بازتاب: چشم بندی با شعر حافظ؟!
حوزه‌های تخصصی:
فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱٬۰۲۱ تا ۱٬۰۴۰ مورد از کل ۱٬۲۷۸ مورد.
اکنون ابدی
حوزه‌های تخصصی:
مباحثی پیرامون شناخت واقعی «حافظ»
حوزه‌های تخصصی:
حافظم در مجلسی
حوزه‌های تخصصی:
رواج بازار شعر و شاعری 30
منبع:
ارمغان ۱۳۵۶ شماره ۱
حوزه‌های تخصصی:
حاشیه ای بر حاشیه حافظ به روایت شهریار
حوزه‌های تخصصی:
پیر مغان و عصر حافظ
منبع:
حافظ خرداد ۱۳۸۵ شماره ۲۹
حوزه‌های تخصصی:
چند نکته ناگفته از حافظ
حوزه‌های تخصصی:
چهره های جهانی ادبیات ایران: حافظ
حوزه‌های تخصصی:
آیینه خیال (شرح یک معنا بر بنیاد آرای حافظ و ابن عربی)
حوزه‌های تخصصی:
ابن عربی و حافظ دو تن از بلندمرتبگان بی بدیل عرفان و حکمت اسلامی هستند، ابن عربی در شرح و بیان غوامض و رموز عرفانی و حافظ در شرح شاعرانه و شورانگیز این رموز و معانی. نوشته پیش رو برآن است نشان دهد میان این دو در عالم معنی ارتباطی وجود داشته و حافظ از مبانی عرفانی ابن عربی متأثر بوده است یا خیر. از جمله معانی مشترک و مشابه در آرای این دو بزرگ، مسئله ی خواب و خیال بودن عالم ناسوت و وجود عرضی هستی است که مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.
حافظ و تاگور
حوزه‌های تخصصی:
بهترین غزلیات حافظ
حوزه‌های تخصصی:
خلوتگه کاخ ابداع (9): عشق و غزل
حوزه‌های تخصصی:
با حافظ بیشتر آشنا بشویم-5
منبع:
پیکار تیر ۱۳۳۵ شماره ۵
حوزه‌های تخصصی:
حافظ شناسی - آیافظ از ابن عربی متأثر است؟
حوزه‌های تخصصی:
درس حافظ
حوزه‌های تخصصی:
دیوان های موجود حافظ
حوزه‌های تخصصی:
رواج بازار شعر و شاعری 35
منبع:
ارمغان ۱۳۵۷ شماره ۶
حوزه‌های تخصصی:
حافظ و ابوسعید دو هم زبان ( ارتباط زبانی اسرارالتوحید و غزلیات حافظ )
حوزه‌های تخصصی:
همان گونه که هر هنری ماده ی خام خود را دارد، آثار مکتوب نیز از ماده ی خام زبان بهره می برند. زبان، بستر مشترک همه ی آثار ادبی و غیر ادبی است و به دو دسته ی علمی( حقیقی) و ادبی( مجازی) تقسیم می شود که وجه تمایز آن ها شکل و ساختار کلام است. در زبان علمی، بافت کلام به گونه ای است که فاصله ی زبان و معنا بسیار نزدیک باشد؛ اما در زبان ادبی، ساختار زبان به گونه ای است که مخاطب با درنگ به معنا پی می برد. از این روی می توان پدیده های زبانی را با توجه به هدف گوینده از به کار بردن عناصر زبانی، تقسیم بندی کرد. تودوروف در این باره می گوید: «اگر نویسنده عناصر زبانی را با هدفی کاملاً کاربردی جهت ارتباط به کار برد، با نظام زبان کاربردی رو به رو هستیم که در آن ها، نماهای زبانی ارزش مستقل ندارند و چیزی نیستند جز وسیله ی ارتباطی. اما می شود نظام های زبانی دیگری را تصور کرد که در آن ها هدف کاربردی در مرتبه ی دوم است و نماهای زبانی ارزشی مستقل به دست می آورد.» ( تودوروف، 1385: 39)