درخت حوزه‌های تخصصی

هدف کلی این تحقیق مقایسه شیوع ناهنجاریهای اسکلتی بالاتنه ، شامل اسکولیوز ، کیفوز ، لوردوز کمری و گردن ، انحراف سر ، افتادگی شانه و شکم ، فرورفتگی سینه ، بیرون زدگی کتفها و انحراف تنه ، در سه تیپ بدنی اکتومورف ، مزومورف و اندومورف و نیز مقایسه میزان وقوع این ناهنجاریها در مدارس دولتی و غیر انتفاعی است . جمع آوری اطلاعات از طریق معاینه بدنی با استفاده از صحفه شطرنجی و تهیه فیلم اسلاید و انطباق با تورم شاخص بر اساس آزمون ده گانه نیویورک انجام گرفته است ...

هدف از این پژوهش تعیین ارتباط بین توانمندی های ادراکی - حرکتی و تحول ذهنی دانش آموزان بود. سال هاست که محققان به این مسئله واقف اند که کیفیت اجرای حرکتی هر فردی ، به درستی ادراک و توانایی تفسیر ادراک دریافت شده بستگی دارد. خوشبختانه اخیرا به اهمیت تجربیات حرکتی در پیشرفت توانایی و قابلیت های ادراکی - حرکتی کودکان توجه خاصی معطوف شده است . کفارت که یکی از مشهورترین پیشتازان روش ادراکی - حرکتی است ، عقیده دارد که حرکت ، اساس پیشرفت ادراک و یادگیری است و یادگیری حرکتی اثر مثبتی بر تحول ذهنی و آمادگی تحصیلی دارد. جامعه آماری تحقیق حاضر را دانش آموزان پسر سال دوم راهنمایی شریار تشکیل می دهند و نمونه آماری 95 نفر از دانش آموزان بودند که شرایط آزمون را داشتند و به طور تصادفی انتخاب شدند . مشاهدات آزمون گیرنده از نتایج آزمون های مربوط به توانمندی های ادراکی - حرکتی و همچنین تحول ذهنی ثبت شد و ارتباط بین متغیرها از طریق روش آماری ضریب همبستگی پیرسون محاسبه و مشخص شدند . در نهایت بین توانمندی های ادراکی - حرکتی و تحول ذهنی در سطح ( 0.01 = a ) رابطه معنی داری مشاهده شد.

هدف از این تحقیق، تعیین تاثیر تمرین تناوبی شدید بر VO2 max ( حداکثر اکسیژن مصرفی )،vVO2max (حداقل سرعت در VO2 max)، Tmax ( مدت زمان فعالیت با شدت vVO2 max) و زمان اجرای دوی 3000 متر دوندگان تمرن کرده بود. متغیرها نیز سه روز جداگانه، قبل و پس از اعمال متغییر مستقل روی 16 آزمودنی اندازه گیری شدند. مقادیر VO2 max و vVO2 max با گاز آنالیزر تعیین شدند. آزمودنیها بر اساس زمان اجرای دوی 3000 متر به صورت تصادفی جفت شدند و در دو گروه کنترل ( سن 20.5 ±1.55 سال ) و تجربی ( سن 19.2 ±1.85 سال ) قرار گرفتند. آزمودنیها هر دو گروه به مدت 10 هفته هر هفته دو جلسه در تمرینها شرکت کردند. تمرینهای تناوبی گروه تجربی در هر جلسه عبارت بود از: پنج تا هشت تکرار با شدت vVO2 max D50 و مدت 50-60 Tmax درصد و زمان بازگشت به حالت اولیه1:2 . گروه کنترل به تمرینهای متداول تدامی با شدت 75 درصد VO2 max ، vVO2 max، Tmax و مدت 55 تا 65 دقیقه در هر جلسه ادامه دادند. از روش آماری t استودنت همبسته برای مقایسه میانگینهای پیش آزمون – پس آزمون در هر گروه و از GLM اندازه گیریهای مکرر به منظور مقایسه تفاوت میانگینها بین دو گروه استفاده شد. پس از دوره تمرینی، بهبود معناداری در مقادیر VO2 max ( 8.4 درصد) ، vVO2 max ( شش درصد ) ، Tmax (35.4 درصد) و زمان اجرای دوی 3000 متر ( هفت درصد ) گروه تجربی مشاهده شد (P<0.05). در گروه کنترل، تغییر معناداری در هیچ کدام از متغییرها مشاهده نشد . پیشرفت تمام متغییرها در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل معنادار بود(P<0.05). نتایج تحقیق حاضر نشان دادند که به کارگیری تمرینهای تناوبی شدید با تاکید بر vVO2 max ، Tmax توانست، زمان اجرای دوی 3000 متر دوندگان تمرین کرده را بهبود بخشد.

هدف این پژوهش مطالعه تاثیر مکمل سازی کوتاه مدت همزمان کراتین و تمرینهای مقاومتی بر قدرت پرس سینه ورزشکاران غیر رقابتی بوده است . بدین منظور ، تعداد 24 دانشجوی غیر رقابتی داوطلب شرکت در پژوهش تصادفی به دو گروه تقسیم شدند . متوسط مقادیر سن ، وزن و قد در گروه تجربی به ترتیب 08/1+5/20 سال ، 6/6+33/64 کیلوگرم و 5/5+5/174 سانتی متر در گروه دارونما به ترتیب 58/2+8/21 سال ، 5/9+5/67 کیلوگرم و 78/6+9/176 سانتی متر بوده است . پروتکل تمرینی هر دو گروه 7 روز تمرین مقاومتی ، هر روز 30 تا 45 دقیقه ، شامل 5 حرکت قدرتی بوده است ...

. در این تحقیق نشان داده شده است که افزایش خطرات نسبی منجر به مرگ، با افزایش سن رابطه مستقیم دارد و کاهش میانگین مقدار انرژی مصرفی روزانه (کیلوکالری بر کیلوگرم در روز) با افزایش میزان مرگ مرتبط است. اصولا این روابط، بیشتر به علت بالا بودن سهم انرژی مصرفی در دوره ی غیر فراغت (خانه داری) است که به طور میانگین 82 درصد کل فعالیت زنان را تشکیل می دهد. نتایج به دست آمده، اهمیت انرژی مصرفی دوره غیر فراغت را در ارزیابی کل فعالیت نشان داد و رابطه معکوس میزان فعالیت جسمانی با خطر مرگ زنان را تایید می کند. در نتیجه این تحقیق، فقدان فعالیت جسمانی، عامل خطر مستقلی برای بیماری قلبی - عروقی و مرگ است و افزایش متوسط در انرژی مصرفی ممکن است به کاهش چشمگیری در میزان مرگ بینجامد.

هدف این پژوهش ، بررسی اثر برد و باخـت با توجه به جهت گیری هدفی (وظیفه مدار و خودمدار) بر میزان احساس خودکارامدی در فوتبالیست های لیگ کشور (دسته اول و برتر) است . بدین منظور 60 آزمودنی به طور تصادفی تحت عنوان حجم نمونه در جامعه آماری تیم های شرکت کننده در لیگ دسته اول و برتر کشور شرکت کردند. آزمودنی ها قبل و بعد از مسابقه به پرسشنامه احساس خودکارامدی بندورا و پرسشنامه های وظیفه مداری و خودمداری در ورزش پاسخ دادند. پس از استخراج یافته ها و تنظیم جداول توزیع فراوانی ، به بررسی و مقایسه داده های حاصله بانورم مندرج پرسشنامه ، به ارزیابی میزان احساس خودکارامدی آزمودنی ها پرداخته شد. نتایج حاصل نشان داد میزان احساس خودکارامدی وظیفه مداران بعد از برد به صورت معنی داری افزایش یافته است (00/0=P)، همچنین بعد از باخت کاهش معنی داری مشاهده شد (00/0=P). در همین مورد احساس خودکارامدی در خودمداران پس از باخت کاهش معنی دار (00/0 =P) و پس از برد افزایش معنی داری (00/0 =P) را نشان داد. بین میانگین های مقادیر احساس خودکارامدی در دو گروه وظیفه مدار بعد از برد (14/0 =P) و نیز بعد از باخت (77/0 = P) تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

هدف از این تحقیق ، بررسی ارتباط بین جهت گیری هدفی ، فضای انگیزشی با منابع کسب اعتماد به نفس در والیبالیست های شرکت کننده در مسابقات سوپر لیگ فصل 84-83 بود. نمونه آماری پژوهش را 80 بازیکن که همه به صورت حرفه ای در مسابقات سوپر لیگ کشور شرکت داشتند ، تشکیل می دادند . برای جمع آوری داده ها از 3 پرسشنامه استفاده شد . پرسشنامه جهت گیری هدفی ، پرسشنامه فضای انگیزشی ادراک شده ( PMCQ ) و پرسشنامه منابع کسب اعتماد به نفس ورزشی ( SSCQ ) . بررسی نتایج به دست آمده نشان داد در بین منابع 8 گانه اعتماد به نفس در کل عامل تسلط بر مهارت ، شیوه رهبری مربی و نمایش توانایی ، بالاترین میانگین را داشتند و در مجموع افراد دارای جهت گیری تکلیف مدارانه از منابع اعتماد به نفس بیشتری بهره می گیرند . افراد تکلیف مدار عوامل تسلط بر مهارت و حمایت اجتماعی را به عنوان عامل ایجاد اعتماد به نفس در خود در نظر گرفتند ، در حالی که افراد خود مدار عامل موقعیت دلخواه را تیم هایی که فضای انگیزشی حاکم بر آنها تکلیف مدارانه بوده ، عامل تسلط بر مهارت را عامل ایجاد اعتماد به نفس در نظر گرفتند و در مقابل در فضای انگیزشی خودمدارانه عوامل موقعیت دلخواه و ابراز شایستگی های جسمانی به عنوان عوامل ایجاد اعتماد به نفس مطرح بودند .

هدف از تحقیق حاضر تعیین تاثیر تمرینات معین پلایومتریک بر طول ، تواتر گامها و مراحل مختلف دو 100متر (شتابگیری ، اوج سرعت و حفظ سرعت) بود . برای این منظور 24 دانشجوی تربیت بدنی پسر با میانگین سنی 2+20 سال ، قد 6+83/173 سانتیمتر و وزن 8+87/66 کیلوگرم از بین 104 دانشجوی تربیت بدنی آموزشکده امام علی (ع) شهرستان کرج به طور داوطلب در این تحقیق شرکت کردند . آزمودنیها به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند ...

مگیل و هال (1990) نظریه ای ارائه دادند، مبنی بر این که اثر تداخل زمینه ای تنها وقتی بروز می یابد که مهارتهای در حال یادگیری با برنامه حرکتی تعمیم یافته متفاوت کنترل شوند. از این رو، تحقیق حاضر به منظور آزمایش نظریه آنان اجرا شد. آزمودنیها را 52 دانشجوی دختر غیر تربیت بدنی دانشگاه تهران تشکیل دادند که همگی مبتدی و راست دست بودند (میانگین سنی 21.5 ± 1.23 سال)و به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. دو گروه، تمرین قالبی و تصادفی را با برنامه حرکتی تعمیم یافته GMP)) یکسان و تغییرات پارامتر مسافت و دو گروه دیگر تمرین قالبی و تصادفی رابا GMPمتفاوت انجام دادند. هر نفر 180 ضربه سرویس بدمینتون (در شش جلسه در شش هفته) را برای اکتساب و بعد از یک هفته بی تمرینی ، 18 کوشش را به طور بلوکهای تصادفی برای آزمون یاد داری اجرا کرد. نتایج آزمون t گروههای مستقل (P<0.05) نشان دادند که تفاوت معناداری بین میانگین آزمون یادداری گروه اول و دوم وجود ندارد، ولی بین میانگین تفاوت پیش آزمون و آزمون یادداری گروه سوم و چهارم تفاوت معناداری وجود دارد. این یافته ها نشان می دهد که تداخل زمینه ای اثر مثبتی بر یادگیری آن دسته از مهارتهایی دارد که با برنامه تعمیم یافته متفاوت کنترل می شوند، ولی اثر معناداری بر یادگیری مهارتها با برنامه حرکتی تعمیم یافته یکسان و تغییرات پارامتری ندارد. ازاین رو ، یافته های این تحقیق از فرضیه مگیل و هال (1990) و فرضیه بازسازی طرح عمل (لی و مگیل، 1985) حمایت می کند.

بی شک رشد و تکامل شخصیت آدمی دارای جنبه های شناختی ، ادراکی ، حرکتی و رشد اجتماعی است . این تحقیق در پی شناخت تعامل رشد اجتماعی و رشد حرکتی است که از طریق روش فرا تحلیلی کیفی مدل های نظری و یافته های تحقیقاتی در این زمینه انجام یافته است . رویکرد بین رشته ای و رویکرد نظری - تجربی ، موجی می گردد که این مطالعات و تحقیقات در حوزههای تخصصی مختلف رشته تربیت بدنی به ویژه رشد و یادیگری حرکتی مطرح باشد . اما پیچیدگی و گستره مبهم موضوع ، تحقیق در این زمینه را اندک ساخته و همین مسئله تک بعدی بودن رشته و محصور شدن آن در رشد و یادگیری حرکات را تقویت می کند . مدل های نظری مارتنز ، گالاهو و ایساکس ، مورد فرا تحلیلی قرار گرفته که در آنها کمابیش در مورد رشد اجتماعی - حرکتی با مفاهیم و مولفه ها ، اهداف ، ابعاد ، فرایند ها عوامل و مراحل مختلف بحث شده است و نکات اشتراک و افتراق در آنها به چشم می خورد . از یافته های تحقیقاتی ، نتایج تعدادی از رساله ها مورد بررسی فرا تحلیلی قرار گرفت که نشان دهنده همسو بودن نتایج آنها ، سوگیر احتمالی ، یک سویه بودن و اثبات تعامل رشد حرکتی و اجتماعی است . ضرورت توجه بیشتر به این زمینه اصلی رشد و گسترش متون آموزشی و مطالعات پژوهشی ، استفاده از روش فرا تحلیلی در مطالعات شخصیت شناسی ورزشی و رشد اجتماعی - حرکتی احساس می شود.