پزوهش حاضر در صدد ارائه چارچوب مفهومی رقابت پذیری در صنعت خدمات ورزشی ایران بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد تحلیل سیستماتیک می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل جامعه انسانی (مدیران و کارشناسان باشگاه های خدماتی، اساتید دانشگاه با تخصص بازاریابی ورزشی) و جامعه اطلاعاتی (منابع علمی، اسنادی و کتابخانه ای با موضوع رقابت پذیری) بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت بر مبنای اشباع نظری به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند (17 نفر و 56 سند). ابزارهای پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظام مند و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. روایی ابزار با استفاده از روش های روایی سنجی کیفی مطلوب ارزیابی شد (روایی محتوایی). از روش کدگذاری و چارچوب بندی مفهومی برای تحلیل یافته ها استفاده گردید. چارچوب تحلیلی ارائه شده شامل 5 حیطه کلی شامل مدیریت بازار، ساختار بازار، قابلیت بازار، اکوسیستم بازار و رقابت پذیری بازار می باشد. مدل مفهومی برخاسته از چارچوب کُدها به صورت یک سیستم فرایندی از اکوسیستم بازار و مدیریت بازار تا رقابت پذیری پایدار خدمات ورزشی شناسایی شد. بنابراین می-توان گفت که غفلت از هر یک از عناصر یا مولفه ها می توان به برهم خوردن نظم و تعادل نسبی در ساختار رقابتی بازار خدمات ورزشی ایران شود. از این رو بازار خدمات ورزشی نیازمند توسعه یافتگی محیط کسب و کار و مدیریت بازار خدمات ورزشی در جهت رقابت پذیری پایدار می باشد.
