فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۶۶۱ تا ۶۸۰ مورد از کل ۲٬۳۳۰ مورد.
آیین چرخ ریسون در فیروزآباد میبد یزد
حوزههای تخصصی:
آیین کتل بندون در ایل بختیاری
حوزههای تخصصی:
حاکمیت بر جزایر ابوموسی ، تنب کوچک و تنب بزرگ در روند سیاست خارجی ایران
منبع:
کتاب ماه ۱۳۸۸ شماره ۱۵
حوزههای تخصصی:
فرهنگ عامیانه سیرجان
فناوری اطلاعاتی و ارتباطاتی و مسئله ی جنسیت در کشورهای در حال توسعه
منبع:
کتاب ماه ۱۳۸۸ شماره ۲۱
حوزههای تخصصی:
داد و ستد و مقیاس ها در باورهای مردم دوسیران کازرون
حوزههای تخصصی:
بعد فرهنگی ارتباطات برای توسعه
منبع:
کتاب ماه ۱۳۸۸ شماره ۱۷
حوزههای تخصصی:
چادرشب بافی، هنری فرامو ش شده
حوزههای تخصصی:
مبانی مالکیت فکری
منبع:
کتاب ماه ۱۳۸۸ شماره ۱۵
بررسی دیدگاه ها و اندیشه های انتقادی متفکران مسلمان یارانی در خصوص غرب و ارتباط جمعی
منبع:
کتاب ماه ۱۳۸۸ شماره ۱۹
حوزههای تخصصی:
ارتباطات و توسعه
منبع:
کتاب ماه ۱۳۸۸ شماره ۲۰
حوزههای تخصصی:
همبستگی اجتماعی در آیین انارچینی روستای انبوه
حوزههای تخصصی:
تبیین الگوی نظری طراحی سازوکار همگرایی بر پایه واقعیت های جغرافیای سیاسی با رویکرد جغرافیای سیاسی انسان گرا(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
طراحی سیاست همگرایی در سیاست گذاری کلان ملی، و با عطف به متفاوت بودن وضع تاریخی، جغرافیایی، و سیاسی کشورهای مختلف، و عرضه اجرای الگوهای مدیریت قومی یکسان برای کشورها از سوی صاحب نظران و سیاستمداران، نتایج زیان باری را برای کشورها و مردم در پی دارد؛ از این رو تبیین چهارچوب نظی مناسبی که بتواند مسیر طراحی سیاست همگرایی را برای کشورهای دارای ویژگی های گوناگون مشخص کند، ضروری است.با توجه به وجود این ضرورتی، در مقاله حاضر در پی پاسخ دادن به این سوال هستیم که عناصر و رویکردهای جغرافیای سیاسی چگونه به طراحی روش های بهینه و بومی سیاست های همگرایی کمک می کند؛ به طوری که ضمن حفظ تمامیت ارضی کشورها، اصل همزیستی و کرامت انسانی نیز مورد توجه قررا گیرد. روش تحقیق در این مقاله از نوع توصیفی ـ تحلیلی، و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای است. نتایج به دست آمده از این بررسی نشان می دهد که کشورهای دارای وضع تاریخی، جغرافیایی و جغرافیای سیاسی متفاوت، نمی توانند الگوی واحد سیاست همگرایی را در پیش گیرند؛ بلکه هر کدام متناسب با این عناصر باید رویکرد سیاسی و سازوکار همگرایی متفاوتی برای خود اتخاذ نمایند. نادیده گرفتن این واقعیت ممکن است زیان های جبران ناپذیری برای این کشور به بار آورد.