کمک آزمون تی مستقل ( t - test )  در سطح معنی داری 0/05 > p   انجام گرفت. یافته ها : تفاوت معنی دار آماری بین توان هوازی و شاخص توده بدن دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار وجود نداشت، در حالی که مقادیر توان بی هوازی ورزشکاران به طور معنی داری ( 0/03= p ) بالاتر از آزمودنی های غیر ورزشکار بود. در مقابل، درصد چربی زیر پوستی غیر ورزشکاران به طور معنی داری ( 0/001= p ) بالاتر از ورزشکاران بود. نتیجه گیری : تمرینات ورزشی در دوره دانشجویی و محیط دانشگاه، موجب بهبود توان بی هوازی و کاهش درصد چربی زیر پوستی در دانشجویان ورزشکار در مقایسه با دانشجویان غیرورزشکار می گردد.

The comparison of aerobic and anaerobic power, body mass index and fat distribution percent in athlete and non-athlete students

Background and Aim: The aim of the current study was to compare the aerobic and anaerobic power, body mass index and fat distribution percent in athletic and non-athletics students in Islamic Azad University-Kashmar branch. Materials and Methods: 30 elite athlete students (20-25 years) involving in different sports and 30 non -athlete students as control group were randomly selected. The aerobic power was measured using an ergometer, Sargent jumping test also was used to measure anaerobic power. Caliper was also used to measure percent distribution of body fat from chest, abdomen and hip regions. The body mass index (BMI) calculated by dividing weight (kg) by the square of height (meter). Independent t- test used to analyze data with a significant level at p≤ 0.05 with SPSS software. Results: The result of current study showed that there is no significant difference between BMI and aerobic power in athlete students and non - athlete students. However, anaerobic power of athlete students was significantly higher (p=0.03) than non-athlete students. Conversely, percent body fat in non - athlete students was significantly greater (p=0.001) than the athlete students. Conclusion: sports exercise in student career and university campus increases the anaerobic power and also decreases subcutaneous fat in athlete than non-athlete students.

تبلیغات