هدف تحقیق حاضر بررسی نقش میانجی قرارداد روان شناختی در رابطه بین رهبری پدرسالار و تمایل به ترک شغل است. جامعه آماری تحقیق حاضر کارکنان شرکتهای صنایع غذائی شهرستان رشت به تعداد 1590 نفر می باشند که با استفاده از جدول مورگان، تعداد 332 نفر به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه نهائی تحقیق انتخاب شدند. در این تحقیق از پرسشنامه رهبری پدرسالار 15 گوی های چنگ و همکاران (2000)، 9 گوی های قرارداد روان شناختی روسو (2000)، و 3 گوی های وین و همکاران (1997) استفاده شد که روائی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت. جهت تجزیه وتحلیل داده های تحقیق از روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار Smart PLS 2 استفاده شد. نتایج بررسی ها نشان داد که مدل از برازش مناسبی برخوردار بوده و متغیرهای مشاهده گر از پایایی و روائی لازم برخوردار می باشند. همچنین نتایج نشان داد که رهبری پدرسالارانه تأثیر مثبتی بر قرارداد روان شناختی، و تأثیر منفی بر تمایل به ترک شغل دارد. همچنین قرارداد روان شناختی نیز تأثیر منفی بر تمایل به ترک شغل دارد. فرضیات تعدیلگری سن نیز در روابط موجود بین متغیرها تأیید نگردید.