درخت حوزه‌های تخصصی

گروه های ویژه

ترتیب بر اساس: جدیدترینپربازدیدترین
فیلترهای جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴٬۷۲۱ تا ۴٬۷۴۰ مورد از کل ۷٬۹۲۷ مورد.
۴۷۳۰.

لقب و لقب گذارى در ایران(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: شبه بدل اسم نام فرعى نام اصلى نامگذارى لقب

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۴۴۶ تعداد دانلود : ۶۴۷
لقب (پاژنام) اسمیست غیر از نام اصلى که حاوى مدح یا ذمى باشد, مثل حکیم الممالک. لقب گذارى درایران پیش از اسلام نیز رایج بود. به عقیدهء هندوشاه نخجوانى این روش نامگذارى در دوران آل بویه و سلجوقیان در میان عربها هم رواج یافت و بعدها در ایران جانشین کینه گذارى که شیوه اى عربى بود گردید. لقب گاهى عام است وهمانند عنوان و منصب به اشخاص گوناگون داده مى شو د. مانند ""امیرالشعراء"" و گاهى خاص است مثل ""ذوالریاستین "" که ""فضل بن سهل سرخسى "" بدان شهرت یافت. بیشتر لقبها از نظر ساختمانى، مرکب اضافى ""ال "" دار ""ذواللام "" هستند که در دستور فارسى، آنها را باید صفت مرکب وابستگى غیر فعلى اسنادى گرفت. اگر لقب پیش از اسم اصلى قرارگیرد، شاخص یا شبه بدل اسم است. لقب گاهى جانشین نام اصلى میگرددکه میتوان آن را ""نام فرعى "" نامید.
۴۷۳۱.

تکنولوژی فلزگری کهن درتپه سگزآباد دشت قزوین(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:

کلیدواژه‌ها: فلزگری کهن دشت قزوین سگزآباد عصرآهن عصرمفرغ

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۳۴۴ تعداد دانلود : ۹۶۳
دستیابی مردمان ساکن در فلات ایران به فلزات مختلف در طول هزاره های پیش از تاریخ‘از اهمیت بسیار زیادی درچهارچوب مطالعات فرهنگی ایران برخوردار میباشد.دراین نوشتار ابتدا پیدایش فلزات مختلف در جوامع پیش از تاریخ ایران به اجمال آورده شده است. در قسمت بعدی فرآیندهای فلزگری کهن در منطقه شمال مرکزی ایران مورد بررسی قرار گرفته است .در آخرین قسمت ‘براساس جدیدترین یافته ها از حفاری (8-1376)تپه سگزآباد دشت قزوین و با استفاده از روشهای آزمایشگاهی (منیرالوگرافی و تجزیه عنصری)تکنولوژی فلزگری کهن در مقطع زمانی حدود2100 تا800 پ.م مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
۴۷۳۴.

بهره وری از میراثهای فرهنگی و باستان شناسی در کشورهای اروپائی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۱۱۳ تعداد دانلود : ۶۳۸
بهره وری، این واژه یا مقوله پرراز و رمز، هر طور و به هر زبانی که تعریف شود، آینه روشنی است که شایستگی ها و شادابی ها و پویش ها، منش ها و بینش ها، و رشادت ها و همت ها را می نمایند …. هر چند بهره وری بعدهای مختلف و فراوان دارد امّا تعریف رایج بهره وری به آئینه بی قواره ای می ماند که همه شکوه و جلال این مقوله پر معنا را در بعد اقتصادی آن خلاصه می‌کند. البته، انتظار دیگری هم نیست؛ چرا که این تعریف از جایی آمده است که زبان منفعت اقتصادی را نمی شناسد و جز با این زبان ابتردیالوگ نمی کند. متأسفانه این تعریف تأثیرات ناقص زیادی را هم در جوامع داشته است، بگونه ای که در این تیپ جوامع، بهره وری را صرفا در مسائل اقتصادی و مراکز صنعتی و تولیدی قابل اجراء یا عملی می دانند.در حالی که در فرهنگ متعارف، بهره وری، گزینش و پرداختن به کارهای مهم را به معنای اثر بخشی گرفته اند و می گویند که بهره وری، تلفیقی از کارآیی و اثر بخشی است. با این وجه حرکت بهره وری در تمامی زمینه های اجتماعی، اقتصادی و غیره ریشه می دواند و باعث اصلاح بهره مندی درست،‌یا بهره وری جامع و کامل تمامی امور می‌شود به همین دلیل در کشورمان مشاهده می‌گردد که در یکی از زمینه هائی که حرکت بهره وری در آن حوزه به خوبی مورد انجام نگرفته است، در زمینه علوم باستانی یا حوزه مواریث فرهنگی می‌باشد. زمینه و بستری که سایر کشورها، موفقیت های چشمگیری در آن راستا داشته و دارند. در این مقاله نیز تلاش می‌شود برای اولین بار به طور عملی به این مسأله پرداخته شود تا مورد توجّه جامعه، دست اندرکاران و مسئولین مربوطه قرار گیرد.
۴۷۴۰.

اعتبار علمی و اقدی و مغازی او(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: بازنگری تاریخ اسلام شخصیت واقدی مغازی واقدی

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۷۷۸ تعداد دانلود : ۱۲۱۴
باورهای دینی امروز مسلمانان برخاسته از گذشته اسلام است . کتاب های تاریخ یکی از منابع دین شناسی به حساب می آیند . از آن جمله کتاب مغازی واقدی است . محمد بن عمر واقدی نخست در مدینه می زیست ‘ در سال 180 به دربار هارون پیوست و در حکومت و در حکومت مأمون به قضاوت پرداخت . این وابستگی او در ترویج کتابش بی تاثیر نبود . اعتبار علمی او در زمان خود و پس از آن مورد اختلاف بود . افرادی او را ستودند و بسیاری نکوهش کردند . محدثان و پیشوایان مذاهب روایت های او را بی اعتبار دانستند ‘ اما تاریخ نگاران به کتاب او استناد کردند و امروز نیز کتاب مغازی او را معتبر می دانند .

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

زبان