این پژوهش به مقایسه توانمندی های روانشناختی کارکنان شرکت پالایش نفت اصفهان با توجه به نوع فعالیت، سمت وتحصیلات پرداخته است. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی بود .جامعه آماری آن را همه کارکنان رسمی پالایشگاه نفت اصفهان در سال 1386تشکیل داده بودند که از طریق نمونه گیری طبقه ای تصادفی و محاسبه توان آماری(74/0) در سطح(05/0p≤) به منظور بررسی کفایت حجم نمونه،120 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر (1995) بود که از طریق ضریب آلفای کرونباخ پایایی آن 83/0 محاسبه گردید. نتایج تحقیق نشان داد: میزان احساس مؤثر بودن کارکنان با توجه به نوع فعالیت در سطح(05/0p≤) از تفاوتی معنادار برخوردار بودکه بیشترین میزان میانگین مربوط به کارکنان تعمیرات و تدارکات کالا و انبار وکمترین میزان میانگین مربوط به کارکنان خدمات مهندسی، مهندسی طرحها و تحقیق و توسعه بود. همچنین بین کارکنان از نظر احساس خودمختاری با توجه به سطح تحصیلات درسطح(05/0≥ p ) تفاوتی معنادار وجود داشت که بیشترین میزان میانگین مربوط به کارکنان بامدرک تحصیلی فوق دیپلم و کمترین میزان میانگین مربوط به کارکنان بامدرک تحصیلی کارشناسی ارشد بود. ارائه آموزشهای ضمن خدمت، ایجاد جو مشارکتی وتیم سازی از پیشنهادهای مهم این پژوهش است. محدود بودن جامعه آماری به کارکنان رسمی پالایشگاه و در نظر نگرفتن کارکنان قراردادی و پیمانی به عنوان جامعه آماری از محدودیتهای مهم این تحقیق است.
