مدیریت ورزشی

بررسی مطالعات انجام گرفته در زمینه خصوصی سازی ورزش نشان می دهد که تقریباً همه کشورهای جهان اهمیت و ارزش زیادی برای نقش و جایگاه خصوصی سازی ورزش قائل اند. باید توجه داشت در زمینه خصوصی سازی ورزش، تنها یک یا دو عامل تأثیرگذار نیستند. مسئله اصلی این است که خصوصی سازی ورزش و به ویژه باشگاه های فوتبال، بدون فراهم کردن مجموعه ای از عوامل، سودمند و اثربخش نخواهد بود. از این رو، تحقیق حاضر با استفاده از مدل PEST، بر روی مهم ترین چالش های تأثیرگذار بر خصوصی سازی باشگاه های فوتبال کشور، تمرکز دارد. این پژوهش کاربردی و توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران ورزش فوتبال، استادان دانشگاهی رشته تربیت بدنی و کارشناسان ورزشی است. به منظور شناسایی چالش ها از نرم ا فزارExcel و میانگین هندسی؛ و از نرم افزارExpert Choice و تکنیک های رتبه بندیAHP، TOPSIS و SAW به منظور رتبه بندی اولیه و از روش های اولویت بندی شامل میانگین رتبه ها، BORDA و COPELAND برای ادغام و رتبه بندی نهایی عوامل و معیارهایی که به عنوان چالش شناسایی شده بودند، استفاده شد. براساس یافته های تحقیق، مهم ترین چالش ها به ترتیب اولویت بندی؛ چالش های سیاسی حقوقی، اجتماعی فرهنگی، اقتصادی و چالش های تکنولوژیکی هستند. خصوصی سازی بدون برنامه و مرحله ای نبودن آن، مهم ترین معیار چالش سیاسی- حقوقی؛ اهمیت کم ورزش در مجموعه برنامه های توسعه اقتصادی اجتماعی، مهم ترین معیار چالش اجتماعی فرهنگی؛ عدم تحقق حق پخش تلویزیونی به عنوان یک منبع درآمد، مهم ترین معیار چالش اقتصادی و ناکافی بودن تسهیلات اعطایی ویژه از سوی دولت به بخش خصوصی، مهم ترین معیار چالش تکنولوژیکی شناخته شد.

هدف این تحقیق تحلیل تأثیر مشارکت در بودجه بندی بر نگرش های شغلی و عملکرد مدیران تربیت بدنی دانشگاه ها بود. روش تحقیق توصیفی، از لحاظ روابط بین متغیرها، از نوع همبستگی و به لحاظ هدف، از نوع تحقیقات کاربردی و روش جمع آوری اطلاعات میدانی بود. جامعه آماری این پژوهش مدیران تربیت بدنی دانشگاه های دولتی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بودند. حجم نمونه برابر با کل جامعه و به صورت کل شمار تعیین شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پنج پرسشنامه استاندارد شامل پرسشنامه مشارکت در بودجه بندی، پرسشنامه رضایت شغلی، پرسشنامه عجین شدن با شغل، پرسشنامه تعهد سازمانی و پرسشنامه عملکرد استفاده شد. بررسی تأثیر متغیرها و ارزیابی مدل از مدل یابی معادلات ساختاری (SEM)، روش Bayesian Estimation با استفاده از نرم افزار AMOS انجام گرفت. نتایج نشان داد که مشارکت در بودجه بندی مدیران به طور مستقیم بر عملکرد مدیران تربیت بدنی تأثیر معناداری ندارد، اما نتایج معادلات ساختاری Bayesian Estimation نشان داد مشارکت مدیران در بودجه بندی به طور غیرمستقیم از طریق تأثیرگذاری بر رضایت شغلی و تعهد سازمانی بر عملکرد مدیران مؤثر است. همچنین رضایت شغلی مدیران تأثیر مثبت و معناداری بر تعهد سازمانی و تعهد سازمانی بر عجین شدن با شغل آنان دارد.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی میزان ارتباط بین آشنایی و به کارگیری مهارت های کوانتومی در سازمان های ورزشی است. روش تحقیق از نوع توصیفی است. جامعه آماری پژوهش مدیران ستادی وزارت ورزش و جوانان کشور و رؤسای فدراسیون های ورزشی منتخب بودند (59 نفر). تجزیه وتحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی ارزیابی شد. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از آزمون های اسپیرمن و فریدمن استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که بین میزان آشنایی و به کارگیری مهارت های کوانتومی توسط مدیران ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد (001/0, P=53/0 .(r=از این بین بیشترین میزان آشنایی و به کارگیری مربوط به عمل کوانتومی و کمترین میزان آشنایی و به کارگیری نیز به ترتیب مربوط به اعتماد کوانتومی و دیدن کوانتومی بود. بنابراین، مدیران سازمان های ورزشی برای رهبری مؤثرتر سازمان، باید به اولویت آشنایی با مهارت های کوانتومی و دانش افزایی سازمانی نسبت به این مقوله و میزان ارتباط آن با بعد کاربردی این مهارت ها توجه ویژه ای داشته باشند.

بازاریابی اجتماعی عبارت است از به کارگیری ابزار بازاریابی به منظور دسترسی به اهداف مطلوب اجتماعی. به عبارتی بازاریابی اجتماعی، استفاده از فنون تجاری برای افزایش قابلیت پذیرش یک عقیده یا عمل در یک گروه هدف است. در این مقاله، تأثیر اعتبار و نام باشگاه های ورزشی در بهبود و تغییر رفتار هوادارانشان بررسی شد. یافته های تحقیق با استفاده از روش آماری تحلیل مسیر نشان داد که دو ویژگی سازمانی شامل اعتبار عمومی و مسئولیت درک شده و دو ویژگی مربوط به مسئولیت اجتماعی سازمان شامل تلاش درک شده و تأثیر درک شده متغیرهای مستقل تأثیرگذاری بر اعتبار محیطی هستند. همچنین نتایج نشان داد که اعتبار محیطی تأثیر زیادی بر رفتار محیطی حرفه ای هواداران شامل بهبود رفتار دائمی و بهبود رفتار آنان در هر بازی دارد. علاوه بر این، براساس نتایج تحقیق حاضر، درصورتی که سازمان های ورزشی برای افزایش اعتبار محیطی و اجتماعی خود بیشتر تلاش کنند، می توانند ابزار مؤثری در راستای بهبود رفتار اجتماعی باشند.

هدف از این پژوهش بررسی چالش های فراروی توسعه ورزش همگانی و تحلیل راهبردهای مناسب به منظور گسترش فعالیت های ورزشی در بین آحاد مختلف جامعه است. جامعه آماری افراد شرکت کننده در ایستگاه های ورزش همگانی کشور در سال ۱۳۹۱ (۲۱ درصد جمعیت کل کشور) بودند که ۲۰۰۰ نفر از آنان با استفاده از جدول مورگان و با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی در پانزده استان کشور برای نمونه، پرسشنامه های تحقیق را تکمیل کردند. پرسشنامه از نوع محقق ساخته بود که پایایی آن به وسیله آلفای کرونباخ (81/0) محاسبه شد. نتایج داده های تحقیق نشان داد که بین اهداف و انگیزه های نمونه ها با میزان تحصیلات آنان رابطه معناداری وجود داشت و آنان بر تأثیر ورزش بر سلامت جسم و روان تأکید بیشتری داشتند. بین آثار فعالیت های ورزشی و اهداف و انگیزه های آزمودنی ها نیز براساس سن ارتباط معناداری مشاهده شد. کمبود امکانات، عدم آگاهی ورزشی، نبود مربیان متخصص و مشکلات اقتصادی به ترتیب، عمده ترین مسائل توسعه ورزش همگانی از سوی افراد مورد بررسی معرفی شدند. ایجاد امکانات و میادین ورزشی مناسب که به راحتی در اختیار شهروندان علاقه مند به فعالیت های ورزش همگانی قرار گیرد و همچنین برنامه های تبلیغاتی به منظور ارتقای آگاهی های عمومی مردم در زمینه ورزش و تربیت و تعیین مربیان و کارشناسان ورزش برای راهنمایی مردم در ایستگاه های ورزش همگانی، از اهم راهبردهایی است که باید مدنظر برنامه ریزان ورزش همگانی قرار گیرد.

هدف پژوهش حاضر، مقایسه منابع قدرت مربیان و انسجام تیمی ورزشکاران از دیدگاه مربیان و ورزشکاران زن و مرد استان خراسان جنوبی بود. روش پژوهش توصیفی است و به شکل میدانی انجام گرفت. جامعه آماری کلیه مربیان (120 نفر) و ورزشکاران (800 نفر) در چهار رشته تیمی بودند. براساس جدول نمونه گیری مورگان، 92 نفر از مربیان و 260 نفر از ورزشکاران به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و برای جمع آوری داده ها از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه منابع قدرت [1]((PSQ و پرسشنامه انسجام تیمی (GEQ)[2]استفاده شد. روایی پرسشنامه ها توسط استادان صاحب نظر مدیریت ورزشی تأیید و پایایی آنها با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب 78/0- 79/0 و 81/0 به دست آمد. با توجه به نتایج آزمون کولموگروف اسمیرنوف از روش های ناپارامتری آزمون ""U"" مان- ویتنی و آزمون کروسکال– والیس استفاده شد (05/0 P≤). نتایج نشان داد، از دیدگاه هر دو گروه، قدرت تخصص مربی در اولویت اول و قدرت تنبیه در پایین ترین اولویت منابع قدرت مربیان قرار گرفته است. اولویت انسجام تیمی ورزشکاران (زن و مرد) به ترتیب کشش به سوی تکلیف گروه، یکپارچگی تکلیف، کشش اجتماعی به سوی گروه و در نهایت یکپارچگی اجتماعی بودند. بین دیدگاه مربیان مرد و زن در خصوص قدرت پاداش، قدرت قهریه و قدرت قانونی تفاوت معناداری مشاهده شد، اما بین دیدگاه آنها در مورد قدرت تخصص و قدرت مرجعیت تفاوت معناداری مشاهده نشد. پیشنهاد می شود مربیان برای انسجام تیمی بیشتر و بالاتر از قدرت تخصص بیشتر استفاده کنند، زیرا قدرت تخصص بیش از سایر منابع قدرت مورد استفاده مربیان و مورد قبول ورزشکاران است.

هدف مقاله حاضر بررسی عوامل رفتاری مؤثر بر توسعه کارآفرینی در ورزش کشور و ارائه الگوی مناسب است. روش تحقیق، همبستگی است و برای جمع آوری داده ها و نظرهای صاحب نظران ورزشی از مصاحبه و پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران باشگاه های ورزشی، مدیران ستادی سازمان ورزش، دانشجویان دکتری و اعضای هیأت علمی مدیریت ورزشی و مدیریت کارآفرینی بود. در بخش کمی، پرسشنامه مربوط به کارآفرینی شامل 15 سؤال در دو بخش عوامل رفتاری و توسعه کارآفرینی بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه را ده نفر از اعضای هیأت علمی تأیید کردند (روایی سازه نیز تأیید شد) و پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ 916/0 به دست آمد. به منظور تحلیل داده ها، از رگرسیون، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تأییدی و به منظور تبیین الگو از روش مدل معادلات ساختاری استفاده شد. تمام تجزیه وتحلیل ها با استفاده از نرم افزار Amos و SPSS انجام گرفت. نتایج نشان داد براساس تحلیل رگرسیون ارتباط معناداری بین عوامل رفتاری با توسعه کارآفرینی ورزشی وجود داشت و عناصری مانند انگیزه ها و نگرش های کارآفرینانه بر توسعه کارآفرینی تأثیرگذار بود. شاخص های مدلسازی (80/0 P=،94/0 GFI=، 90/0 AGFI=، 000/0 =RMSEA) نیز از برازش خوبی برخوردار بود. در نتیجه می توان گفت که تقویت و توسعه عوامل رفتاری در توسعه کارآفرینی ورزشی کشور نقش زیادی دارد. بنابراین به نظر می رسد انگیزه ها و نگرش های افراد جامعه یکی از عواملی است که به تقویت و گسترش کارآفرینی در ورزش کشور منجر می شود و در نتیجه شاخص های رفتاری می تواند به شناسایی افرادی که فرصت های کارآفرینانه را بهتر درک می کنند، کمک کند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش رضایت شغلی در ارتباط بین عدالت سازمانی با تمایل به ترک شغل در کارشناسان فدراسیون های ورزشی بود. بدین منظور از پرسشنامه های رضایت شغلی وود (1986)، عدالت سازمانی کیم و لونگ (2007) و تمایل به ترک شغل کامان (1979) استفاده شد. جامعه آماری تحقیق شامل کارشناسان فدراسیون ها بود که 210 نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. روایی سازه ابزار تحقیق به روش تحلیل عاملی تأییدی و با استفاده از نرم افزار لیزرل 8.8 تأیید شد. همچنین پایایی ابزار تحقیق به ترتیب 84/0، 87/0، و 86/0 به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از معادلات ساختاری با کاربرد نرم افزار Visual PLS استفاده شد. یافته ها نشان داد، اثر عدالت سازمانی بر رضایت شغلی، معنادار (189/21=t، 775/0β=)، و بر تمایل به ترک شغل غیرمعنادار است (211/0- =t، 016/0-β=). همچنین نتایج حاکی از اثر منفی و معنادار رضایت شغلی بر تمایل به ترک شغل بود (75/4- =t، 520/0-β=). دیگر یافته تحقیق این بود که اثر غیرمستقیم عدالت سازمانی (403/0-=β)، بر تمایل به ترک شغل بیشتر از اثر مستقیم آن است (016/0-β=)، (96/1≤ t value+≤96/1-). پیشنهاد می شود فدراسیون های ورزشی به منظور کاهش تمایل به ترک شغل کارکنان خود، زمینه ارتقای سطح عدالت سازمانی و رضایت شغلی کارکنان خود را فراهم کنند.

هدف از این تحقیق، توضیح ارتباط بین ابعاد پنج گانه شخصیت و فرسودگی شغلی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان است. 162 کارمند پرسشنامه های فرسودگی شغلی مسلچ (MBI) و مدل پنج عاملی شخصیت (BFI) را تکمیل کردند. MBI با 22سؤال، سه بعد فرسودگی شغلی و BFI با 44 آیتم پنج بعد شخصیتی را ارزیابی می کند. ثبات درونی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 80/0 و 82/0 به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات، از آزمون های پارامتریک (همبستگی پیرسون، ANOVA، رگرسیون چندگانه و...) در سطح معناداری 05/0 ≤ P استفاده شد. نتایج نشان داد که افراد با سطوح بالاتر روان رنجوری و سطوح پایین تر برون گرایی، توافق پذیری، وظیفه شناسی و گشودگی به تجارب بیشتر در معرض فرسودگی شغلی قرار می گیرند. بنابراین اگر سازمان ها از ارزشیابی شخصیت به عنوان قسمتی از فرایند و سیستم استخدام، استفاده کنند، می توانند کارمندانی را که احتمالاً دچار فرسودگی شغلی خواهند شد، شناسایی کنند و برنامه ریزی و سازماندهی دقیق تری در راستای ایفای تعهد کارکنان از موقعیت کاری آینده شان داشته باشند.

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین هوش هیجانی و مهارت های ارتباطی با تحلیل رفتگی شغلی مربیان بین المللی تنیس روی میز ایران بود. نمونه آماری تحقیق مربیان با مدرک مربیگری درجه بین المللی در رشته تنیس روی میز ایران به تعداد ۱۵٠ نفر بود. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا شرینگ (۱٩٨٦)، مهارت های ارتباطی بارتون جی (1990) و تحلیل رفتگی مسلش (۱٩٩٦) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی با فراوانی تحلیل رفتگی در مربیان زن و مرد همبستگی منفی و معنادار وجود دارد. بین مهارت های ارتباطی با شدت تحلیل رفتگی در مربیان زن همبستگی معنادار منفی مشاهده شد. از بین هوش هیجانی و مهارت های ارتباطی، بهترین متغیر پیش بین برای تحلیل رفتگی، هوش هیجانی است. بنابراین پیشنهاد می شود که دوره های آموزشی به منظور افزایش سطح مهارت های ارتباطی و ارتقای هوش هیجانی مربیان برگزار شود تا مربیان کمتر در معرض تحلیل رفتگی قرار گیرند.