در این پژوهش، پژوهشگران با انتخاب شماری از مهمترین شاخصهای مربوط به ارزشیابی از سه مؤلفه دروندادی برنامه درسی (هیأت علمی، دانشجویان و امکانات) دوره تحصیلات تکمیلی دانشگاههای اصفهان، صنعتی اصفهان و شهرکرد، اقدام به تعیین وضعیت موجود و امکان استفاده از آنها، بر مبنای الگوی سیپ نمودهاند. نوع پژوهش کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی و پیمایشی بوده است. جامعه آماری بخش کمی، شامل همه 11635 نفر اعضای هیأتعلمی، دانشجویان و دانشآموختگان دوره تحصیلات تکمیلی سه دانشگاه مذکور بوده که از طریق روش نمونهگیری طبقهای، 652 نفر آنان به عنوان نمونه انتخاب شده اند.. جامعه آماری بخش کیفی اعضای هیأت علمی سه دانشگاه مذکور بوده که 30 نفر به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. دادههای پژوهش از طریق پرسشنامه و مصاحبه، گردآوری شدهاند. روایی ابزار به وسیله 15 نفر از استادان دانشگاه اصفهان تأیید گردید. ضریب آلفای کرونباخ شاخصهای مربوط به وضعیت موجود پرسشنامه 96/0 و ممکن آن 97/0 بوده و پایایی فرم مصاحبه از طریق متخصصان و روش سهسوسازی، بررسی شده است. طبق نتایج پژوهش، میانگین نمره نگرش افراد به وضعیت موجود شاخصهای مربوط به ارزشیابی اعضای هیأتعلمی در حد متوسط(07/3= و 01/0 P> ) و دانشجویان و امکانات کمتر از متوسط بوده است(67/2= و 0001/0 p< )؛ در صورتیکه میانگین نمره نگرش آنان به امکان استفاده از همه شاخصها، در حد زیاد بوده است(4< و 0001/0 p< )؛ یعنی گرچه امکان استفاده از شاخصهای مورد بررسی زیاد است، اما در وضعیت موجود در حد متوسط و کمتر از آنها استفاده میشود. بنابراین، استفاده از تمامی این شاخصها، در ارزشیابی از سه مؤلفه مورد بررسی پیشنهاد میشود.
