تجربیات سایر کشورها در زمینه نوع رشته و اهداف متصور شده برای آن، می تواند وسعتی از تفکرات راهبردی در برنامه های آموزشی به منظور کاربردی سازی علوم را کشف و تحلیل کند. هدف پژوهش حاضر مطالعه تطبیقی رشته های علوم ورزشی در دانشگاه های ایران و جهان از منظر تنوع رشته ای در راستای کاربردی سازی این رشته بود. روش تحقیق کیفی و در این راستا از الگوی بردی استفاده شد. نمونه آماری، برنامه آموزشی رشته-های علوم ورزشی دانشگاه های برتر در علوم ورزشی بود. در انتخاب دانشگاه های مطرح علوم ورزشی از رتبه بندی شانگهای (2018) استفاده شد. مطالعه 100 دانشگاه مختلف در زمینه ورزش نشان داد بیش از 84 رشته مختلف از علوم ورزشی در مقطع کارشناسی آموزش داده می شود، در حالی که در ایران 16 رشته از علوم ورزشی آموزش داده می شود. نوع مدارک (کارشناسی علوم، کارشناسی هنر و ...)، تنوع رشته و نوع موسسه (گروه، دانشکده، مدرسه، دانشگاه) در دوره کارشناسی در دانشگاه های ایران و جهان متفاوت است. تنوع رشته ای در راستای ایجاد رویکردهای میان رشته ای باید مورد توجه قرار گیرد و پیشنهاد می شود گستره ای از رشته های علوم ورزشی متناسب با نیازهای جامعه و فرهنگ ایرانی اسلامی به منظور توسعه رویکردهای چند رشته ای و میان رشته ای ایجاد شود. این موضوع از آن جهت اهمیت دارد که توسعه رشته های علوم ورزشی می-تواند به عنوان ابزاری برای کاربردی تر کردن علوم ورزشی در جامعه باشد.