در اواسط سال 1391 با اعمال تحریم ها و کاهش ارز حاصل از صادرات نفت، تنظیم بازار ارز توسط دولت غیرممکن و نرخ ارز مبادله ای جایگزین نرخ ارز مرجع گردید و در پی آن معادل ریالی تسهیلات ارزی شرکت ها چند برابر شد و این تفاوت می بایست به زیان تسعیر ارز دوره منظور می گردید، در این راستا سازمان حسابرسی در مرداد ماه 1392 با اصلاح استاندارد حسابداری 16 با لحاظ شرایطی، مجوز انتقال زیان تسعیر ارز تسهیلات مالی ارزی را به بهای تمام شده دارایی های ایجاد شده صادر نمود. در تحقیق حاضر بررسی شده است که سرمایه گذاران، با اعمال استاندارد اصلاح شده، افزایش گزارشگری سود این شرکت ها را به عنوان یک خبر خوب در بازار تلقی نموده یا اینکه این امر را هموارسازی سود و موجب کمبود نقدینگی آتی این شرکت ها پیش بینی کرده و آن را علامت مثبتی نمی دانند. بدین منظور با مقایسه میانگین درصد تغییرات ارزش و حجم مبادلات سهام شرکت های نمونه قبل و پس از اصلاح استاندارد حسابداری شماره 16 و اجرای آزمون ناپارامتری رتبه علامت ویلکاکسون مشخص گردید: در بازه های زمانی 21 و30 روزه ارزش مبادلات سهام بعد از اصلاح استاندارد " آثار تغییر در نرخ ارز" نسبت به قبل کاهش یافته است و در بازه های زمانی 21، 30 و 50 روزه حجم مبادلات سهام بعد از اصلاح استاندارد " آثار تغییر در نرخ ارز" نسبت به قبل کاهش یافته است.
