درخت حوزه‌های تخصصی

هدف این تحقیق بررسی اثرات­ مهارت­های ارتباطی بر کسب مهارت های مدیریتی مدیران ورزشی ایران بود. تحقیق از نوع توصیفی بود که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را حدود 700 نفر از مدیران ورزشی سازمان های ورزشی ایران تشکیل می دادند. نمونه­ی آماری تحقیق، به صورت تصادفی طبقه ای، انتخاب ­شد. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه های مهارت های ارتباطی پایایی (81/0) و پرسشنامه مهارت های مدیریتی با پایایی (88/0) بود. از روش آماری استنباطی و مدل یابی معادلات ساختاری به بررسی اثرات متغیرهای مشاهده شده بر متغیرهای مکنون پرداخته شد. یافته های این پژوهش نشان داد؛ بین مهارت های مدیریتی در بین مدیران ورزشی در حوزه های مختلف همچنین بین مهارت های مدیریتی بین مدیران ورزشی مرد و زن اختلاف معنی داری وجود دارد. بر اساس نتایج بدست آمده از مدل معادلات ساختاری، مهارت های ارتباطی به میزان (89/0) بر مهارت های مدیریتی اثر گذار می باشد، این عدد حاکی از موثر بودن مثبت و مناسب مهارت های بنیادی ارتباطی بر کسب و تقویت مهارتهای سه گانه مدیریتی می باشد. از این رو نتایج مدل های مفهومی تحلیل مسیر مهارت های ارتباطی و مهارت های مدیرتی را تائید نمود.

هدف از انجام پژوهش حاضر توصیف و تعیین رابطه بین بازاریابی رابطه مند با رضایت مندی و تمایل حضور مجدد مشتریان باشگاه های ایروبیک زنان مشهد بوده است. به این منظور 300 مشتری زن از باشگاه های ایروبیک به صورت تصادفی انتخاب شد و اطلاعات لازم مربوط به ویژگی های فردی از طریق چک لیست و همچنین پرسشنامه بازاریابی رابطه مند کیم (2008) و 0.92= α، پرسشنامه رضایت مندی لیم (2008) و0.88=α، پرسشنامه تمایل حضور مجدد لیم (2006) و0.77=α جمع آوری شد. روش تحقیق همبستگی بوده و از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی برای تحلیل داده ها استفاده شد. بطور کلی یافته های پژوهش نشان داد که ارتباط متوسطی (0.537= r) بین بازاریابی رابطه مند با رضایت مندی مشتریان باشگاه های ایروبیک زنان مشهد به دست آمد. و ارتباط متوسطی (0.477= r) بین مولفه های بازاریابی رابطه مند با تمایل حضور مجدد مشتریان باشگاههای ایروبیک زنان مشهد وجود دارد. بجز عمل متقابل که با تمایل حضور مجدد مشتریان باشگاههای ایروبیک زنان مشهد ارتباط معنادار آماری وجود نداشت. و نتایج نشان داد که بازاریابی رابطه مند می تواند بر رضایت مندی و تمایل حضور مجدد مشتریان باشگاه های ایروبیک زنان مشهد اثر داشته باشد. و بازاریابی رابطه مند پیش بین مناسبی برای رضایت مندی و تمایل حضور مجدد مشتریان باشگاه های ایروبیک زنان مشهد می باشد(بازاریابی رابطه مند (0.445) + 32.565 = رضایت مندی مشتریان و بازاریابی رابطه مند (0.168) + 11.759 = تمایل جهت حضور مجدد مشتریان). بنابراین به مالکان و مدیران باشگاه توصیه می شود برای رضایت مشتریان و تمایل حضور مجدد آنان از مولفه های بازاریابی رابطه مند بهره گیرند، تا علاوه بر افزایش مشتریان باعث سودهی بیشتر باشگاه در دراز مدت شود.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات ادراکی- حرکتی بر حافظه کاری در کودکان با اختلالات شنوایی بود. بدین منظور 24 دانش آموز ناشنوای 9 تا 12 ساله کرمانشاه انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده شامل آزمون حافظه کاری با استفاده از نرم افزار حافظه وکسلر بود. گروه تجربی، یک برنامه آموزشی ادراکی- حرکتی (مانند تمرینات تعادل ایستا و پویا، پرتاب و دریافت توپ و ...) را به مدت هشت هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه انجام دادند و در نهایت پس آزمون از هر دو گروه به عمل آمد. با در نظر گرفتن سطح معناداری 01/0 و توزیع طبیعی داده ها، از آزمون واریانس مختلط استفاده شد. نتایج نشان داد که حافظه کاری تحت تأثیر تمرینات ادراکی حرکتی قرار می گیرد (05/0P<). کودکان ناشنوا در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل از نظر شمارش رو به جلو ارقام و فراخنای حافظه دیداری عملکرد معنادار بهتری نشان دادند (05/0P<)، اما در تکرار معکوس ارقام تفاوت معناداری بین دو گروه دیده نشد (05/0P>). براساس یافته های حاضر تمرینات ادراکی – حرکتی می تواند سبب بهبود حافظه کاری در کودکان ناشنوا شود.

افراد با کف پای صاف با مشکلات ناشی از نیروهای افزایش یافته به ویژه در ناحیة قوس میانی پا، داخل جلوی پا و انگشت شست مواجه هستند. پژوهش های پیشین نشان داده اند کفش ناپایدار، پا را در معرض نیروی اعمالی کمتری قرار می دهد. هدف پژوهش حاضر، مقایسةسرعت بارگذاری و ضربه در هفت ناحیة کف پا در بین کفش ناپایدار و کنترل در دختران با کف پای صاف حین مرحلة اتکای راه رفتن بود. 16 دختر با کف پای صاف با میانگین جرم 1/6 ± 99/56 کیلوگرم، قد 9/3 ±96/161 سانتی متر و شماره پای 6/0± 43/38) انتخاب شدند. از آزمودنی ها خواسته شد با سرعت مورد نظر روی فوت اسکن که در وسط مسیر حرکت 12 متری جایگذاری شده بود، به طور تصادفی با هر دو کفش راه بروند. حداکثر سرعت بارگذاری و ضربه در هفت ناحیة کف پای راست حین مرحله اتکا اندازه گیری شد. یافته ها نشان داد کفش ناپایدار در حداکثر سرعت بارگذاری در نواحی شست 38%، انگشتان 109%، داخلی جلوی پا 40%، خارجی جلوی پا 3% و پاشنه 212% افزایش معنادار یافت. علاوه براین، افزایش معنادار حداکثر ضربه در انگشتان کوچک 61%،میانی پا 42% وپاشنه 21% در مقایسه با کفش کنترل مشاهده شد. با وجود این، حداکثر ضربه در ناحیة داخلی جلوی پا در کفش ناپایدار 17% کاهش معنا دار یافت. استفاده از کفش ناپایدار می تواند سرعت بارگذاری را افزایش دهد؛ بنابراین، نمی توان این کفش ها را برای جذب شوک در افراد با کف پای صاف توصیه کرد.

هدف از این پژوهش، مقایسه تأثیر تمرینات پلایومتریک شتابی، پلایومتریک مقاومتی و پلایومتریک معمولی بر عملکرد توان، قدرت و هایپرتروفی عضلانی در مردان فعال بود. 30 مرد فعال (با میانگین سنی 12/1±67/20 سال، قد 69/4±83/174 سانتی متر و وزن 51/7±45/63 کیلوگرم) به صورت دواطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به شکل تصادفی به سه گروه تقسیم شدند و بر حسب میزان فعالیت در هفته و قدرت بیشینه، همسان سازی گردیدند. برنامه تمرینی به مدت چهار هفته و سه جلسه در هفته انجام شد. همچنین، پس آزمون بعد از 48 ساعت از آخرین جلسه تمرین انجام گرفت و اختلاف بین گروه ها توسط آزمون تحلیل عاملی کوواریانس وآزمون تعقیبی محاسبه گردید و اختلاف درون گروهی نیز با استفاده از آزمون تی زوجی تحلیل گشت. یافته ها نشان می دهد که هر سه تمرین پلایومتریک شتابی، پلایومتریک مقاومتی و پلایومتریک معمولی باعث بهبود معنا دار ارتفاع پرش اسکات، پرش عمودی و پرش عمقی، حداکثر و میانگین توان در پرش عمودی، قدرت بیشینه و سطح مقطع عضلات ران نسبت به پیش آزمون شده است. تمرین پلایومتریک مقاومتی نیز منجر به بهبود معنا دار ارتفاع پرش عمقی نسبت به تمرینات پلایومتریک شتابی و پلایومتریک معمولی گردیده است. علاوه بر این، نتایج نشان می دهند که تمرینات پلایومتریک شتابی و پلایومتریک مقاومتی، بهبود معنا داری را در قدرت بیشینه نسبت به تمرین پلایومتریک معمولی ایجاد کرده اند. با توجه به نتایج و درصد تغییرات به نظر می رسد که استفاده از کش در تمرینات پلایومتریک (شتابی و مقاومتی)، مفیدتر از تمرینات پلایومتریک معمولی می باشد. همچنین، تمرین پلایومتریک شتابی، کارایی بیشتری در بهبود توان و قدرت عضلانی نسبت به پلایومتریک مقاومتی و معمولی دارد.

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر بازی های منتخب با چتر رنگین کمان بر رشد حرکتی و اجتماعی کودکان می باشد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه کودکان پیش دبستانی شهرستان آران و بیدگل بود که از میان این افراد 20 نفر به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه 10 نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند. برای سنجش رشد حرکتی و اجتماعی به ترتیب از آزمون رشد حرکتی درشت الریخ و پرسش نامه رشد اجتماعی واینلند استفاده شد. بعد از اجرای پیش آزمون، گروه تجربی به مدت 8 هفته و هفته ای 3 جلسه بازی های با چتر را انجام دادند. چتر مذکور یک وسیله بازی است که دایره ای شکل بوده و از جنس پارچه نایلونی سبک و رنگارنگ ساخته شده است. پس از پایان جلسات بازی مجدداً آزمون های پیش آزمون از هر دو گروه تجربی و کنترل مورد اجرا قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس، آزمون شاپیرو-ویلک و آزمون لوین توسط نرم افزارSPSS 17 و در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بازی های منتخب با چتر بر مهارت های دویدن (0.009=P)، جهیدن (0.005=P) و یورتمه رفتن (0.011=P) از مقیاس جابه جایی آزمون رشد حرکتی درشت و همچنین مهارت اجتماعی (0.0001=P) تأثیر معنادار داشتند. نتیجه اینکه توصیه می شود مربیان مهد های کودک و مراکز پیش دبستانی ازاین چتر برای بهبود مهارت های جابجایی و همچنین رشد اجتماعی کودکان استفاده کنند.

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر روش های مختلف برآورد خطا و فراوانی کاهش یافته بازخورد افزوده بر قابلیت کشف خطا، عملکرد و یادگیری تکلیف هماهنگی دودستی بوده است. در این پژوهش 70 آزمودنی (35 پسر و 35 دختر( در قالب 7 گروه به طور داوطلبانه شرکت کرده بودند و تکلیف حرکت اهرم های لغزنده را با مرحله بندی نسبی صفر درجه )هم فاز( انجام دادند. آزمودنی ها باید برای برخورد به یک توپ متحرک، نشانگری را در صفحه نمایش رایانه در مدت زمان هدف 3000 هزارم ثانیه حرکت می دادند. در این آزمایش آزمودنی ها بر حسب روش برآورد خطا )الگو، زمان، ترکیبی( و فراوانی بازخورد افزوده 20)% و (%100 به 7 گروه آزمایشی تقیسم شدند. نتایج این آزمایش نشان داد که بین گروه های برآورد خطا و بین گروه های بازخورد افزوده در مورد دقت تخمین خطا در مرحله اکتساب تفاوت معنی داری وجود نداشت. گروه برآورد خطای الگو و ترکیبی در مورد عملکرد زمان حرکت بهتر از سایر گروه ها بودند. در مرحله یادداری هر سه گروه برآورد خطا در مورد یادگیری الگو و زمان حرکت نسبت به گروه کنترل بهتر بودند و در نهایت این که گروه های برآورد خطای الگو 100% و برآورد خطای زمان 100% در مورد زمان حرکت، یادگیری بهتری نسبت به سایر گروه ها داشتند. در نتیجه، برآورد ذهنی خطا از هر نوعی که باشد به عنوان یک متغیر مهم در آمادگی برای پاسخ بعدی و همچنین طراحی فرضیه پاسخ، می تواند به همراه فراوانی افزایش یافته بازخورد افزوده (%100) موجب آزمون فرضیه پاسخ بیشتر و در نهایت یادگیری بیشتری گردد؛ همچنین معطوف شدن بر ویژگی های حرکت قبل از فراهم شدن بازخورد افزوده منجر به استفاده بهتر از بازخورد افزوده، بهبود مهارت و قابلیت کشف خطا حداقل برای تکالیفی که وضعیت های مشابه با تکلیف پژوهش حاضر را دارند می گردد.

هدف از مطالعه حاضر، بررسی رابطه برخی شاخص های آنتروپومتریکی و بیومکانیکی با اجرای دو تکنیک استارت کرال پشت در بین شناگران دختر و پسر ملی پوش کشور بود. شش شناگر پسر و شش شناگر دختر عضو تیم ملی شنای ایران با دامنه سنی 15 تا 22 سال در پژوهش شرکت کردند. شاخص های آنتروپومتریکی و بیومکانیکی در نظر گرفته شده، برای اندازه گیری شامل قد، وزن، دور سر و گردن، پهنای شانه، طول تنه، بازو، ساعد، کف دست، ران، ساق، کف پا، درصد چربی بدن، زاویه پرتاب، سرعت اولیه، زمان و ارتفاع اوج بود، در حالیکه از برد پرتابه و کل زمان پرواز بعنوان شاخص های اجرا اندازه گیری بعمل آمد. از دوربین فیلمبرداری و تخته مشبک درجه بندی شده برای تعیین موقعیت بدن در طول مدت اجرای هر دو تکنیک دست بسته و باز استارت کرال پشت و اندازه گیری پارامترهای بیومکانیکی استفاده شد. همبستگی معناداری در تکنیک دست بسته شناگران پسر بین طول ران و درصد چربی بدن با مسافت پرتابه و در شناگران دختر بین طول ساعد و دور گردن با مسافت پرتابه مشاهده شد، در حالی که چنین رابطه ای در مورد تکنیک دست باز شناگران پسر و دختر با ویژگی های آنتروپومتریکی دیده نشد. در تکنیک دست بسته شناگران پسر و دختر، ارتفاع اوج با مسافت پرتاب همبستگی معناداری را نشان داد. اما در تکنیک دست باز تنها در شناگران پسر رابطه معناداری بین ارتفاع اوج و مسافت پرتابه مشاهده شد. کلیه پارامترها با زمان کل پرواز در هر دو تکنیک همبستگی معناداری را نشان دادند. با توجه به یافته های تحقیق ضرورت تمرکز بیشتر به نقش ویژگی های بیومکانیکی برای تاثیر پذیر نمودن اجرای استارت در هر دو تکنیک کرال پشت در بین پسران و دختران تیم ملی نتیجه گیری شد. یافته های پژوهش همچنین نشان دهنده برتری اجرای تکنیک دست بسته استارت کرال پشت در بین پسران تیم ملی بود در حالی که شناگران دختر در اجرای هر دو تکنیک استارت دست بسته و دست باز شرایط یکسانی داشتند.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه عوامل استرس زای مربیان حرفه ای فوتبال ایران است. جامعه آماری پژوهش را 92 نفر از سرمربیان و مربیان شاغل در لیگ برتر و دسته یک فوتبال ایران تشکیل می داد. نمونه آماری برابر با جامعه آماری انتخاب شد و در مجموع 72 مربی (79 درصد) در تحقیق شرکت کردند. پرسشنامه محقق ساخته عوامل استرس زای مربیان حرفه ای فوتبال با مطالعه مبانی نظری در فرآیندی اکتشافی تنظیم و با استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی، شش عامل شناسایی شد. برای آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی، آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0 ≤ p استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد به ترتیب عوامل مالی، سازمانی - مدیریتی، انسجام تیمی، اختیار و تصمیم گیری، فوریت زمانی و فنی - رقابتی بیشترین نقش را در ایجاد استرس مربیان دارند. به طور خلاصه، اولویت عامل استرس زای مالی و سازمانی- مدیریتی نشان می دهد که مسائل ساختاری، در مقایسه با مسائل فنی و روان شناختی به توجه بیشتری نیاز دارند.

با توجه به نظریه پیری میتوکندریایی و افزایش استرس اکسیداتیو حین فعالیت های هوازی فرض شد این نوع تمرینات ممکن است دبر بروز خذف mtDNA عضلات اسکلتی و پیری زودرس دخالت داشته باشد بدین منظور شصت سر موش صحرایی wistar 14848 نر دو ماهه در شش گروه ده تایی جایگزین شدند برای کنترل عوامل مداخله گر دو گروه از آزمودنی ها در دو ماهگی con1 و پنج ماهگی con2 کشته شدند دو گروه نیز در یک برنامه تمرینی سه ماهه (پنج روز در هفته دویدن روی نوار گردان الکتریکی با شیب شش در صد ) (E20=20m/min ،40min،E40=40m/min،20min )شرکت داشتند در انتهای دوره دو گروه بعنوان آزمودنی های تمرین نکرده در پنج ماهگی فقط برای یکبار روی نوار گردان دویدند CE20=20m/min ،40min،CE40=40m/min،20min،slob=6% یافته های حاصله از روش های Multiplex PCR و توالی خوانی نشان می دهد تمرینات هوازی شدید می تواند سبب بروز حذف 6/4 کیلو بازی در mtDNA عضله نعلی شود

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی ارتباط بنی TQM و اثر بخشی درحوزه های ستادی سازمان های ورزشی کشور است این حوزه ها شامل سازمان تربیت بدنی معاونت تربیت بدنی و تندرستی وزارت آمزوش و پرورش و اداره کل تربیت بدنی وزارت علوم است جامعه آماری این تحقیق را 178 نفر از کارشناسان شاغل در این سه حوزه تشکیل دادند که از میان آنها 123 نفر به روش نمونه گیری تصافدی سهمیه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی بود و ابزار مورد استفاده عبارت بود از دو پرسشنامه که یکی مربوط به TQM و دیگری مربوط به اثر بخشی بود که اعتبار آنها به روش آلفای کرونباخ تعیین شد نظر به کیفی بودن اطلاعات و داده های به دست آمده از آ زمون های ناپارامتری (ضریب همبستگی اسپیرمن ، آزمون U من ویتنی) استفاده شد و نتایج ذیل به دست آمد بین اعمال مدیریت TQM و اثر بخشی در اداره کل تربیت بدنی وزارت علوم رابطه معنی داری مشاهده نشد (P<0/05) بین اعمال مدیریت TQM و اثر بخشی در معاونت تربیت بدنی و تندرستی وزارت آموزش و پرورش رابطه معنی داری وجود نداشت(P<0/05) بین اعمال مدیریت TQM و اثر بخشی در سازمان تربیت بدنی رابطه معنی داری مشاهده نشد (P<0/05) شش فرض دیگر به بررسی تفاوت بین اعمال مدیریت TQM و بررسی میزان تفاوت اثر بخشی به طور جداگانه در سه بخش پرداخته است

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین جو انگیزشی ایجاد شده توسط مربی، رضایت مندی از نیازهای روان شناختی پایه، انگیزش درونی و تداوم مشارکت ورزشی در دختران نوجوان ورزشکار بود. جامعه آماری، شامل دختران نوجوان ورزشکار شهر تبریز بود که در سال 92 به طور منظم در رشته های ورزشی مختلف فعالیت می کردند. 204 نفر به طور تصادفی به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های رضایت مندی از نیاز روان شناختی در ورزش، مقیاس جو انگیزشی، مقیاس انگیزش ورزشی و قصد تداوم مشارکت ورزشی استفاده شد. در تحلیل داده ها، از همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد جو انگیزشی تکلیف محور، ارتباط مثبتی با رضایت مندی از نیازهای روان شناختی پایه دارد. در حالی که جو خود محور، شاخص پیش بین منفی معنا داری از نیاز پایه ارتباط ادراک شده (β=-0.25, P˂0.01) بود. جو تکلیف محور، شاخص پیش بین غیر مستقیمی از انگیزش درونی (β=0.5, P˂0.01) و قصد تداوم مشارکت ورزشی (β=0.13, P˂0.01) دختران نوجوان بود. رضایت مندی از نیازهای پایه نیز، شاخص پیش بین معنا داری از انگیزش درونی و قصد تداوم مشارکت ورزشی بود. نتایج این پژوهش بیانگر نقش مهم مربی به عنوان یک عامل تاثیرگذار بر انگیزش درونی و تداوم مشارکت ورزشی دختران نوجوان ورزشکار بود. بر طبق نتایج، پیشنهاد می شود مربیان بر جو انگیزشی تکلیف محور تاکید کنند

نیروهای داوطلب یکی از ارکان اصلی خدمت رسانی در سازمانهای ورزشی خصوصاً سازمان های ورزش های تفریحی محسوب می شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی ابعاد مدیریت داوطلبان در ورزش همگانی کشور بود. روش تحقیق توصیفی – مقایسه ای بود. جامعه آماری این تحقیق را مدیران فدراسیون ، هئیت ها و انجمن های ورزش همگانی،کارشناسان ورزش همگانی ادارات کل ورزش و جوانان مراکز استان ها و صاحب نظران ورزش همگانی کشور تشکیل دادند. تعداد نمونه در تحقیق حاضر برابر با جامعه ( 110 نفر) در نظر گرفته شد. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته ای مشتمل بر 151 سؤال و 8 خرده مقیاس برنامه ریزی، جذب، انتخاب و گزینش، آشنایی، آموزش، قدرشناسی، حفظ و نگهداری و ارزیابی عملکرد داوطلبان بود .روایی پرسشنامه توسط صاحب نظران مدیریت ورزشی تأیید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید(90/0=α). با توجه به نتایج آزمون کالموگراف اسمیرنف مبنی بر طبیعی بودن توزیع داده ها جهت مقایسه دیدگاه ها از آزمون ANOVA استفاده شد(05/0 p≤). برای اولویت بندی دیدگاه ها نیز از آزمون فریدمن استفاده گردید. با توجه به نتایج تحقیق دیدگاه سه گروه منتخب در مورد ابعاد مدیریت داوطلبان فقط در بعد جذب تفاوت معنادار داشته و اولویت دیدگاه ها نیز تفاوت معناداری داشته است. بعد آشنایی و توجیه رتبه اول را از دیدگاه سه گروه به خود اختصاص داده است. در پایان نیز پیشنهادهایی برای مدیران ورزشی ارائه شده است.

هدف از این پژوهش بررسی ثبات عوامل مختلف تأثیرگذار در تیم های لیگ حرفه ای فوتبال کشور (مدیر، مربی و بازیکنان) و نقش آنها در موفقیت تیمی شان است. روش پژوهش توصیفی-همبستگی است و جامعه آماری تحقیق تمام تیم های لیگ برتر فوتبال ایران از دوره اول تا یازدهم لیگ بودند. به منظور گردآوری داده ها، شامل اسامی و تعداد کلیه مدیران، مربیان و بازیکنان تیم های مختلف لیگ برتر در یازده دوره گذشته، از مراجعه حضوری و مصاحبه با فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ و باشگاه ها و همچنین سایت ها و روزنامه های ورزشی معتبر استفاده شد. نوع داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون k-s، پارامتریک تشخیص داده شد، که بر این اساس داده های گردآوری شده با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و همچنین آزمون تحلیل واریانس و t همبسته تجزیه وتحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین ثبات در مدیریت، مربیان و بازیکنان و کسب موفقیت (رتبه) رابطه مستقیم برقرار است. همچنین تغییر مربیان در طول و میانه فصل نتیجه مطلوبی را برای تیم به همراه نیاورده است.

هدف: در دو دهه اخیر توجه به پدیده خشونت علیه کودکان در ورزش مورد تاکید قرار گرفته است که امر تا کنون در ورزش ایران مغفول بوده است، از این رو هدف این تحقیق شناسایی ابعاد خشونت علیه کودکان و بسترهای بروز آن بود. روش شناسی: با توجه به ماهیت کیفی و اکتشافی موضوع خشونت علیه کودکان در ورزش، از روش تحقیق کیفی از نوع گراندد تئوری و به شیوه گلیزر (1992) استفاده شد. فهرست مقدماتی با استفاده مطالعات اولیه فراهم شد که در ادامه با مصاحبه های نیمه ساختار یافته با 16 از نخبگان، مربیان و کارشناسان آگاه از موضوع پژوهش داده های مورد تایید، جمع آوری گردید. نتایج: در حوزه بسترها 70 نشان شناسایی شد که در کد گذاری محوری محوری به 9 مقوله ی ناآگاهی، تابو، خرده فرهنگ، ساختار خانواده، ساختار باشگاه، ویژگی های شخصیتی عوامل باشگاه، امیال شخصی، یادگیری اجتماعی و موقعیت کودک طبقه بندی و در کدگذاری گزینشی به سه مولفه زمینه ای، ساختاری و رفتاری طببقه بندی شد. بحث و نتیجه گیری: بنظر می رسد عوامل در بروز پدیده خشونت علیه کودکان در ورزش ایران نقش ایفا می کنند که چهار عنصر فرد، خانواده، جامعه و باشگاه تشکیل دهنده های اصلی آن می باشند و نقصان در هر عنصر می تواند راه را برای خشونت علیه کودک هموار نماید

هدف از این پژوهش، بررسی فرسودگی ناشی از قضاوت در داوران ملی و بین المللی فوتبال ایران و یافتن رابطه آن با میزان استرس آنها بود. به این منظور، از دو پرسشنامه فرسودگی ناشی از قضاوت (وینبرگ و ریچاردسون، 1992) و استرس داوری (ناسی، 1994) و همچنین پرسشنامه محقق ساخته مشخصات فردی که روایی آن توسط استادان صاحب نظر تایید و پایایی سؤالات نیز از طریق آلفای کرونباخ (82/0) به دست آمد، استفاده شد. جامعه مورد نظر تحقیق، تمام داوران ملی و بین المللی لیگ برتر فوتبال جمهوری اسلامی ایران بودند (35= N) که 32 نفر با استفاده از جدول مورگان و به صورت تصادفی ،تعیین و در تحقیق شرکت داده شدند. در نهایت از کل پرسشنامه های توزیعی، نرخ پرسشنامه های برگشتی قابل استفاده برابر با 30 عدد (75/93%) بود. در نمایش و تحلیل اطلاعات در سطح آمار توصیفی از فراوانی، درصد میانگین، انحراف از معیار و در سطح آمار استنباطی از آزمون T مستقل، ANOVA و ضرایب همبستگی متناسب استفاده شد (05/0 P<) . نتایج پژوهش حاضر نشان داد که حداکثر نمره فرسودگی شغلی برابر با 112 و میانگین فرسودگی داوران ملی و بین المللی ایران برابر با 53/52 است که نشان دهنده میزان فرسودگی متوسط در میان آنان است. علاوه براین، بین میزان فرسودگی ناشی از قضاوت ملی و بین المللی حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران و میزان استرس آنان در سطح 05/0 رابطه معنی داری وجود دارد (013/0 P< و 450/0 = r) . بنابراین، استرس، عامل مناسبی برای پیش بینی میزان فرسودگی ناشی از قضاوت در میان داوران ملی و بین المللی فوتبال ایران معرفی شد. همچنین این پژوهش نشان داد داوران ایرانی هنگام قضاوت، استرس زیادی دارند.

کودکان عقب مانده ذهنی در مقایسه با کودکان عادی همسن خود از نظر آمادگی جسمانی از امتیاز کمتری برخوردارند. از آنجا که تمرینات تعادلی می تواند راهکاری برای حل این مشکل باشد، هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تمرینات تعادلی بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم توان ذهنی بود. در این پژوهش نیمه تجربی 32 دانش آموز دختر کم توان ذهنی شهر یزد در دو گروه 16 نفره تجربی و کنترل قرار گرفتند. برای اندازه گیری تعادل از تست ستاره، لک لک و شارپند رومبرگ استفاده شد. پیش و پس از 8 هفته اجرای تمرینات تعادلی روی گروه تجربی از آزمودنی های هر دو گروه آزمون تعادل گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون T مستقل تجزیه وتحلیل شد. یافته ها نشان داد که پس از اجرای تمرینات تعادلی، تعادل پویا و ایستا روی یک پا در گروه تجربی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در مقایسه با گروه کنترل بهبود معنا داری (05/0P≤) داشت. اما در تعادل ایستا روی هر دو پا در هیچ کدام از گروه ها بهبود معنا داری مشاهده نشد (05/0P≥). از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که 8 هفته تمرینات تعادلی در بهبود تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم توان ذهنی مؤثر بوده است. بنابراین انجام چنین تمریناتی به عنوان بخشی از برنامه تربیت بدنی افراد کم توان ذهنی توصیه می شود.