فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱٬۱۰۱ تا ۱٬۱۲۰ مورد از کل ۲٬۰۶۸ مورد.
انفال و آثار آن در اسلام
سرمقاله: نگاهى به نظریه اى نو در اعجاز قرآن!
منبع:
معرفت ۱۳۸۳ شماره ۸۳
حوزههای تخصصی:
بررسی آرای ذهبی درباره «تأویل»(مقاله ترویجی حوزه)
منبع:
طلوع ۱۳۸۳ شماره ۱۲
حوزههای تخصصی:
دکتر ذهبی در کتاب التفسیر و المفسرون از تأویلات نقل شده از ائمه اطهار(ع) در مجامع روایی و تفسیری شیعه انتقاد کرده است. مقاله حاضر در پاسخ این انتقاد ضمن تبیین دو مفهوم متفاوت تأویل، به بررسی آرای ذهبی در مورد فوق پرداخته است: 1)تأویل در برابر تفسیر؛ این تأویل در حوزه معانی و مفاهیم کاربرد دارد. 2)تأویل در برابر تنزیل؛ این تأویل مربوط به مصادیق است. مؤلف معتقد است تأویلات وارد شده از ائمه در منابع شیعه ریشه در چنین اصطلاحی دارد. این اصطلاح علاوه بر مستندات روایی خاص شیعه، مستندات قرآنی هم دارد و در کلمات دانشمندان فریقین نیز پذیرفته شده است.
کوچک امروز برای فردایی بزرگ
منبع:
کوثر ۱۳۸۳ شماره ۱۱ و ۱۲
حوزههای تخصصی:
درآمدی بر اعجاز صوتی قرآن کریم
حوزههای تخصصی:
سیوطی و علوم قرآن
حوزههای تخصصی:
فرهنگ آفرینی قرآن کریم
منبع:
کوثر ۱۳۸۳ شماره ۱۳
حوزههای تخصصی:
ویژگىهاى بیانى قرآن
حوزههای تخصصی:
وحیانیّت الفاظ قرآن(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزههای تخصصی:
فرهنگ پرسشگری و پاسخگویی
منبع:
کوثر ۱۳۸۳ شماره ۱۳
حوزههای تخصصی:
بر مائده وحی
منبع:
کوثر ۱۳۸۳ شماره ۱۴
حوزههای تخصصی:
ایزوتسو و معنیشناسی در آیات قرآن(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزههای تخصصی:
نویسنده، پس از بیان رویکردهاى گوناگون قرآن پژوهان غیر مسلمان نسبت به قرآن با عناوین: رویکرد تاریخى، زبان شناسانه، متنى، معنایى یا معنى شناسانه و اسطورهاى، به معرفى ایزوتسو به عنوان قرآن پژوهى که با رویکرد زبانشناختى به مطالعه قرآن روى آورده پرداخته است. زندگى، مسافرتهاى علمى، عضویت در مجامع علمى، آثار و تألیفات ایزوتسو، عناوینى است که در این مقاله مطرح شده است. در پایان نویسنده به توضیح نوع کار ایزوتسو راجع به قرآن و منابع فکرى وى و فشرده دیدگاه او نسبت به نظاممندى مفاهیم قرآن مىپردازد.
چگونگی تأویل در قرآن از دیدگاه قرآن(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزههای تخصصی:
نویسنده پس از بیان تفاوت دیدگاهها، راجع به مفهوم تأویل، به بررسى معناى آن از دیدگاه قرآن پرداخته در این راستا آیاتى را که واژه تأویل در آن به کار رفته یک به یک مورد بحث قرار داده است و از مجموعه بررسىها به این نتیجه مىرسد که دیدگاه علامه طباطبایى راجع به تأویل با مدلول آیات قرآن سازگارتر از سایر نظریات است. بنابراین تأویل عبارت است از آن حقیقتی حقیقتى که مرجع و اصل شىء است و نسبش با آن نسبت طولی قوس صعودى یا نزولی است. در پایان به نقد استاد معرفت بر نظریه علامه طباطبایى راجع به تأویل پرداخته و از آن پاسخ داده است.
هدف قرآن از بیان داستان ها
منبع:
بینات ۱۳۸۳ شماره ۴۲
حوزههای تخصصی: