موضوع تحقیق حاضر، کارکرد حروف ربط تبدیلی در جمله های مرکب دیوان حافظ است. برای این کار، پس از مباحث مقدماتی در خصوص تعاریف و تقسیم بندی مربوط به حرف ربط تبدیلی و جمله ی مرکب، به چهار نوع تأویل و تبدیل حروف ربط تبدیلی اعم از مصدر اصلی، مصدر بدلی، صفت اصلی و صفت بدلی پرداخته شده است. شعر حافظ با حرکت به سوی مسائل علمی، عرفانی و فلسفی و استفاده از واژگانی متعدد با اراده ی معانی مجازی و ثانوی آن و با حمل ویژگی هایی نظیر درون گرایی، عشق گرایی، غیررئالیستی اغلب به جمله هایی مرکب، پیچیده و انتزاعی نیاز پیدا می کند. در این بین، حروف ربط تبدیلی نقش به سزایی در وابسته سازی جمله واره های پیرو به پایه، یا وابسته سازی جمله واره های پیرو به جمله واره های پیرو دیگر ایفا می کند. این تأویل ها که روی فعل های بعد از حروف ربط تبدیلی صورت گرفته و تبدیل به مفرد شده و نسبت به پایه دارای نقش شده اند، با شواهدی کافی از دیوان حافظ همراه شده اند. کارکرد حروف ربط تبدیلی در دیوان حافظ، تبدیل جمله واره های پیرو به مفرد و تعیین نقش های اصلی و فرعی آن ها نسبت به فراکرد پایه در جمله های مرکب است.