هدف تحقیق حاضر بررسی نقش سبک های رهبری مدیران باشگاه های خصوصی استان های غرب کشور در میزان کارآفرینی کارکنان این باشگاه ها بود. روش تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی است که به شیوه پیمایشی انجام شده است. نمونه نهایی تحقیق 480 نفر از کارکنان باشگاه های خصوصی غرب کشور بودند. ابزار جمع آوری اطلاعات دو پرسشنامه محقق ساخته بود که یکی در بخش کارآفرینی (82/0Cronbach's Alpha= ) و دیگری در بخش سبک های رهبری بودند (74/0Cronbach's Alpha=) که روایی آن ها توسط 12 نفر از اساتید تربیت بدنی تأیید گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از بسته ی نرم افزاری SPSS 18 به منظور انجام آمار توصیفی و نرم افزار لیزرل جهت انجام تحلیل عاملی تاییدی و مدل سازی معادله ساختاری (SEM) استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل های استنباطی و مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که ضریب تأثیر سبک رهبری بر کارآفرینی معنادار بود (43/0 و 89/5T= ). ضریب تأثیر سبک رهبری مشارکتی به طور قابل توجهی معنادار می باشد (82/0 و13/8 T=). ضریب تأثیر سبک رهبری مشورتی نیز معنادار بود (45/0 و 62/6 T=). همچنین در میان سوالات مربوط به کارآفرینی " کاردانی و تدبیر"، "نیاز به موفقیت" و "کار تیمی کارکنان" بیشترین بار عاملی را داشتند. بنابراین می توان گفت که مدیران با سبک های رهبری مشارکتی و مشورتی می توانند کارکنانی کارآفرین داشته باشند
