آموزش و ارزشیابی(علوم تربیتی)

هدف پژوهش حاضر، بررسی شاخص های روان سنجی مقیاس جو مدارس متوسطه با تأکید بر امنیت، تعهد و محیط مدرسه بود. بدین منظور 429 نفر دانش آموز (245 پسر و 187 دختر) از دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان میبد به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه جو مدرسه برادشو و همکاران(2014) پاسخ دادند. داده ها با روش تحلیل عاملی تأییدی و نرم افزار AMOS 24 و SPSS 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که مدل سه بعدی مناسبی برای جو مدرسه وجود دارد که شامل سه بعد امنیت، تعهد و محیط مدرسه در 13 خرده مقیاس است که بعد امنیت شامل خرده مقیاس ادراک امنیت، قلدری / زورگویی و سوء مصرف مواد؛ بعد تعهد شامل خرده مقیاس های ارتباط معلم- دانش آموز، ارتباط دانش آموزان، درگیری تحصیلی، ارتباط با کل مدرسه، انصاف و برابری، درگیری والدین و بعد محیط مدرسه شامل خرده مقیاس های وظایف و نقش ها، پاکیزگی محیط مدرسه، حمایت عاطفی، اختلال و بی نظمی در مدرسه است. یافته های حاصل از تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که این مدل از برازش مناسبی برخوردار است. همچنین ضرایب پایایی این 13 خرده مقیاس در حد 68/0 و 87/0 بدست آمد که این نشان دهنده پایایی قابل قبول و مناسب این مقیاس است. با توجه به نتایج بدست آمده می توان گفت که پرسشنامه جو مدرسه با تمرکز بر سه بعد امنیت، تعهد و محیط در جامعه ایرانی از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار است.

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش تنظیم هیجان و آموزش مهارت های بین فردی بر شایستگی روانی-اجتماعی دانشجویان آموزشکده فنی و حرفه ای دختران ارومیه بوده است. روش پژوهش حاضر با توجه ماهیت آن از نوع نیمه تجربی است.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر آموزشکده فنی دخترانه ارومیه در مقاطع کاردانی و کارشناسی به تعداد 1200 نفر در سال تحصیلی97-96 بود که 90 دانشجو به عنوان نمونه در سه گروه آزمایش 1، آزمایش2 و گروه کنترل انتخاب شدند. گروه آزمایش 1 و 2 به مدت 16 جلسه 60 دقیقه ای آموزش دیدند و گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکردند و پرسشنامه شایستگی روانی- اجتماعی (SECQ) در بین دوگروه آزمایش و یک گروه کنترل اجرا شدند، تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون کواریانس چندمتغیره انجام شد. یافته ها نشان داد بین اثربخشی تنظیم هیجان با آموزش مهارت های ارتباطی بین فردی بر میزان شایستگی روانی-اجتماعی و زیر مؤلفه های آن (خودآگاهی، آگاهی اجتماعی، مدیریت خود، تصمیم گیری مسئولانه، مهارت های ارتباطی) دانشجویان تفاوت وجود دارد (05/0>P) و میانگین نمرات اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بیشتر از آموزش مهارت های ارتباطی بین بر میزان شایستگی روانی- اجتماعی و زیر مؤلفه های آن بوده است.

هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر کاهش پرخاشگری و افزایش سازگاری فردی و اجتماعی دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی بود. پژوهش حاضر از نوع مطالعات آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر پنجم ابتدایی شهر تبریز در سال تحصیلی 96-95 بود. از این جامعه نمونه ای به حجم 60 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش (30 نفر) و کنترل (30 نفر) جایگزین شدند. سپس هر دو گروه در مرحله پیش و پس آزمون پرسشنامه پرخاشگری باس و پری و آزمون شخصیت سنج کالیفرنیا را تکمیل، و در این اثناء شرکت کنندگان گروه آزمایش در طی 15 جلسه، 45 دقیقه ای، به مدت 3 روز در هفته (45 روز) در معرض آموزش های هوش هیجانی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس در برنامه spss انجام گرفت. تحلیل داده ها نشان داد که آموزش هوش هیجانی به طور معنی داری منجر به کاهش میانگین نمرات پرخاشگری و افزایش میانگین نمرات سازگاری فردی و اجتماعی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است. با توجه به نتایج بدست آمده می توان مطرح کرد که آموزش هوش هیجانی بر پرخاشگری و سازگاری فردی و اجتماعی دانش آموزان مؤثر است.

هدف این پژوهش ارزشیابی ناکارآمدی برنامه ی آموزشی کارشناسی رشته ی مهندسی معماری و تعیین میزان مطلوبیت سرفصل ها با رویکرد راهبردی برای جوابگویی هر چه بیشتر به نیازهای ضروری، واقعی و صالح جامعه در جهت ساماند هی وضعیت ساختار آموزش معماری با تبیین آسیب ها و گسستگی های میان آموزش های نظری و عملی در جهت رسیدن به اهداف این رشته در ایران است. جامعه آماری پژوهش شامل اساتید و متخصصان رشته معماری است، که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و غیراحتمالی در دسترس 67 نفر بعنوان نمونه انتخاب شد و از ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده که دارای 37 سؤال و 5 مؤلفه اثربخشی درونی، اثربخشی بیرونی، اثربخشی نهانی، پیوند نظریه و عمل و نیازها و اهداف بازنگری می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده های پرسشنامه از تحلیل عاملی تأییدی استفاده کردیم. با توجه به نتایج در برنامه های بازنگری شده اخیر هیچ کدام از نیازها برآورده نشده اند و لزوم بازنگری مجدد برنامه درسی آموزش کارشناسی معماری ایران با ضرورت توجه به پیوند نظریه و عمل در چارچوب توسعه دانش معماری در مرتبه اول و در نظر گرفتن نیازهای ضروری، واقعی و صالح جامعه در برنامه بازنگری در جهت رسیدن به اهداف که در مرتبه دوم ضرورت می باشد وجود دارد که در این راستا پیشنهادانی ارائه شده است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی استفاده از نرم افزار آموزشی میشا و کوشا بر پیشرفت تحصیلی درس ریاضی و میزان خلاقیت دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر سنندج در سال تحصیلی 98-1397 انجام گرفته است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش گردآوری داده ها شبه آزمایشی می باشد. جامعه آماری، متشکل از کلیه دانش آموزان دختر مدارس دولتی پایه پنجم ابتدایی شهرستان سنندج 2935 نفر می باشد که از میان آنان 60 نفر به عنوان نمونه 30 نفر در گروه گواه و 30 نفر در گروه آزمایش با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در گروه آزمایش، از آموزش نرم افزاری میشا و کوشا به مدت دو ماه و در گروه گواه از آموزش معمول کلاسی استفاده شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه خلاقیت دکتر عابدی (1372) و همچنین آزمون پیشرفت تحصیلی معلم ساخته (پیش آزمون-پس آزمون) استفاده گردید. داده ها با روش تحلیل کواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته های به دست آمده، نشان داد که بین میانگین نمرات پیشرفت تحصیلی و خلاقیت دانش آموزان گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی دار وجود دارد. بنابراین می توان گفت: استفاده از نرم افزار آموزشی میشا و کوشا بر میزان خلاقیت (قابلیت سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری و همچنین بر پیشرفت تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان در سطح معناداری کمتر از 05/0 تأثیر مثبت دارد. در مجموع نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان می دهد که استفاده از نرم افزار آموزشی میشا و کوشا نقش مهمی در پیشرفت تحصیلی و خلاقیت دانش آموزان دارد.

تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر رویکرد سنجش برای یادگیری بر ادراک از کلاس و اشتیاق تحصیلی در دانش آموزان دختر متوسطه اول مدارس دولتی شهر بهشهر صورت گرفت. تحقیق حاضر از نوع هدف کاربردی و از حیث روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش بود که در گروه آزمایش رویکرد سنجش برای یادگیری توسط معلم اجرا شد و در گروه کنترل سنجشی صورت نگرفت. جامعه آماری تحقیق شامل دانش آموزان دختر متوسطه اول مدارس دولتی شهر بهشهر می باشند به منظور برآورد حجم نمونه 50 نفر از دانش آموزان در سال تحصیلی 99-1398 از طریق نمونه گیری در دسترس از مدارس انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل(25 نفر گروه آزمایش و 25 نفر گروه کنترل) گمارده شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد اشتیاق تحصیلی وانگ (2011)، ادراک از کلاس درس جنتری گابل و ریزا (2002) و ابزار مداخله نیز شامل 12 جلسه90 دقیقه ای رویکرد سنجش برای یادگیری است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت. یافته ها نشان داد: رویکرد سنجش برای یادگیری بر مؤلفه های ادارک از کلاس درس(میزان علاقه، رفتارهای چالشی، احساس لذت، حق انتخاب) در دانش آموزان دختر تأثیر مثبت و معناداری داشت و همچنین رویکردسنجش برای یادگیری بر مؤلفه های اشتیاق تحصیلی(اشتیاق انگیزشی، شناختی و رفتاری) در دانش آموزان دختر متوسطه اول مدارس دولتی شهر بهشهر تأثیر مثبت و معناداری داشت

هدف تحقیق حاضر مقایسۀ تأثیر آموزش گروهی راهبردهای فراشناخت و آموزش هم شاگردی بر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان پسر متوسطه دوم شهرستان دهلران در سال تحصیلی 98-1397 بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش و پس آزمون و گروه کنترل و پیگیری پس از 3 ماه بود و از نظر نوع تحقیق نیز کاربردی است. جامعه تحقیق حاضر کلیه دانش آموزان پسر پایه دوم متوسطه دوم شهر دهلران به تعداد 300 نفر بودند که ابتدا از بین آنها 75 نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در بین گروه ها قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه های انگیزش تحصیلی هارتر(1981) و خودکارآمدی جنیگ و مورگان(1999) بودند که پایایی آن نیز با آزمون کرونباخ(89/0) حاصل شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی مانند محاسبه فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار و آمار استنباطی شامل آزمون های تحلیل کوواریانس و پیش فرض های آن برای بررسی تفاوت میانگین های پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری استفاده شد و تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد آموزش گروهی راهبردهای فراشناختی و آموزش هم شاگردی بر انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی تأثیر معناداری دارند. همچنین میانگین نمرات روش آموزش با راهبردهای فراشناختی بر خودکارآمدی و انگیزش در مقایسه با روش هم شاگردی بالاتر بود. بنابراین تأثیرگذاری روش آموزش مبتنی بر راهبردهای فراشناختی به طور معناداری بیش تر از روش آموزش هم شاگردی است(05/0>p).

براساس مطالعات قبلی عوامل مختلفی بر هیجان های تحصیلی مؤثر هستند که آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس از جمله آنهاست. این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر هیجان های تحصیلی مثبت و منفی دانش آموزان انجام شد. پژوهش حاضر یک مطالعه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. کلیه دانش آموزان متوسطه دوره اول شهر ارومیه جامعه آماری را تشکیل می داد، که از آن 30 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب شد و در دو گروه آزمایشی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه هیجان های تحصیلی پکران و همکاران (2005) استفاده شد. آزمودنی های گروه آزمایش طی 8 جلسه آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس را دریافت نمود ولی گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره به کمک نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس موجب افزایش هیجان های تحصیلی مثبت و کاهش هیجان های تحصیلی منفی دانش آموزان می شود (01/0p < ). اثربخشی آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر هیجان های تحصیلی مثبت و منفی دانش آموزان در مرحله پیگیری تداوم داشته است. بنابراین، آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس یک روش مؤثر در هیجان های تحصیلی مثبت و منفی دانش آموزان است.