نقش عوامل اجتماعی در تنوعات واجی و واژگانی در زبان هورامی (گویش پاوه) براساس زبان شناسی اجتماعی تنوع گرا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مقاله تنوعات واجی و واژگانی در زبان هورامی (گویش پاوه) را براساس زبان شناسی اجتماعی تنوع گرا بررسی می نماید. در این پژوهش، تأثیر دو متغیر جنسیت و سن بر یک تنوع واجی (استفاده از واجگونه [ d ] به جای واجگونه [ d ] در جایگاه پایانی کلمه) و دو تنوع واژگانی (استفاده از ساخت ترکیبی به جای واژه های / bαwα / و / dαdα / و استفاده از واژه / waratαw / به جای واژه / war /) در یک گروه 60 نفره (30 مرد و 30 زن) در چهار رده سنی بررسی گردید. روش اجرا بدین صورت بود که داده های گردآوری شده ازطریقِ مصاحبه با گروه اصلی، با داده های گردآوری شده از گروه معیار که شامل تعدادی از زنان و مردان بی سواد بالای 60 سال بود، مقایسه گردید. درنهایت، یک تنوع واجی و دو تنوع واژگانی که دارای بیشترین میزان تفاوت در بین گروه معیار و گروه اصلی بودند برای بررسی انتخاب شدند. یافته های پژوهش نشان داد که متغیرهای سن و جنسیت با تنوع واجیِ موردبررسی، ارتباط معنا داری ندارند. در تنوع واژگانی، زنان بیشتر از مردان برای خطاب کردن مادربزرگ هایشان از ساخت ترکیبی (/ αdα / + نام کوچک) استفاده می کنند. بین سن و میزان استفاده از ساخت ترکیبی نیز رابطه معنا داری وجود دارد. همچنین، بین میزان استفاده از واژه / waratαw / و جنسیت رابطه معنا داری وجود دارد.The Study of Social Factors' Role in Phonological and Lexical Variations in Hawrami (Paveh Dialect) based on Variationist Sociolinguistics
This paper offers a study of phonological and lexical variations in Hawrami (paveh dialect) based on Variationist Sociolinguistics. In this paper the influence of two non-linguistic factors (age and gender) on one phonological variation (use of allophone]d[instead of]d[in final position) and two lexical variations (use of a compound noun instead of the words /bαwα/ and /dαdα/ meaning “grandpa” and “grandma”, respectively and the use of the word /waratαw/ instead of / war/) in a group of 60 people (30 men and 30 women) from 4 age groups were studied. Data gathered from main group compared with data gathered from standard group which consists of illiterate men and women who were older than 60 and finally, one phonological variation and two lexical variations that have the most differences among standard and main group were chosen. The results indicated that there is no meaningful relationship between age, gender and phonological variation. In lexical variations women use combined address term (/αdα/ + first name) for addressing their grandmas more than men. There is a meaningful relationship between age and the use of combined address terms, too. There is a meaningful relationship between gender and using /waratαw/ instead of /war/.