درخت حوزه‌های تخصصی

امروزه جذب، سازماندهی و حفظ داوطلبان، از اهداف مهم مدیریت ورزش در حوزه منابع انسانی است. هدف این تحقیق، بررسی انگیزش، رضایت مندی و تحلیل رفتگی داوطلبان ورزشی در جامعه ایران است. جامعه آماری را 260 نفر از داوطلبان ورزشی فعال در هیات های ورزشی استان فارس تشکیل می دادند که 74 نفر از آنها از طریق نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق چهار پرسشنامه تحلیل رفتگی پیتز (1984) با 21 مورد سنجش انگیزش داوطلبان لیات کولیک (2007) با 28 سؤال، پرسشنامه رضایت مندی اوموتو و اسنیدر (1995) و پرسشنامه مشخصات فردی جمع آوری شد. برای سنجش پایایی پرسشنامه ها در یک مطالعه راهنما و با استفاده از ضریب همبستگی آلفای کرونباخ به ترتیب 81/0، 87/0 و 75/0 برآورد شد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون همبستگی و MANOVA انجام شد. تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد که عامل حمایت از خانواده و تقدیر و تشکر، بیشترین و کمترین عامل انگیزشی در جذب داوطلبان محسوب می شوند. بین قدرت با عامل حمایت از خانواده، دریافت پاداش و تقدیر و تشکر ارتباط معنی داری مشاهده شد. همچنین رضایت مندی و تحلیل رفتگی در زنان بیشتر از مردان بود. بین قدرت، دریافت پاداش و فقدان تقدیر و تشکر با رضایت مندی داوطلبان ارتباط معنی داری یافت شد. همچنین مذهب، قدرت، دریافت پاداش و فقدان تقدیر و تشکر با تحلیل رفتگی داوطلبان ورزشی ارتباط معنی داری وجود داشت.

هدف پژوهش حاضر طراحی و تدوین نظامنامه اخلاقی اعضای هیئت علمی گروه ها و دانشکده های تربیت بدنی و علوم ورزشی ایران است. دفت (1998) اخلاق را اصول و ارزش هایی می داند که بر رفتار فردی یا جمعی حاکمیت دارد. بیشتر سازمان های آموزشی، پژوهشی و به ویژه دانشگاه های دنیا، نظامنامه اخلاقی را به عنوان راهی برای پیشبرد اهداف سازمان و ارتقای سطح فرهنگ سازمان خود پیشنهاد و اجرا کرده اند. پژوهش حاضر هم با همین رویکرد انجام شده است. جامعه آماری تحقیق را اعضای هیئت علمی گروه ها و دانشکده های تربیت بدنی ایران به تعداد 220 نفر تشکیل می دادند. نمونه آماری بر اساس جدول مورگان 136 نفر تعیین شد که از مجموع پرسشنامه های توزیع شده، 119 پرسشنامه برای تحلیل آماری مناسب تشخیص داده شد. ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته 41 سؤالی بود که دارای مقیاس پنج ارزشی لیکرتی بود. به-منظور توصیف آماری داده ها از شاخص های توصیفی همچون میانگین و انحراف استاندارد استفاده شد. برای تعیین عامل ها از روش تحلیل عاملی اکتشافی، برای تأیید مدل ارتباط سؤالات با عامل ها و عامل ها با مفهوم نظامنامه اخلاقی از تحلیل عاملی تأییدی، برای بررسی وضعیت سؤالات، عامل ها و مفهوم نظامنامه اخلاقی از آزمون t تک نمونه ای و همچنین برای اولویت بندی سؤالات و عامل ها از آزمون فریدمن استفاده شد. در تحلیل عاملی اکتشافی تعداد آزمون کیسر-می یر و اوکلین (به منظور کفایت حجم نمونه) برابر با 918/0 به دست آمد. همچنین فرض همبستگی بین سؤالات از طریق آزمون کرویت بارتلت (01/0≥ P، 172/3369=2x) تأیید شد. در نهایت، 28 سؤال از سؤالات طراحی شده از طریق مؤلفه های اصلی همراه با چرخش واریماکس تأیید شد. همچنین سؤالات در شش عامل فعالیت های گروهی، صداقت گفتاری و رفتاری، وظیفه-شناسی، رفتار حرفه ای، تعهد علمی-پژوهشی و مسئولیت مالی مشخص شدند که توان پیشگویی سؤالات براساس مجموع واریانس ها برابر با 13/74 درصد است. پایایی عامل های پرسشنامه به-ترتیب 88/0، 74/0، 87/0، 87/0، 82/0 و 87/0 به صورت عالی به دست آمد. در تحلیل ارتباطی سؤالات با عامل ها، تمامی سؤالات در سطح معنی داری بیشتر از (96/1=T value) با عامل خود ارتباط داشتند. در خصوص آزمون خوبی (نیکویی) برازش، نسبت2x به df برابر 51/1 و ریشه میانگین مجذور خطای تقریبی RMSEA برابر با 066/0 (برازش خوب مدل) به دست آمد. همچنین تمامی عامل ها با مفهوم نظامنامه اخلاقی ارتباط مثبت و معنی داری در سطح بالاتر از (96/1=T value) داشتند.

هدف از این پژوهش، بررسی الگوی رگرسیونی نگرش های شغلی از روی جو سازمانی دانشکده های تربیت بدنی کشور است. این پژوهش از نوع پیمایشی و همبستگی است. جامعه تحقیق شامل تمام افراد شاغل در این دانشکده ها است. نمونه آماری شامل تمام مسئولان، رئیس دانشکده، معاون آموزشی و دانشجویی، اداری مالی، پژوهشی، مدیران گروه و سرپرستان اداره های مختلف دانشکده ها و حوزه کارمندی از هر اداره به نسبت جمعیت شاغل در آن نمونه ها به صورت تصادفی و در حوزه هیات علمی از هر دانشکده 12 نفر به صورت تصادفی در این تحقیق شرکت داده شدند. در مجموع 231 نفر به 5 پرسشنامه اطلاعات فردی، رضایت شغلی، تعهد سازمانی و دلبستگی شغلی و جو سازمانی پاسخ دادند . برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی، آنالیز رگرسیون خطی) و برای برآورد پایایی پرسشنامه ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج آزمون های همبستگی روابط معنی داری را بین متغیرهای رضایت شغلی و جو سازمانی (57/0= r ، 001/0 P<) ، تعهد سازمانی و جو سازمانی (64/0= r ، 001/0 P<) و دلبستگی شغلی و جو سازمانی (64/0= r ، 001/0 P<) در جامعه مورد بررسی نشان داد. آزمون رگرسیون چند متغیره، همبستگی معنی داری را بین متغیرهای نگرش شغلی و جو سازمانی نمونه مورد بررسی نشان داد که بر اساس آن مدل رگرسیونی برای پیش بینی جو سازمانی از روی میزان دلبستگی شغلی، تعهد سازمانی و رضایت شغلی ارائه شد. این معادله نشان می دهد دلبستگی شغلی و تعهد سازمانی با ضریبی برابر، قدرت پیش بینی جو سازمانی را دارند. اما در این میان رضایت شغلی افراد شاغل در دانشکده های تربیت بدنی و علوم ورزشی کشور نیز نقش بسیار تعیین کننده ای در پیش بینی جو سازمانی دارد.

یکی از چالش های هزاره جدید، جذب، نگهداری و حفظ نیروهای مستعد سازمان ها است. هدف اصلی این نوشتار، نقش سرمایه اجتماعی در بهبود مدیریت استعدادها در سازمان تربیت بدنی است. این پژوهش بر اساس اطلاعات جمع آوری شده از طریق پرسش نامه و نمونه ای متشکل از 180 نفر از کلیه کارکنان ادارات کل تربیت بدنی استان های (خراسان رضوی، خراسان جنوبی، تهران) است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. برای تحلیل اطلاعات از روش معادلات ساختاری و آزمون میانگین استفاده شده است. به طور کلی، نتایج تحقیق نشان داد که بین سرمایه اجتماعی و مدیریت استعدادها در سازمان تربیت بدنی رابطه ای معنیدار وجود دارد و با بهبود وضعیت سرمایه اجتماعی سطح مدیریت استعدادها ارتقاء مییابد.

آسیب لیگامنت متقاطع قدامی از شایع ترین آسیب ها در بین ورزشکاران می باشد. به طوری که این لیگامنت حدود 80 درصد از کل جراحی های انجام شده بر لیگامنت های زانو را به خود اختصاص می دهد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره بازتوانی بر گشتاور عضلانی، حس عمقی و دامنة حرکتی پس از عمل بازسازی لیگامنت متقاطع قدامی می باشد. تعداد 9 ورزشکار مرد (با میانگین سنی 2/5 ± 77/28 سال) که تحت عمل جراحی بازسازی لیگامنت متقاطع قدامی به روش استفاده از گرافت همسترینگ قرار گرفته بودند، به عنوان نمونة تحقیق در نظر گرفته شدند. پس از انجام دورة فیزیوتراپی گشتاور عضلانی و حس عمقی با استفاده از دینامومتر ایزوکنیتیک بایودکس سیستم 3 و دامنة حرکتی با استفاده از گونیامتر دستی ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از آزمون Paired Samples T test تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میانگین گشتاور بازکنندة زانو در پای آسیب دیدة بیماران به طور معناداری کمتر از پای سالم بود (05/0 ≥ P). تفاوت معناداری در دامنة حرکتی زانوی آسیب دیده و سالم بیماران مشاهده نشد (05/0 ≤ P). میزان خطای حس عمقی در پای آسیب دیده تنها یک بیمار بیشتر از پای سالم بود و بقیة بیماران اگرچه میزان خطای حس عمقی کمتری در زانوی آسیب دیدة خود نسبت به زانوی سالم داشتند، اما تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0 ≤ P). از یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت که اگرچه میزان بازتوانی انجام شده بعد از عمل جراحی نتوانسته میزان قدرت در پای آسیب دیده را به حد پای سالم برساند، اما بازتوانی انجام شده توانسته است سبب بهبودی دامنة حرکتی و حس عمقی در مفصل زانو شده است.

هدف از این پژوهش، تعیین تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر قدرت عضلانی و تعادل مردان مبتلا به تصلب چندگانه (MS) بود. از 40 بیمار مرد مراجعهکننده به انجمنMS ایران، 18نفر با میانگین سنی 8 /7±05 /34سال، معیار ناتوانی 54 /1±94 /2امتیاز، وزن 58 /11±83 /67 کیلوگرم و شاخص تودة بدنی 81 /3±40 /22کیلوگرم برمترمربع براساس نتایج آزمون-های ورزشی و میزان آمادگی برای قرار گرفتن در پروتکل ورزشی انتخاب و با استفاده از روش تصادفی (قرعهکشی) به دو گروه تجربی (8=n) و کنترل (10=n) تقسیم شدند. گروه تجربی علاوه بر مصرف داروهای تجویزشده، در هشت هفته تمرین مقاومتی شامل هفته ای سه جلسه (60 الی80 دقیقه با 70-50 درصد 1RM) شرکت کردند و گروه کنترل فقط داروهای تجویزشده را مصرف کردند. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS-13 و روش آماری T مستقل بر تفاوت نمره ها در سطح 05 /0≥ α تجزیه وتحلیل شد. نتایج آزمون T مستقل نشان داد 8 هفته تمرین مقاومتی موجب افزایش معنیداری در قدرت پرس پا (001 /0= p) ، قدرت عضلات بازکنندة زانو (001 /0=p) ، قدرت پرس سینه (001 /0=p) ، قدرت عضلات پشتی بزرگ (001 /0=p) و تعادل شده است (023 /0=p) . نتایج این پژوهش نشان می دهد تمرینات مقاومتی می تواند اقدام مناسبی برای بهبود استقامت و تعادل باشد و بیماران MS قادر به تطبیق با تمرینات مقاومتی مربوط به افزایش استقامت عضلانی و تعادل، هستند. درمجموع می توان گفت مردان مبتلا به بیماری تصلب چندگانه می توانند برای بهبود قدرت عضلانی و تعادل خود از تمرینات مقاومتی استفاده کنند.

هدف این پژوهش، ارائه مدل ارتباط عدالت سازمانی و تعهد سازمانی بر دلبستگی شغلی درکارشناسان وزارت ورزش و جوانان بود. براساس جدول مورگان 140 نفر به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993)، پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و میر (1990) و پرسشنامه دلبستگی شغلی کانونگو (1982) استفاده شد. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین عدالت سازمانی، تعهد سازمانی و دلبستگی شغلی ارتباط مثبت معناداری وجود دارد. مدل ارائه شده براساس معادلات ساختاری دراین تحقیق نشان داد که تعهد سازمانی و عدالت سازمانی 81/0درصد تغییرات دلبستگی شغلی را تبیین می کرد و تعهد سازمانی ضریب اثر بیشتری بر دلبستگی شغلی نسبت به عدالت سازمانی داشت (05/0P<) .

در بیشتر تحقیقات رابطه بین تعهد سازمانی و عملکرد سازمانی گزارش شده است؛ با وجود این، چنین رابطه ای در سازمان های ورزشی کشور به ویژه در استان مرکزی مشخص نیست. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین تعهد و عملکرد سازمانی مدیران تربیت بدنی است. آزمودنی ها عبارت بودند از 66 مدیر تربیت بدنی و 242 نفر از کارمندان تربیت بدنی سازمان های استان مرکزی. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه های تعهد سازمانی و عملکرد سازمانی بود که به صورت تصادفی سهمیه ای بین آنها توزیع شد. یافته ها نشان داد (SD) ± M تعهد عاطفی مدیران برابر 02/7 ± 85/41 ، تعهد مستمر 24/7 ± 4/34 و تعهد هنجاری آنها 53/5 ± 36/35 است. همچنین بین تعهد عاطفی مدیران و نوع سازمان، بین انگیزه مدیران و نوع سازمان، بین توانایی و رشته تحصیلی مدیران، بین تعهد عاطفی و سابقه کار، بین تعهد عاطفی و سابقه مدیریت، بین تعهد هنجاری و سابقه کار، بین سابقه مدیریت و حمایت سازمانی و بین سابقه مدیریت و انگیزه مدیران رابطه آماری معنی داری وجود دارد. بین سایر عوامل، رابطه آماری معنی داری مشاهده نشد.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی بر نیمرخ متابولیکی و حساسیت به انسولین در مردان چاق بود. به همین منظور، 16 مرد چاق (48-35 سال) به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه هشت نفری قرار گرفتند :1)گروه تمرین مقاومتی و 2) گروه کنترل. از همه آزمودنی ها پس از 12 ساعت ناشتایی و در دو مرحله (قبل و بعد از انجام تمرین) و در شرایط مشابه، خون گیری به عمل آمد. گروه آزمایش 13 هفته و هر هفته سه جلسه تمرینات مقاومتی داشتند. برنامه تمرینات مقاومتی به صورت دایره ای و در یازده ایستگاه با شدت 50-60 درصد یک تکرار بیشینه (1_RM) انجام گرفت. تحلیل اطلاعات با کمک آزمونt مستقل نشان داد که تمرینات مقاومتی تاثیر معنی داری بر متغیرهای وزن، نسبت محیط کمر به لگن، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک، قند خون ناشتا و تری گلیسیرید سرمی ندارد، ولی این تمرینات موجب کاهش معنی دار متغیرهای درصد چربی بدن، کلسترول تام، LDL-C ، هموگلوبین گلیکوزیله و انسولین و افزایش معنی دار حداکثر توان هوازی، HDL-C و شاخص حساسیت به انسولین می شود. می توان گفت تمرینات مقاومتی به بهبود نیمرخ متابولیکی و حساسیت به انسولین در مردان چاق منجر می شود و می توان آن را به عنوان یک جزء مؤثر در برنامه ورزشی این افراد در نظر گرفت.

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط کمال­گرایی و پرخاشگری در بین دانش­آموزان ورزشکار بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. بدین منظور 333 دانش­آموز ورزشکار با روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شده و پرسش­نامه­های ویژگی های فردی، کمال­گرایی چندبعدی در ورزش گتوالز و دان، و پرخاشگری ورزشی بردمیر را تکمیل کردند. روایی پرسش­نامه ها با بهره­گیری از نظرات اصلاحی اساتید روان­شناسی و مدیریت ورزشی، مربیان و ورزشکاران به­دست آمد و پایایی آن ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به­ترتیب 89/0 و 83/0 تعیین شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون کولموگراف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان­داد، کمال­گرایی با پرخاشگری ورزشی دانش­آموزان ورزشکار ارتباط مثبت و معناداری داشته است؛ همچنین از میان خرده­مقیاس های کمال­گرایی، تنها بین خرده­مقیاس ادراک فشار والدین با پرخاشگری ورزشی ارتباط معناداری مشاهده نشد. در نتایج تحلیل رگرسیون، خرده­مقیاس نگرانی بیش از حد در مورد اشتباهات، به­عنوان بهترین پیش­بینی­کننده پرخاشگری خصمانه شناخته شد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، همیشه نمی توان کمال­گرایی را به­عنوان یک عامل منفی در پیش­بینی پرخاشگری قلمداد­کرد؛ زیرا کمال­گرایی بهنجار، موجب کاهش پرخاشگری می شود؛ بنابراین باید به ابعاد بهنجار و نابهنجار کمال­گرایی به­طور همزمان توجه نمود.

این مقاله، حاصل نتایج طرحی پژوهشی و ملی است. هدف آن عبارت است از بررسی و تجزیه و تحلیل روش برگزاری مسابقات مدرسه قهرمان از دید کارشناسان، مدیران مدارس، و مربیان تیمهای استانهای موفق و ناموفق. این تحقیق از نوع توصیفی است و به شکل میدانی اجرا شده است. برای گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته به کار رفته است. پس از آنکه روایی پرسشنامه را 4 نفر از متخصصان رشته تربیت بدنی تایید کردند، پایایی آن با روش آلفا کرونباخ، 0.9 محاسبه شد. نمونه گیری به روش خوشه ای و به طور تصادفی انجام شد. حجم نمونه آماری معلمان تربیت بدنی زن و مرد استانهای موفق بر اساس جدول مورگان 381 نفر، حجم نمونه آماری مدیران مرد و زن مدارس این استان ها نیز 381 نفر، حجم نمونه آماری معلمان تربیت بدنی زن و مرد استانهای ناموفق 375 نفر، و حجم نمونه آماری مدیران مرد و زن مدارس این استان ها نیز 375 نفر برآورد شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (کروسکال والیس، آزمون – U من ویتنی و خی 2، در سطح 0.01?p) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که از دید آزمودنی ها، طرح مدرسه قهرمان در توسعه ورزش مدارس و افزایش دانش آموزان تحت پوشش، در فراهم نمودن زمینه رشد و شکوفایی استعدادهای ورزشی دانش آموزان تحت پوشش، در استفاده از ظرفیتهای خالی امکانات مدارس در تربیت بدنی و ورزش، و در ایجاد زمینه مناسب تر در مدارس برای فعالیت بیشتر معلمان تربیت بدنی و ورزش تاثیر معنی داری داشته است. همچنین، نتایج تحقیق نشان داد که از دید آزمودنی ها، طرح مدرسه قهرمان، نسبت به روش سنتی برگزاری مسابقات، برتری معنی داری داشته است. بنابراین، بر اساس یافته های تحقیق حاضر، ادامه طرح مدرسه قهرمان و گسترش آن در مدارس کشور ضروری به نظر می رسد

تاثیر مصرف مکمل گلوتامین بر تغییرات سطوح گلوتامین پلاسما و برخی از فاکتورهای ایمنی در یک گروه ورزشکار مرد هدف این تحقیق بود آزمودنی های تحقیق را 20 کشتی گیر داوطلب تشکیل میدادند که به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل در یک برنامه تمرینی 16 جلسه ای قرار گرفتند گروه تجربی از مکمل گلوتامین و گروه کنترل از پلاسیبو استفاده کردند پیش از شروع برنامه تمرینی نمونه خون آزمودنی ها جمع آوری شد در پایان اولین جلسه تمرین و قبل و بعد از آخرین جلسه تمرین مجددا نمونه های خونی آزمودنی ها گرفته شد آزمودنی ها هر روز در برنامه تمرینی شرکت کردند و به مدت 90 دقیقه به تمرین پرداختند و در انتهای تمرین از گلوتامین خوراکی یا پلاسیبو استفاده کردند پس از اندازه گیری فاکتورهای خونی یافته های به دست آمده در سطح آلفای 05/0 مورد تجزیه و تحلیل آماری ANOVA قرار گرفت نتایج نشان داد که سطوح گلوتامین پلاسما در پایان یک جلسه تمرین در ابتدا وانتهای دوره تمرینی در گروه کنترل کاهش معنی داری پیدا کرد اما در گروه تجربی این سطوح نزدیک به سطوح استراحتی حفظ شد تغییرات فاکتورهای ایمینی در دو گروه مشابه بود بنابراین به نظر نمی رسد که استفاده از گلوتامین خوراکی بتواند از تغییرات فاکتورهای ایمنی جلوگیری کند سطوح استراحتی گلوتامین در انتهای دوره تمرینی در گروه کنترل کاهش ودر گروه تجربی افزایش نشان داد 05/0>P یافته های تحقیق بین کاهش سطوح گلوتامین پلاسما و تغییرات فاکتورهای ایمنی ارتباطی را نشان نداد

هدف از این پژوهش، تعیین ارتباط منبع کنترل و سلامت عمومی دانشجویان پسر ورزشکار و غیرورزشکار دانشگاه تهران است. نمونه آماری تحقیق، 206 نفر از دانشجویان پسر (103 ورزشکار و 103 غیرورزشکار) 25 – 18 ساله دانشگاه تهران بودند. روش تحقیق، از نوع توصیفی – پس رویدادی است. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های استاندارد منبع کنترل راتر (1966) و سلامت عمومی گلدبرگ (1979) و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری مانند ضریب همبستگی پیرسون، ضریب همبستگی کندال و t استیودنت استفاده شد. نتایج نشان داد که بین منبع کنترل و سلامت عمومی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P). همچنین بین منبع کنترل و سلامت عمومی با سابقه ورزشی دانشجویان ورزشکار رابطه معناداری مشاهده نشد (05/0>P). از طرفی بین منبع کنترل و میزان سلامت عمومی دانشجویان پسر ورزشکار رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد (05/0>P). بنابراین دانشجویان پسر ورزشکار از نظر منبع کنترل، درونی تر و به لحاظ سلامت عمومی، وضعیت بهتری نسبت به دانشجویان پسر غیرورزشکار دارند.

هدف از تحقیق حاضر تاثیر انواع تمرین ثابت و متغیر بر یادداری و انتقال دقت پرتاب از بالای شانه در کودکان پیش دبستانی است. به این منظور 36 کودک دختر و پسر راست دست به طور داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند و بر اساس نمرات پیش آزمون در سه گروه تمرین ثابت، متغیر قالبی و متغیر تصادفی منتسب شدند. گروه تمرین ثابت با هدفی به ابعاد 60 در60 و گروه های دیگر با اهدافی به ابعاد 30 در30، 60 در60 و 90 در90 سانتی متر پرتاب از بالای شانه را تمرین نمودند. مرحله اکتساب شامل 6 دسته کوشش 6 تایی در طی 2 روز بود. آزمون یادداری پس از24 ساعت اجرا شد و آزمون انتقال 10 دقیقه پس از آزمون یادداری با تغییر در اندازه هدف انجام شد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل واریانس عاملی و تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/0 > α استفاده شد. در آزمون یادداری تفاوت معنی داری بین گروه های آزمایش مشاهده نشد ولی در آزمون انتقال عملکرد گروه تمرین متغیر تصادفی به طور معنی داری برتر از سایر گروه ها بود.(033/0 > (p . نتایج نشان می دهد استفاده از تمرینات متغیر به ویژه تمرین متغیر تصادفی در کودکان می تواند به طور موثری در انتقال دقت پرتاب از بالای شانه تاثیر داشته باشد.

تحقیق حاضر با هدف مقایسه روش های مختلف تعیین آستانه بی هوازی به اجرا در آمد بدین منظور 15 نفر(با میانگین + انحراف معیار سنی 32/1+ 21 سال قد 5/2 + 178 سانتی متر و وزن 78/6+ 2/64 کیلوگرم بعنوان آزمودنی های تحقیق انختخاب شدند برای تعیین نقطه انحراف ضربان قلب HRDP از پروتکل هافنمن استفاده شد ضربان های قلب فعالیت آزمودنی ها لحظه به لحظه بااستفاده از تله متری ثبت شد همزمان در 5 مرحله مختلف با استفاده از انژوکت نمونه خون از سیاهرگ دست چپ آزمودنی ها جمع آوری و میزان اسید لاکتیک آن ها به طور آنزیماتیک اندازه گیری شد در تعیین آستانه بی هوازی با استفاده از HRDP و منحی عملکرد ضربان قبل HRPC روش های بلک بورن 70 در صد ضربان قلب بیشینه روش 90 در صد ضربان قلب بیشینه معادله ناریتا مدل بلند بیشترین فاصله L.Dmax و مدل کوتاه بیشترین فاصله S.Dmax با روش سنجش لاکتات روش مبنا مورد مقایسه قرار گرفتند نتایج نشان داد که روش S.Dmax در برآورد ساتانه بی هوازی روش دقیقی است و تفاوت معنی داری بین این روش و روش مبنا وجود ندارد 83/8+ 167 در برابر 17/8+ 168 و 85/0=p از طرف دیگر مقایسه نتایج روش بلک بورن روش 90 در صد ضربان قلب بیشینه معادله ناریتا و مدل L.Dmax با روش مبنا نشان دهنده اختلاف معنی دارد در برآورد آستانه بی هوازی با استفاده از HRDP بود با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیتجه گیری کرد که روش S.Dmax می تواند جایگزین مطمئن روش سنتی پر هزینه و وقت گیر خون گیری متعدد ( سنجش لاکتات ) شود بر همین اساس مربیان و ورزشکاران برای تعیین آستانه بی هوازی و کنترل شدت برنامه تمرینات خود می توانند از این روش استفاده کنند

اخیرا، تأثیرات تمرین بر سیستم عصبی، حافظه فضایی و عملکرد حرکتی در دوران پیری به طور جدی مورد توجه محققان قرار گرفته است. با افزایش سن برخی عملکردهای سیستم عصبی از جمله حافظه فضایی تضعیف می شود. بنابراین، تأثیر تمرین هوازی شنا و دویدن بر یادگیری، حافظه فضایی و عملکرد حرکتی در رت های پیر بررسی شد. روش تحقیق این مطالعه از نوع تجربی (آزمایشگاهی) است. 30 رت (18 ماهه) به طور تصادفی به سه گروه آزمایشی 1 (دویدن روی نوارگردان)، آزمایشی 2 (شنا در ماز آبی) و کنترل تقسیم شدند. دستگاه رت تردمیل برای تمرین آزمودنی ها، دستگاه ماز آبی موریس به منظور استفاده پروتکل تمرینی و بررسی حافظه و یادگیری و دستگاه جعبه باز برای بررسی عملکرد حرکتی آزمودنی ها به کار گرفته شد. از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. مقادیر بر حسب میانگین ± خطای استاندارد (M .Mean ± S.E) گزارش شده است. نتایج نشان داد در آزمون حافظه فضایی (زمان رسیدن به هدف و مسافت طی شده برای رسیدن به هدف) گروه آزمایشی اول (شنا) به طور معناداری نسبت به گروه کنترل و گروه آزمایشی 2 (دویدن) بهتر عمل کردند (001/0 P=) و گروه تردمیل در آزمون حافظه فضایی (زمان رسیدن به هدف) نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشتند (04/0 P=). در مورد آزمون عملکرد حرکتی (آزمون جعبه باز) در پارامتر کل مسافت طی شده، گروه آزمایشی 1 و گروه آزمایشی 2 به نسبت گروه کنترل برتری معناداری داشتند (به ترتیب )001/0) , (P=002/0 .( P=در پارامتر میانگین سرعت طی شده در آزمون جعبه باز، گروه آزمایشی 1 و گروه آزمایشی 2 به نسبت گروه کنترل برتری معناداری داشتند (به ترتیب )001/0), (P= 003/0 (P=. نتایج تحقیق حاکی از آن است که تمرین هوازی به ویژه شنا، اثر مثبت بر تثبیت حافظه، یادداری و عملکرد حرکتی دارد، بدین نحو که تمرین احتمالاً مسیرهای پاداش را در سیستم عصبی حیوان تقویت می کند که این عامل می تواند دلیلی بر تقویت حافظه و یادگیری در سیستم عصبی باشد.

ساختار اسکلتی ورزشکاران به دلیل اجرای تمرینهای بدنی سخت و اجرای الگوهای حرکتی اختصاصی و مستمر، می تواند دچار انواع تغییر شکل شود (10). همچنین، به نظر می رسد که سایر عاملهای فردی می توانند در این تغییر شکلها موثر باشند. در این پژوهش، راستای طبیعی زانوها و ارتباط آن با سن، وزن و سابقه وزشی در ورزشکاران چهار رشته ورزشی بررسی شده است. نمونه های این پژوهش را 100 مرد با میانگین سن20.66 ± 4.37سال و میانگین سابقه ورزشی 3.81 ± 2.77 سال تشکیل دادند. آزمودنیها شامل 20 فوتبالیست ، 20 والیبالیست ، 20 شناگر قورباغه، 20 تکواندوکار و 20 غیرورزشکار بودند. جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه و معاینه صورت گرفت. ناهنجاریهای زانوی پرانتزی و ضربدری، به وسیله کولیس صنعتی تغییر شکل یافته با دقت 1.10 میلی متر، زاویه Q با روش ترسیم استاندارد و به وسیله گونیامتر یونیورسال با دقت یک درجه در وضعیت های استاندارد اندازه گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون،ANOVA و آزمون تعقیبی شفه در سطح £0.05 P استفاده شد. در پژوهش حاضر، تفاوت معناداری میان رشته های ورزشی از نظر ابتلا به زانوی پرانتزی، ضربدری و میزان زاویه Q مشاهده شد (P £0.05 ). بین سن، وزن و سابقه ورزشی باراستای طبیعی زانوها ارتباط معناداری مشاهده نشد (P>0.05). با توجه به نتایج، لزوم توجه بر اصلاح ناهنجاریهای زانو و تمرینهای مناسب برای رفع یا اصلاح این ناهنجاریها با کمک مربیان و ورزشکاران ضروری به نظر می رسد.