درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از پژوهش حاضر، تحلیل عوامل مؤثر بر کارایی مربیان و بازیکنان در رده های پایه فوتبال ایران می باشد. روش این پژوهش، پیمایشی بوده و از نوع مطالعات کاربردی می باشد که به شکل میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری آن را تمامی بازیکنان رده سنی جوانان و امید (زیر 23 سال) فوتبال ایران تشکیل دادند که متأسفانه اطلاعاتی در مورد تعداد آنان موجود نمی باشد. با این توجه به استفاده از فرمول تعیین حجم کوکران در شرایط نامشخص بودن جامعه، 2000 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیدند. پرسشنامه پژوهش حاضر پرسشنامه استاندارد کارایی مربیان بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش حاضر از روش های آماری تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل مسیر به وسیله نرم افزارهای اس پی اس اس و اموس استفاده گردید. نتایج تحلیل عاملی نتایج نشان می دهد که در مجموع، چهار عامل حدود 89 درصد از واریانس ها را شامل می شوند و عوامل انگیزشی با تأثیر 503/0 ، بیشترین تأثیر را بر روی افزایش عملکرد بازیکنان دار د. همچنین، یافته ها حاکی از این هستند که عوامل انگیزشی با تأثیر 489/0 ، دارای بیشترین تأثیر بر روی کارایی مربیان فوتبال رده های پایه کشور می باشد؛ بنابراین، توصیه می شود مربیان رده های پایه فوتبال کشور به اهمیت عوامل انگیزشی بر روی کارایی خود و بازیکنان توجه کنند.

هدف از پژوهش حاضر، تحلیل وضعیت موجود و سوات میزبانی رویدادهای بزرگ ورزشی در ایران می باشد.روش پژوهش، توصیفی بوده و از نوع مطالعات زمینه یابی می باشد. یافته ها نشان می دهد که امکان میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ ورزشی در کشور وجود ندارد، اما پتانسیل برگزاری کلیه این رویدادها وجود دارد. همچنین، بر مبنای نتایج، برخی نقاط قوت عبارت هستند از: حمایت و علاقه مردم به میزبانی، امنیت، جاذبه های گردشگری، موقعیت جغرافیایی، توانایی بالقوه اقتصادی و زیرساختی ایران و برخی نقاط ضعف نیز شامل بخش های کمی و کیفی زیرساخت های حمل و نقل، اسکان، سالن ها و استادیوم ها، ضعف نیروی انسانی و مدیریتی، تحریم و ضعف اقتصادی، عدم حمایت دولت و عدم نفوذ بین المللی می باشد. فرصت های میزبانی نیزدربرگیرنده توسعه زیرساخت ها، صنعت گردشگری، افزایش وجهه ایران و بهبود روابط اجتماعی می باشد و تهدیدات نیز مواردی مانند وجود کشورهای رقیب قدرتمند، مدیریت ناهماهنگ، خطر تحمیل هزینه مالی رویداد و رهاکردن حمایت دولت را در بر می گیرد.

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر برنامه حرکتی پیشرونده بر بهبود مهارت های حرکتی کودکان مبتلا به اوتیسم بود. روش مطالعه حاضر تجربی و از نوع پیش آزمون، آزمون میانی، پس آزمون و آزمون یادداری است. از بین کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در شهرهای سمنان و یزد، 16 نفر به صورت نمونه های در دسترس انتخاب و براساس سن (1/3 ± 26/8 سال)، جنس، شدت و درجه اوتیسم و نیز پایه تحصیلی به طور نسبی همتاسازی شدند و در گروه های تجربی (8) و کنترل (8) قرار گرفتند. ابتدا پیش آزمون با استفاده از آزمون اولریخ 2000 از آزمودنی ها به عمل آمد. برنامه حرکتی پیشرونده به مدت 30 جلسه اجرا شد. پس از 15 جلسه آزمون میانی و 30 جلسه آزمون پایانی از کودکان به عمل آمد و نیز پس از 30 روز از پایان تحقیق آزمون یادداری انجام گرفت. از آزمون KS به منظور تعیین نرمال بودن داده ها و از آزمون تحلیل واریانس عاملی با طرح تکرار اندازه گیری و نیز آزمون تعقیبیLSD به منظور تعیین کمترین تفاوت معنا داری استفاده شد. یافته ها نشان داد که برنامه حرکتی پیشرونده نسبت به گروه کنترل در سطح معناداری 05/0 P< تأثیر بیشتری بر رشد مهارت های دستکاری، جابه جایی و مهارت درشت داشته است.

هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر تمرین استقامتی بر بیان ژن های مبادله گر سدیم هیدروژن1 (NHE1) و هم انتقال دهنده سدیم بی کربنات1 (NBC1)در عضلات اسکلتی باز کننده طویل انگشت شست (تند)و نعلی (کند)رت بود. تعداد 20 رت نژاد ویستار نر در سن 4 هفتگی با میانگین وزن 8/10±7/95گرم انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل وتمرینی تقسیم شدند. تمرین استقامتی (دویدن روی نوار گردان با سرعتmin/m20ومدت 20دقیقه و تدریجاً رسیدن به سرعت min/m 30 و مدت 35 دقیقه در هفته آخر)به مدت هفت هفته،بر گروه های تمرینی اعمال شد . 48ساعت پس از اتمام پروتکل تمرینی، رتها تشریح و عضله نعلی [SOL]و باز کننده طویل انگشت شست[EDL]استخراج شدند. میزان بیان ژن mRNA (NHE1وNBC1) از طریق تکنیک Real time-PCR انجام گرفت .میزان بیان میزان بیان ژن mRNA (NHE1وNBC1) با استفاده از روش2-∆∆CT محاسبه گردید. جهت تعیین معنی دار بودن تفاوت متغیرها بین گروههای تحقیق از آزمون آماری t مستقل و با استفاده از نرم افزار REST(permutation test) استفاده گردید. مقدار α در تمامی مراحل برابر با 05/0 در نظر گرفته شد. یافتههای تحقیق نشان داد اختلاف معنیداری بین میزان بیان mRNA NHE1 عضله باز کننده طویل شست(%74) و عضله نعلی(%51) درگروه تمرینی نسبت به گروه کنترل وجود دارد (05/0>P). همچنین میزان بیان ژنmRNA NBC1 عضله باز کننده طویل شست(%62) و عضله نعلی(%41) گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش داشت اما این افزایش در عضله نعلی معنی دار نبود(05/0>P). در مجموع نتایج تحقیق نشان داد که تمرین استقامتی موجب افزایش بیان ژنmRNA (NHE1وNBC1) در گروه تمرینی می شود. این الگوی بیان ژن در عضلات اسکلتی مختص تار عضلانی است که از لحاظ متابولیکی با یکدیگر متفاوتند و یک نوع سازگاری به تمرین است که سلول عضلانی خود را با شرایط ویژه تمرین جهت کنترل و تنظیم pHi منطبق می سازد.همچنین این الگوی افزایش بیان مختص ترانسپورتر هایی است که از لحاظ متابولیکی نقش مهم تری را در تنظیم و نگهداری pH درون سلولی در عضلات اسکلتی بر عهده دارند.

هدف از انجام این پژوهش مقایسه عملکرد مربیان ایرانی تیم های ملی فوتبال بزرگسالان نسبت به مربیان خارجی و نیز هر کدام از مربیان داخلی و خارجی در مورد اینکه چه تعداد از مسابقات رسمی و غیر رسمی را هدایت کرده و چه موقعیت هایی را کسب کرده اند است روش پژوهش از نوع تاریخی بوده و داده های مربوط به رهبری تیم ملی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و کلیه مربیان داخلی وخارجی نمونه تحقیق را تشکیل داده اند در مجموع مربیان خارجی با 4/55 در صد نسبت به مربیان داخلی با 51 در صد برنده شدن موفق تر بودن ولی از نظر در صد باخت ها مربیان داخلی 7/22 در صد نسبت به مربیان خارجی با 25 در صد باخت عملکرد بهتری داشتند نسبت برد به باخت مربیان داخلی با اندکی تفاوت نسبت به مربیان خارجی بهتر است 226/2<246/2 از این نظر عملکرد مربیان داخلی بهتر می باشد یکی دیگر از شاخص های عملکرد مربیان رساندن تیم ملی به مسابقات نهایی جام جهانی المپیک قهرمانی جام ملت های اسیا و قهرمانی بازی های آسیایی است که در این میان عملکرد مربیان ایرانی نسبت به مربیان خارجی بهتر بوده و مربیان ایرانی موفق تر عمل کرده اند

هدف از پژوهش حاضر، شناخت و ارزیابی موانع خصوصی سازی صنعت ورزش فوتبال در ایران با رویکرد منسجم آنالیز چندمعیاره و کپ لند براساس نظر خبرگان و آگاه نمودن سیاست گذاران ورزشی از نقاط قوت و ضعف موانع خصوصی سازی در صنعت ورزش فوتبال در ایران بود. این پژوهش از نوع کاربردی بوده و به شیوه پیمایشی اجرا گردیده است. تجزیه و تحلیل داده ها نیز در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام گرفت. در این پژوهش، در وهله اول موانع خصوصی سازی صنعت ورزش فوتبال در ایران شناسایی شد و در ادامه، با استفاده از مدل های مختلف تصمیم گیری چند شاخصه رتبه بندی گردید. با توجه به این که نتایج حاصل از اجرای مدل های فوق در مواردی با یکدیگر همخوانی نداشت، برای رسیدن به یک اجماع کلی از رتبه بندی موانع پیش روی خصوصی سازی باشگاه های صنعت ورزش فوتبال در ایران، از تکنیک ادغامی با عنوان روش کپ لند استفاده گردید. نتایج رتبه بندی حاصل از تکنیک کپ لند نشان می دهد که سه مانع اصلی خصوصی سازی صنعت ورزش فوتبال در ایران به ترتیب عبارت هستند از: عدم برنامه ریزی مناسب جهت خصوصی سازی، عدم برخورداری صنعت ورزش فوتبال در ایران از حق پخش تلویزیونی و عدم ایجاد زیرساخت های مناسب جهت خصوصی سازی صنعت ورزش فوتبال در ایران؛ بنابراین، توجه به موانع موجود می تواند برای تحقق امر خصوصی سازی در صنعت ورزش فوتبال ایران بسیار مفید باشد.

هدف این تحقیق، بررسی ارتباط بین خودکارامدی مربی با تعهد ورزشی کشتی گیران لیگ برتر کشور بود که با روش تحقیق توصیفی همبستگی انجام گرفت. بازیکنان 8 تیم (120n=) شامل تمامی کشتی گیران حاضر در لیگ برتر2012 کشتی ایران پرسشنامه های جمعیت شناختی، پرسشنامه خودکارامدی مربیان (فلتز و همکاران، 1999)، و پرسشنامه مدل تعهد ورزشی (اسکانلان و همکاران، 1999) را تکمیل کردند. یافته ها نشان داد همبستگی بین بعد لذت از مؤلفه های تعهد ورزشی با میزان خودکارامدی مربی (اثربخشی راهبردهای بازی یا رقابت) معنادار است. این یافته ها بینشی را برای تدارک عوامل مؤثر بر تقویت تعهد ورزشی برای مربیان فراهم می کند.

هدف این پژوهش عبارت است از بررسی عوامل تنش شغلی و رابطه آن با رضایت شغلی کارکنان تربیت بدنی استان فارس. بدین منظور از تمامی کارکنان تربیت بدنی استان با استفاده از پرسش نامه تنش شغلی اشپیل برگر و واگ (1999) و پرسش نامه رضایت شغلی اسپکتور (1997) آزمون به عمل آمد. نمونه آماری پژوهش 111 نفر بودند. حقوق به عنوان عامل تنش هم از نظر شدت و هم از نظر تکرار بالاترین نمره را به خود اختصاص داد. نداشتن وقت کافی در بعد شدت و محیط پرسر و صدا در بعد تکرار پایین ترین نمره را داشتند. از طرفی نتایج تحلیل رگرسیون نیز حاکی از آن بود که عوامل شدت و تکرار رویداد هر دو قدرت پیش بینی مثبت و معناداری بر تنش شغلی دارند، ولی عامل تکرار قدرت پیش بینی بالاتری نسبت به شدت دارد. همچنین از میان عوامل فشار کار و عدم حمایت سازمان در پیش بینی شدت و تکرار رویداد، هر دو قدرت پیش بینی مثبت و معناداری دارند، به ویژه عدم حمایت سازمان نقش پیش بینی بالاتری در شدت و در تکرار رویداد داراست. همچنین، نتایج نشان داد بین رضایت شغلی و عوامل تنش رابطه قوی وجود دارد. نتایج رضایت شغلی و تکرار رویداد و عدم حمایت سازمان نیز تفاوت معناداری (5/0P≤) نشان داد. به ویژه تکرار رویداد اثر بیشتری بر رضایت شغلی دارد تا عدم حمایت از طرف سازمان. نتایج به طور کلی وجود تنش شغلی و نیز رابطه عوامل تنش شغلی با رضایت شغلی در بین کارکنان تربیت بدنی استان فارس را نشان می دهد.

هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی هم گرایی بین حجم اکسیژن مصرفی برآورد شده با استفاده از معادلات ACSM و روش تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی به عنوان روش مبنا در مردان جوان فعال بود. بدین منظور، 50 مرد جوان فعال (با میانگین ± انحراف معیار سنی 609/2 ± 04/21 سال، وزن 825/5 ± 11/70 کیلوگرم، شاخص جرم بدن 21/3 ± 36/22 کیلوگرم بر مترمربع و حداکثر اکسیژن مصرفی 67/3 ± 08/51) به عنوان آزمودنی انتخاب شدند و حجم اکسیژن مصرفی آن ها با استفاده از معادلات ACSM و روش مبنا در سرعت های مختلف دو، چهار، شش، هشت، 10، 12، 14، 16 و 18 کیلو متر بر ساعت ( 495 مورد) برآورد شد. به منظور ارزیابی هم گرایی حجم اکسیژن مصرفی برآورد شده، از آزمون آماری بلاند آلتمن و ضریب همبستگی درون طبقه ای استفاده شد. یافته های پژوهش بیانگر عدم هم گرایی حجم اکسیژن مصرفی برآورد شده با روش مبنا و معادلات ACSM در سرعت های دو تا 18 کیلومتر بر ساعت می باشد ( راه رفتن: ICC=0.422, ±1.96, 95% CI = -15 to +7.2 ml/kg/min؛ دویدن: ICC=0.045, ±1.96, 95% CI =-28 to -1.3 ml/kg/min). بر پایه این نتایج می توان ذکر کرد که معادلات ACSM در برآورد حجم اکسیژن مصرفی در مردان جوان فعال ایرانی، فاقد اعتبار بوده و نیازمند بازنگری است.

هدف از مطالعة حاضر بررسی استفاده از مکمل دهی دوهفته ای کوآنزیم Q 10(CoQ 10) و پیش سرمایی بر سطح سِرمی کراتین کیناز (CK)، آسپارتات آمینوترانس فراز (AST) و لاکتات (LAC) پلاسمایی شناگران نوجوان نخبه حین تمرینات سنگین و رکوردگیری شنا بود. 32 پسر سالم داوطلب به صورت تصادفی به چهار گروه هشت نفری، مکمل دهی CoQ 10، پیش سرمایی، مکمل دهی+پیش سرمایی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی ها طی 18 جلسه در تمرینات ترکیبی شنای سرعت و استقامت به مسافت 5 کیلومتر در هر جلسه شرکت کردند. خون گیری سه مرحله ای، پیش از رکوردگیری اول و سپس قبل و بعد از رکوردگیری دوم در مسافت های 800، 200 و 50 متر جمع آوری شد. آنالیز داده ها با آزمون های تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرّر و آنکووا انجام گرفت. مطابق با نتایج، تفاوت آماری معناداری در مرحلة اوّل خون گیری با مقایسة بین گروهی سطح شاخص های CK، AST و LAC مشاهده نشد (05/0P˃). تفاوت آماری معناداری در مراحل دوم و سوم خون گیری با مقایسة بین گروهی مشاهده شد (05/0P˂). به طوری که سطح شاخص های CK، AST و LAC در گروه های پیش سرمایی و کنترل نسبت به گروه های مکمل دهی و مکمل دهی+ پیش سرمایی افزایش معناداری یافتند. در نتیجه، مکمل دهی CoQ 10از تغییرات نامطلوب شاخص های آسیب عضلانی در حین تمرینات سنگین و رکوردگیری شنا ممانعت می کند. درحالی که استراتژی پیش سرمایی به تنهایی تأثیری بر کاهش سطح شاخص های آسیب عضلانی ندارد.

هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط رهبری اصیل و افشاگری سازمانی با توجه به نقش میانجی ایمنی روان شناختی و شناخت شخصی در بین کارکنان رسانه های ورزشی است. پژوهش حاضر از نظر هدف، از نوع کاربردی و بر حسب نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان رسانه های ورزشی در استان اصفهان و حجم جامعه 346 نفر و روش نمونه گیری تصادفی ساده بوده است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان برابر با 182 نفر بوده است. از پرسش نامه استاندارد و بومی شده استفاده شده است و پایایی و روایی پرسش نامه های پژوهش مورد تأیید قرار گرفته است (پایایی پرسش نامه ها تماما بالای 0.7 و بارهای عاملی برای تأیید روایی پرسش نامه ها تماماً بالای 0.5 بوده اند). تحلیل های لازم در پژوهش به کمک نرم افزار  3 SMART PLS و با رویکرد معادلات ساختاری انجام شده است. در راستای هدف پژوهش، سه فرضیه شکل گرفته است و تمامی فرضیات پژوهش مورد تأیید قرار گرفتند و مقدار عددی روابط برای فرضیات به ترتیب عبارت است از: 0.28 و 0.36 و 0.31. یافته ها نشان می دهد که رهبری اصیل با افشاگری سازمانی در ارتباط است و دو متغیر ایمنی روان شناختی و شناخت شخصی در این رابطه نقش میانجی ایفا می کند. رهبری اصیل می تواند نقش مهمی در این زمینه و بیدار کردن وجدان و صدای سازمانی و در نهایت افشاگری سازمانی داشته باشد. هرگونه انحراف و خطا در چشم انداز و مأموریت از تدوین و اجرای استراتژی ها و برنامه های سازمانی در نهایت موجب کاهش توجه افراد به رهبری اصیل و افشاگری سازمانی خواهد بود و توجه افراد در گروی اجرا و تدوین صحیح برنامه های سازمان های رسانه های ورزشی در سایر بخش های خود است که لازمه آن ایمنی روان شناختی و شناخت شخصی افراد از رهبر است.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی پاسخ آنزیم های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز نسبت به فواصل استراحتی بین نوبت ها طی فعالیت مقاومتی بود. به همین منظور، تعداد 20 دانشجوی مرد تمرین نکرده ( با میانگین سنی6/1±5/22 سال، قد 4/3±174 سانتی متر و وزن 5/3±2/73 کیلوگرم) به طور داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند و به طور تصادفی در یکی از دو گروه فعالیت مقاومتی با فاصله استراحتی 90 ثانیه و 180 ثانیه قرار گرفتند. فعالیت مقاومتی با شدت حداکثر شش تکرار بیشینه در چهار نوبت انجام شد. همچنین، نمونه گیری پیش از شروع پروتکل فعالیت، بلافاصله پس از اتمام آن و در شش، 24 و 48 ساعت بعد از آن نیز دنبال شد. نتایج نشان می دهد آنزیم های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز 24 ساعت پس از فعالیت در هر دو گروه افزایش معنا داری یافته و این افزایش تا 48 ساعت پس از فعالیت نسبت به استراحت تداوم داشته است(≤ 0.0001 P). بااین وجود ، در نوع فعالیت مقاومتی × زمان در کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز تفاوت معناداری بین دو فعالیت مقاومتی دیده نمی شود (P>0.05)؛ بنابراین، فاصله استراحتی بر تغییرات دو آنزیم مذکور تأثیری نداشته است. نتیجه گیری می شود که فاصله استراحتی بین نوبت ها در فعالیت مقاومت نمی تواند متغیر تأثیر گذار مهمی بر میزان آسیب سلولی باشد.

فعالیت بدنی و ورزش موجب بهبود کارکردهای شناختی سالمندان می شود. هدف از این مطالعه تعیین تفاوت کارایی عملکردهای مهاری قطعه پیشانی در سالمندان با فعالیت بدنی متفاوت است. مطالعه حاضریک تحقیق مقطعی مقایسه ای است0 نمونه ها شامل سالمندان با میانگین سنی 97/5±70 سال، وزن 64/15± 42/73 و قد 92/7±7/167سانتی متر بود. ابتدا با استفاده از آزمون یال سالمندان به سه گروه با فعالیت بدنی کم، متوسط و زیاد تقسیم شدند. سپس از آزمون استروپ برای بررسی کارکردهای مهاری قطعه پیشانی مغز استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آنالیز واریانسیک طرفه جهت مقایسه داده های سه گروه با فعالیت بدنی متفاوت استفاده شد. یافته ها نشان داد تعداد خطاهای سه گروه در مرحله اول و سوم آزمون استروپ با یکدیگر تفاوت دارد (آماره پی در هر دو مرحله 002/0). زمان پاسخ آزمون نیز بین سه گروه در مرحله اول و سوم آزمون تفاوت داشت (مقادیر آماره پی به ترتیب 041/0 و 006/0). مقایسه میانگین ها نشان می دهد در گروه ها سالمندانی که فعالیت بدنی بیشتر دارند تعداد خطاها و زمان پاسخ کمتر است. در مطالعه حاضر ارتباط معنی داری بین فعالیت بدنی و عملکرد مهاری وجود دارد. بر این اساس زمان عکس العمل، مهار و توجه انتخابی در سالمندان با فعالیت بدنی بیشتر، کارایی بالاتری دارد.

به منظور بررسی و چگونگی بهره گیری از نوعی تمرینات تخصصی در ورزشکاران پژوهشی در زمینه بررسی چگونگی کاربرد برنامه تمرینی PRT انجام گرفت بدین منظور تعداد 60 نفر از دانشجویان دانشگاه ارومیه به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به مدت نه هفته در قرار معرض برنامه RPT گرفتند ابزار جمع آوری اطلاعات شکل تغییر یافته پرسشنامه استرس سنج هایسکا والکساندر آزمون های مقدماتی و نهایی مربوط به استقامت عضلانی و چابکی حرکتی تست تعادلی نلسون بود یافته ها مشخص نمود که میزان استرس و تنش های ذهنی دانشجویان گروه آزمایش پس از اجرای تمرینات PRT نسبت به آزمون مقدماتی 38% کاهش نشان داد کهدر سطح 5%=P معنی دار بود در مورد زمان عکس العمل و هماهگی دست ها میان آزمون های مقدماتی ونهایی آزمون های گروه PRT تفاوت معنی داری در سطح 1%=P مشاهده شد اجرای برنامه تمرینی PRT بر روی گروه آزمایش نسبت به آزمون مقدماتی به صورت در صدی 25% بهبود استقامت عضلانی نسبت به گروه کنترل نشان داد که در سطح 1% بر =P معنی دار بود

مربیان ورزشی برای اندازه گیری استقامت عضلات کمربند شانه ای و اندام فوقانی، از آزمون کشش بارفیکس یا بارفیکس اصلاح شده استفاده می کنند. علی رغم به کارگیری آزمون های فوق در سطوح مختلف، همواره این پرسش وجود دارد که الگوی فعالیت عضلانی در هر یک از دو آزمون چه تفاوتی با یکدیگر دارد؟ در مطالعات انجام شده، نقش عضلات ذوزنقه، بخش قدامی و خلفی دلتوئید و پشتی بزرگ کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش تأثیر دو نوع کشش بارفیکس ایستاده واصلاح شده برالگوی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات کمربند شانه (دلتوئید قدامی، دلتوئید خلفی، ذوزنقه، پشتی بزرگ، دوسربازویی، سه سربازویی و سینه ای بزرگ) مورد بررسی قرار گرفت. 10 نفر مرد سالم (میانگین سنی: 95/3± 32/25 سال و میانگین وزن 24/7± 31/72 کیلوگرم) که قادر به اجرای حداقل 5 بارفیکس ایستاده بودند انتخاب شدند. فعالیت الکترومیوگرافی عضلات با روش باسمجیان و دلوکا جمع آوری شد. مقایسه فعالیت الکترومیوگرافی عضلات در دو نوع کشش بارفیکس با آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری انجام شد (05/0p ). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که فعالیت عضلات دلتوئید قدامی، دلتوئید خلفی و ذوزنقه به طور معنی داری در کشش بارفیکس اصلاح شده بیشتر از بارفیکس ایستاده است، در حالی که فعالیت عضلات دوسربازویی، سه سربازویی و سینه ای بزرگ به طور معنی داری در بارفیکس ایستاده بیشتر است