سازمان ها در عصر ارتباطات الکترونیکی وابسته به کارکنان دانشی هستند که به اهداف سازمان آگاه بوده و پاسخ گویی بیشتری به نیازهای موجود دارند .رقابت پذیری و بقای سازمان ها در این دوران به داشتن افراد مناسب در شغل های مناسب و در زمان های مناسب بستگی دارد. برنامه ریزی منابع انسانی، ابزاری است که مدیران سازمان را مطمئن می سازد تا بهترین افراد، در زمان مناسب برای شغل های موردنظر انتخاب می شوند تا بدین وسیله سازمان ها در پیشرفت خود دچار اختلال نشوند. سازمانی که در این تحقیق مورد مطالعه قرار گرفته است یکی از بانک های پیشرو در صنعت بانکداری کشور است که به دلیل تغییرات ساختار سازمانی، ایجاد و یا ادغام واحدهای جدید و لزوم تأمین نیروهای موردنیاز، ضرورت برنامه ریزی نیروی انسانی و بررسی میزان عرضه و تقاضای نیروی انسانی در آن بیش ازپیش احساس شده است. در این راستا مقاله حاضر به دنبال پاسخگویی به نیاز پیش بینی عرضه نیروی انسانی طی سال های آتی در این بانک است. این تحقیق با روش توصیفی از نوع زمینه یابی (پیمایشی) صورت گرفته است. در این راستا ضمن بررسی مدل های موجود، رویکرد مارکوف به عنوان مدل پیش بینی انتخاب و با استفاده از این مدل تعداد نیروی انسانی طی سال های 95 تا 1400 پیش بینی و ماتریس احتمالات عرضه نیروی انسانی در جایگاه های مختلف سازمان طی سال های مذکور ارائه شده است. نتایج، حاکی از روند کاهشی عرضه نیروی انسانی طی سال های موردبررسی در بانک موردمطالعه می باشد.
