اشتراک دانش و ریسک های آن در سال های اخیر مورد توجه محققان بوده است و با وجود اهمیت موضوع در صنعت بیمه، تاکنون پژوهشی در این زمینه انجام نشده است. با توجه به خلا شناسایی شده هدف اصلی، تحلیل و ارزیابی ریسک های دانش بین سازمانی در صنعت بیمه است. روش تحقیق از منظر داده توصیفی و از منظر هدف کاربردی است. جامعه آماری شامل 30 نفر از مدیران منابع انسانی و ریسک در صنعت بیمه است که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده از خبرگان از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. اندازه گیری تأثیر متقابل ریسک های دانش بر یکدیگر و همچنین تعیین احتمال و شدت اثر هر یک از ریسک ها به ترتیب از طریق روش دیمتل فازی و روش فازی به کمک برنامه نویسی در نرم افزار مطلب صورت گرفت. طبق نتایج، ریسک از دست دادن دانش به دلیل اثرگذاری بالا بر دیگر ریسک های دانش بین سازمانی و همچنین احتمال وقوع و شدت اثر فراوان و در نتیجه سطح بالای ریسک، از مهم ترین ریسک های دانش بین سازمانی است و لازم است تا همواره مدنظر شرکت های فعال در صنعت بیمه قرار گیرد.
