درخت حوزه‌های تخصصی

در دوران همه گیری کرونا افراد نگران اثرات قلبی-عروقی پوشیدن ماسک طی فعالیت بدنی بردستگاه اتونوم قلبی (ANS) اهستند. هدف مطالعه حاضر، اثر دو هفته تمرینات تناوبی با شدت متوسط (MIIT) مبتنی بر وزن بدن همراه با پوشیدن ماسک های تنفسی (جراحی در برابر N95) بر پاسخ ANS مردان سالم متعاقب پروتکل دویدن زیربیشینه ای روی نوارگردان (STRP) و 5-دقیقه ریکاوری در طی پاندمی SARS-CoV-2 بود. در این مطالعه 18مرد سالم به صورت تصادفی به 3 گروه شش نفره (ماسک جراحی، ماسک N95 و بدون ماسک) تقسیم و تمرینات MIITبا و بدون ماسک های جراحی و یا N95 را سه بار در هفته، هر جلسه سه تکرار با شدت (60-70 درصد حداکثرضربان قلب) انجام دادند. پارامترهای پاراسمپاتیکی (RMSSD،HFn.u) و سمپاتیکی (LFn.u،LF/HF) و میانگینRR با دستگاه الکتروکاردیوگرام و نرم افزار کوبیوس قبل و تا 5 دقیقه ریکاوری ارزیابی شد. از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.. اجرای پروتکل STRP در قبل از اجرای 2 هفته MIIT تفاوت آماری معناداری را در مقادیر LF،LF/HF،RMSSD،HF و میانگین RRبین گروه های تجربی (ماسک جراحی در برابر N95) و همینطور در مقایسه با گروه کنترل (بدون ماسک) ایجاد نکرد. بعلاوه، اگرچه تغییرات بین گروهی مقادیر شاخص های سمپاتیکی و شاخص های پاراسمپاتیکی و میانگین RRمتعاقب 2 هفته MIIT، بهبود نسبی را نشان می دهد، اما هنوز به لحاظ آماری معنادار نبوده است. به طور کلی نتایج نشان داد، پوشیدن ماسک های تنفسی در طی آزمون استرس ورزشی در مردان سالم ایمن است و سازگاری 2 هفته ای به MIIT با ماسک موجب بهبود عملکرد ANS در پاسخ به استرس می شود.

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات توسعه فرهنگ محیطزیست در سازمانهای ورزشی میباشد. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻈﺮ روش ﺗﺤﻘیﻖ توصیفی-تحلیلی از ﻧﻮع ﭘیﻤﺎیﺸی است که به لحاظ هدف جزو تحقیقات کاربردی محسوب می شود. در این تحقیق از روش دلفی به عنوان روش تحقیق کیفی برای تدوین عوامل اثر گذار بر توسعه فرهنگ محیط زیست در سازمان ها و تدوین پرسشنامه بخش کمی استفاده گردید. در بخش کمی نیز از نتایج روش دلفی پرسشنامه ای طراحی گردید تا میزان توسعه و بکارگیری فرهنگ محیط زیست در جامعه آماری را بررسی نمائیم. جامعه آماری در بخش کیفی شامل کلیه متخصصان در حوزه فرهنگ محیط زیست سازمانی است که تعداد 20 نفر از 6 سازمان با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. در بخش کمی نیز جامعه آماری تحقیق شامل کارکنان ادارات ورزشی، اساتید و داﻧﺸﺠﻮیﺎن دکتری و ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه آزاد می باشد. براساس روش نمونه گیری تصادفی و جدول کرجسی و مورگان 297 نفر از جامعه آماری (1300 نفر) به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. یافته های تحقیق در بخش کیفی 43 گویه موثر بر توسعه فرهنگ محیط زیست سازمانی را شناسایی نمود که با انجام آزمون تحلیل عاملی اکتشافی این گویه های در قالب شش عامل اصلی توانستند 34/65 درصد از واریانس کل را تببین نمایند. همچنین نتایج نشان داد که کلیه این عامل ها بر توسعه فرهنگ محیط زیست موثر هستند. و در نهایت پیشنهاداتی برای توسعه هر چه بیشتر این عوامل در راستای توسعه فرهنگ محیط زیست ارائه گردید.

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر جنسیت، تعداد کوشش های تمرینی و چرت نیم روزی بر تثبیت/تداخل حافظه فضایی تکلیف چرخش ذهنی انجام شد. 20دانشجوی پسر و 21 دانشجوی دختر به ترتیب از دانشگاه های خوارزمی و الزهرا تهران (س) بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و در چهار گروه تحکیم مبتنی بر ثبات برای دختران و پسران با کوشش های تمرینی زیاد و مختصر تقسیم شدند. داده ها با استفاده از آزمون چرخش ذهنی (MRT)، تخته دارت استاندارد، پرسشنامه های دست برتری ادینبورگ، کیفیت خواب پیترزبورگ و سلامت روانی گلدبرگ جمع آوری شد. ارزیابی در مراحل پیش آزمون، جلسه اکتساب، آزمون یادداری قبل و بعد از چرت نیم روزی انجام شد. نتایج تحلیل واریانس مرکب با اندازه های تکراری نشان داد اثر اصلی کوشش های تمرینی معنادار است (05/0p<). کوشش تمرینی زیاد نسبت به مختصر تأثیر بیشتری بر بهبود عملکرد دختران و پسران دارد. اثر اصلی مرحله ارزیابی معنادار بود (05/0p<). آزمودنی ها در آزمون اکتساب عملکرد بهتری نسبت به آزمون یادداری قبل از چرت نیمروزی داشتند و در اجرای آزمون یادداری بعد از چرت نیمروزی عملکرد بهتری نسبت به اجرای آزمون یادداری قبل از چرت نیم روزی و آزمون اکتساب داشتند. اثر اصلی جنسیت و اثرهای تعاملی در تحکیم تکلیف حافظه فضایی معنادار نشد (05/0p<). با توجه یافته های پژوهش حاضر، به مربیان و آموزش دهندگان جهت تثبیت بیشتر حافظه، انجام کوشش های تمرینی بیشتر و داشتن چرت روزانه توصیه می شود.

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر، بررسی توان آلفا در پرتاب های آزاد موفق و ناموفق بسکتبالیست های نخبه و نوآموز بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه تجربی بود و در قالب طرح سری های زمانی اجرا شد. دو گروه نخبه (10 آزمودنی با میانگین سنی 1/34 ± 22/25 سال) و نوآموز (10 آزمودنی با میانگین سنی 1/80 ± 22/55 سال) به صورت داوطلبانه مشارکت داشتند. داده ها با استفاده از 28 الکترود از یک دستگاه 32 کاناله بی سیم اندازه گیری و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد (0/05 ≥P). یافته ها: توان آلفای گروه نخبه بالاتر از گروه نوآموز بود (0/001=P). پرتاب های موفق نسبت به پرتاب های ناموفق توان آلفای کمتری را نشان داد (0/006=P). در مقایسه دو گروه، توان آلفا در پرتاب های ناموفق گروه نخبه نسبت به پرتاب های موفق آن ها بیشتر بود (0/001=P)، اما بین توان آلفای پرتاب های موفق و ناموفق گروه نوآموز تفاوتی مشاهده نشد (0/584=P). توان آلفا در زمان اجرای تکلیف پرتاب آزاد بالاتر از زمان های قبل بود (0/005>P)، اما بین زمان اول و دوم تفاوتی نبود (0/001=P). نتایج نشان داد که گروه نخبه فعالیت قشری بالاتری نسبت به گروه نوآموز در همه الکترودها داشتند (0/001>P). نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که گروه نخبه با مهار اطلاعات نامربوط تکلیف را با پیچیدگی قشری کمتری اجرا کردند. همچنین کاهش توان آلفا در پرتاب های موفق نشان دهنده افزایش فعال سازی قشر مغز و افزایش تمرکز است تا در نهایت تکلیف با منابع عصبی کمتری اجرا شود.

استرس اکسیداتیو و تولید گونه های اکسیژن (ROS) و نیتروژن (RNS) واکنش پذیر،نقش مهمی در پاتوژنز و پیشرفت بیماری MS دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر فعالیت ورزشی بر شدت بیماری، سطوح پروتئین NRF2 و آنزیم گزانتین اکسیداز در نخاع در دوره مزمن بیماری است. تعداد 30 موش ماده C57Bl6 (6 -8 هفته) به سه گروه فعالیت ورزشی اختیاری، EAE و کنترل سالم تقسیم شدند. بعد از القای EAE با میلین الیگودندروسیت گلیکوپروتئین (MOG35-55) و پس از آنکه موش ها دو روز پیاپی نمره بالینی یک را نشان دادند به مدت چهار هفته ، پنج روز، روزی یک ساعت تمرین اختیاری را انجام دادند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی موش ها به وسیله کتامین و زایلازین بیهوش و بافت نخاع برداشته شد. مکان یابی پروتئین های NRF2 در ماده خاکستری و سفید نخاع با استفاده از روش ایمونوهیستوشیمی مورد بررسی قرار گرفت و آنزیم گزانتین اکسیداز با استفاده از کیت گزانتین اکسیدازبر طبق دستورالعمل سازنده کیت به روش ELISA اندازه گیری شد. فعالیت ورزشی اختیاری سطوح پروتئین NRF2 را در قسمت سفید(0001/0=P) و خاکستری نخاع افزایش(0001/0=P) و سطوح آنزیم زانتین اکسیداز در نخاع(001/0=P). و شدت بیماری را در دوره مزمن کاهش داد(01/0=P). فعالیت ورزشی اختیاری می تواند استرس اکسیداتیو و شدت بیماری را در دوره مزمن بیماری کاهش دهد و یک استراتژی مناسب جهت کنترل و درمان بیماری MS باشد.

تحقیق حاضر بررسی رابطه بین ساختار مدیریت دانش و سازمان یادگیرنده از دیدگاه کارشناسان تربیت بدنی ادارات مشهد است. جامعه آماری (144N=) از کارشناسان تمام وقت ادارات آموزش و پرورش (چهل و هفت نفر)، اداره کل ورزش و جوانان (پنجاه و دو نفر) و شهرداری (چهل و پنج نفر) بودند که با استفاده از جدول مورگان نمونه صدوهشتادنفری به صورت تصادفی انتخاب گردید. در این راستا از سه پرسشنامه استاندارد مدیریت دانش (QKM) و درجه تحقق سازمان یادگیرنده (DLOQ) و پرسشنامه بررسی دموگرافی اعضاء نمونه استفاده شده است. تحقیق حاضر از لحاظ نوع و هدف کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی و همبستگی است که جمع آوری اطلاعات به شیوه پیمایشی است. پایایی ابزار از طریق آزمون ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که برای پرسشنامه مدیریت دانش برابر (0/89=α) و پرسشنامه سازمان یادگیرنده برابر (0/97=α) به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون کلموگروف اسمیرنوف، tمستقل، ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شده است. با توجه به نتایج پژوهش بین ساختار مدیریت دانش و سازمان یادگیرنده از دیدگاه کارشناسان تربیت بدنی رابطه معناداری دیده می شود (0/01>P). یافته های این تحقیق که مبنی بر وجود رابطه بین ساختار مدیریت دانش و سازمان یادگیرنده است، لزوم توجه بیشتر به آموزش رؤسا و کارکنان ادارات با مفاهیم ساختار مدیریت دانش و سازمان یادگیرنده، راه اندازی پایگاه دانشی کارکنان برای ثبت مهارت های آنان، برگزاری دوره های آموزشی مناسب برای یادگیری پرسنل برای دانستن ساختار مسئولیت ها و نقش های خود در جهت اداره امور، بسیار مهم به نظر می رسد و توصیه می شود که در سازمان های ورزشی کشور برای به کارگیری موارد مذکور بیش از گذشته تاکید گردد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر 8 هفته تمرین مقاومتی توانی و مصرف مکمل کیوتن (10Q) بر میزان اینترلوکین-4 (4-IL) و 10-IL و فاکتورهای عملکردی بازیکنان سافتبال انجام گرفت. 20 نفر از بازیکنان دخترسافتبال (16/4±68/21 سال) به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 10 نفره تجربی (مصرف مکمل 10Q + تمرین مقاومتی توانی) و کنترل (دارونما + تمرین مقاومتی توانی) تقسیم شدند. مداخله شامل 8 هفته مصرف مکمل 10Q (یک کپسول 200 میلی گرمی) و تمرینات مقاومتی توانی با تواتر 2 جلسه در هفته و به مدت 8 هفته (10 دقیقه گرم کردن، 45-40 دقیقه تمرینات اصلی مقاومتی با شدت 60 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه و 10 دقیقه سرد کردن ) بود. آزمون چابکی تی، تست سرعت دوی 60 متر، پرش سارجنت، دراز و نشست و قدرت پنجه دست، همچنین نمونه گیری خونی قبل و بعد از 8 هفته فاکتورهای 10-IL،4-IL، CK و LDH ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از تی مستقل و تی همبسته در سطح معنا داری 05/0>P تحلیل شدند.رکوردهای سرعت (تجربی 04/0=P؛ کنترل 02/0=P)، چابکی (تجربی 03/0=P؛ کنترل 03/0=P)، قدرت پنجه دست (تجربی 009/0=P؛ کنترل 01/0=P)، دراز و نشست (تجربی 001/0=P؛ کنترل 003/0=P) و میزان لاکتات دهیدروژناز (تجربی 03/0=P؛ کنترل 03/0=P) به طور معنا داری در هر دو گروه بهبود یافت؛ اما عملکرد پرش سارجنت (تجربی 10/0=P؛ کنترل 89/0=P)، میزان کراتین کیناز (تجربی 67/0=P؛ کنترل 06/0=P)، 4-IL (تجربی 32/0=P؛ کنترل 33/0=P) و 10-IL (تجربی 97/0=P؛ کنترل 08/0=P) در هیچ کدام از دو گروه تغییر معنا داری نداشت. نتایج نشان داد به نظر می رسد تمرینات مقاومتی توانی به همراه مکمل دهی کوآنزیم 10Q در کنار تمرینات تخصصی سافتبال به منظور توسعه برخی متغیرهای عملکردی به ویژه استقامت عضلانی ناحیه شکم مؤثر است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر 8 هفته تمرین مقاومتی توانی و مصرف مکمل کیوتن (10Q) بر میزان اینترلوکین-4 (4-IL) و 10-IL و فاکتورهای عملکردی بازیکنان سافتبال انجام گرفت. 20 نفر از بازیکنان دخترسافتبال (16/4±68/21 سال) به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 10 نفره تجربی (مصرف مکمل 10Q + تمرین مقاومتی توانی) و کنترل (دارونما + تمرین مقاومتی توانی) تقسیم شدند. مداخله شامل 8 هفته مصرف مکمل 10Q (یک کپسول 200 میلی گرمی) و تمرینات مقاومتی توانی با تواتر 2 جلسه در هفته و به مدت 8 هفته (10 دقیقه گرم کردن، 45-40 دقیقه تمرینات اصلی مقاومتی با شدت 60 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه و 10 دقیقه سرد کردن ) بود. آزمون چابکی تی، تست سرعت دوی 60 متر، پرش سارجنت، دراز و نشست و قدرت پنجه دست، همچنین نمونه گیری خونی قبل و بعد از 8 هفته فاکتورهای 10-IL،4-IL، CK و LDH ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از تی مستقل و تی همبسته در سطح معنا داری 05/0>P تحلیل شدند.رکوردهای سرعت (تجربی 04/0=P؛ کنترل 02/0=P)، چابکی (تجربی 03/0=P؛ کنترل 03/0=P)، قدرت پنجه دست (تجربی 009/0=P؛ کنترل 01/0=P)، دراز و نشست (تجربی 001/0=P؛ کنترل 003/0=P) و میزان لاکتات دهیدروژناز (تجربی 03/0=P؛ کنترل 03/0=P) به طور معنا داری در هر دو گروه بهبود یافت؛ اما عملکرد پرش سارجنت (تجربی 10/0=P؛ کنترل 89/0=P)، میزان کراتین کیناز (تجربی 67/0=P؛ کنترل 06/0=P)، 4-IL (تجربی 32/0=P؛ کنترل 33/0=P) و 10-IL (تجربی 97/0=P؛ کنترل 08/0=P) در هیچ کدام از دو گروه تغییر معنا داری نداشت. نتایج نشان داد به نظر می رسد تمرینات مقاومتی توانی به همراه مکمل دهی کوآنزیم 10Q در کنار تمرینات تخصصی سافتبال به منظور توسعه برخی متغیرهای عملکردی به ویژه استقامت عضلانی ناحیه شکم مؤثر است.

مقدمه: بهره مندی از فواید فعالیت بدنی مستلزم داشتن سبک زندگی فعال و مشارکت مستمر در انواع فعالیت بدنی است. بنابراین هدف از این تحقیق شناسایی عوامل مؤثر در نهادینه شدن فعالیت بدنی اوقات فراغت مبتنی بر نظریه نهادینه سازی بود. روش پژوهش: روش تحقیق کیفی از نوع اکتشافی و به لحاظ هدف از نوع کاربردی بود و به شکل میدانی اجرا شد. مشارکت کنندگان پژوهش حاضر (16 نفر)، افرادی بودند که حداقل پنج سال فعالیت بدنی مستمر (سه جلسه در هفته) داشتند و این رفتار در وجود آنها نهادینه شده بود و از طریق روش نمونه گیری هدفمند و به شیوه گلوله برفی تا رسیدن به نقطه اشباع نظری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و برای تحلیل داده های از روش کدگذاری استفاده شد. روایی و پایایی مصاحبه ها از طریق روش های معتبر بررسی شد. یافته ها: نتایج تحقیق منجر به کشف 21 عامل از جمله کسب پاداش های درونی و بیرونی و ارضای حس رقابت طلبی در مرحله عادت سازی، ترویج فعالیت بدنی و نتایج آن برای دیگران و تشکیل و رهبری گروه های ورزشی در مرحله عینی سازی و کسب محبوبیت اجتماعی و الگو شدن برای دیگران در مرحله رسوب گذاری فرایند نهادینه شدن فعالیت بدنی اوقات فراغت شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق می توان با شناخت، برنامه ریزی و ایجاد سازوکارهایی برای عملیاتی سازی عوامل کشف شده و همچنین اتخاذ راهکارهایی برای تجربه این موقعیت ها توسط افراد جامعه روند نهادینه شدن فعالیت بدنی اوقات فراغت را در افراد و در نهایت کل جامعه تسهیل کرد و شاهد جامعه ای سالم و پویا بود.

پژوهش حاضر با هدف تحلیل رابطه قابلیت های رهبری ناب بر حرفه ای سازی منابع انسانی در سازمان های ورزشی با استفاده از فرایند رتبه بندی تفسیری (IRP) انجام پذیرفت. این پژوهش تحقیق قیاسی استقرایی است، چراکه به طور توأمان از دو رویکرد تحقیق کیفی و کمی با توجه به نوع داده ها و شرایط استفاده می شود. جامعه آماری پژوهش 27 نفر از مدیران و خبرگان سازمان های ورزشی شهرستان خرم آباد  بودند که با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای تأیید روایی پرسشنامه ها، پرسشنامه های (IRP) بین خبرگان توزیع شد و مورد تأیید ایشان قرار گرفت. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ که مقدار آن برابر با 81/0 بود، تأیید شد. یافته ها مشتمل بر شناسایی قابلیت های رهبری ناب و نتایج حرفه ای سازی منابع انسانی و همچنین تحلیل رابطه قابلیت های رهبری ناب در حرفه ای سازی منابع انسانی است. نتایج حاکی از آن است که کمک به افزایش قابلیت های کارکنان، مهارت های انگیزشی و الهام بخشی، بهبود مستمر و تعهد به یادگیری، ترویج کار گروهی و تیم سازی و تمرکززدایی به ترتیب بیشتر از دیگر قابلیت های رهبری ناب موجب حرفه ای سازی منابع انسانی می شوند. همچنین با استفاده از رویکرد (IRP) چگونگی اثرگذاری قابلیت های رهبری ناب در حرفه ای سازی منابع انسانی تحلیل شد. برای مثال کمک به افزایش قابلیت های کارکنان،  افزایش کسب صلاحیت های اخلاقی، مهارت و خبرگی، قدرت تجزیه وتحلیل مسائل، عملی ساختن اندوخته ها، استقلال کاری، ارج نهادن به مشتری، قدرت تحمل ابهام و انطباق پذیری کارکنان را در پی دارد که می تواند به حرفه ای سازی منابع انسانی در سازمان منجر شود.

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر قابلیت های بازاریابی در ایجاد مزیت رقابتی باشگاه های ورزشی بدنسازی در ایام همه گیری کووید_ 19 بود. روش پژوهش همبستگی با رویکرد مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری مشتریان باشگاه های ورزشی بدنسازی شهر تهران بودند که 411 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای-تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه قابلیت های بازاریابی آثاهن- گیما (1993) و پرسشنامه مزیت رقابتی پورتر (2002) استفاده شد. در تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (جداول و نمودارهای توزیع فراوانی) و آمار استنباطی(همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین قابلیت های بازاریابی با مزیت رقابتی باشگاه ها در ایام همه گیری کووید_ 19 ارتباط مثبت معناداری وجود دارد. همچنین مشخص شد که قابلیت های بازاریابی 76 درصد از واریانس کل میزان تغییرات مزیت رقابتی باشگاه های ورزشی را تبیین می کنند. نتایج این پژوهش بر تقویت شاخص هایی از قبیل فعالیت های پیشبرد، خدمت به مشتری، خدمت متمایز، تحقیقات بازاریابی، ارتباط با مشتری در سیاست گذاری های بازاریابی ورزشی در جهت دستیابی به مزیت رقابتی در ایام همه گیری کووید_ 19 به ویژه مزیت رقابتی پایدار و متجانس تأکید دارد.

هدف از این پژوهش طراحی مدل عوامل اثرگذار بر ارتقا دیپلماسی ورزشی ایران بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از حیث ماهیت توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل مدیران حاضر و سابق و کارشناسان روابط بین الملل کمیته ملی المپیک و فدراسیون های ورزشی و ادارات ورزش و جوانان، اساتید و دانشجویان مدیریت ورزشی، علوم سیاسی و روابط بین-الملل و ورزشکاران بودند. نمونه آماری به صورت هدفمند انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی صوری پرسشنامه توسط صاحب نظران (16 نفر) تائید شد. پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (95/0) و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی برازش مدل از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار اس پی اس اس و پی ال اس استفاده شد. نتایج نشان داد که اثر شرایط علی و زمینه ای و مداخله گر بر ارتقا دیپلماسی ورزشی (34/0)، (37/0) و(27/0) معنی دار بود. همچنین شرایط زمینه ای و مداخله گر بر راهبرد ها (42/0) و (31/0) و اثر ارتقای دیپلماسی ورزشی بر راهبردها (35/0) و راهبردها بر پیامدها (70/0) معنی دار بودند. در مورد وضعیت دیپلماسی ورزشی ایران هنوز مسیر پرچالشی در پیش است و دستگاه های ذینفع از یک نگاه جامع و استراتژیک و اجرای برنامه های راهبردی برای توسعه دیپلماسی ورزشی فاصله دارند. از این رو، با همکاری سازنده بین سازمان های اجرایی ورزش کشور و در دستور کار قرار دادن و استفاده از پتانسیل ورزش بین الملل توسط این سازمان ها، می توان به بهبود شرایط موجود و در نتیجه ارتقا دیپلماسی ورزشی ایران امیدوار بود.

هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر برنامه تمرینی قدرتی مقاومتی برونگرا و درونگرا روی نسبت فعالیت عضله پهن داخلی مایل به پهن خارجی بود. 26 مرد سالم  در این مطالعه  شرکت کردند. پروتکل تمرینی شامل 36 جلسه تمرین مقاومتی برونگرا و درونگرا با وزنه روی دستگاه پرس پا با شدت 80 درصد یک تکرار بیشینه بود. حداکثر انقباض اختیاری عضله چهارسر ران و فعالیت الکترومیوگرافی عضله پهن داخلی مایل و پهن خارجی، قبل و بعد از تمرینات مقاومتی برونگرا و درونگرا اندازه گیری شد. حداکثر انقباض اختیاری عضله چهارسر ران و فعالیت الکترومیوگرافی عضله پهن داخلی مایل و پهن خارجی بعد از تمرین به طور معناداری افزایش یافت (05/0 P< ). این میزان افزایش به نوع تمرین نیز وابسته بود (05/0 P< ). تمرین برونگرا، در مقایسه با تمرین برونگرا، افزایش بیشتری در حداکثر انقباض اختیاری و فعالیت الکترومیوگرافی عضله پهن داخلی مایل به همراه داشت (05/0 P< ). بهبودفعالیت عضله پهن داخلی مایل در مقایسه با عضله پهن خارجی نقشی مهم در حفظ ثبات کشککی رانی ایفا می کند و همواره راهکاری مؤثر برای جلوگیری از انحراف خارجی کشکک در نظر گرفته می شود؛ بنابراین پیشنهاد می شود تمرینات برونگرا در برنامه های بازتوانی یا پیشگیری از انحراف خارجی کشکک گنجانده شود.

هدف از این تحقیق تاثیر کیفیت خدمات ادراک شده بر رفتار شهروندی مشتریان باشگاه های ورزشی شهر اصفهان با نفش میانجی تعهد مشتری بود. روش پژوهش حاضر توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی و به لحاظ هدف کاربردی بود. جامعه آماری شامل همه مشتریان باشگاه های ورزشی شهر اصفهان می باشد. نمونه اماری 390 نفر بر اساس جدول مورگان براورد شد. ابزار استفاده شده در پژوهش حاضر پرسشنامه سنجش کیفیت ادراک شده خدمات سروکوال که توسط پاراسورامان و همکارانش (1988)و پرسشنامه رفتار شهروندی مشتری گروت ( (2005و پرسشنامه سنجش تعهد مشتری بیتسون و همکاران (2006) برای ارزیابی متغیرهای تحقیق بود که روایی صوری و محتوایی هر یک از پرسشنامه ها به تأیید 15 تن از اساتید مدیریت ورزشی در حوزه ی رفتار سازمانی رسید. برای تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش از روش ضریب همبستگی و روش بوت استراپ و معادلات ساختاری و نرم افزارهای pls, Spss استفاده شد. نتایج نقش تعهد مشتریان باشگاه های ورزشی شهر اصفهان به عنوان نقش میانجی جزئی مورد تأیید قرار گرفت.

هدف تحقیق، ارتباط اثربخشی مربیان با خلاقیت فردی ورزشکاران زورخانه ای و نقش میانجی تعهد ورزشی بود. روش تحقیق توصیفی -همبستگی که با استفاده از معادلات ساختاری انجام گردید. ورزشکاران زورخانه ای به تعداد 396 نفر که در مسابقات سال1398شرکت نمودند پرسشنامه های مقیاس رهبری، اثربخشی مربیان، مقیاس تعهدورزشی و خلاقیت فردی را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی_استنباطی نظیر آزمون کشیدگی و چولگی، تحلیل عاملی تأییدی (روایی سازه) و تحلیل مسیر (مدل سازی معادلات ساختاری) با استفاده از نرم افزارهای Spss و Lisrel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد، اثربخشی مربیان بر تعهدورزشی تأثیرگذار و بالعکس بر خلاقیت تأثیری نداشت. همچنین تعهد ورزشی بر خلاقیت ورزشی ورزشکاران اثرگذار و ارتباط بین اثربخشی مربیان با خلاقیت را نیز میانجی می کند.  بر اساس نتایج تحقیق پیشنهاد می شود مربیان ورزش های زورخانه ای با اتحاذ شیوه تصمیم گیری مناسب به ارتقای اثربخشی، خلاقیت و تعهد ورزشی ورزشکاران بپردازند تا از این طریق و باتوجه به اینکه در ورزش های زورخانه ای فضایل اخلاقی جایگاه والایی دارند، بتوانند موفقیت های بیشتری را کسب نمایند.

هدف این تحقیق بررسی رابطه هوش معنوی و اعتیاد به اینترنت دانشجویان ورزشکار است.روش تحقیق همبستگی بوده و جامعه آماری دانشجویان شرکت کننده در المپیاد ورزشی، حدود 1400 نفر بودند. نمونه آماری طبق جدول مورگان 302 نفر تعیین شد. ابزار اندازه گیری پرسشنامه استاندارد هوش معنوی کینگ(2009) و اعتیاد به اینترنت یانگ(1996) که روایی و پایایی هر دو به تایید رسیده بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون ساده وچند متغیره) در سطح معنی داری05/0 و از نرم افزار spss 19 استفاده گردید. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین هوش معنوی و میزان اعتیاد به اینترنت رابطه معنی داری و منفی وجود دارد. نتیجه آزمون رگرسیون ساده نشان داد،3/27 درص د ازتغیی رات مرب وط ب ه هوش معنوی، میزان اعتیاد به اینترنت را در بین جوانان پیش بینی می کند. همچنین نتایج آزمون رگرسیون چندگانه همزمان نشان داد که 8/99 درصد از کل تغییرات میزان اعتیاد به اینترنت در بین جوانان به 4 مؤلفه هوش معنوی وابسته است. با توجه به میزان روز افزون اعتیاد به اینترنت و اهمیت هوش معنوی بنابراین لازم است مسئولین و متخصصان نگاه ویژه ای به این مقوله داشته باشند