آموزش عالی ایران

هدف از مقاله حاضر بررسی چالش های بومی گزینی در آزمون سراسری می باشد. روش تحقیق، کمی و از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی است. شاخص های مربوط به هر یک از ابعاد بر اساس مصاحبه و بررسی سوابق قبلی تعیین و پرسشنامه نهایی تدوین شد. پرسشنامه نهایی بین افراد جامعه پژوهش شامل چهار گروه معاونین آموزشی، معاونین دانشجویی، حراست دانشگاه های دولتی تابعه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و مدیران مرتبط با موضوع بومی گزینی در شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت علوم و سازمان سنجش توزیع و اطلاعات جمع آوری شد. تجزیه وتحلیل داده های پژوهش در دو سطح توصیفی و استنباطی (تحلیل عاملی و تحلیل واریانس) صورت گرفت. نتایج تحقیق نشان داد مهم ترین چالش های بومی گزینی به ترتیب در بعد آموزشی، بعد فرهنگی- خانوادگی، بعد اجتماعی و بعد اقتصادی می باشد و مهم ترین شاخص در بعد آموزشی، کاهش دسترسی دانشجویان نخبه به دانشگاه های برتر و اساتید برجسته می باشد. درمجموع 5/53 درصد از پاسخ دهندگان بیشترین میزان مخالفت را در بعد آموزشی طرح مذکور داشته اند، به طوری که معاونین آموزشی با 5/61 درصد بیشترین میزان مخالفت را دارا می باشند. همچنین تفاوت معنی داری بین دیدگاه گروه های مورد بررسی در ابعاد آموزشی و فرهنگی- خانوادگی مشاهده شد و در سایر ابعاد اختلاف معناداری بین دیدگاه گروه ها وجود ندارد.

هدف از این پژوهش، شناسایی و تحلیل موانع موفقیت فعالیت های پژوهشی کاربردی (تقاضامحور) در دانشگاه صنعتی اصفهان در دهه (1390-1381) است. روش انجام این پژوهش توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری آن متشکل از 210 نفر از اعضاء هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان می باشند که سابقه فعالیت در حوزه پژوهش های کاربردی، در محدوده زمانی موردنظر را داشته اند. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده گردید و برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته ای استفاده شد که روایی آن با نظر متخصصان و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ بررسی و تأیید گردید. داده ها از طریق روش تحلیل عاملی تجزیه وتحلیل گردید. نتایج حاصل نشان می دهد موانع فعالیت های پژوهشی کاربردی (تقاضامحور) از نُه عامل موانع مدیریت و سیاست گذاری تحقیقات؛ موانع سازمان و مقررات پژوهش؛ موانع محققان؛ موانع انگیزشی فرهنگی؛ موانع پشتیبانی و امکانات پژوهش؛ موانع آموزش، نظام و ساختار آموزشی؛ موانع سیاسی؛ موانع ساختاری و موانع مالی و اداری تشکیل شده اند.

نهادینه کردن رفتار خواندن به معنی ایجاد خوانندگانی مستقل است که در سراسر زندگی شخصی، آموزشی و شغلی بتوانند به طور مداوم و بدون نیاز به مربی بخوانند و آنچه را که می خوانند درک نمایند. مشکل بیشتر دانشجویان این است که از این مهارت برخوردار نیستند و در انتظار کلاس درس و استاد برای آموختن هستند. به عبارت دیگر، به طور خودجوش و از طریق انگیزه درونی اقدام به یافتن و خواندن کتاب ها نمی کنند و تنها به جزوه کلاسی یا منابعی اکتفا می کنند که برای گذراندن واحدهای درسی به آن ها به عنوان تکلیف آموزشی، محول می شود؛ اما شواهدی وجود دارد که رفتار و روش تدریس برخی استادان در دانشگاه در برخی دانشجویان انگیزه ای ایجاد می نماید که موجب تقویت رفتار خواندن مستقل آن ها می شود. هدف این پژوهش شناسایی رفتارها و روش تدریس هایی است که به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر انگیزه خواندن دانشجویان اثر می گذارد. این پژوهش با رویکرد کیفی و به روش تحلیل محتوا و با استفاده از مصاحبه ی نیمه ساختاریافته انجام شد. کلیه دانشجویان دانشگاه کردستان جامعه این پژوهش بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی نمونه ای 42 نفری از دانشجویان کتاب خوان و فعال درزمینه خواندن انتخاب شد. همچنین، برای اعتبار یابی یافته ها، با استادهای شناسایی شده که به باور دانشجویان در ایجاد انگیزه مؤثر بودند، مصاحبه با محوریت جنبه های شناسایی شده در مرحله اول، اجرا شد. پس از تحلیل و کدگذاری اولیه نظرات دانشجویان، ارتباط استاد با دانشجویان، دانش علمی، ایجاد فضایی دوستانه، قدرت بیان و ارائه مطالب کاربردی توسط استاد از مهم ترین ویژگی های مشوق انگیزه خواندن تشخیص داده شد. از دسته بندی کدهای حاصل شده، چهار مضمون کلی اخلاقی-انسانی، علمی، مهارتی و سازمانی به دست آمد. تحلیل محتوای مصاحبه های انجام شده با اساتیدی که نامشان به عنوان انگیزه دهنده درزمینه خواندن در مصاحبه هایی دانشجویان آمده بود نشان داد که تمامی آنان با این کدگذاری ها و مضامین موافق هستند و از ویژگی انگیزه بخش بودن و اثرگذاری خودآگاه هستند. بر اساس نتایج امکان افزایش انگیزه و رفتار خواندن در دانشجویان وجود دارد. این ویژگی وابسته به رفتار استادان و فضای حاکم بر دانشگاه است. ویژگی های شناسایی شده در این پژوهش می تواند به عنوان معیارهای شناسایی اساتید مؤثر مورداستفاده قرار گیرد.

پژوهش حاضر به منظور ارائه الگوی تصمیم گیری های استراتژیک مالی در دانشگاه تهران انجام گرفت. هدف تحقیق، شناسایی عوامل مؤثر بر تصمیم گیری های استراتژیک مالی با رویکرد شناختی و اولویت بندی این عوامل بود. روش تحقیق به کاررفته آمیخته (کیفی و کمی) بود. در مرحله نخست، برای ارائه الگو از روش کیفی استفاده شد و با 16 نفر از خبرگان علمی و اجرایی این حوزه مصاحبه های اکتشافی انجام شد. تحلیل های کیفی نشان داد، تصمیم گیری های استراتژیک مالی در دانشگاه تهران تحت تأثیر «عوامل محیطی»، «عوامل سازمانی»، «ماهیت و شرایط تصمیم گیری» و «مؤلفه های فردی» هستند. در مرحله دوم پژوهش، الگوی ارائه شده در مرحله کیفی به صورت کمی آزمون شد. جامعه آماری تحقیق شامل 122 نفر از مدیران دانشگاه تهران بود که با نمونه گیری تصادفی ساده، 93 نفر از ایشان به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. برای بررسی روابط و تأثیرات بیان شده در الگو از معادلات ساختاری و از نرم افزار PLS استفاده شد. یافته های تحقیق تأثیر عوامل محیطی بر مؤلفه های فردی و عوامل سازمانی را تائید کرد، اما بر ماهیت و شرایط تصمیم گیری را تائید نکرد. در ضمن رابطه ماهیت و شرایط تصمیم گیری، عوامل سازمانی و عوامل فردی بر تصمیم گیری های استراتژیک مالی تائید شد. علاوه بر آن تأثیر مؤلفه های فردی و عوامل سازمانی بر ماهیت و شرایط تصمیم گیری تائید شد که در این میان مؤلفه های فردی نسبت به عوامل سازمانی تأثیر بیشتری بر ماهیت و شرایط تصمیم گیری در دانشگاه داشت؛ لذا ایجاد وضعیت مناسب در این مؤلفه می تواند زیرساخت تقویت کننده ای برای اخذ تصمیمات اثربخش و کارآمد در سازمان فراهم سازد. در بین «عوامل محیطی» توسعه فن آوری؛ در بین «عوامل سازمانی» آئین نامه ها و ضوابط داخلی؛ در بین عوامل مربوط به «ماهیت و شرایط تصمیم گیری» رویه های تصمیم گیری و در بین «مؤلفه های فردی» شناخت، بیشترین تأثیر را بر تصمیم گیری های استراتژیک مالی نشان داد. به این ترتیب، نتایج تحقیق نشان داد که علاوه بر «عوامل محیطی»، «ماهیت و شرایط تصمیم گیری» و «عوامل سازمانی»، «مؤلفه های فردی» به ویژه شناخت و درک به شدت تصمیم گیری های استراتژیک مالی را متأثر می سازند.

از منظر سازمانی وجود تعادل اثربخش بین کار و زندگی علاوه بر پیامدهای شخصی که برای فرد به همراه دارد؛ منجر به بهبود وضعیت اشتغال و سیستم نگهداشت و درنهایت ارتقا تعهد و بهره وری در کارکنان می شود. پژوهش حاضر ضمن سنجش سطح تعادل کار-زندگی ادراک شده کارکنان در دانشگاه سراسری یزد به بررسی ارتباط بین ابعاد پنج گانه شخصیت نئو و تعادل کار-زندگی می پردازد. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است و جامعه موردمطالعه تحقیق حاضر را کارمندان دانشگاه یزد تشکیل داده اند؛ که از میان آن ها، 204 نفر به عنوان نمونه و با روش نمونه گیری تصادفی ساده بر اساس فرمول کوکران در جوامع محدود با ضریب خطای 5 درصد انتخاب شده اند و از این تعداد 183 پرسش نامه بازگشت داده شد. ابزار مورداستفاده در تحقیق حاضر پرسش نامه محقق ساخته تعادل کار-زندگی و پرسش نامه استاندارد شخصیت نئو می باشد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی، استنباطی و مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart PLS بهره گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد از میان ابعاد شخصیت سازگاری، استقبال از تجربه و روان رنجوری با مقادیر 347/5، 549/3، 427/6 در ارتباط معنادار با سازه تعادل کار-زندگی می باشند و حدود 42 درصد از سازه تعادل کار-زندگی توسط ابعاد شخصیت تبیین می شود. درنهایت بر اساس ماحصل این پژوهش کارمندان دانشگاه یزد از سطح مطلوب تعادل کار-زندگی برخوردار هستند.

تبیین کیفیت پردیس دانشگاهی به فهم شرایط محیطی نیاز دارد و یکی از اشکال شرایط محیطی جو خلاق کلاس درس در درون پردیس دانشگاهی می باشد که خود از چندین بعد تشکیل یافته است. ازاین رو، پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش جو خلاق کلاس درس (به تفکیک ابعاد ده گانه) در پیش بینی مؤلفه ی کیفیت پردیس های دانشگاهی انجام گرفت. روش شناسی پژوهش از نوع پیمایش و توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان تحصیلات تکمیلی پردیس های دانشگاه خوارزمی، شهید بهشتی و علامه طباطبایی در سال تحصیلی 1394-1395 تشکیل می داد. روش نمونه گیری از نوع اتفاقی (در دسترس) بود و حجم نمونه بر اساس جدول گرجسی _ مورگان 116 نفر در نظر گرفته شد. جهت جمع آوری داده ها پرسشنامه ی جو خلاق کلاس (با پایایی 94/0= α) و پرسشنامه ی کیفیت پردیس دانشگاهی (با پایایی 99/0= α) به کار گرفته شد. روایی محتوایی ابزارها نیز با نظر اساتید تأیید گردید. درنهایت داده ها با استفاده از نرم افزار 22. spss و روش رگرسیون و آزمون یومان ویتنی تجزیه وتحلیل گردید. نتایج نشان داد مؤلفه های جو خلاق کلاس درس به گونه معنی داری توان تبیین 31/0 = 2R از واریانس مؤلفه کیفیت پردیس دانشگاهی را دارا هستند (56/0 = R، 7/13 = (105 و 10)F و 001/0 > P) و سهم مؤلفه حمایت از ایده ها (408/0 - = ) و اعتماد و اطمینان (347/0 = ) در سطح اطمینان 95 درصد معنی دار است وسهم بقیه مؤلفه های ارائه شده معنی دار نیست. همچنین بین وضعیت موجود و مطلوب پردیس دانشگاهی شکاف وجود دارد و بین دیدگاه دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترا ازنظر جو خلاق کلاس و کیفیت پردیس دانشگاهی تفاوت معنی دار وجود ندارد.