آینده پژوهی یا آینده نگری با رنگ و بوی غربی آن، از مباحث نوپایی است که در کشور ما نیز مطرح شده است. امروزه شاید در هیاهوی مجامع «اثبات گرایانه» مجال کمتری برای بیان یا طرح آینده نگری های قرآنی و دینی مانده باشد، اما آنچه مسلم است، نگاه عمیق قرآن و روایات اهل بیت(ع) به آینده، صحنه های آن و اداره کنندگان آن صحنه هاست. به یک معنی، قرآن–که تبیین همه چیز در آن است- کتاب آینده و آینده سازی و بهترین منبع برای تصویرپردازی بصیرت بخش از آینده به حساب می آید. در این راستا پرداختن به مبانی و ایده های آیند ه اندیشی قرآنی و شیعی و توسعه نظام مند آن در ادبیات علم آینده پژوهی در کشور، امری لازم و ضروری است. این مقاله، با نگاهی کوتاه به ادبیات آینده پژوهی و بررسی اجمالی آینده نگری در افق دین، بر موضوع «تصویرپردازی بصیرت بخش» از آینده به عنوان یکی از بهترین روش های آینده نگری الهی تاکید می کند. اما محور اصلی مقاله بررسی ویژگی های مدیران آینده در آن تصویر است. در این راستا با محور قرار دادن یکی از آیات قرآن، «صالحین» را از جانب خداوند، مدیران صحنه های آینده عالَم دانسته و در ادامه سعی دارد تا ویژگی های صالحین را در قرآن بررسی نماید.
