درخت حوزه‌های تخصصی

A large number of studies dealing with phonology have focused their attention on phonological production at the expense of phonological perception which provides the foundation stone for phonological production. This study focuses on phonological perception at phonemic level. The purpose of the study is helping beginning learners improve their perception of the English phonemes which are confusable for them. To this end, we propose transcribing as an aural input enhancement device and examine its effect on learners’ phonemic perception. Thirty one females who were randomly assigned to experimental and control groups participated in this study. The experimental group had transcribing exercise during the experiment while the control group did not. The results of the study show that transcribing improves beginning learners’ phonemic perception significantly. Therefore, EFL teachers are advised to include transcribing exercise as one of the techniques to improve learners’ phonemic perception and, hence, their listening comprehension.

Though privileges ascribed to various facets of language learning strategy training have long been espoused with regard to varied language skills and components, the role some individual variables such as emotional intelligence might play in this respect seems to have received very scant attention. The researchers in the current study embarked on a probe into the impact of metacognitive strategy training on Iranian EFL learners' argumentative writing performance, in the light of individuals' emotional intelligence and gender differences. To this end, a total of 69 advanced EFL institute learners were selected as the participants of the research. The experimental group members were, then, treated through the application of O'Malley and Chamot's (1990) CALLA (Cognitive Academic Language Learning Approach) for metacognitive writing strategy training. Moreover, Bar-On's (1997a, 1997b) Emotional Quotient Inventory (EQ-i) was administered to learners to gain insight into their emotional intelligence status. The final analysis of data via running t-test and three-way ANOVA revealed significant differences between the performance of control and experimental groups. Additionally, while gender differences were found to produce significant writing performance differences, disparities in learners' emotional intelligence level didn't significantly affect the degree of gains resulting from metacognitive strategy training.

تحقیق حاضر به بررسی فراوانی و ماهیت راهبردهای مورد استفاده زبان آموزان ایرانی طی خواندن متنهای تخصصی انگلیسی می پردازد. زبان آموزان معمولا تمام مطالب ارایه شده در متن را مطالعه مینمایند. بنابراین سعی کردیم بدانیم زبان آموزان از چه راهبرهایی برای درک بهتر متن بهره می برند. تعداد 45 دانشجوی کارشناسی رشته های متفاوت در دانشگاه آزاد اسلامی واحد فلاورجان بصورت تصادفی برای این مطالعه انتخاب شدند. یک پرسشنامه 30 سوالی به افراد تحت مطالعه ارایه شد که شامل سه بخش می گردید، 13 سوال راهبرهای کلی، 8 سوال راهبردهای حل مساله و 9 سوال راهبردهای حمایتی را بررسی می نمودند. نتایج حاصل نشان داد که زبان آموزان به میزان 5/44 درصد از راهبرهای کلی ، 29 درصد از راهبردهای حل مساله و 5/26 درصد راهبردهای حمایتی هنگام خواندن متنهای تخصصی بهره بردند . یافته های مطالعه اخیرمی تواند به مدرسان در تقویت راهبردهای مورد استفاده زبان آموزان کمک کند. همچنین زبان آموزان را در به کار بردن راهبردها به شیوه ای درست و موثریاری می نماید

هدف از تحقیق حاضر مقایسه فراوانی وقوع بخشهای متوجه به شکل زبان در مکالمات گروه های دو نفره متشابه و نا متشابه بود. این مطالعه با شرکت شصت نفر از دانشجویان رشته آموزش زبان انگلیسی که بر اساس نمراتشان در یک آزمون بسندگی استاندارد به دو گروه تقسیم شدند صورت گرفت. در یگ گروه، گروه های دونفره متشابه و در گروه دیگر گروه های دونفره نامتشابه تشکیل شدند. زبان آموزان در هر دو گروه مکالماتی در طی نه فعالیت نوشتاری مشارکتی انجام دادند که مکالمات ضبط و نگشاته شدند. میزان فراوانی وقوع بخشهای متوجه به شکل زبان، در مکالمات ضبط شده از گروه ها، شمارش و با روش آماری آزمون تی گروه های مستقل مقایسه گردید. نتایج تحلیل های آماری نشان دادند که گروه های دونفره نا متشابه، در مکالمات خود، بطور قابل توجه و معنی داری، از بخشهای متوجه به شکل زبان بیشتری استفاده کرده بودند. نتایج بدست آمده با توجه به نظریه اجنماعی فرهنگی ویگوتسکی مورد بحث قرار گرفته و نهایتا فواید آموزشی متعددی بدست آمد.

The present study is an attempt to explore any significant relationships between learners’ preferences for error correction, demotivation, and language proficiency (LP). One hundred Iranian EFL students, including both males and females, studying at the departments of foreign languages of Shahid Bahonar University of Kerman and Tehran University took part in this study. In order to obtain the required data, two questionnaires and a proficiency test were utilized: the learners’ preferences for error correction questionnaire (Fukuda, 2004) to measure learners’ preferences for error correction, the demotivation questionnaire (Sakai & Kikuchi, 2009) to measure demotivation, and Michigan Test (1997) to measure the learners’ language proficiency level. The findings of this study revealed that first, there was a significant negative relationship between the learners’ preferences for error correction and demotivation (- 0.79): the more satisfied learners are with the error corrections they receive, the less demotivated they will be; second, there was a significant positive relationship between learners’ preferences for error correction and LP (0.69): the higher the learners’ satisfaction with error corrections they receive, the higher their level of LP; third, there was a significant negative relationship between demotivation and LP (- 0.59): the more demotivated learners are, the less their scores of LP will be.

Over the last few years, the realm of foreign language learning has witnessed an abundance of research concerning the effectiveness of corrective feedback on the acquisition of grammatical features, with the study of other target language subsystems, such as pronunciation, being few and far between. In order to bridge this gap, the present study intended to investigate and compare the immediate and delayed effect of explicit (overt) and implicit (covert) corrective feedback (CF) on treating segmental word-level pronunciation errors committed by adult EFL learners of an institute in Tabriz named ALC. To this end, through a quasi-experimental study and random sampling, three groups were formed, an explicit, an implicit and a control group, each consisting of 20 low proficient EFL learners. Besides, considering the levels that learners were assigned to, based on the institute’s criteria, a Preliminary English Test (PET) was administered in order to determine the proficiency level of learners. Having administered the pretest before treatment, to measure the longer-term effect of explicit vs. implicit CF on segmental word-level pronunciation errors, the study included delayed posttests in addition to immediate posttests all of which included reading passages containing 40 problematic words. The collected data were analyzed by ANCOVA and the obtained findings revealed that both explicit and implicit corrective feedback are effective in reducing pronunciation errors showing significant differences between experimental and control groups. Additionally, the outcomes showed that immediate implicit and immediate explicit corrective feedback have similar effects on reduction of pronunciation errors. The same result comes up regarding the delayed effect of explicit feedback in comparison with delayed effect of implicit feedback. However, the delayed effect of explicit and implicit CF lowered comparing to their immediate effect due to time effect. Pedagogically, this study could enhance teachers’ effort, knowledge, and beliefs in teaching pronunciation and providing corrective feedback to pronunciation errors.   Keywords:corrective feedback; explicit CF; implicit CF; segmental word-level pronunciation errors   طی چند سال اخیر، در حوزه ی آموزش زبان انگلیسی شاهد تحقیقات کثیری در زمینه ی ﺗﺄثیر بازخورد اصلاحی بر یادگیری ساختار های دستور زبان انگلیسی بوده ایم.  با این وجود، در رابطه با ﺗﺄثیر آن در یادگیری تلفظ صحیح زبان انگلیسی تحقیقات بسیار اندکی انجام شده است. به منظور پر کردن این ﺧﻸ، مطالعه ی حاضر سعی داشته به بررسی و مقایسه ی ﺗﺄثیرات آنی و مدت دار بازخورد اصلاحی صریح و ضمنی در بهبود خطاهای تلفظی واحد های زنجیری در کلمات انگلیسی بپردازد.بدین منظور، طی یک تحقیق نیمه تجربی، شرکت کنندگان که از زبان آموزان انگلیسی به عنوان زبان خارجی انتخاب شده بودند به سه گروه صریح، ضمنی و کنترل تقسیم شدند. هر کدام از این گروه ها شامل 20 زبان آموز سطح پایین بوده که تواناییشان در تلفظ لغات مورد نظر از طریق پیش آزمون، پس آزمون فوری و پس آزمون تاخیری اندازه گیری شد.اطلاعات به دست آمده از طریق آزمون تحلیل کوواریانس ANCOVA تحلیل و بررسی شد. تفاوت معنادار بین گروههای آزمایشی و کنترل در یافته های به دست آمده نشان می دهد که هر دو بازخورد صریح و ضمنی تاثیر بسزایی در کاهش خطاهای تلفظی زبان آموزان در پس آزمون فوری داشته است. همچنین تاثیر مشابهی در پس آزمون تاخیری دو گروه صریح و ضمنی مشاهده شد. با این وجود، مقایسه ی بین پس آزمون های فوری و تاخیری نشان داد که تاثیر بازخورد در هر دو گروه آزمایشی با گذشت زمان کاهش یافته است. کلیدواژه ها: بازخورد اصلاحی، بازخورد اصلاحی صریح، بازخورد اصلاحی ضمنی، خطاهای تلفظ زنجیره ای