درخت حوزه‌های تخصصی

حس دهلیزی یکی از حس های اصلی درگیر در کنترل تعادل است که امکان ادراک صحیح وضعیت بدن را در شرایط مختلف ممکن می سازد. یکی از اقدامات اساسی برای سنجش حس دهلیزی، ساخت ابزارهای معتبر است. هدف از این پژوهش طراحی، ساخت و تعیین پایایی دستگاه حس دهلیزی است. پس از ساخت دستگاه به منظور بررسی پایایی آن، 20 شرکت کننده مرد از بین دانشجویان غیر ورزشکار به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. برای تعیین پایایی درون آزمونگر، از 20 آزمودنی 10 مرتبه اندازه گیری شد و برای اندازه گیری پایایی بین آزمونگران به 4 آزمونگر نحوه اندازه گیری با دستگاه آموزش داده شد. این آزمونگران از آزمودنی ها 4 مرتبه اندازه گیری کردند. برای ارزیابی پایایی ثبات زمانی دستگاه نیز آزمونگر در فواصل زمانی مختلف از 8 آزمودنی در 2 روز متناوب در زمان های صبح و عصر اندازه گیری بعمل آورد. تمام آزمون ها در دو صفحه ساجیتال (وضعیت حرکت به جلو و عقب) و فرونتال (وضعیت حرکت به طرفین) از آزمودنی ها انجام شد. از ضریب همبستگی برای بررسی پایایی درون آزمونگر و بین آزمونگران استفاده گردید. نتایج بدست آمده نشان داد ضریب همبستگی درون آزمونگر برای دستگاه در صفحه ساجیتال برابر 95/0 و در صفحه فرونتال برابر 93/0 و ضریب همبستگی بین آزمونگران در صفحه ساجیتال برابر 89/0 و در صفحه فرونتال برابر 85/0 بود. نتایج آزمون پایایی ثبات زمانی دستگاه در صفحه ساجیتال و فرونتال به ترتیب برابر 85/0 و 89/0 بود. نتیجه اینکه دستگاه مذکور از ضریب همبستگی درون آزمونگر و بین آزمونگر و پایایی زمانی بالایی در صفحات ساجیتال و فرونتال برخوردار است و می تواند برای سنجش حس دهلیزی در صفحات مذکور مورد استفاده قرار گیرد.

هدف از انجام این پژوهش، تعیین اثر اضطراب در موقعیت قابل پیش بینی و غیرقابل پیش بینی بر کنترل تعادل افراد ورزشکار و غیر ورزشکار بود. تعداد 48 نفر (24 ورزشکار و 24 غیرورزشکار، با میانگین سنی±27/22 سال، به صورت داوطلبانه در دسترس روی دستگاه صفحه نیرو ایستادند. به-منظور ایجاد اضطراب، صوتی با شدت 80 دسی بل به صورت قابل پیش بینی و غیرقابل پیش بینی، با ترتیب متوازن، از طریق گوشی به هردو گوش افراد پخش شد. سطح اضطراب به وسیله دستگاه قابل حمل سنجش هدایت الکتریکی پوست ثبت شد. تعادل، ناحیه نوسان و واریانس توزیع موقعیت نقاط مرکز فشار در راستای محورهای مختصات افقی و عمودی اندازه گیری و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه تحلیل شد. یافته های پژوهش افزایش معناداری را در ناحیه نوسان بر اثر هر دو نوع اضطراب قابل پیش بینی و غیرقابل پیش بینی در گروه غیرورزشکاران نشان داد اما در گروه ورزشکاران افزایش معنادار نبود. بر پایه یافته های پژوهش، اضطراب بر میزان نوسانات بدن اثرگذار است و این اثر بر غیر ورزشکاران بیشتر است.

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط کمال­گرایی و پرخاشگری در بین دانش­آموزان ورزشکار بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. بدین منظور 333 دانش­آموز ورزشکار با روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شده و پرسش­نامه­های ویژگی های فردی، کمال­گرایی چندبعدی در ورزش گتوالز و دان، و پرخاشگری ورزشی بردمیر را تکمیل کردند. روایی پرسش­نامه ها با بهره­گیری از نظرات اصلاحی اساتید روان­شناسی و مدیریت ورزشی، مربیان و ورزشکاران به­دست آمد و پایایی آن ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به­ترتیب 89/0 و 83/0 تعیین شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون کولموگراف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان­داد، کمال­گرایی با پرخاشگری ورزشی دانش­آموزان ورزشکار ارتباط مثبت و معناداری داشته است؛ همچنین از میان خرده­مقیاس های کمال­گرایی، تنها بین خرده­مقیاس ادراک فشار والدین با پرخاشگری ورزشی ارتباط معناداری مشاهده نشد. در نتایج تحلیل رگرسیون، خرده­مقیاس نگرانی بیش از حد در مورد اشتباهات، به­عنوان بهترین پیش­بینی­کننده پرخاشگری خصمانه شناخته شد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، همیشه نمی توان کمال­گرایی را به­عنوان یک عامل منفی در پیش­بینی پرخاشگری قلمداد­کرد؛ زیرا کمال­گرایی بهنجار، موجب کاهش پرخاشگری می شود؛ بنابراین باید به ابعاد بهنجار و نابهنجار کمال­گرایی به­طور همزمان توجه نمود.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر عوامل فیبرینولیتیک (t-PA، PAI-1 و کمپلکس t-PA/PAI-1) مردان جوان غیرفعال بود. به این منظور، 18 مرد جوان غیرفعال به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (9n=، سن:41/1±33/24 سال، قد:91/4±22/176 سانتی متر، وزن:59/6±27/72 کیلوگرم) و کنترل (9n=، سن:01/2±27/23 سال، قد:88/6±22/180 سانتی متر، وزن: 23/7±27/76 کیلوگرم) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت شش هفته و سه جلسه در هفته پروتکل تمرینیHIIT را اجرا کردند که هر جلسه شامل چهار تا شش تکرار دویدن با حداکثر سرعت در یک ناحیه 20 متری با 30 ثانیه بازیافت بود. نمونه های خونی یک روز قبل و 48 ساعت بعد از اجرای پروتکل تمرینی، به صورت ناشتا برای تجزیه و تحلیل های آزمایشگاهی جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری t مستقل تجزیه و تحلیل شد و نتایج نشان داد، به دنبال شش هفته اجرای HIIT، مقادیر استراحتی PAI-1 در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنادار 13/35 درصد کاهش (012/0=P) و مقادیر t-PA 69/50 درصد و کمپلکس t-PA/PAI-1 140درصد افزایش یافتند که این تغییرات نسبت به گروه کنترل معنادار نبود (257/0=P و 127/0=P). همچنین، نتایج پژوهش حاضر، افزایش معنادار 8 درصدی VO2max، حجم پلاسما و کاهش معنادار 68/15 درصدی چربی بدن را در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل نشان داد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، به نظر می رسد اجرای شش هفته HIIT علاوه بر کاهش مؤثر چربی بدن و افزایش آمادگی هوازی، به بهبود نسبی فرایند فیبرینولیز و هموستاز در مردان جوان غیرفعال منجر می شود.

هدف پژوهش، مطالعة ارتباط بین هوش هیجانی، آمادگی جسمانی و کیفیت زندگی دانشجویان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی بود. جامعة آماری شامل تمامی دانشجویان سال تحصیلی 91-1390 دانشگاه و حدود 3859 نفر بود. به استناد جدول تعیین حجم نمونة مورگان، 380 نفر نمونة آماری انتخاب شدند. نمونه گیری به روش خوشه ای و تصادفی انجام شد. هر یک از دانشکده ها یک خوشه فرض شد و نمونة مورد نیاز به صورت تصادفی از این خوشه ها و متناسب با حجم دانشکده جمع آوری شد. از پرسشنامة کیفیت زندگی SF-36، هوش هیجانی سایبریا شرینگ و پروتکل اجرایی فعالیت بدنی در جمع آوری داده ها استفاده شد. در تحلیل داده ها، از آمار توصیفی (میانگین و درصد، فراوانی، انحراف معیار، انواع نمودار و جدول) و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد وضعیت کلی نمرة میانگین کیفیت زندگی دانشجویان با توجه به نمرة شاخص (100) متوسط (71-68) است و در این رابطه کیفیت زندگی دختران، پایین تر از پسران است. همچنین، نمرة میانگین هوش هیجانی پسران، بالاتر از دختران است و دختران از آمادگی جسمانی پایین تری نسبت به پسران برخوردارند. نهایتاً نتایج نشان داد آمادگی جسمانی (268/0=β) و هوش هیجانی (278/0=β)، قابلیت پیش بینی کیفیت زندگی دانشجویان را دارد (001/0≥P). به نظر می رسد اجرای فوق برنامه های متنوع، همچون فعالیت های منظم ورزشی و تفریحی در ادارة تربیت بدنی همچنین برپایی کارگاه های مشاوره ای از طرف مرکز مشاوره، در بهبود کیفیت زندگی دانشجویان، به ویژه دختران، مناسب است.

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش مدیریت خطر در کاهش دادخواهی ها در استخرهای عمومی و خصوصی شهر تهران بود.روش شناسی: جامعه آماری این تحقیق 310 نفر از مدیران استخرهای عمومی و خصوصی شهر تهران بودند که از میان آن ها 119 نفر به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی بود و ابزار مورد استفاده، دو پرسشنامه بود که پرسشنامه اول متغیرهای عینی را اندازه گیری می کرد و دیگری مربوط به مراحل مدیریت خطر بود. روایی پرسشنامه با نظر استادان مجرب و اعتبار آن به روش آلفای کرونباخ 85/0 تعیین شد. اطلاعات مورد نیاز به صورت حضوری در محل فعالیت مدیران استخرها جمع آوری شد و از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون ttest برای بررسی رابطه و مقایسه میزان وقوع حوادث در استخرهای عمومی و خصوصی استفاده شده است.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که بین تجربه و عملیات مدیریت خطر رابطه معنی داری وجود ندارد. البته بین میزان وقوع حوادث در استخرها و دادخواهی ها رابطه معنی داری مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که رابطه معنی داری بین میزان دادخواهی ها و عملیات مدیریت خطر در استخرها وجود دارد.نتیجه گیری: به کارگیری اقدامات مدیریت خطر در استخرها می تواند میزان وقوع حوادث و دادخواهی ها را کاهش دهد و محیطی امن را برای استفاده کنندگان از این اماکن فراهم کند.

هدف از این تحقیق بررسی تأثیر یک دوره تمرینات پیلاتس بر عملکرد و درد بیماران فتق دیسکی با علائم لمبوسیاتالژی و مقایسة این روش با پروتکل معمولی درمان بود. به این منظور 34 بیمار فتق دیسکی با علائم لمبوسیاتالژی به­عنوان نمونه­های این تحقیق انتخاب شدند و به­طور تصادفی در دو گروه تجربی (16 نفر) و کنترل (18 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی برنامة تمرینی پیلاتس را به مدت 4 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه به مدت 60 – 45 دقیقه انجام دادند و گروه کنترل در مدت زمان مشابه، درمان­های رایج را انجام دادند. دامنة حرکتی کمر و ران به­ترتیب به­وسیلة آزمون­های شوبر و بالا آوردن مستقیم از ران (SLR) پاسیو ارزیابی شد. میزان درد از طریق پرسشنامة مک گیل و میزان ناتوانی به­وسیلة پرسشنامة اوسوستری محاسبه شد. برای تجزیه­وتحلیل داده­ها از آزمون t وابسته و t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که یک دوره تمرینات پیلاتس به افزایش زاویة SLR و دامنة حرکتی کمر و کاهش درد و ناتوانی بیماران منجر می­شود (05/0 p≤). به­نظر می­رسد تمرینات پیلاتس در بهبود عملکرد و درد بیماران فتق دیسکی با علائم لمبوسیاتالژی تأثیر داشته است.

هدف این پژوهش بررسی و تحلیل موانع فرهنگی و اجتماعی اثرگذار بر اجرای سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی در ورزش حرفه ای جمهوری اسلامی ایران است. با توجه به هدف اصلی پژوهش، روش انجام پژوهش از نوع کیفی است. به این منظور، با انجام مصاحبه های کیفی با خبرگان و متخصصان امر، مهم ترین موانع فرهنگی و اجتماعی موجود در مسیر پیاده سازی سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی در ورزش حرفه ای کشور شناسایی شد. در پژوهش حاضر، نمونه گیری، از افرادی انجام شد که مربوط ترین داده ها را درباره موضوع پژوهش فراهم می کردند. در پژوهش حاضر از نظرات 26 نفر از افراد، در قالب 35 مصاحبه استفاده شد و زمانی که موضوع به حد اشباع نظری رسید، فرآیند جمع آوری یافته ها پایان یافت. مطابق با مبانی پژوهش های کیفی، تحلیل یافته ها همزمان با جمع آوری داده ها انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد مهم ترین موانع فرهنگی و اجتماعی مؤثر بر اجرای سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی عبارتند از: مخالفت برخی متخصصان و کارشناسان با مباحث خصوصی سازی، وجود ریشه های تاریخی و سابقه 80 ساله اقتصاد دولتی، نگاه مالکیتی دولت به شرکت ها و صنایع زیردست، وجود ابهام در واگذاری و ترس از تغییر در مدیران و مسئولان باشگاه هایی ورزشی، عدم تمایل مسئولان و مدیران دولتی به کاهش حیطه نظارت یا مدیریت آن ها، عدم شناخت فرهنگ ورزش حرفه ای در میان مسئولان و مدیران باشگاه های ورزشی، عدم اعتقاد برخی مسئولان و دولت مردان به اثربخشی و کارآیی بخش خصوصی در ورزش، عدم نگرش و اعتقاد به ورزش به عنوان مقوله ای اقتصادی و انتظار کارکردهای فرهنگی و تربیتی از باشگاه هایی حرفه ای.

هدف: هدف از مطالعه حاضر تحلیل محتوای روزنامه های منتخب ورزشی با تاکید بر ورزش کشتی بود.روش شناسی: روش تحقیق توصیفی بود و از تحلیل محتوا استفاده شد. نمونه آماری تحقیق شامل ده روزنامه بود که به صورت چرخشی (از هر هفته یک روز) در سه ماهه منتهی به المپیک پکن انتخاب شد. از ابزار برگه کدگذاری با روایی و عینیت تایید شده، برای جمع آوری داده ها درباره توصیف روزنامه های مورد بررسی، مطالب، سطح پوشش چاپ، ارزش خبری و تصویر، جهت گیری و شخصیت های مطرح ورزش کشتی استفاده شده است.یافته ها: نتایج تحقیق نشان می دهد که کمتر از 5 درصد مطالب و عکس ها مربوط به کشتی است و بیشتر از 90 درصد به فوتبال اختصاص دارد. همچنین رشته کشتی به عنوان امید مدال آوری در المپیک هیچ تیتر اول و دومی در روزنامه های مورد مطالعه نداشت و این در حالی است که حدود 90 درصد تیترها به رشته فوتبال اختصاص داشتند که به المپیک هم راه نیافته بود.نتیجه گیری: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت ورزش و جوانان در اقدامی هماهنگ و به منظور جلب توجه بیشتر به این رشته می توانند ابزارهای تشویقی مناسبی مانند تسهیلات حمایتی از نشریات موثر در رشته های مدال آور ملی را تامین کنند.

هدف از انجام این تحقیق، تعیین تاثیر الگودهی دامنه ای بر یادگیری پیامد اجرا در تکلیف چیپ فوتبال بود. شرکت کننده ها 10 نفر از دانش آموزان دبیرستانی منطقه 4 شهر تهران بودند و به طور تصادفی به دو گروه 5 نفری دامنه ای و جفت شده تقسیم شدند و اجرای ضربه چیپ فوتبال یک مدل ماهر را مشاهده کردند. بعد از مرحله مشاهده، هر دو گروه دسته کوشش های اکتساب را اجرا کردند و بعد از 24 ساعت دسته کوشش یادداری و 10 دقیقه بعد از آن دسته کوشش انتقال انجام گرفت. در طی مرحله اکتساب، گروه دامنه ای در صورت اجرای خارج از دامنه تعیین شده، مدل ماهر را مجدداً مشاهده می کردند. گروه جفت شده در همان کوشش هایی که گروه دامنه ای اجرای مدل را می دیدند، مدل را دریافت می کردند اما علت زمان دریافت مدل، تصادفی بودن آن ذکر می شد. جهت جمع آوری اطلاعات و سنجش اجرا از یک دوربین دیجیتال و برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل واریانس طرح عاملی با اندازه های تکراری استفاده شد. یافته ها نشان داد الگودهی دامنه ای در یادگیری پیامد اجرا اختلاف معنی داری بین دو گروه را به وجود نیاورده است (0.05

تحقیقات نشان داده اند اندازه های آنتروپومتریکی و ابعاد دست ممکن است بر قدرت فشردن دست مؤثر باشند. مطالعه رابطه این ابعاد با قدرت فشردن دست می تواند پیش بینی کننده موفقیت ورزشکاران و شناخت افراد مستعد باشد. هدف از این مطالعه بررسی رابطه قدرت فشردن دست با متغیرهای آنتروپومتریکی پایه، اندام فوقانی و بویژه دست در دانشجویان مرد ورزشکار و غیرورزشکار است. به این منظور، 200 آزمودنی مرد شامل 100 دانشجوی غیرورزشکار (سن: 13/2±14/21سال، قد: 46/5±98/174 سانتی متر، وزن: 47/10±6/68 کیلوگرم) و 100 دانشجوی ورزشکار (سن: 96/1±66/21سال، قد: 5/6±13/179 سانتی متر، وزن: 7/8±65/73 کیلوگرم) انتخاب شدند. قد، وزن، شاخص توده بدن، درصد چربی بدن، طول بازو، طول ساعد، طول ساعد و دست، عرض آرنج، عرض مچ دست، عرض کف دست، محیط بازو، محیط ساعد، محیط مچ دست و متغیرهای آنتروپومتریکی ویژه دست شامل محدوده ها، طول ها و پیرامون انگشتان و قدرت فشردن دست در همه آزمودنی ها اندازه گیری شدند. داده هابا استفاده از آزمون های آماری tمستقل، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن و رگرسیون چند متغیری تجزیه و تحلیل شد (05/0p<) نتایج نشان داد قدرت فشردن دست در گروه ورزشکار تنها با وزن، شاخص توده بدن، درصدچربی بدن، طول بازو، محیط (بازو، ساعد، مچ دست) و طول انگشت پنجم رابطه معنی داری داشته است. در گروه غیرورزشکار نیز با وزن، شاخص توده بدن، درصد چربی بدن، طول (بازو، ساعد، ساعد و دست)، محیط (بازو، ساعد، مچ دست)، عرض مچ دست، عرض کف دست، طول انگشت دوم، محدوده پنجم انگشتان رابطه معنی دار بوده است (05/0p<). این یافته ها نشان داد متغیرهای آنتروپومتریکی و همچنین فعالیت ورزشی بر قدرت فشردن دست تاثیرگذار هستند.

هدف از این پژوهش، پیش­بینی تعهد سازمانی براساس عوامل رضایتمندی نیروهای داوطلب در ورزش می باشد. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعة آماری تحقیق کلیة نیروهای داوطلب شرکت­ کننده در دهمین المپیاد فرهنگی – ورزشی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه­های سراسر کشور بود. به­ دلیل پایین بودن حجم جامعة آماری، نمونه به­ صورت تمام­ شمار به­دست آمد که در حقیقت نمونه برابر جامعه است (N = n). بر این اساس، 120 نفر به­ عنوان نمونة آماری ارزیابی شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق سه پرسشنامة اطلاعات جمعیت­ شناختی، رضایتمندی از تجارب داوطلبی (ملائی و همکاران) و تعهد سازمانی (آلن و می یر) جمع­آوری شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه­ ها توسط گروهی از استادان صاحب­نظر دانشگاهی تأیید شد. در یک مطالعة راهنما و با استفاده از ضریب همبستگی آلفای کرونباخ مقدار پایایی پرسشنامه­ های رضایتمندی و تعهد سازمانی برابر با 92/0 محاسبه شد. داده ­های تحقیق در دو سطح توصیفی و استنباطی ارزیابی شد. برای تجزیه­ و تحلیل اطلاعات از آزمون­های فریدمن و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین تعهد سازمانی و رضایتمندی داوطلبان به ­ترتیب برابر با 64/0± 66/3 و 49/0 ± 79/3 بود. همچنین یافته­ های تحقیق نشان داد که اولویت عوامل رضایتمندی داوطلبان به­ ترتیب شامل رضایت از کسب تجربه، اجتماعی، هدفمند، تعهد، شغلی، مادی، پیشرفت و حمایتی است. براساس نتایج تحلیل رگرسیون مشخص شد چهار عامل رضایت از تعهد، حمایتی، شغلی و مادی 57 درصد واریانس تعهد سازمانی داوطلبان را تبیین می­کنند (57/0 = R2، 001/0 P= ، 164/37 = (115، 4) F). ازاین­ رو به مدیران امور داوطلبی و مسئولان برگزاری رویدادهای ورزشی پیشنهاد می­شود به تأثیرگذاری عوامل رضایتمندی داوطلبان و تعهد سازمانی آنان بر یکدیگر توجه داشته باشند و باتوجه به اولویت­های مشخص­ شده برای عوامل رضایتمندی و تعهد سازمانی، برنامه­ های مدیریت داوطلبان را به­ گونه­ ای طراحی و اجرا کنند که باعث افزایش رضایتمندی نیروهای داوطلب و بالا رفتن سطح تعهد آنان شود.

هدف از پژوهش حاضر طراحی مدل ارتباطی هوش چندگانه و هوش سازمانی اداره کل ورزش و جوانان استان کهگیلویه و بویراحمد بود. جامعه آماری پژوهش 121 نفر از کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان کهگیلویه و بویراحمد بود که همه آنها به طور کل شمار برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای دستیابی به اهداف پژوهش از دو پرسشنامه هوش چندگانه گاردنر (1999) و هوش سازمانی آلبرخت (2003) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها به تأیید پانزده تن از متخصصان رسید و پایایی آنها در یک مطالعه مقدماتی با 30 آزمودنی به ترتیب 81/0 و 96/0 محاسبه شد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون توصیفی و استنباطی از جمله t تک نمونه ای، و معادلات ساختاری با کمک نرم افزارهای AMOS و SPSS استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد هوش های چندگانه و هوش سازمانی در اداره کل مزبور در سطح مطلوبی قرار دارند. بین هوش چندگانه و هوش سازمانی و مؤلفه های آنها ارتباطات معنادار وجود دارد. همچنین هوش هیجانی با ضریب مسیر 52/0 بر هوش سازمانی اثرگذار بوده و مدل ارتباطی آنها از برازش مطلوبی برخوردار بود.

هدف از این پژوهش، مقایسه ی شاخص های پیکرسنجی، میزان فعالیت بدنی و مهارت های بنیادی در کودکان با وضعیت اقتصادی - اجتماعی مختلف شهر اردبیل بود. برای انجام این مطالعه توصیفی، تعداد 241 دانش آموز 7 تا 10 ساله از مدارس ابتدایی شهر اردبیل با 3 وضعیت اقتصادی - اجتماعی بالا، متوسط و پایین به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. اطلاعاتدموگرافیک(پرسش نامه ی وضعیت اقتصادی اجتماعی) و میزانفعالیتبدنی(پرسش نامه ی باربوسا) توسط دانشآموزانتکمیل شد. ارزیابی مهارت کنترل شیء (TGMD2) و شاخص های پیکرسنجی(قد، وزن، دور کمر و باسن، شاخص توده ی بدن و طول اندام ها)با روش های استاندارد اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، تحلیل واریانس یک طرفه مورد استفادهقرار گرفت. شاخص توده ی بدن و نسبت دور کمر به باسن در دانش آموزان با وضعیت اقتصادی اجتماعی بالا بیشتر از دانش آموزان با وضعیت متوسط و پایین بود. اندازه ی طول اندام ها در دانش آموزان با وضعیت اقتصادی اجتماعی پایین به طور معنی داری بیشتر از مناطق متوسط و بالا بود. دانش آموزان با وضعیت اقتصادی اجتماعی پایین در مهارت کنترل شیء عملکرد بهتری داشتند و این تفاوت با مناطق متوسط معنی دار بود (002/0 (P=. میزان فعالیت بدنی دانش آموزان با وضعیت اقتصادی اجتماعی بالا کمتر از مناطق متوسط و پایین بود. یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که ترکیب بدنی مطلوب و طول بیشتر اندام های دانش آموزان با وضعیت اقتصادی اجتماعی پایین باعث اجرای کارآمد مهارت های کنترل شیءمی شود.

هدف از مطالعه حاضر، تعیین اثر مصرف مکمل کوآنزیم Q10 در دوره تیپر بر برخی شاخص های عملکرد استقامتی دوندگان نیمه استقامتی بود. بدین منظور، 18 دوندة نیمه استقامت مرد تمرین کرده (سن 26/1±21 سال، وزن 7/4±6/65 کیلوگرم، قد 5/2±179 سانتی متر) به صورت هدفمند انتخاب شدند. روش تحقیق به صورت پیش آزمون ـ پس آزمون با یک گروه کنترل و دو گروه تجربی اجرا شد. آزمودنی ها به دنبال 10 هفته تمرینات ویژه جهت بهبود استقامت هوازی، بی هوازی، آستانة لاکتات، و تحمل لاکتات با شدت 70 تا 95 درصد ضربان قلب بیشینه و تواتر 4 جلسه در هفته (هر جلسه70 تا 90 دقیقه) برای پیش آزمون آماده شدند. سپس، پیش آزمون شامل ضربان قلب استراحتی، زیربیشینه، بیشینه، تست دوی یک مایل، و زمان رسیدن به واماندگی انجام شد (قبل از دورة تیپر) و آزمودنی ها به سه گروه همگن تقسیم شدند: گروه T+Q10 (یک هفته تیپر به همراه 120 میلی گرم کوآنزیم Q10 در روز)، گروه T (یک هفته تیپر به همراه دارونما)، و گروه C (با همان شدت و حجم تمرینات قبلی به همراه دارونما). اعمال تیپرینگ از طریق کاهش تدریجی حجم و افزایش تدریجی شدت تمرینات (تا 135 درصد Vo2max) و با حفظ فرکانس صورت گرفت. پس از اتمام دوره تیپر، همة آزمون هایی که قبل از تیپر انجام شده بود دوباره انجام شد. برای نشان دادن تفاوت های درون گروهی، پس از دورة تیپر، از آزمون T همبسته و برای نشان دادن تفاوت های بین گروهی از آزمون ANOVA استفاده شد. نتایج نشان داد که پس از یک هفته تیپر، ضربان قلب استراحتی و زیربیشینه در دو گروه T و T+Q10 به طور معنی داری کاهش، و رکورد دوی یک مایل و زمان رسیدن به واماندگی به طور معنی داری در دو گروه بهبود یافت (05/0>P)، ولی ضربان قلب بیشینه تغییری نداشت (05/0P>). اما از آنجایی که تفاوت معنی داری در هیچ یک از متغیرها، میان دو گروه T و T+Q10 (پس از یک هفته تیپر) دیده نشد، بنابراین، می توان گفت، در این تحقیق، مصرف کوآنزیم Q10 در دوره تیپر اثر معنی داری بر ضربان قلب استراحتی، ضربان قلب زیربیشینه، ضربان قلب بیشینه، زمان رسیدن به واماندگی، و رکورد دوی یک مایل نداشته است (05/0P>). همچنین، در گروه C، در هیچ یک از متغیرها، تغییر معنی داری دیده نشد (05/0P>). درنهایت، می توان گفت که یک هفته تیپر به همراه مصرف کوآنزیم Q10 بر عملکرد تأثیری نداشته است. درحالی که تیپر به تنهایی اثر معنی داری بر ضربان قلب استراحتی، ضربان قلب زیربیشینه، زمان رسیدن به واماندگی، و رکورد دوی یک مایل داشت، ضربان قلب بیشینه تحت تأثیر قرار نگرفت.

هدف این مطالعه بررسی ارتباط قدرت عضلات دورکننده و چرخاننده خارجی ران با پارگی رباط متقاطع قدامی زانودر مردان فوتبالیست بود. 03 فوتبالیست مرد ) 11 نفر مبتلا به پارگی کامل رباط متقاطع قدامی زانو 30 سال و 11 نفر فرد سالم بهعنوان گروه کنترل /64±0/ بهعنوان گروه نمونه با میانگین و انحراف معیار سنی 46 31 سال( در این مطالعه شرکت کردند. قدرت ایزومتریک عضلات /43±3/ با میانگین و انحراف معیار سنی 03 دورکننده و چرخاننده خارجی ران با دینامومتر دیجیتال اندازهگیری شد. جهت مقایسه قدرت بین دو گروه از آزمون آماری t مستقل استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان داد بین دو گروه اختلاف معنیداری در قدرت ایزومتریک عضلات دورکننده ) 30330 p= ( و چرخاننده خارجی ران ) 30130 p= ( وجود دارد

هدف از اجرای این تحقیق بررسی تاثیر بسته آموزشی-تمرینی کاشی در بهبود سرعت پردازش اطلاعات و کاهش عوارض روانی و عصبی ناشی از بیماری سندرم داون بود. 27 بیمار سندرم داون مرد با میانگین سن 936/3 ± 135/26 سال از مرکز توانبخشی معلولین نمونه تهران به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (14 نفر) و تجربی (13 نفر) تقسیم شدند. افراد گروه تجربی به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه برنامه آموزشی- تمرینی کاشی را دنبال نمودند. قبل و بعد از دوره ی تمرینی سرعت عکس العمل توسط خرده مقیاس آزمون لینکلن اوزرتسکی سنجیده شد و از مراقبت کنندگان اعضاء گروه نمونه درخواست شد تا پرسشنامه غربالگری دمانس برای افراد کم توان ذهنی DSQIID را برای هر فرد تکمیل نمایند. این پرسشنامه بخش هایی همچون از دست رفتن حافظه، گیجی، از دست رفتن مهارتها، کناره گیری اجتماعی، تغییرات رفتاری، نشانه ها و علائم روانی، تغییرات جسمانی، اختلالات خواب و اختلالات گفتاری را می سنجد. تحلیل نتایج با استفاده از تحلیل واریانس بین گروهی با اندازه های تکراری (در سطح P<0.05) نشان داد که اجرای این بسته آموزشی-تمرینی باعث کاهش معنی داری در نمره پرسشنامه DSQIID در افراد گروه تجربی شد (P=0.004). تحلیل خرده مقایس های پرسشنامه نشان داد که متعاقب اجرای این برنامه، اختلالات حافظه و گیجی (P=0.028) و مهارت های فرد، کناره گیری اجتماعی، خصوصیات بدنی و کلامی (P=0.047) در افراد گروه تجربی بهبود معنی داری داشت. علاوه بر این سرعت عکس العمل نیز به صورت معنی داری کاهش پیدا کرد (P=0.000). نتایج این تحقیق نشان داد که برنامه آموزشی-تمرینی ارائه شده در این تحقیق توانست باعث کاهش علائم اولیه اختلالات روانی و عصبی و افزایش سرعت پردازش اطلاعات در سیستم عصبی افراد سندرم داون شود.

پژوهش حاضر به منظور بررسی دیدگاه دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه پیام نورنسبت به وضعیت موجود آموزشی وپژوهشی این دانشگاه ،انجام شده است وباروش توصیفی و به شکل میدانی اجرا گردیده، به طوری که جامعه آماری آن را، تمامی دانشجویان کارشناسی ارشد شاغل به تحصیل در رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه پیام نور، به تعداد 319 نفر و براساس جدول مورگان حجم نمونه 169 نفر تشکیل میداده است . ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه ای با49 پرسش و براساس مقیاس پنج ارزشی لیکرت بوده. اعتبار پرسش نامه به کار رفته،از طریق مطالعه آزمایشی روی 30 دانشجوو محاسبه آلفای کرونباخ (927/0) تا یید گردید و روایی ظاهری پرسشنامه از طریق نظر خواهی از اساتید اهل فن، مورد اصلاح وتایید نهایی قرار گرفت. نتایج بدست آمده، از طریق آمار توصیفی ( جداول و نمودار )مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. اهم نتایج بدست آمده بدین قرار بود: 4/53 درصد از دانشجویان تحت بررسی را زنان و 6/46 درصد را مردان تشکیل داده اند. بیشترین درصددانشجویان در گروه سنی 30 – 25 و کمترین درصددرگروه سنی 40 سال و بالاتر بوده اند.بیشترین درصد دانشجویان ورودی سال 88 بوده و در ترم چهارم تحصیل می کرده اند 51 درصد دانشجویان به منظور کسب دانش به تحصیلات عالیه در رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی پرداخته اند و از این عده 2/56درصد،معتقدندکه به اهداف مورد نظر خود دست یافته اند. 8/95 درصددانشجویان معتقدند برای آموزش های جنبی در دانشگاه امکانات لازم وجود دارد. دانشجویان،در مجموع عوامل اثر گذاربرانطباق محتوای دروس با نیاز های تخصصی ویافته های علمی، میزان نسبتاً مطلوب را اظهار کرده اند(31/3 از مقیاس 5 ). دانشجویان، مهارت اساتید دوره کارشناسی ارشد تربیت بدنی را در مجموع عوامل اثرگذار بر این شاخص، را در حد متوسط توصیف کرده اند(24/3 از مقیاس 5). دانشجویان تحت بررسی، میزان وجود وسایل کمک آموزشی در دوره کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه پیام نور را مطلوب توصیف کرده اند(67/3از مقیاس 5). دانشجویان، وضعیت دانشکده و فضای کلاس ها را در مجموع عوامل مورد بررسی، نسبتاً مطلوب (4/3 از مقیاس 5) توصیف کرده اند. دانشجویان مورد بررسی، رفتار و منش کارکنان در رابطه با دانشجویان را نسبتاً مطلوب توصیف کرده اند(97/2 از مقیاس 5). دانشجویان وضعیت پژوهشی دانشگاه را در حد متوسط توصیف کرده اند (01/3 از مقیاس 5).

هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط سرمایه های اجتماعی و فکری با مدیریت دانش در ادارات کل ورزش و جوانان استان های آذربایجان غربی و شرقی بود. جامعه آماری تحقیق، کارکنان شاغل در ادارات کل استان های آذربایجان غربی و شرقی بود. نمونه تحقیق به صورت تمام شمار و 120 نفر انتخاب شدند و پرسشنامه ها بین این افراد توزیع و جمع آوری شد. در تحقیق حاضر سه متغیر اصلی وجود داشت که برای اندازه گیری متغیر های سرمایه فکری از پرسشنامه استاندارد بونتیس (1998)، برای سرمایه اجتماعی از پرسشنامه کامکار (1391) و برای اندازه گیری مدیریت دانش از پرسشنامه همتی (1389) استفاده شد. از آزمون های کولموگروف اسمیرنوف،t تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج یافته های تحقیق نشان داد بین سرمایه های اجتماعی و فکری و مدیریت دانش رابطه معناداری وجود دارد (674/0=r و 001/0=p). همچنین تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد دو متغیر سرمایه اجتماعی و سرمایه فکری در مجموع 43 درصد واریانس مدیریت دانش را تبیین می کنند. به طور کلی می توان از طریق آموزش ارتباطات اثربخش، ایجاد فضای رقابتی برای یادگیری، ترویج فرهنگ کارگروهی و یادگیری گروهی و راه اندازی و غنی سازی بانک های اطلاعاتی، ارتقای نظام مستندسازی برای ثبت تجارت و سوابق موجب استفاده حداکثری از مدیریت دانش در سازمان شد.