این تحقیق به واکاوی رابطه بین دوره تصدی حسابرس و کارایی سرمایه گذاری های بلند مدت در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. به علاوه در این تحقیق اثر عوامل چرخه عمر و وجه نقد موجود در شرکت بر رابطه دوره تصدی حسابرس و کارایی سرمایه گذاری بررسی می شود. بدین منظور از رگرسیون حداقل مجذورات تجمعی و رگرسیون حداقل مجذورات تعدیل شده تجمعی استفاده شده است. نتایج نشان دهنده رابطه مثبت و معنادار بین دوره تصدی حسابرس و اندازه شرکت حسابرسی با کارایی سرمایه گذاری های بلند مدت است. بر این اساس کیفیت حسابرسی وکیفیت حسابرس دارای نقشی با اهمیت در افزایش کارایی سرمایه گذاری های شرکت می باشند. به علاوه رابطه بین دوره تصدی حسابرس و کارایی سرمایه گذاری های بلند مدت تحت تاثیر چرخه عمر و وجه نقد موجود در شرکت قرار دارد و با افزایش عمر و نقدینگی شرکت این رابطه تشدید می شود. البته یافته ها نشان می دهد که این نتایج تحت تاثیر تعریف عملیاتی متغیرهای پژوهش است.
