۹۲.
کلیدواژه‌ها:
جایگاه مهار درونی خودکارآمدی کمال گرایی اضطراب امتحان و عملکرد تحصیلی
مقدمه:هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین جایگاه مهاردرونی وخودکارآمدی با اضطراب امتحان و پیشرفت تحصیلی دردانش آموزان مراکزاستعدادهای درخشان شهرکرد بود. روش: جامعه ی آماری در این پژوهش، 340 نفر از دانش آموزان استعداد درخشان دختر و پسر، در رشته های تحصیلی علوم تجربی و علوم انسانی شهر شهرکرد بوده است که تعداد 181 نفر با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند و از طریق روش نمونه گیری خوشه ای از بین دانش آموزان مدارس استعداد درخشان دختر و پسر شهرستان شهرکرد نمونه ی آماری تحقیق انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای برای تکمیل ادبیات تحقیق و روش میدانی برای گردآوری داده های خام استفاده شد. بنابراین ابزار تحقیق شامل پرسشنامه های استاندارد کمال گرایی(27 ماده) و جایگاه مهار نوویکی- استریکلند(40 ماده) بصورت طیف پنج گزینه ای لیکرت می باشد.برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیات تحقیق از آزمون همبستگی متعارف(کانونی)و رگرسیون چندگانه توسط نرم افزار spss استفاده شد. تجزیه و تحلیل همبستگی متعارف یا کانونی متداول ترین حالت مدل خطی عمومی می باشد که با استفاده از تکنیک آماری چند متغیری رابطه بین دو مجموعه از متغیرهای چندگانه را با ضرایب افزونگی یعنی درجه همپوشانی بین دو مجموعه متغیر تعیین می کند. یافته ها:نتایج آزمون فرضیه ها نشان دادکه بین مجموعه متغیرهای پیش بین و مجموعه متغیرهای ملاک همبستگی کانونی برابر با 66/0 وجود دارد. همچنین نشان داده شد که اضطراب امتحان و پیشرفت تحصیلی به وسیله کمال گرایی، جایگاه مهار «درونی» و خودکارآمدی در هر سه گروه کل دانش آموزان، دانش آموزان دختر و دانش آموزان پسر قابل پیش بینی هستند بدین معنا که این متغیرها پیش بینی کننده اضطراب امتحان و عملکرد تحصیلی توامان هستند. نتیجه گیری: اضطراب امتحان و پیشرفت تحصیلی به وسیله کمال گرایی، جایگاه مهار«درونی»وخودکارآمدی قابل پیش بینی هستند. کمال گرایی، جایگاه مهار و خودکارآمدی هر کدام پیش بینی کننده مناسبی برای ترکیبی از اضطراب امتحان و پیشرفت تحصیلی هستند و هم چنین پیش بینی کننده مناسبی برای اضطراب امتحان به تنهایی می باشند لیکن پیش بینی کننده مناسبی برای پیشرفت تحصیلی به تنهایی نمی باشند.