پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین احساس تنهایی و نگرش نسبت به پدر در بین نوجوانان بر پایه روش همبستگی انجام گرفت. فرض اساسی این پژوهش آن است که نوع نگرش نوجوان به پدر پیش بین احساس تنهایی است. نمونه این پژوهش را 235 دانش آموز دبیرستانی (131 دختر و 104 پسر) تشکیل می دهند که به روش تصادفی خوشه ای از بین دانش آموزان دبیرستانی شهرستان مریوان انتخاب شدند و به سؤالات مقیاس احساس تنهایی تجدیدنظرشده UCLA (راسل و همکاران، 1980) و پرسشنامه نگرش فرزند به پدر (هادسون، 1992) پاسخ دادند. یافته ها نشان دادند که بین نگرش نوجوان به پدر و احساس تنهایی رابطه مثبت معنی دار وجود دارد و هر چه نگرش نوجوان نسبت به پدر منفی تر باشد، بیشتر احساس تنهایی را تجربه می کند. در این اثر تأثیر سه متغییر جنسیت، ترتیب تولد و میزان درآمد خانواده نیز بررسی شد که نتایج بدین شرح است: جنسیت بر این رابطه تأثیر گذار است و همبستگی بین نگرش نوجوان به پدر و احساس تنهایی در پسران قوی تر از دختران است ولی ترتیب تولد و میزان درآمد خانواده بر این رابطه تأثیر نداشتند.
