امروزه پیام رسان های اجتماعی در بین مردم ایران از اقبال بالایی برخوردار بوده و کاربران زیادی در بین مردم دارند. مردم ایران برای استفاده از پیام رسان های اجتماعی با دو انتخاب پیام رسان های داخلی و پیام رسان های خارجی مواجه هستند و تحقیقات نشان داده اند که استفاده مردم ایران از پیام رسان های خارجی بیشتر است. این تحقیق به بررسی علت عدم اقبال و توجه مردم به پیام رسان های ایرانی و مقایسه آن با پیام رسان های خارجی پرداخته است تا بتواند با قیاس تفاوت های بین پیام رسان های داخلی و خارجی از نظر کاربران به مدلی برای طراحی پیام رسان ایرانی مناسب با سلیقه کاربران دست پیدا کند. در این تحقیق از رویکرد پدیدارشناسی و روش زیمت برای استخراج نقشه ذهنی کاربران نسبت به پیام رسان های داخلی و خارجی استفاده شده است و در این راستا از 15 نفر از دانشجویان در شهر تهران مصاحبه زیمت به عمل آمده است. یافته های تحقیق در سه محور نقشه ذهنی پیام رسان های داخلی، نقشه ذهنی پیام رسان های خارجی و مقایسه بین این دو نقشه بوده است. دو نقشه اجماعی به صورت سازه ای با یکدیگر مقایسه و تحلیل شدند. تعداد سازه های استخراج شده پیام رسان ایرانی نسبت به پیام رسان خارجی بیشتر بود که نشان دهنده دغدغه کاربران نسبت به پیام رسان ایرانی است. اکثر این سازه ها ماهیتی منفی داشتند و با تحلیل این سازه ها می توان دریافت که قسمتی از مشکلات پیام رسان های ایرانی در طراحی و مشکلات فنی آنان و قسمت دیگر ریشه در مشکلات مدیریتی دارد. در انتها مقایسه بین پیام رسان ها تحلیل شده و پیشنهاد هایی به سازندگان و مدیران جهت طراحی پیام رسان ایرانی با توجه به نیاز کاربر داده شده است.
