در بازار رقابتی امروزی، منابع انسانی مهم ترین مزیت رقابتی و سرمایه سازمانی محسوب می شوند. ازاین رو، توجه ویژه ای به نقش استعداد در سازمان معطوف شده است. از مهم ترین مقوله های مرتبط با استعداد، مدیریت بهینه جذب و نگهداشت استعدادهاست. هدف این مطالعه، شناسایی و رتبه بندی مهم ترین عوامل تأثیر گذار در جذب و نگهداشت استعدادها در دانشگاه است. این مقاله یک مدل ارزیابی را مبتنی بر فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) برای رتبه بندی این عوامل به کار گرفته است. این مطالعه در دانشگاه تهران (به منزله بهترین دانشگاه کشور) انجام شد. بدین منظور، پرسش نامه مقایسه های زوجی طراحی و داده ها با استفاده از این پرسش نامه، از رؤسای دانشکده ها جمع آوری شد. نتایج نشان داد که شاخص برند و شهرت دانشگاه و زیرشاخص الگوبودن در شبکه دانشگاهی، در بین شاخص ها و زیرشاخص های تعیین شده، بیشترین تأثیر گذاری را در جذب و نگهداشت استعدادها در دانشگاه تهران دارند.
