درخت حوزه‌های تخصصی

هدف این پژوهش عبارت است از بررسی تاثیر تمرینات حرکت درمانی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پارکینسون. 24 بیمار مرد مبتلا به پارکینسون به طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و به شکل تصادفی، به دو گروه 12 نفری آزمایش و گواه (میانگین سنی و انحراف استاندارد به ترتیب 8/8 ± 00/62 و 5/5 ± 08/63) تقسیم شدند. به منظور ارزیابی کیفیت زندگی آزمودنی ها، از پرسش نامه PDQL استفاده شد. طی 10 هفته تمرینات کششی و مقاومتی، گروه گواه تحت درمان های دارویی معمول بودند؛ اما گروه آزمایش علاوه بر درمان های دارویی، هر هفته در چهار جلسه یک ساعته تمرینات حرکت درمانی شرکت کردند. یافته های چهار خرده مقیاس و شاخص کلی کیفیت زندگی بین دو گروه در پیش آزمون اختلاف معناداری را نشان نداد. پس از مداخله، شاخص کلی کیفیت زندگی و خرده مقیاس های علایم پارکینسونی، علایم سیستمیک، و عملکرد اجتماعی فقط در گروه آزمایش افزایش معنادار داشتند. در خرده مقیاس عملکرد هیجانی فقط در گروه گواه کاهش معنادار مشاهده شد. یافته های این پژوهش نشان داد تمرینات حرکت درمانی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پارکینسون تاثیر مثبت دارد.

هدف از این تحقیق، بررسی رابطة بین خودکارامدی و ابعاد روانی، اجتماعی، عقلانی، هیجانی، معنوی و جسمی نیک-زیستی بود. طرح تحقیق حاضر همبستگی است که 285 نفر از دانشجویان تربیت بدنی دختر و پسر با استفاده از شیوة تصادفی ساده به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های بررسی نیکزیستی ادراکشده و بررسی عادات تمرینی و خودکارامدی و برای بررسی رابطة بین متغیرهای تحقیق از همبستگی پیرسون استفاده شد. از مدل رگرسیون چندگانة خطی برای ارزیابی نقش هریک از متغیرها در تبیین نیکزیستی ادراکشده و مؤلفه های تشکیل دهندة آن استفاده شد. نتایج نشان داد خودکارامدی ورزشی کلی، نیکزیستی ادراکشده و ابعاد جسمی، معنوی، عقلانی، روانی و هیجانی نیکزیستی را به طور معناداری پیش بینی میکند (05 /0 P<). خودکارامدی ورزشی پیشگوی معناداری از نیکزیستی اجتماعی نبود. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که خودکارامدی ورزشی شاخص پیشگوی مهمی از نیکزیستی هیجانی، روانی، عقلانی، معنوی و جسمی است. باتوجه به نتایج این تحقیق، با تمرکز بر بهبود خودکارامدی ورزشی و تقویت افکار و اعتقادات مرتبط با توانایی شخصی برای شرکت در فعالیت بدنی و استفاده از نظریة شناختی اجتماعی، شرکت در فعالیت بدنی و ورزش در درازمدت افزایش خواهد یافت

هدف از این تحقیق ارزیابی شاخص های استاندارد و ایمنی در باشگاه های بدنسازی شهر تهران بود. جامعه آماری تحقیق باشگاه های بدنسازی شهر تهران، اعم از باشگاه های دولتی و خصوصی بود که از طریق نمونه گیری خوشه ای پنج منطقه شهر تهران انتخاب شدند. سپس براساس نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس 20 باشگاه از این مناطق بررسی شدند که در مجموع 100 باشگاه بدنسازی بررسی شدند. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش توصیفی-میدانی است که از طریق چک لیست و مشاهده حضوری محقق در باشگاه های بدنسازی شهر تهران انجام گرفت. چک لیست مورد استفاده محقق ساخته بود و 111 گویه داشت و از چهار بخش ملاحظات کلی (برنامه ریزی مکان و موقعیت، دسترسی برای همه و اسکان)، مناطق همگانی (پذیرش و ورودی، دفتر کار، کافی شاپ و سالن استراحت، منطقه بازاریابی و رختکن)، سالن های بدنسازی و مناطق اختصاصی آن و طراحی سالن تناسب اندام و طراحی کف سالن (روشنایی روز و نماها، آینه ها، سقف سالن و تهویه و دمای سالن) تشکیل شده بود. یافته های تحقیق نشان داد که وضعیت باشگاه های بدنسازی در بخش های ملاحظات کلی (برنامه ریزی مکان و موقعیت خوب، دسترسی برای همه و اسکان متوسط)؛ مناطق همگانی (پذیرش و ورودی متوسط، دفتر کار خوب، کافی شاپ و سالن استراحت متوسط، منطقه بازاریابی ضعیف، رختکن خوب)؛ سالن های بدنسازی و مناطق اختصاصی آن خوب؛ طراحی سالن تناسب اندام و طراحی کف سالن (روشنایی روز و نماها متوسط، آینه ها، سقف سالن و تهویه و دمای سالن) خوب است.

یکی از وظایف اصلی و مهم فدراسیون های ورزشی سنجش و ارزیابی عملکرد آن هاست، به طوری که هرگونه ادامه همکاری مربیان را در سطح ملی تحت تأثیر خود قرار می دهد. هدف از انجام این تحقیق، مطالعه اکتشافی معیارهای ارزیابی عملکرد مربیان ملی کشور است. تحقیق حاضر در دو بخش کیفی و کمّی و به روش توصیفی و پیمایشی انجام شده است. در بخش کیفی با مطالعه ادبیات تحقیق و جلسات بحث و بررسی با نخبگان، متغیرهای اثرگذار در ارزیابی عملکرد مربیان ملی شناسایی شد. در بخش کمّی پرسشنامه ای با 35 سؤال پاسخ بسته تهیه شد که پنج تن از استادان دانشگاه روایی آن را تأیید و طی مطالعه ای مقدماتی ضریب پایایی آن به روش آلفای کرونباخ 974/0 تعیین شد (01/0P<). پرسشنامه در اختیار 450 نفر از استادان دانشگاه، مربیان نخبه، مدیران، ورزشکاران ملی و کارشناسان ورزش فعال در فدراسیون های رتبه اول و دوم قرار گرفت. در نهایت 407 پرسشنامه تحلیل شد. معیارهای ارزیابی عملکرد مربیان ملی کشور متشکل از پنج عامل بود که عبارت بودند از: توانایی های فنی، توانایی های عملیاتی، مهارت های ویژه، مهارت های رهبری و مهارت های ارتباطی. شاخصهای برازش به دست آمده اعتبار مدل را تأیید کردند و بر اساس این شاخص ها ساختار حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی تأیید شد. در این مدل توانایی های فنی و توانایی های عملیاتی (اجرایی) بیشتر از سایر عوامل و سپس به ترتیب مهارت های ویژه و مهارت های ارتباطی و سپس مهارت های رهبری مربیان مورد توجه ارزیابان قرار گرفته است. در بحث توانایی های فنی مربیان، بیشترین متغیر اثرگذار مربوط به بهره گیری از تاکتیک ها و استراتژی های مناسب در هر مسابقه است و در باب توانایی های عملیاتی و اجرایی مربیان، بیشترین متغیر اثرگذار توانایی آن ها در تهیه برنامه های ویژه برای مسابقات در سطوح ملی است. همچنین هر یک از عامل ها، متغیرهای تبیین کننده هر عامل و بارهای عاملی هر متغیر، مهم ترین عامل ها و مهم ترین نقاط قابل دستکاری برای مدیران برای اثرگذاری در هر عامل، شناسایی و تعیین شدند. در مدیریت حرفه ای و رقابتی امروز، لازم است ارزیابی کارکنان، به ویژه مربیان ملی سیستماتیک و مبتنی بر روش های علمی باشد که طی آن به هر متغیر به اندازه بار عاملی اش توجه و ارزیابی مربیان را در بخش های مختلفِ وظایف آنان و بر اساس متغیرهای مقیاس ارزیابی عملکرد مد نظر قرار دهند. همچنین با بررسی ادبیات تحقیق و نظر به اینکه مهارت های ارتباطی و رهبری مربیان در مدیریت و موفقیت تیم ها نقشی مهم ایفا می کند، لازم است مدیریت فدراسیون ها، برای توجه به عوامل فوق در نظام ارزیابی عملکرد مربیان کشور، به مهارت های ویژه و رهبری مربیان توجه بیشتری کنند.

مربیان تأثیر زیادی روی تیم هایشان دارند و رفتارها و سبک های رهبری آنها عملکرد ورزشکاران را تحت تأثیر قرار می دهد. هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط بین سبک های رهبری مربیان و انسجام گروهی تیم های منتخب دانش آموزی شهر ارومیه است. 75 دانش آموز مقطع متوسطه (100=N) دو ابزار این پژوهش را کامل کردند : مقیاس رهبری برای ورزش (LSS، چلادورای و صالح 1980) و پرسشنامة محیط گروهی (GEQ، کارون و براولی 1985). LSS شامل 40 آیتم است که 5 بُعد از سبک های رهبری – تمرین و دستورالعمل، رفتار دموکراسی، رفتار آمرانه، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت را می سنجد. GEQ با 18 آیتم دو بُعد انسجام تکلیف و انسجام اجتماعی را ارزیابی می کند. ثبات درونی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای LSS، 82 /0 = r و GEQ 81 /0= r به دست آمد. اطلاعات با استفاده آزمون های کالموگروف - اسمیرنوف یک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون، ANOVA اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05 /0 P< تحلیل شد. نتایج نشان داد که مربیان تیم های دانش آموزی بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین و کمتر از سبک دموکراتیک استفاده می کردند. نتایج نشان داد سبک های رهبری حمایت اجتماعی (37 /0 = r ، 49 /0=r) ، تمرین و آموزش (38 /0 = r ، 56 /0=r) ، و بازخورد مثبت (33 /0 = r ، 34 /0=r) ارتباط مثبت و معناداری با انسجام تکلیف و انسجام اجتماعی، و سبک آمرانه (18 /0- = r ، 17 /0- =r) ارتباط منفی و معناداری با انسجام تکلیف و انسجام اجتماعی دارد. نتایج این پژوهش و پژوهش های قبلی نشان می دهد که سبک های رهبری مربیان تأثیر زیادی روی انسجام تیمی دارد و یک مربی می تواند نقش بارزی در توسعة انسجام تیمش بازی کند.

باشگاه های فوتبال ایران و سازمان لیگ فوتبال به منظور جذب و حفظ هواداران و درآمدزایی بیشتر، باید از طرق مختلف خود را به برندی معتبر تبدیل کنند تا هم مورد توجه عموم و رسانه ها باشند و هم برای بنگاه های اقتصادی و تجاری جذابیت داشته باشند. جذب کردن هواداران بیشتر و افزایش وفاداری آن ها، همگی به مدیریت صحیح برند مربوط می باشد. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی عوامل و چالش های داخلی مؤثر بر برند باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران و ارائه مدل می باشد؛ ابزار پژوهش مصاحبه بود که بر اساس اروش نمونه گیری گلوله برفی 22 مصاحبه کیفی انجام گردید. یافته های پژوهش از طریق روش تحلیل کیفی داده بنیان مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها بیانگر وجود 70 نشان مؤثر در برندینگ داخلی باشگاه های فوتبال است. این نشان ها در 16 مفهوم طبقه بندی شده اند و شامل موارد زیر می باشند: فرهنگ، ارتباطات، برندسازی، بازاریابی، مسائل مالی، مسائل حقوقی، مدیریت، برنامه ریزی، نیروی انسانی، ذات باشگاه های ورزشی، کانون هواداران، خصوصیات فوتبال، امکانات، باشگاه، رسانه و ساختار. در نهایت، مدل پژوهش با 5 مقوله اصلی شامل: ذات فوتبال، فلسفه باشگاه، عملکرد، بازاریابی و تطبیق تدوین گردید. با توجه به یافته های پژوهش، راهبردهای اجرایی ارانه می گردد که می تواند راه گشای مدیران باشگاه ها در خصوص توسعه برند باشگاه باشد.

نبض اکسیژن به عنوان شاخصی که در دستگاه گردش خون انتقال اکسیژن را برآورد می سازد، به تازگی در تحقیقات بالینی و ورزشی مورد توجه قرارگرفته است. درباره این شاخص ارزیابی کننده کارایی قلب و عروق اطلاعات زیادی وجود ندارد. هدف پژوهش حاضر، برآورد و مقایسه حداکثر نبض اکسیژن در نوجوانان پسر است. بدین منظور 60 نوجوان پسر با میانگین سنی 81/0 ± 16 سال، قد 17/8±168 سانتی متر و وزن 39/10±92/59 کیلوگرم که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، در این تحقیق شرکت داده شدند. به منظور برآورد مقادیر حداکثر نبض اکسیژن، آزمودنی های تحقیق 4 آزمون ورزشی، آزمون نوارگردان GXT ، آزمون های دوچرخه PWC195 و PWC212 و آزمون دویدن 1 مایل را اجرا کردند. سپس برای انتخاب آزمون ورزشی مناسب، مقادیر به دست آمده از چهار پروتکل ورزشی با پروتکل برآوردی حداکثر نبض اکسیژن کوپر مقایسه شد. آزمون ورزشی GXT در مقایسه با آزمون های PWC 195 و PWC 212 و آزمون دویدن 1 مایل، برآورد عینی تری (40/14 میلی لیتر/ضربه) را از حداکثر نبض اکسیژن ارائه داد و در مقایسه با پروتکل شاخص کوپر، اختلاف معنی داری را (519/0=P) نشان نداد. آزمون های ورزشی PWC 195 (001/0 = P)، PWC 212 (001/0 = P) و دویدن 1 مایل (003/0 = P) اختلاف معنی داری را (از نظر کم برآوردی و بیش برآوردی) با پروتکل شاخص کوپر داشتند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که حداکثر نبض اکسیژن به عنوان شاخصی از کارایی دستگاه قلبی و عروقی، توسط آزمون ورزشی GXT در مقایسه با آزمون های ورزشی دیگر واقع بینانه تر برآورد می شود، به گونه ای که مقادیر حداکثر نبض اکسیژن حاصل از این آزمون، به مقادیر حداکثر نبض اکسیژن آزمون کوپر بسیار نزدیک است.

تحقیق حاضر در پی یافتن رابطه بین مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) با بهره وری در باشگاه های ورزشی شهر قزوین می باشد. این تحقیق در زمره ی تحقیقات همبستگی قرار می گیرد و جامعه ی آماری آن شامل کلیه باشگاه های ورزشی شهر قزوین اعم از خصوصی و دولتی بود، که شامل 110 باشگاه بود که به دلیل محدود بودن افراد جامعه و نظر اساتید کل افراد جامعه به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این پژوهش برای گردآوری اطلاعات مورد نیاز از دو پرسشنامه ی مدیریت ارتباط با مشتری و بهره وری استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار 17spss استفاد شد و آزمون های آماری مورد استفاده در این تحقیق علاوه بر آزمون های توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام بود. نتایج آزمون ضریب همبستگی در مورد دو متغیر مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) و بهره وری و همچنین در مورد ابعاد مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) و بهره وری، وجود رابطه ی معنادار بین آن ها را تأیید کرد (479/0r= و 018/0P=). همچنین با استفاده از آزمون رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام مشخص شد سهم ابعاد مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) در پیش بینی و تغییرات بهره وری باشگاه های ورزشی حدود 34% بود (11/47F=، 01/0 a=، 001/0p=). با توجه به نتایج تحقیق فوق می توان گفت باشگاه های ورزشی که از نظر مدیریت ارتباط با مشتری در سطح بالاتری بودند، از بهره وری بالاتری برخوردار بودند.

چکیده زمینه و هدف: چاقی به عنوان عامل فزاینده بیماری های قلبی- عروقی شناخته شده است. مولکول چسبان بین سلولی و سایتوکاینهای پیش التهابی به عنوان شاخص های التهابی جدید در پیش بینی و پیشگویی بیماری های قلبی- عروقی شناسایی شده-اند. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر، تاثیر مصرف امگا-3 و شرکت در فعالیت های هوازی بر sICAM-1 و سایتوکاینهای پیش التهابی در زنان سالمند چاق بود. روش پژوهش: مطالعه حاضر به صورت نیمه تجربی- دوسویه کور بود. بدین منظور 40 زن چاق (30BMI≥) 55 تا 65 سال به صورت غیر تصادفی و آماده در دسترس، انتخابوبهطورتصادفیدر4 گروه10نفریورزش- دارونما، ورزش- مکمل، مکمل و دارونماقرارگرفتند. افراد در گروه مصرف کننده مکمل امگا-3 روزانه (صبح و شب) 2080 میلی گرم مکمل امگا-3 به مدت 8 هفته مصرف کردند. و گروه مصرف کننده دارونما نیز از دارونمای روغن آفتابگردان تولید شرکت زکریا استفاده کردند. برنامه تمرینی شامل تمرینات هوازی با شدت 45 تا 65 درصدضربانقلب بیشینه به مدت8 هفته، 1 ساعت و 3 جلسه در هفته بود. خونگیری پس از 12 ساعت ناشتایی در مراحل پیش آزمون و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین اخذ شد. در راستای تجزیه و تحلیل داده ها، از تحلیل واریانس دو راهه، t همبسته و تست تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/0>P استفاده گردید. یافته ها: نتایج آزمون آماری نشان داد که sICAM-1 سرم نه تنها تحت تاثیر اثرات جداگانه مکمل و تمرین کاهش یافت بلکه مداخله توامان ورزش و مکمل اثر هم افزایی بر کاهش معنی دار غلظت این فاکتور التهابی در زنان سالمند چاق داشت(05/0>P ). از سوی دیگر اثر تمرین و اثر متقابل تمرین+مکمل موجب کاهش معنی دار غلظت TNF-α و IL-6 گردید(05/0>P ). این در حالی بود که اثر مکمل به تنهایی نتوانست موجب کاهش معنی دار این فاکتورها گردد(05/0

هدف از این تحقیق عبارت بود از بررسی اثر کافئین بر پاسخ های متابولیکی و قلبی- عروقی به فعالیت زیربیشینه در مردان چاق و لاغر. در یک طرح دوسو کور و تصادفی، 6 مرد چاق و 6 مرد لاغر (BMI به ترتیب برابر با22/1± 55/29 و 35/1±27/18) غیرفعال و بزرگسال (سن به ترتیب 83/0±50/22 و 32/1±83/21، قد 12/9±174 و 75/4±17/175، وزن 85/8±31/89 و 58/5±1/56، درصد چربی بدن 62/3±38/26 و 92/3±35/11) 30 دقیقه دویدن روی نوارگردان را با شدت 60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی، یک ساعت پس از مصرف کافئین(5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و دارونما در دو آزمون مجزا و مشابه انجام دادند. تبادلات گازی با کالری سنجی مدار باز و فشار خون نیز در سه مرحله (قبل، یک ساعت پس از مصرف کافئین و بلافاصله بعد از پایان فعالیت) اندازه گیری شد. روش آماری آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که کافئین موجب افزایش انرژی مصرفی شد (05/0(P≤، اما تغییر معناداری در نسبت تبادل تنفسی ایجاد نکرد. فشار خون سیستولی و دیاستولی هم با مصرف کافئین در حالت استراحت افزایش نشان داد (05/0 (P≤، اما اختلاف معناداری در ضربان قلب مشاهده نشد. در همه متغیرهای متابولیکی و همودینامیکی، بین گروه چاق و لاغر تفاوت معناداری در آثار کافئین مشاهده نشد. این یافته ها نشان می دهد اثر انرژی زایی ملایم کافئین بدون تغییر در نوع سوبسترای اکسیداسیون در افراد چاق و لاغر ایجاد می شود. این مقدار مصرف کافئین با افزایش فشار خون باعث تغییر در دینامیک قلبی- عروقی می شود. به هر حال به نظر می رسد تفاوت در درصد چربی نمی تواند موجب تغییر آثار کافئین در فعالیت زیربیشینه شود.

تحقیق حاضر با هدف مقایسه برخی مهارتهای روانی بین والیبالیست های نخبه و غیرنخبه مرد انجام گردیده است. مهارتهای روانی مورد نظر در این تحقیق شامل: انگیزش, تمرکز, اعتماد به نفس, تمظیم سطح انرژی روانی, تصویر سازی ذهنی و هدف بینی بوده است بدین منظور 50 نفر از اعضای تیم ملی والیبال جوانان کشور و بازیکنان جوانان تیمهای والیبال لیگ برتر کشور (ورزشکاران نخبه) و 50 نفر از بازیکنان والیبال تیمهای آموزشگاهی استان خراسان (ورزشکاران غیرنخبه) با استفاده از پرسشنامه SASI (انستیتو ورزشی استرالیای جنوبی) تحت آزمون قرار گرفتند. یافته ها مشخص نمود که بین کلیه مهارتهای روانی مورد نظر در این تحقیق تفاوت معنی دار در سطح معنی داری (P<0.05) وجود دارد. نتایج در جهت تأکید بر نقش موثر آمادگی روانی در نخبگی و یا غیر نخبگی ورزشکاران در رسیدن به اوج آمادگی مورد بحث قرار می گیرد.

این پژوهش با هدف مقایسه برخی پارامترهای الکترومیوگرافی و الکترونوروگرافی شامل انتگرال فعالیت الکترومیوگرافیک (IEMG)، دامنه موج M (amplitude)، سرعت هدایت عصبی (N.C.V)، و زمان تاخیر موج M (latency) در دو گروه ورزشکار و یک گروه غیر ورزشکار انجام گرفت تا سازگاریهای احتمالی عصبی- حرکتی و زمان وقوع این سازگاریها به دنبال شرکت در تمرینات قدرتی با وزنه بررسی شوند. آزمودنیها شامل مردان 18 تا 24 ساله و متشکل از سه گروه بودند: اندام پروران حرفه ای (10n=، با حداقل 2 سال سابقه تمرینات منظم با وزنه)، اندام پروران مبتدی (10n=، با 3 تا 4 ماه سابقه تمرینات منظم باوزنه)، و غیر ورزشکاران (11n=، بدون هیچ سابقه تمرینی). پارامترهای الکترونوروگرافی با تحریک عصب موسکولوکوتانئوس عضله دوسربازویی ثبت شد. برای اندازه گیری پارامترهای الکترومیوگرافی از انقباض ایزومتریک ارادی عضله دوسر بازویی با 50 درصد حداکثر انقباض ارادی (MVC) استفاده شد. با استفاده از تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون توکی، پارامترهای مورد نظر در سه گروه مقایسه شد. نتایج نشان داد زمان تاخیر موج M (11/0P=) و سرعت هدایت عصبی (36/0P=) در سه گروه تفاوت معناداری ندارد، در حالی که بین دامنه موج M ورزشکاران (حرفه ای و مبتدی) و افراد غیر ورزشکار اختلاف معناداری مشاهده شد (04/0P=) که نشان دهنده تاثیر فعالیتهای مقاومتی با وزنه بر افزایش به کارگیری و فرکانس آتش واحدهای حرکتی است. با وجود این، بین انتگرال EMG سه گروه تفاوت معناداری دیده نشد (34/0P=).

اولین دوره ی بازی های المپیک در سال 1894 با تلاش دست اندر کاران کمیته ی بین المللی المپیک بخصوص بارون پیردوکوبرتن در آتن برکزار شد.هدف اصلی برگزارکنندگان این بازی ها را می توان در منشور المپیک مطالعه کرد .آنها اعتقاد داشتند که بازی های المپیک برای گردآمدن جوانان ورزشکار سراسر گیتی ،در جشنواره ای ورزشی،که هر چهار سال یک بار به منظور ایجاد دوستی وتفاهم بیشتربین ملل مختلف اجرا می گردد ،فرصتی مناسباست بدون شک افکار بشر دوستانه وصلح جویانه بنیانگذاران جنبش المپیک در دوره های آغازین برگذاری این بازی ها را می توان در میادین ورزشی به طور شفاف وروشن مشاهده کرد. مؤسسین کمیته ی بین المللی المپیک در پی آن بودند تا این جنبش در سطح جهان جایگاه ویژه وخاصی پیدا کند. بدون شک آنان هرگز تصور نمی کردند روزی فرا رسد که بازی های المپیک مشتاقان بسیاری در جهان داشته باشد،به ترتیبی که بیش از جمعیت کره ی زمین واکثر مردم کشورهای جهان به نوعی با آن درارتباط باشند. وسایل ارتباط جمعی خصوصاً رسانه های تصویری نقش عظیمی در شناساندن این بازی ها به جهانیان داشتند. تحلیل ابعاد گوناگون این موضوع می تواند به آگاهی های علاقه مندان ومشتاقان بازی های المپیک بیفزاید.بررسی حضور خبرنگاران ،عکاسان وفیلمبرداران در هر دوره از بازی های المپیک،از جمله مواردی است که در این مقاله مورد مطالعه قرار گرفته است.منابع درآمدی کمیته ی بین المللی المپیک از فروش حقوق تلویزیونی بازی های المپیک، نشان دهنده ی استقبال رسانه های تصویری برای پوشش خبری وتهیه ی فیلم زنده وجذاب از صحنه های هنری- ورزشی این بازی ها است. شبکه های بزرگ تلویزیونی در طی چند دهه ی اخیر با عقد قراردادهای گران با کمیته ی بین المللی المپیک،به تهیه ی پر بیننده ترین برنامه های تلویزیونی پرداخته اند ضمن آنکه کسب درآمدهای کلان از طریق فروش تصاویر وبخش آگهی های تبلیغاتی منابع مالی آنها را افزایش داده است.در بخش دوم این مقاله به بررسی موضوع مذکور پرداخته شده است.

وقوع آسیب به طور معمول در بیشتر ورزش ها و بازی ها مشاهده می شود. وقوع آسیب ها دلایل زیادی دارد که جنبة روانی از جمله آنهاست. مطالعات تجربی متعددی نشان داده اند که عوامل روانی خاصی تعداد و شدت آسیب های ورزشی را تحت تأثیر قرار می دهند. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط مهارت های روانی با میزان بروز آسیب در بازیکنان فوتبال لیگ برتر استان تهران بود. به این منظور 108 بازیکن از بین چهار تیم لیگ برتر استان تهران در این تحقیق شرکت کردند. اطلاعات تحقیق از طریق برگة گزارش آسیب و پرسشنامه OMSAT-3 جمع آوری شد. از روش های آمار توصیفی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 95 درصد برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد 5/89 درصد بازیکنان در طول یک فصل حداقل یک آسیب را متحمل شده اند که 7/90 درصد این آسیب ها حداقل 3–1 روز موجب دوری بازیکنان از تمرین یا مسابقه شدند. همچنین مشخص شد بین سطح مهارت های روانی و بروز آسیب در بازیکنان فوتبال لیگ برتر رابطة معناداری در جهت منفی وجود دارد. ارتباط مهارت های روانی پایه، مهارت های روانی– تنی، مهارت های شناختی و مهارت های روانی در مجموع با تعداد بروز آسیب در بازیکنان فوتبال تیم های تهرانی لیگ برتر به ترتیب برابر بود با 265/0- = r (006/0 = P)، 609/0- = r (0001/0 = P)، 693/0- = r (0001/0 = (P و 697/0- = r (0001/0 = (P. مجموع یافته های این تحقیق نشان داد که برخورداری از سطح بالایی از مهارت های روانی به بازیکنان لیگ برتر کمک می کند تا بهتر با موقعیت های استرس زا که در ورزش اتفاق می افتد، کنار بیایند و با افزایش اعتماد به نفس و دیگر مهارت های روانی با عوامل روانی مضر مانند استرس و اضطراب به خوبی مقابله کنند و در نهایت احتمالاً بروز آسیب را کاهش دهند. بنابراین به مسئولان، مربیان، پزشکان و روان شناسان ورزشی توصیه می شود با برنامه ریزی و اقدامات لازم برای آموزش مهارت های روانی با افزایش سطح مهارت های روانی، احتمال بروز آسیب در بازیکنان فوتبال را کاهش دهند و به این صورت در پیشگیری از بروز آسیب گام هایی برداشته شود.

ابستاتین پپتیدی مؤثر بر تعادل انرژی است که در سال 2005 شناسایی شد و تحقیقات زیادی روی آن انجام نشده است. هدف تحقیق حاضر بررسی سطوح ابستاتین پلاسما و معده در پاسخ به یک دوره تمرین استقامتی در موش های صحرایی نژاد ویستار است. 14 موش (12-14هفته ای، 235–250 گرمی) به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه تجربی با سرعت 25 متر در دقیقه، به مدت 60 دقیقه، 5 روز در هفته و برای 6 هفته روی نوارگردان دویدند. سپس معده، کبد، و پلاسمای آن ها جدا شد و سطوح ابستاتین، ATP، و گلیکوژن به روش آنزیم لینک ایمنواسی اندازه گیری شد. از آزمون های t مستقل و t وابسته برای بررسی تفاوت میانگین های متغیرهای وابسته در گروه های تجربی و کنترل و در هر گروه استفاده شد. نتایج نشان داد سطوح ابستاتین معده به طور معناداری در گروه تجربی کمتر از گروه کنترل است. گلیکوژن کبد به طور معناداری در گروه تجربی بیشتر بود (05/0>P). سطوح ابستاتین پلاسما و ATP معده بین گروه ها تفاوتی نداشت. یافته ها نشان داد تمرین استقامتی باعث کاهش ابستاتین معده می شود که این امر با افزایش گلیکوژن کبد در موش های گروه تجربی همراه بود. ورزش ممکن است از طریق بهبود سطح انرژی در تعدیل ابستاتین معده نقش داشته باشد.

هدف از این تحقیق عبارت است از بررسی میزان شیوع و علل آسیب لیگامنت متقاطع قدامی (ACL) در فوتبالیست های حرفه ای حاضر در لیگ 84-85 کشور ایران. تمامی فوتبالیست های حرفه ای مرد حاضر در 15 تیم لیگ برتر کشور در این مطالعه بررسی شدند. از مجموع 390 بازیکن در لیگ برتر، 33 نفر (میانگین ± انحراف استاندارد: سن 5/2±7/22 سال، وزن 9/5±4/71 کیلوگرم، و میانگین قد 9/5±78/1 متر) از ناحیه لیگامنت متقاطع قدامی دچار آسیب شدند و به عنوان نمونه های تحقیق ارزیابی شدند. برای جمع آوری اطلاعات در این تحقیق از پرسش نامه گزارش آسیب اصلاح شده فولر و همکاران استفاده شد و فاکتورهایی همچون زمان آسیب، سازوکار آسیب، و منطقه آسیب بررسی شدند. از آزمون کای اسکور برای آنالیز داده ها استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد در بین 390 بازیکن در 15تیم حاضردر لیگ برتر در مجموع 33 آسیب مشاهده شد. میزان وقوع آسیب در زمان مسابقه (8/75درصد) به طور معناداری (05/0P<) بیشتر از زمان تمرین (2/24 درصد) بود. درصد بیشتری از آسیب ها در نیمه دوم بازی (56 درصد) اتفاق افتاد. در بازی های خارج خانه آسیب های بیشتری نسبت به بازی های داخل خانه مشاهده شد. در اواخر فصل (5/51 درصد) آسیب بیشتری نسبت به دیگر زمان ها مشاهده شد. درصد وقوع آسیب در پای برتر (7/66 درصد) به مراتب بیشتر از پای غیربرتر بود. میزان بروز آسیب با سازوکار غیر برخوردی (85/84درصد) به طور معناداری (05/0 < P) بیشتر از سازوکار برخوردی (15/15درصد) بود. منطقه وسط زمین درصد بیشتر از آسیب ها را به خود اختصاص داد (76 درصد). همچنین، میزان بروز آسیب در پست هافبک (5/54 درصد) به طور معناداری بیشتر از پست دفاع (3/27 درصد) و حمله (1/15 درصد) و دروازه (3 درصد) بود (05/0P<). میزان آسیب های جدید (8/75 درصد) به طور معناداری بیشتر از آسیب های مجدد بود (05/0P<). بیشتر آسیب ها برای بهبودی به عمل جراحی (9/93 درصد) نیاز پیدا کردند. از مهم ترین نتایج این تحقیق، شیوع بالای آسیب لیگامنت متقاطع قدامی در فوتبالیست ها بود که با استفاده از داده های این تحقیق می توان گامی مؤثر در جهت کاهش و پیشگیری از این آسیب، در فوتبالیست های حرفه ای برداشت.