درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط بین میزان قوس طولی داخلی کف پا با تعادل ایستا و پویا در پسران دانش آموز 12 تا 14 سال بود.روش تحقیق از نوع همبستگی – توصیفی است. جامعه آماری تحقیق تمامی مدارس راهنمایی پسرانه شهرستان شهر کرد بودند که با استفاده از نمونه گیری خوشه ای تعدادی از آنها انتخاب شدند. نمونه آماری تحقیق 90 نفر بودند که با توجه به محدودیت ها از میان دانش آموز پسر این مدارس به صورت تصادفی و هدفمند انتخاب شدند. ابتدا از تمامی آزمودنی ها آزمون نقش کف پا به عمل آمد و قوس کف پای آنها با استفاده از شاخص استاهلی ((SI) Staheli index) به صورت کمی طبقه بندی شد. سپس با توجه به محدودیت های مورد نظر، آزمودنی ها با میانگین و انحراف معیار سن 82/0+ 13 سال، وزن 19/7+ 47 کیلوگرم و قد 086/0+54/1 متر در سه گروه 30 نفره، گروه 1) آزمودنی های با 44/0 SI< ، گروه 2) آزمودنی های با قوس کف پای 89/0>SI > 44/0 و گروه 3) آزمودنی با قوس کف پای 89/0 SI> به صورت هدفمند طبقه بندی شدند. سپس از هر گروه آزمون تعادلی ایستادن روی یک پا برای سنجش تعادل ایستا و آزمون تعادلی گردش ستاره (SEBT) به منظور سنجش تعادل پویا به عمل آمد. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS14 و آزمون همبستگی تجزیه و تحلیل آماری شد. نتایج نشان داد که بین میزان قوس کف پا با تعادل ایستا رابطه معنی داری وجود ندارد (608/0 = P)، ولی ارتباط معنی داری بین میزان قوس کف پا با تعادل پویا مشاهده شد (000/0 = P). بنابراین به نظر می رسد که میزان قوس طولی داخلی کف پا ارتباط معنی داری با عملکرد پویای افراد دارد و به جز گیرنده های حسی – عمقی کف پا، سطح کف پا نیز در کنترل پوسچر پویا تاثیر دارد. از این رو نتایج بر اساس نتایج بین میزان قوس طولی داخلی کف پا و حفظ تعادل بدن ارتباط وجود دارد.

هدف از این پژوهش بررسی ارتباط سلامت سازمانی و اثربخشی در دانشکده های تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه های دولتی تهران است. این پژوهش به روش توصیفی- همبستگی و به شکل میدانی اجراشده است. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه کارکنان و اساتید دانشکده های تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه های دولتی تهران می باشد که با توجه به جدول مورگان 126 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، دو پرسشنامه، شامل پرسشنامه سلامت سازمانی با 38 سوال و پرسشنامه اثربخشی با 20 سوال است. برای پایایی ابزار سنجش از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد که ضریب پایایی پرسشنامه سلات سازمانی ( 93/0 =α) و پرسشنامه اثربخشی (92/0 =α) برآورد شده است. که پس از سنجش روایی و پایایی آن ها در اختیار نمونه ها قرار گرفت. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد و ..) و استنباطی (آزمون آماری همبستگی پیرسون )با نرم افزار spssورژن 13 استفاده گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که رابطه معناداری بین سلامت سازمانی و اثربخشی در دانشکده های تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه های دولتی تهران وجود دارد ( 000/0=p، 803/0=r).و با افزایش سلامت سازمانی، اثربخشی نیز افزایش می یابد، بنابراین مدیران باید تدابیری برای ارتقاء سلامت سازمانی بیاندیشند تا اثربخشی که هدف نهایی سازمان هاست نیز افزایش یابد.

هدف اصلی پژوهش حاضر طراحی و ساخت نرم افزار محاسبه کننده و تحلیلگر برخی شاخص های پیکرسنجی در محیط سیستم عامل ویندوز است. این طرح کاربردی به منظور تسهیل روش های سنجش، ارزیابی، محاسبه و تحلیل شاخص های آنتروپومتریکی اجرا شده است. نرم افزار طراحی شده توانایی و قابلیت اندازه گیری، ارزشیابی، محاسبه و تحلیل سریع و آسان شاخص های آنتروپومتریکی مرتبط با تندرستی، رشدی - بالیدگی و تیپ بدنی را دارد. مزیت ویژه این نرم افزار استعدادسنجی ورزشی آزمودنی ها براساس تیپ بدنی است. این کار بر اساس اطلاعات موجود از تیپ بدنی ورزشکاران نخبه جهان و المپیک در 40 رشته ورزشی برای مردان و 30 رشته برای زنان انجام می شود و در انتها، مناسب ترین رشته ها به آزمودنی پیشنهاد می شود. از قابلیت های منحصر به فرد این طرح بهره مندی از هنجار پیکری نونهالان ایرانی (گروه سنی 9 تا 14 سال) است که براساس آن می توان میزان انحراف ابعاد بدنی آزمودنی های نونهال را نسبت به دامنه عادی جمعیت نونهال ایرانی به صورت نمرهz محاسبه و بیان نمود. این نرم افزار به صورت آزمایشی روی بیش از 2000 دانش آموز پسر گروه های سنی 9 تا 16 سال در سطح کشور اجرا شد. مقایسه نتایج این نرم افزار با نتایج نرم افزارهای فانتوم و اکسل نشان دهنده روایی و پایایی کافی آن است؛ بنابراین به کاربران و علاقه مندان توصیه می شود برای اندازه گیری، ارزشیابی، محاسبه و تحلیل شاخص های آنتروپومتریکی مرتبط با تندرستی، رشدی - بالیدگی و استعدادسنجی ورزشی بر اساس تیپ بدنی از این نرم افزار استفاده کنند.

هدف تحقیق: هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات مقدماتی شنا بر لپتین سرم و هورمون های مرتبط در کودکان و نوجوانان چاق بود. روش تحقیق: 60 نفر دانش آموز چاق (کودکان و نوجوانان) به صورت تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند. 1) گروه تمرین مقدماتی شنا (کودکان)، 2) گروه کنترل کودکان، 3) گروه تمرین مقدماتی شنا (نوجوانان)، 4) گروه کنترل نوجوانان. گروه های تمرین در یک برنامه تمرینی مقدماتی شنا به مدت 8 هفته شرکت نمودند. لپتین و ویژگی های آنتروپومتریکی و هورمون های تستوسترون، رشد، انسولین و کورتیزول در ابتدا و پس از 8 هفته تمرین اندازه گیری شد. نتایج: تمرینات مقدماتی شنا از افزایش معنی دار لپتین سرم و هورمون انسولین در نوجوانان جلوگیری نمود. هم چنین تمرینات مقدماتی شنا باعث کاهش معنی دار درصد چربی، شاخص توده بدن، افزایش معنی دار حداکثر اکسیژن مصرفی در کودکان و نوجوانان، کاهش معنی دار کورتیزول و افزایش معنی دار وزن بدون چربی در نوجوانان گردید. بین مقادیر تغییرات هورمون لپتین با درصد چربی و وزن چربی بعد از تمرینات مقدماتی شنا همبستگی مثبت و معنی دار و با تغییرات وزن بدون چربی همبستگی منفی و معنی داری وجود داشت. بحث و نتیجه گیری: تمرینات مقدماتی شنا از افزایش معنی دار لپتین در نوجوانان جلوگیری کرد. این اثر می تواند ناشی از کاهش معنی دار درصد چربی بدن و کورتیزول سرم و افزایش معنی دار وزن بدون چربی در نوجوانان در اثر تمرینات مقدماتی شنا و همچنین عدم افزایش معنی دار انسولین در اثر این تمرینات باشد، بنابراین این چنین فعالیت های ورزشی و برنامه های تمرینی برای نوجوانان چاق یک ضرورت می باشد.

هدف از پژوهش حاضر ارزیابی عملکرد تیم های لیگ برتر فوتبال ایران است. برای این ارزیابی از مدل DEA و AHP استفاده شد. با مراجعه به پیشینه پژوهش و همچنین با در نظر گرفتن دسترسی به داده ها، دستمزد پرداختی به مربیان، بازیکنان و کارکنان و سرمایه های ثابت هر باشگاه به عنوان ورودی و میزان درآمد، امتیازات کسب شده و تعداد تماشاگر به عنوان خروجی در نظر گرفته شد. با استفاده از مدل AHP، وزن هر یک از این شاخص ها با نظرسنجی از 30 متخصص ورزشی تعیین شد و پس از به دست آوردن اطلاعات باشگاه ها در هر شاخص، با استفاده از مدل DEA-CCR عملکرد باشگاه ارزیابی شد و تیم ها بر مبنای نمرات کارآیی رده بندی شدند. نتایج نشان می دهد در فصل 1389-1388 میانگین نمرات کارآیی در لیگ برتر فوتبال ایران 704/0 است. بیشترین نمره کارآیی مربوط به تیم های شاهین، ابومسلم و استیل آذین است و تیم استقلال اهواز با نمره کارآیی 313/0 کمترین نمره کارآیی را به خود اختصاص داده است. همچنین نتایج نشان می دهد بین رتبه کارآیی تیم ها با رتبه آن ها در جدول مسابقات همخوانی وجود ندارد. به-طور کلی با عطف به نتایج پژوهش، می توان مهم ترین عامل ناکارآمدی در تیم های لیگ برتر ایران را رقم بزرگ دستمزدها و کسب درآمدهای کم بیان کرد. در این زمینه به مدیران تیم ها پیشنهاد می شود با کاهش هزینه ها و افزایش درآمدها در پی کسب نمره کارآیی بیشتری باشند. همچنین خصوصی سازی باشگاه ها به عنوان راه کاری کلی برای افزایش کارآیی در لیگ برتر فوتبال ایران پیشنهاد می شود.

بیماری پارکینسون یک عارضه ی پیش رونده ی مزمن است که سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار می دهد و با ایجاد اختلال در عقده های قاعده ای مغز، مشکلات حرکتی زیادی را در بیماران ایجاد می کند. هدف این تحقیق، بررسی تأثیر تمرینات ترکیبی )تعادلی و قدرتی( بر تعادل، انعطاف پذیری و عملکرد حرکتی بیماران مرد مبتلا به پارکینسون بود. تعداد 22 نفر از بیماران مبتلا به پارکینسون شهرستان اصفهان به صورت در دسترس انتخاب و داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند که به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (11 نفر) و گروه کنترل (11 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 10 هفته به انجام برنامه ی تمرینی منتخب پرداختند. قبل و بعد از دوره ی تمرینی، تعادل ایستا (چشمان باز و بسته)، انعطاف پذیری (آزمون بشین و برس) و عملکرد حرکتی (با پرسش نامه ی UPDRS) تمامی بیماران اندازه گیری و نتایج با استفاده از t وابسته و مستقل٬ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در بیماران گروه تجربی، تعادل (پای برتر و غیربرتر و در هر دو حالت چشمان باز و بسته)، انعطاف پذیری و عملکرد حرکتی بعد از مداخله ی تمرینی به طور معناداری بهبود یافت (P< 0.05). در متغییر های فوق، تفاوت معناداری بین دو گروه تجربی و کنترل مشاهده شد .(P< 0.05) از یافته های تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که تمرینات مقاومتی و تعادلی باعث بهبود تعادل، انعطاف پذیری و عملکرد حرکتی در بیماران مبتلا به پارکینسون شده است. بنابراین می تواند به عنوان یک مداخله ی تمرینی برای این دسته از بیماران توصیه شود.

هدف این تحقیق بررسی اعتبار و وسعت کاربرد مدل اقتضایی قیدلر در اثر بخشی رهبری است این تحقیق مدل را به واحدهای آموزشی تربیت بدنی در دانشگاه های آموزش عالی کشور توسط مطالعه مدیران واحدهای آموزشی مربوط تعمیم می دهد اطلاعات از 25 نفر از مدیران و 145 نفر از اعضای هیات علمی دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی که در زمان انجام پژوهش به ترتیب 100 و 81 در صد تراکم جوامع تحت بررسی را بخود اختصاص داده بودن جمع آوری شد سبک رهبری مدیران توسط مقیاس میزان واحد LPC مساعد بودن موقعیت بر اساس روابط رهبر عضو و اثر بخشی رهبری توسط مقیاس اثر بخشی آموزشی تعیین شد بر اساس تئوری اقتضایی قیدلر فرضیه اول تحقیق بیان می کند که مدیران وظیفه گرا در موقعیت های کاملا مساعد از بهترین عملکرد برخوردارند فرضیه دوم اظهار می دارد مدیران رابطه گرا در موقعیت هایی که از لحاظ مساعد بدون در حد وسط قراردارند از عملکرد بهتری برخوردارند وفرضیه سوم بیان می کند که مدیران وظیفه گرا در موقعیت های کاملا نامساعد از بهترین عملکرد برخوردارند.

تحقیق حاضر با هدف ارزیابی شاخص های توانمندسازی در بین مربیان شهر ارومیه، طراحی و مورد اجرا شد. این پژوهش از نوع پیمایشی (توصفی – تحلیلی) است و اطلاعات آن به شکل میدانی جمع آوری شد. روش نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی و ابزار کسب اطلاعات پرسشنامه استاندارد ارزیابی شاخص های توانمندسازی (دی اسکات و تی جیف) بود که پایایی آن 2/94 درصد روایی 5/90 درصد محاسبه شد. اطلاعات با استفاده از مقایسه میانگین ها و آنالیز واریانس آنالیز شد. جمعیت مورد بررسی 155 نفر بودند که از بین 491 نفر از مربیان زن و مرد شهر ارومیه انتخاب شدند. نتایج نشان داد که شاخص کل توانمندسازی در جمعیت مورد برری 6/71 درصد در سطح زیاد و خیلی زیاد است و با افزایش سابقه کار و سطح تحصیلات، شاخص های هویت بخشی و قدردانی و سلامت محیط کار کاهش معنی داری یافتند (05/0 P<) و سطح روحیه مربیان بیشترین و رشد ارتباطات کمترین تاثیر را در شاخص کل توانمندسازی دارد (001/0 P< 1/0 و 22/0 = β).

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر مصرف داروی ایندومتاسین بر نشانه های بیوشیمیایی، عملکردی و ظاهری کوفتگی عضلانی تاخیری متعاقب شرکت در برنامه تمرینات اکسنتریک بود. به این منظور 20 مرد داوطلب سالم و غیرورزشکار با میانگین سنی 9/6± 8/25 سال و درصد چربی 3/9 ± 9/15 درصد، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه دارو (10 = n) و دارونما (10=n) تقسیم شدند. در طرح دوسوکور آزمودنی ها 5 روز قبل و 48 ساعت بعد از اجرای آزمون برونگرا روزانه 75 میلی گرم داروی ایندومتاسین یا دارونما دریافت کردند. پدیده کوفتگی عضلانی با استفاده از حرکت پلانتار فلکشن کنترل شده در عضله درشت نی قدامی ایجاد شد. سطوح پروستو گلاندین های E2، درد ادراک شده، محیط ساق پا، زاویه پلانتار فلکشن و دورسی فلکشن قبل و بلافاصله بعد از برنامه تمرینی اکسنتریک اندازه گیری و در فواصل زمانی 24 و 48 ساعت تکرار شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که مصرف داروی ایندومتاسین مانع افزایش سطوح پروستوگلاندین های E2، شدت درد ادراک شده، محیط دور ساق و کاهش دامنه حرکتی مفصل مچ پا نشد. با این حال، سطوح پروستاگلاندین های E2 در بازه زمانی 24 ساعت (001/0=P) و 48 ساعت (001/0=P) پس از برنامه تمرینی اکسنتریک کاهش یافت. شدت درد ادراک شده نیز در بازه زمانی 24 ساعت (001/0=P) و 48 ساعت (001/0=P) پس از برنامه تمرینی اکسنتریک کاهش یافت. شدت درد ادراک شده نیز در بازه زمانی 24 ساعت (001/0=P) و 48 ساعت (043/0=P) پس از برنامه تمرینی اکسنتریک کاهش یافت. همچنین داروی ایندومتاسین در بازه زمانی 48 ساعت (05/0P<) پس از تمرین تغییرات معنی داری در دامنه حرکتی مفصل مچ پا و اندازه محیط ساق پا به وجود آورد. در مجموع نتایج تحقیق حاضر نشان داد که در دوره بازگشت به حالت اولیه طولانی مدت که اغلب با کوفتگی عضلانی تاخیری همراه است، مصرف داروی ایندومتاسین ممکن است سودمند باشد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه اثر بازی های انفرادی و گروهی بر توجه و حافظه کوتاه مدت کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. بدین منظور، 36 دانش آموز کم توان ذهنی از میان دانش آموزان مدرسه استثنایی ""اندیشه"" استان قزوین (با دامنه سنی تقویمی هشت تا 15 سال؛ سن عقلی هفت تا 10 سال؛ ضریب هوشی 50 تا70) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پس از همتاسازی به سه گروه کنترل، بازی های انفرادی و بازی های گروهی تقسیم گردیدند. طرح این پژوهش نیمه تجربی بوده و به صورت پیش آزمون پس آزمون اجرا شده است. داده ها با استفاده از خرده آزمون ارقام و کسلر کودکان (حافظه کوتاه مدت) جمع آوری شده و با استفاده از تحلیل کوواریانس با سطح معناداری (P

هدف پژوهش حاضر، توصیف عوامل مؤثر در گرایش یا عدم گرایش شهروندان تبریزی به ورزش همگانی، بررسی مزایا و معایب احتمالی انجام ورزش همگانی از دیدگاه افراد شرکت کننده و غیرشرکت کننده در ورزش همگانی است. روش تحقیق از نوع پس رویدادی است. با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، طی یک فرایند منسجم و منظم علمی دادههای به دست آمده از 600 آزمودنی عضو گروه نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، با استفاده از شاخصهای آماری درصد و رتبه گذاری وزنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتههای این پژوهش نشان می دهد که از مهمترین عوامل مؤثر در گرایش به انجام ورزش همگانی، کسب سلامت روح و جان، پیشگیری از بیماریهای مختلف و جلوگیری از افزایش وزن است. از عوامل عدم گرایش به انجام ورزش همگانی، بالا بودن هزینهها و شهریههای سنگین باشگاهها، داشتن مشغله زیاد زندگی، کمبود امکانات ورزشی و عدم امکان انجام ورزش زنان در پارکها و اماکن عمومی است. آگاهی از اهمیت ورزش در کسب سلامت جسمانی و روانی و شادابی شهروندان تبریزی و بالا بودن شهریههای باشگاهها، از مهمترین عوامل عمده گرایش یا عدم گرایش شهروندان تبریزی به ورزش همگانی محسوب میشوند. کاهش شهریه مکانهای ورزشی در سطح شهر تبریز پیشنهاد میشود.

بوکس یکی از ورزش های سازمان یافته پربرخورد است که پیروزی در آن در دو سطح آماتور و حرفه ای با ضربات هدفمند و مکرر به بدن و سر حریف به دست می آید، ازاین رو آسیب سر ناشی از ضربه در بوکسورها دور از انتظار نیست. ممکن است به هنگام وقوع این آسیب، با وجود سالم بودن همه قابلیت های شناختی، بهره وری شناختی کلی از بی توجهی، تمرکز ناقص و خستگی متعاقب متضرر شود. بنابراین هدف تحقیق بررسی اختلالات توجه در بوکسورهای آماتور بود. جامعه آماری این مطالعه، بوکسورهای فعال شهر تهران و آزمودنی های تحقیق حاضر 30 بوکسور آماتور مرد باسابقه (1/3±24 ساله) با تجربه ای بیش از چهار سال به عنوان گروه آزمایش؛ و 30 بوکسور آماتور مرد مبتدی (2/4±25 ساله) با سابقه کمتر از یک سال و 30 دونده مرد 400 و 800 متر (7/2±24 ساله) به عنوان گروه کنترل بودند. برای ارزیابی توجه از فرم S3 آزمون توجه مداوم داف تحت سیستم آزمون وینا استفاده شد. در این آزمون ردیفی از هفت مثلث در فاصله های زمانی نامنظم بر روی صفحه ی نمایشگر ظاهر می شود و زمانی که تعداد سه مثلث رو به پایین باشد، آزمودنی باید کلید واکنش را با حداکثر سرعت فشار دهد. در این آزمون که در مدت 35 دقیقه اجرا می شود، در هر ثانیه یک محرک ظاهر می شود. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری و در سطح معناداری 05/0 بررسی شد. یافته ها نشان داد که در هیچ یک از متغیرهای مورد بررسی تفاوت معناداری بین گروه ها وجود ندارد (05/0 >P)؛ بدین معنا که حتی دوره های طولانی تر از چهار سال بوکس آماتور موجب ایجاد اختلال در مؤلفه های توجه نمی شود. نتیجه گیری می شود که شدت ضربات واردشده در بوکس آماتور به حدی نمی رسد که حداقل در قسمت هایی که توجه را کنترل می کنند سبب ایجاد آسیب مغزی شود.

هدف از این تحقیق، تعیین تاثیر تمرینات قدرتی در زنان سالمند، بر پیشگیری از سارکوپنی (کاهش حجم عضلات) بود. به این منظور 20 زن یائسه بالای 50 سال در دو گروه تجربی و کنترل مطالعه شدند. گروه تجربی به مدت 12 هفته با 80، 85 و و100% 10-RM با تراباند تمرین کردند. چربی زیرپوستی (SF) دو گروه با کالیپر اندازه گیری و درصدچربی بدن (%BF)، وزن چربی بدن و FFM آنها محاسبه شد. از آزمون t مستقل و t همبسته زوجی برای مقایسه نتایج پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. در هر دو گروه بین کالری مصرفی و BMI اختلاف معناداری مشاهده نشد. 1-RMعضله جلوی بازویی و قدرت نسبی فقط در گروه تجربی اختلاف معنی داری نشان داد. در گروه تجربی %BF، وزن چربی بدن،SF، FFM و محیط عضله -میانه بازو به طور معنی داری کاهش و در گروه کنترل افزایش یافت. SF ناحیه پشت بازو و %BF بین گروه تجربی و کنترل اختلاف معنی داری داشت. در پایان می توان نتیجه گرفت که انجام تمرینات قدرتی با تراباند تا حدودی از ناتوانی عضلات، ناشی از پیشرفت سارکوپنی در این سنین پیشگیری می کند.

هدف پژوهش، بررسی تأثیر تمرین ترکیبی و مکمل چای سبز بر میزان غلظت تستوسترون و گلوبولین متصل شونده به هورمون های جنسی پلاسما در مردان دارای اضافه وزن (25<BMI<29.8) می باشد. بدین منظور، 24 مرد (03/5±35/36 سال) غیرفعال به صورت تصادفی در سه گروه مکمل چای سبز + تمرین ترکیبی، دارونما + تمرین ترکیبی و مکمل چای سبز قرار گرفتند. گروه اول و سوم هر روز یک عدد کپسول چای سبز (500 میلی گرم) و گروه دوم نیز هر روز یک عدد کپسول نشاسته را به مدت 10 هفته مصرف کردند. همچنین، گروه اول و دوم هم زمان با مصرف مکمل یا دارونما، به مدت 10 هفته و به شکل سه جلسه در هفته (هر جلسه دو ساعت) به اجرای تمرین ترکیبی (تمرینات مقاومتی با شدت 75 60 درصد یک تکرار بیشینه به مدت 20 دقیقه و تمرین هوازی با شدت 75 60 ضربان قلب بیشینه) پرداختند. نمونه های خونی قبل و پس از دوره تمرینی و مکمل گیری گرفته شد. آزمون تحلیل واریانس 2×3 در سطح معناداری (P≤0.05) مورداستفاده قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که پس از 10 هفته دویدن روی تردمیل به همراه تمرینات با وزنه، تغییر معناداری در غلظت تستوسترون کل، تستوسترون آزاد و گلوبولین متصل شونده به هورمون های جنسی پلاسما مشاهده نمی شود. همچنین، تغییر معنا دار در این غلظت ها پس از 10 هفته مصرف چای سبز نیز مشاهده نگردید. به طورکلی، می توان گفت انجام 10 هفته تمرین ترکیبی و مصرف مکمل چای سبز ، بر غلظت تستوسترون پلاسما تأثیری ندارد. با توجه به این که اثربخشی تمرینات ورزشی و بسیاری از مکمل های گیاهی در مدت زمان های طولانی ظاهر می گردد، توصیه می شود مطالعات بعدی با مدت زمان طولانی تری انجام شود.

این پژوهش به منظور بررسی میزان همبستگی بین آزمون های میدانی RAST و 300یارد رفت و برگشت با آزمون وینگیت در اندازه گیری توان بی هوازی بازیکنان فوتسال و امکان جایگزینی آن ها انجام شد. آزمودنی های این پژوهش 30 نفر از بازیکنان تیم فوتسال دانشگاه تربیت مدرس بودند که حداکثر، حداقل، و میانگین توان بی هوازی و شاخص خستگی با استفاده از آزمون های وینگیت وRAST ، و زمان انجام 300 یارد رفت و برگشت در آن ها اندازه گیری شد. ضریب همبستگی پیرسون جهت بررسی میزان همبستگی بین متغیرها به کار رفت. نتایج نشان داد بین حداکثر، حداقل، و میانگین توان به دست آمده از آزمون وینگیت و RAST همبستگی معناداری وجود دارد [59/0=1r(01/0>P)، 64/0=2r(01/0>P)، 45/0=3r(05/0>P)]؛ ولی بین شاخص خستگی به دست آمده از آزمون میدانی RAST و وینگیت همبستگی معناداری وجود نداشت [04/0=4r]. بین حداکثر، حداقل، و میانگین توان و شاخص خستگی به دست آمده از آزمون وینگیت و زمان انجام 300 یارد رفت و برگشت همبستگی معناداری مشاهده نشد [24/0-=1r، 28/0-=2r، 24/0-=3r، 16/0-=4r]. بین حداکثر، حداقل، و میانگین توان به دست آمده از آزمون RAST و زمان انجام 300 یارد رفت و برگشت همبستگی منفی و معناداری وجود داشت [43/0-=1r(05/0>P)، 53/0-=2r(01/0>P)، 63/0-=3r(01/0>P)]، اما بین شاخص خستگی به دست آمده همبستگی معناداری دیده نشد [03/0=4r]. نتایج این پژوهش نشان می دهد آزمون میدانی RAST آزمون معتبری در اندازه گیری توان بی هوازی است و امکان جایگزینی آن با آزمون وینگیت که نیازمند وسایل گران قیمت است وجود دارد. در حالی که آزمون 300 یارد رفت و برگشت از وضعیت مشابهی برخوردار نیست که احتمالاً به دلیل ماهیت متفاوت آن در مقایسه با آزمون وینگیت است.

هدف این پژوهش، ارزیابی ارتباط بین وضعیت ایمنی و کارآیی اماکن، فضاها و تجهیزات ورزشی از نظر کاربران (دانشجویان دختر و پسر) با میزان شیوع آسیب های ورزشی است. روش تحقیق، توصیفی است و جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی (پیمایشی) انجام شده است. جامعه آماری شامل دانشجویان سال تحصیلی 89- 88 (حدود 6000 نفر) بود که 800 نفر دانشجوی شرکت کننده در فعالیت های، آموزشی و فوق برنامه ورزشی(400 دختر و 400 پسر) به عنوان نمونه در این مطالعه مشارکت کردند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته ای شامل 35 گزاره بود که روایی صوری و محتوایی آن از نظر متخصصان قابل قبول (بیش از 70 درصد) بود و پایایی آن طبق ضریب آلفای کرونباخ 87 درصد به دست آمد. همچنین برای تعیین روائی سازه آزمون و میزان کفایت حجم نمونه از روش تحلیل عاملی استفاده شد که مقدار ضریب کفایت حجم نمونه 85/0 به دست آمد. تعداد آسیب های رخ داده در اماکن ورزشی از سال 1386 تا 1389 از طریق بخش پژوهشی جمع آوری شد. از آزمون کولموگروف – اسمیرنف به منظور تعیین طبیعی بودن توزیع، از آزمون لوین برای تعیین تجانس واریانس و از آزمون t مستقل برای مقایسه نظرات دو گروه آزمودنی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد به طور میانگین 65 درصد از دانشجویان دانشگاه وضعیت ایمنی اماکن، تجهیزات و فضاهای ورزشی و همچنین کارآیی متناسب با مکانی آموزشی - مسابقاتی را قابل قبول ارزیابی می کنند. ضمن اینکه 22 درصد از دانشجویان پسر و 30 درصد از دانشجویان دختر وضعیت بهداشت اماکن و فضاهای ورزشی را نامناسب معرفی کردند. از طرف دیگر، بررسی گزارش های بروز آسیب های جسمانی در حوزه های مختلف دانشگاه نشان می دهد بیش از 60 درصد کل آسیب های جسمانی دانشجویان در زمان فعالیت های ورزشی در این اماکن رخ داده است؛ از این رو با توجه به حساسیت وضعیت ایمنی و ضرورت افزایش درصد ایمنی فعالیت و جلوگیری از هرگونه حادثه احتمالی پیشنهاد می شود با توجه به استانداردهای مطلوب، برنامه ریزی لازم برای افزایش ضریب ایمنی و بهداشتی پیش بینی و کاربرگ های لازم برای کنترل و ارزیابی دقیق وضعیت ایمنی و بهداشتی مستمر از طرف نیروی انسانی متخصص تهیه شود. ضمناً در بخش های دیگر دانشگاه (کارگاه ها و آزمایشگاه ها) نیز تحقیقات مشابهی اجرا شود تا برنامه ریزی های لازم برای بهره برداری نتایج این پژوهش از سوی مدیران و مربیان انجام و کلاس های آموزشی برای کارکنان این بخش طراحی و اجرا شود.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بازخورد خودکنترلی بر زمان بندی نسبی و مطلق طی تمرین مشاهده ای و بدنی بود. آزمودنی ها (90 نفر) به طور تصادفی به گروه های تمرین بدنی و مشاهده ای (خودکنترلی، جفت شده و آزمونگر) تقسیم شدند و به انجام یک تکلیف زمان بندی متوالی پرداختند. تکلیف فشردن کلیدهای 2، 4، 6 و 8 با حفظ زمان بندی نسبی و مطلق مشخص بود. گروه خودکنترلی در زمان نیاز طلب بازخورد می کردند. درصورتی که دو گروه دیگر بر زمان دریافت بازخورد، کنترلی نداشتند. در مرحله اکتساب 72 و یادداری و انتقال 12 کوشش انجام گرفت. داده ها با استفاده از روش تکرار سنجش و واریانس عاملی مرکب تحلیل شد. نتایج نشان داد در مرحله اکتساب، گروه خودکنترل و آزمونگر خطای زمان بندی نسبی کمتری در مقایسه با گروه جفت شده داشتند. در مراحل یادداری و انتقال، گروه خودکنترلی خطای زمان بندی نسبی کمتری در مقایسه با گروه های جفت شده و آزمونگر داشتند. همچنین گروه جفت شده خطای زمان بندی مطلق کمتری در مقایسه با گروه خودکنترلی نشان دادند.

هدف این پژوهش مقایسة وضعیت و روش های رایج بازاریابی ورزشی در ایران است. به این منظور، پرسشنامة محقق ساختة سه بخشی و دوسویه شامل اطلاعات جمعیت شناختی، وضعیت موجود و وضعیت مطلوب بازاریابی ورزش ایران در اختیار 104 نفر از مدیران و معاونان سازمان تربیت بدنی و رؤسا و مدیران ادارات کل تربیت بدنی 33 استان کشور قرار گرفت. روایی ابزار توسط متخصصان و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ (96/0) تأیید شد. برای خلاصه و طبقه بندی کردن داده ها از روش های آمارتوصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد) استفاده شد. تجزیه و تحلیل وضعیت بهینه (مطلوب) و وضعیت موجود بازاریابی ورزشی، با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف یک گروهی و توجه به شاخص های تعیین کجی توزیع (میانگین، میانه و انحراف استاندارد) انجام شد. برای مقایسة وضعیت موجود با وضعیت مطلوب روش های بازاریابی، به دلیل عدم توزیع نرمال متغیرها، از آزمون ویلکاکسون و همچنین برای مقایسة دیدگاه های گروه های مختلف (با توجه به جنسیت و سابقة مدیریت) از آزمون غیرپارامتری -U مان ویتنی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد بین وضعیت مطلوب و وضعیت موجود، در مؤلفه های چاپ نشریات و کتاب های تربیت بدنی، حمایت های مالی، مشارکت سرمایه گذاران و سهام داران، حق میزبانی بازی های بین المللی و منطقه ای، کمک ها و حمایت های مردمی و بخش خصوصی، گردشگری ورزشی، فروش مارک باشگاه ها، استفاده از بازاریابان ورزشی، تشکیل دوره های آموزش ورزش های مختلف برای مردم، آموزش و تربیت ورزشکاران نخبه توسط بخش خصوصی، برگزاری همایش های علمی ورزشی و مشاورة ورزشی تفاوت معناداری وجود دارد و در تمامی موارد، میانگین امتیاز وضع موجود کمتر از وضعیت مطلوب است.