محافظه کاری اجتماعی تمایل افراد به حفظ ارزشهای سنتی است، که می تواند با مباحث رفتاری در حسابداری مرتبط باشد. محافظه کاری حسابداری می تواند با تعجیل درشناسایی هزینه ها و بدهی ها و به تاخیر انداختن شناخت درآمد و دارایی ها تا رفع عدم قطعیت، به عنوان پاسخی به ریسک عمل کند تا قبل از آن که شرکت بتواند ادعای قانونی برای اعلام سود داشته باشد، به درجه بالایی از تأیید برسد. هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین محافظه کاری اجتماعی مدیران و عملکرد شرکت با در نظر گرفتن نقش میانجی محافظه کاری حسابداری است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از بعد متدلوژی از نوع پژوهش های توصیفی- پیمایشی است که به منظورگردآوری داده ها از سه پرسشنامه محافظه کاری اجتماعی مدیران، محافظه کاری حسابداری و عملکرد شرکت استفاده شده است. نمونه آماری پژوهش را تعداد 384 نفر از کارشناسان، روسای حسابداری و مدیران مالی شاغل در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در پاییز سال 1400 تشکیل می دهند که بر اساس آزمون کولمرگروف–اسمیرنوف و تی تک نمونه ای تجزیه و تحلیل شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که محافظه کاری اجتماعی مدیران برمحافظه کاری حسابداری تاثیر معناداری دارد و جهت تاثیر مثبت بدست آمده است. همچنین محافظه کاری اجتماعی مدیران و محافظه کاری حسابداری بر عملکرد شرکت تاثیر معناداری دارد. در ادامه میانجی گری به روش بوت استراپینگ نشان می دهد، محافظه کاری حسابداری در رابطه بین محافظه کاری اجتماعی مدیران و عملکرد شرکت تاثیر معناداری دارد.
