محمود گودرزی

با توجه به حساسیت دوران کودکی و نوجوانی، بررسی عوامل زمینه ای برای پیشگیری از آسیب های روانی و اجتماعی مانند آزار جنسی کودکان و نوجوانان ضروری است. این مطالعه باهدف بررسی تجربیات زیسته کودکان و نوجوانان در مورد عوامل فردی و خانوادگی زمینه ساز آزار جنسی انجام شد. رویکرد پژوهش حاضر کیفی بود. استراتژی آن پدیدارشناسانه بود. نمونه گیری هدفمند از موارد بحرانی، 15 کودک و نوجوان قربانی که مورد آزار و اذیت و آزار جنسی قرارگرفته بودند و به مرکز پزشکی قانونی شهر تهران مراجعه کرده بودند، بر اساس اشباع نظری تکمیل شد. فرایند جمع آوری داده ها در طول سال 1398 انجام شد ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. صدا ضبط شد و محتوا به متن تبدیل شد. سپس داده ها به صورت مفاهیم و مقوله ها بودند. گروه تحقیق شامل اساتید راهنما و مشاور، اعتبار ابزار مصاحبه را تائید کردند. همچنین، شرکت کنندگان صحت فرآیند کدگذاری را تائید نمودند. یافته های پژوهش نشان داد که عوامل اصلی بروز آزار (1) عوامل فردی (اعتماد نابجا، رابطه با غریبه ها، سادگی، استرس، تنهایی، پوشش نامناسب، بی توجهی به توصیه های والدین و وابستگی عاطفی) بوده است؛ و (2) عوامل خانوادگی (رابطه ضعیف با والدین، جدایی والدین، سختگیری والدین، مشغله مادر، بی توجهی والدین، نظارت ضعیف والدین، فرار از خانه و ترس از والدین). در مقایسه نتایج با پیشینه تحقیق، مقوله های فردی و خانوادگی برای پیشگیری از عوامل زمینه ای آزار جنسی. شناسایی شد.

هدف از این پژوهش شناسایی و اولویت بندی موانع توسعه دیپلماسی ورزشی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بود. فرآیند پژوهش شامل دو مرحله بود، مرحله اول پژوهش شامل: تحقیق کیفی از نوع پدیدار شناسی (با استفاده از ابزار مصاحبه با اساتید دانشگاه و نخبگان، مطالعه مقالات، کتب، اسناد و مدارک)، مرحله دوم پژوهش شامل: تحقیق کمی از نوع توصیفی- تحلیلی (با استفاده از روش دلفی و AHP). جامعه آماری در بخش کیفی کلیه مدیران و متخصصان صاحب نظر در ارتباط با موضوع دیپلماسی ورزشی بودند و از آنجایی که در روش های کیفی، تعداد نمونه ها از قبل تعیین نمی شود در نتیجه تا جایی که نسبت به موضوع تحقیق اشباع نظری حاصل شد مصاحبه ادامه یافت، بنابراین در این مرحله از دو روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی استفاده شد نتایج تحقیق نشان داد که بی توجهی وزارت ورزش و جوانان و وزارت امور خارجه نسبت به مسائل بین المللی ورزشی، ایرادهای اساسی در اساسنامه فدراسیون ها، موانع ایدئولوژیکی و تعارضات برخی ارزش های ج.ا.ا با قواعد و هنجارهای حاکم بر ورزش جهان، نبود نیروی انسانی متخصص و تعدد مراجع تصمیم گیرنده در امور بین المللی ورزش از مهم ترین موانع پیش روی توسعه دیپلماسی ورزشی جمهوری اسلامی ایران می باشد. پیشنهاد می شود می توان با همکاری دوطرفه بین وزارت ورزش و وزارت امورخارجه از پتانسیل وزارتخانه های ذی ربط و حتی سفارتخانه هایی که در کشورهای محل سازمان های بین المللی ورزشی قرار دارند (مانند سوییس که مقر فیفا می باشد)، در حوزه دیپلماسی ورزشی برای رسیدن به اهداف بین المللی استفاده کرد

هدف مطالعه حاضر بررسی سیاست گذاری صنعت گردشگری در اسناد توسعه ای جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر گردشگری ورزشی است. برای این منظور هشت سند توسعه ای که در حال حاضر معتبر هستند به طور هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها به روش اسنادی جمع اوری و به صورت کیفی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که گردشگری، گردشگری ورزشی و معانی نزدیک به آن ها در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، چشم انداز جمهورى اسلامى ایران در افق ۱۴۰۴، نقشه جامع علمی کشور و سیاست های کلی علم و فناوری، مورد توجه نبودند اما در سیاست های کلی برنامه ششم توسعه، برنامه ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت مورد توجه قرار گرفته اند و افزایش اهمیت گردشگری در نزد سیاست گذاران در نهایت منجر به تدوین سند راهبردی توسعه گردشگری ایران شده است. بعد از ابلاغ سیاست های کلی برنامه ششم توسعه، سیاست گذاری گردشگری و گردشگری ورزشی ایران دچار تحول شده و اسناد بعدی اهمیت زیادی را به این صنعت اختصاص داده اند. با این وجود به نظر می رسد برای حصول نتیجه مطلوب اجرای سیاست های مرتبط با گردشگری و گردشگری ورزشی باید مورد تاکید و ارزیابی مستمر قرار گیرند.

هدف: افسردگی پس از زایمان بر سلامت مادر و روابط خانوادگی اثرات منفی بر جای می گذارد، لذا شناسایی علت های ایجادکننده آن، به خصوص در نخستین بارداری که برای اولین بار تغییرات جسمی و روحی همراه با بارداری را تجربه می کنند؛ مهم و ضروری است. این پژوهش با هدف پیش بینی نشانگان افسردگی پس از زایمان در نخستین بارداری براساس تصویربدن و ابعاد شخصیت انجام گرفت. این پژوهش در قالب روش توصیفی- همبستگی انجام شد. جامعه پژوهش شامل کلیه زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان دهگلان در سال 1398 بود که نخستین بارداری خود را تجربه می کردند. از بین 421 نفر،  179 نفر که شرایط ورود به مطالعه را داشتند با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری شامل پرسشنامه های افسردگی پس از زایمان ادینبورگ، نگرانی از تصویربدن و شخصیت پنج عاملی نئو بود. داده ها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های حاصل از تحلیل داه های پژوهش نشان داد که تصویربدن پیش بین افسردگی پس از زایمان است (01/0P<)؛ همچنین از بین ابعاد پنج گانه شخصیت تنها دو بعد روان رنجورخویی (05/0P<) و بعد برون گرایی (01/0P<) قادر به پیش بینی افسردگی پس از زایمان بودند.  باتوجه به شیوع بالا و تاثیرات منفی افسردگی پس از زایمان در جامعه ما، توصیه می گردد درمانگاه های مراقبت از بارداری به طور معمول غربالگری تصویربدن و ابعاد شخصیت را به عنوان یک جزء اساسی در مراقبت ها انجام دهند تا موارد را شناسایی کرده و مشاوره لازم را انجام دهند.

هدف این مقاله بررسی و شناخت عوامل تسهیل کننده و موانع بر انتقال ورزشکاران المپیکی از حرفه ورزش به زندگی اجتماعی آنان می باشد. روش پژوهش، کیفی از نوع گراندد تئوری با رویکرد اشتراوس و کوربین (نسخه 2014،1998) با کمک نرم افزار مکس کیودی 2020 بود. جامعه این پژوهش شامل افرادی است که در حیطه ورزش های المپیکی، عملکرد و تجربه غنی داشتند، از جمله مدیران سازمان های المپیکی، مربیان، ورزشکاران المپیکی بازنشسته و اساتید علوم ورزشی. در این پژوهش مهم ترین ویژگی نمونه ها، داشتن تجربه و دانش یا تخصص مرتبط بود. مجموعه نمونه ها تا اشباع نظری به 19 نفر رسید. کدهای اولیه 644 مورد و پس از بررسی همپوشانی ها و تعیین مؤلفه ها 103 کد و 15 مؤلفه در دو پدیده موانع و تسهیل کننده ها در دو بلوک شکل گرفت. بیشتر تسهیل کننده ها برای قهرمانان کشورمان، نقش خود ورزشکار و نیز محیط رشد وی و بیشترین موانع ساختار سازمان های ورزشی کشور، مدیریت و دیدگاه/انتظارات جامعه از قهرمانان ورزشی است

هدف: هدف تحقیق حاضر مقایسه تاثیر درمان نظریه انتخاب و درمان فعال ساز رفتاری با و بدون تصویرسازی ذهنی هدایت شده بر تاب آوری در نوجوانان وابسته به مواد بود. روش: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه تحقیق شامل 60 نفر از نوجوانان وابسته به مواد بودکه به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه های آزمایش اول (درمان نظریه انتخاب، 15 نفر)، آزمایش دوم (درمان فعال ساز رفتاری بدون تصویرسازی ذهنی هدایت شده، 15 نفر)، آزمایش سوم (درمان فعال ساز رفتاری با تصویرسازی ذهنی هدایت شده، 15 نفر)، و کنترل (15 نفر) گماشته شدند. شرکت کنندگان هر چهار گروه مقیاس تاب آوری کونور-دیویدسون را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد بین تاثیر درمان نظریه انتخاب و درمان فعال ساز رفتاری با و بدون تصویرسازی ذهنی هدایت شده بر افزایش تاب آوری در نوجوانان وابسته به مواد تفاوت معناداری وجود داشت، به طوری که درمان فعال ساز رفتاری با تصویرسازی ذهنی هدایت شده نسبت به درمان نظریه انتخاب و درمان فعال ساز رفتاری بدون تصویرسازی ذهنی هدایت شده بر افزایش تاب آوری در نوجوانان وابسته به مواد اثربخشی بیشتری داشت. نتیجه گیری: در کل، می توان گفت که درمان فعال ساز رفتاری با تکنیک تصویرسازی ذهنی روش موثرتری بر افزایش تاب آوری در نوجوانان وابسته به مواد است.

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی به روش تحلیل رفتار متقابل بر کاهش سرخوردگی زناشویی و بهبود تعهد زناشویی در زوجین دارای تعارضات زناشویی انجام شد.روش: پژوهش در چارچوب یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری دو ماهه با گروه کنترل اجرا شد. جامعه پژوهش شامل تمامی زوجین دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان مهاباد در نیمه دوم سال 1398 بودند؛ به این منظور 30 زوج، با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه مساوی (هر کدام 15 زوج) جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 2 ساعته (هفته ای یک بار) زوج درمانی به شیوه تحلیل رفتار متقابل را دریافت کرد؛ اما گروه کنترل آموزشی ندید. جمع آوری داده ها به وسیله مقیاس سرخوردگی زناشویی (کایزر، 1993) و پرسشنامه تعهد زناشویی (آدامز و جونز، 1997) و پرسشنامه تعارض زناشویی (ثنایی ، براتی و بوستانی پور، 1387) بودند. داده ها با روش های خی دو، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS-24 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج آزمون خی دو نشان داد که گروه های آزمایش و کنترل از نظر سن، شغل، تحصیلات، تعداد فرزندان، مدت ازدواج و قصد طلاق تفاوت معناداری نداشتند (5/0<P). همچنین، نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر نشان داد تفاوت معنادار بین دو گروه در متغیرهای سرخوردگی و تعهد زناشویی و خرده مقیاس های مربوط به آنان با در نظر گرفتن زمان بندی ها (پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری) وجود دارد (05/0>P). نتایج در مرحله پیگیری پس از دو ماه نیز حفظ شد (05/0>P).نتیجه گیری: بر اساس نتایج، خانواده درمانگران و زوج درمانگران می توانند از روش تحلیل رفتار متقابل در کنار سایر روش های درمانی برای بهبود مشکلات و تعارضات زناشویی استفاده کنند.

امروزه توجه به رضایت و وفاداری مشتریان از مهم ترین عوامل رشد و توسعه صاحبان کسب وکارهاست که در این میان لزوم توجه به ارتباطات انسانی در امور بازاریابی خدماتی بین فرد ارائه کننده خدمات و مشتریان اهمیت فراوانی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه و مقایسه مهارت های ارتباطی مدیران و چرخه عمر مشتری در اماکن ورزشی خصوصی و دولتی بود. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، براساس روش توصیفی پیمایشی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تمامی مشتریان اماکن ورزشی خصوصی و دولتی استان البرز بودند، که به دلیل نامحدود بودن جامعه آماری 390 نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای و در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه مهارت های ارتباطی وکیلی (1391) و چرخه عمر مشتری واو و لی (2011) بود. در تجزیه وتحلیل استنباطی یافته ها به دلیل طبیعی بودن داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و همچنین برای مقایسه بین دو گروه خصوصی و دولتی از آزمون t دو نمونه مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که میان تمامی ابعاد مهارت های ارتباطی مدیران با چرخه عمر مشتری رابطه معنا دار مثبت وجود دارد، همچنین نتایج آزمون t نشان داد که در تمام ابعاد مهارت های ارتباطی و چرخه عمر مشتری در بین اماکن ورزشی خصوصی و دولتی برابر نبودند، در نتیجه به مدیران اماکن ورزشی پیشنهاد می شود به منظور افزایش چرخه عمر مشتریان توجه ویژه ای به مهارت های ارتباطی خود مبذول دارند.

زمینه: آمار پیمان شکنی زناشویی با توجه به تأثیرات منفی آن در جوامع مختلف رو به افزایش و امری نگران کننده است، خصوصا که در پیشینه های مرتبط با حوزه خیانت، پیمان شکنی زناشویی با کاهش سلامت روانشناختی پیوند خورده است؛ و اطلاع از خیانت همسر می تواند واکنش های منفی از جمله تعرض جسمانی، خودکشی یا حتی قتل را درپی داشته باشد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر بخشودگی و باورهای ارتباطی زوجین درگیر در پیمان شکنی زناشویی انجام شد. روش، روش پژوهش شبه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل زوج های در شُرف طلاق که به واسطه خیانت زناشویی به معاونت و پیشگیری دادگستری شهر کرمانشاه در سال 1398 مراجعه کرده بودند را تشکیل می داد. نمونه پژوهش شامل 24 زوج، که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر کدام 12 زوج) جایگزین شدند. شرکت کنندگان قبل و بعد از مداخله درمانی، پرسشنامه های بخشودگی (احتشام زاده و همکاران، 1389) و باورهای ارتباطی (آیدلسون و اپستین، 1982) را تکمیل کردند. مداخله زوج درمانی هیجان مدار به مدت 8 جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد. در این مدت گروه گواه هیچ مداخله درمانی دریافت نکرد. جهت آزمون فرضیه ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره با استفاده از نرم افزار SPSS-21 استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که زوج درمانی هیجان مدار می تواند به طور معناداری موجب افزایش بخشودگی و کاهش باورهای ارتباطی ناکارآمد زوجین دارای تجربه پیمان شکنی زناشویی گردد (0/001 p< ). نتیجه گیری: بر این اساس، زوج درمانی هیجان مدار می تواند به عنوان روشی مؤثر و کارآمد در افزایش بخشودگی و کاهش باورهای ناکارآمد زوجین توسط درمانگران مورد استفاده قرار گیرد و در نتیجه به بهبود روابط زناشویی کمک نماید. زوج درمانی هیجان مدار که به کمترین امکانات و تجهیزات و هزینه نیاز دارد مورد توجه زوجین دارای تجربه پیمان شکنی قرار گیرد، و درمانگران حوزه خانواده از این برنامه ها برای کاهش مشکلات زوجین دارای تجربه پیمان شکنی استفاده کنند.

پژوهش با هدف ساخت و اعتباریابی مقیاس اثرات روانی و اجتماعی ناشی از فاصله گذاری اجتماعی کوید۱۹ انجام شد. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی-داده بنیاد (روش آمیخته کمی و کیفی) میباشد. جامعه آماری بخش کیفی صاحبنظران روانشناسان، مشاوران کادر مشغول در بیمارستان میباشد. در بخش کمی نیز جامعه شامل کلیه خانواده های پرستاران بیمارستان های دولتی شهر کرمانشاه در سال 1400-1399 میباشند که تعداد آنها بیش از 500 نفر می باشد. حجم نمونه در روش کیفی برای به دست آوردن شاخص ها از صاحبنظران روانپزشکی، مشاوره و راهنمایی بیمارستانها به تعداد 20 نفر انتخاب شد و نظرخواهی شد. حجم نمونه در بخش کمی برای پر کردن پرسشنامه برای سنجش اعتباریابی پرسشنامه از 380پرستاریکه تحت تاثیر پیامدهای روانی فاصله گذاری اجتماعی در وضعیت دشوار کووید-19 بوده اند. برای بررسی اعتبار سازه نیاز به اجرای تحلیل عاملی بود ساخت ابزار از طریق مصاحبه و سپس کدگذاری و تحلیل مصاحبه ها و بر اساس مولفه های استخراج شده از مصاحبه ها، ابزاری متناسب با بافت ایرانی برای اندازه گیری تاثیر فاصله اجتماعی تنظیم شد. تعداد 16 سوال برای اندازه گیری چهار مؤلفه انسجام خانواده، تعارض زناشویی، اضطراب و ترس تهیه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل عاملی اکتشافی و با استفاده از نرم افزار آماری وایرماکس استفاده شد. نتایج نشان داد مقادیر جاصل از آزمون KMO نشان داد و میتوان داده ها را به یک سری مولفه پنهان (مکنون) زیربنایی و بنیادی تقلیل داد. نتیجه آزمون بارتلت نشان داد همبستگی بین گویه ها، ماتریس همسانی و واحد نمیباشد؛ یعنی از یک طرف بین گویه های داخل هر مولفه همبستگی بالایی وجود دارد و از طرف دیگر بین گویه های یک مولفه با گویه های مولفه دیگر، هیچگونه همبستگی مشاهده نمیشود. نتایج حاکی از ان بود مجموع مولفه های استخراج شده توانسته اند به میزان مطلوبی تغییرات هر گویه را تبیین کنند. سهم هر مولفه در تبیین واریانس پرسشنامه به صورت نزولی میباشد. مولفه اول بیشترین سهم (950/9) درصد با مقدار ویژه (971/3) و مولفه سوم کمترین سهم یعنی (609/8) درصد با مقدار ویژه (616/3) را در تبیین واریانس 17 گویه داشتند. سهم تبیین برای مولفه دوم (698/8) درصد با مقدار ویژه (677/3)، سهم تبیین برای مولفه دوم برابر با (698/8) با مقدار ویژه (677/3) بود. پایایی پرسشنامه از طریق آزمون آلفای کرونباخ 86/0 محاسبه شد.

هدف از این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی موانع واگذاری اماکن ورزشی با تاکید بر بند ج اصل 44 قانون اساسی ج.ا.ا بود. پژوهش از نظر ماهیت و هدف، کاربردی و از لحاظ تجزیه و تحلیل و نوع، کیفی-کمی بود. جامعه آماری این پژوهش را کارشناسان مرتبط با واگذاری اماکن ورزشی در وزارت ورزش و جوانان، سازمان خصوصی سازی، شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی، اساتید و پژوهشگران تشکیل دادند. در مرحله اول با انجام 15 مصاحبه، اشباع نظری حاصل شد. پرسشنامه محقق ساخته با 24 گویه طراحی و پایایی آن با آلفای کرونباخ 0.980 به تایید رسید. روایی صوری و محوایی پرسشنامه توسط 11 نفر از اساتید مورد تایید قرار گرفت. سپس پرسشنامه بین 80 نفر تقسیم شد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی، تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم و آزمون فریدمن با کمک دو نرم افزار Spss 25 و PLS3 استفاده شد. نتایج نشان داد به ترتیب موانع اقتصادی-مالی، فرهنگی-اجتماعی، ساختاری-سازمانی، حقوقی-قانونی و عقیدتی-سیاسی در اولویت های اول تا پنجم قرار می گیرند. در ادامه زیرمولفه های هر یک از موانع نیز رتبه بندی شدند.

همان طورکه ورزش مشهور و فراگیر می شود، به همان اندازه دخالت سیاستمداران و حکومت ها در ورزش افزایش می یابد. هدف تحقیق حاضر، تبیین و تحلیل علل و پیامدهای ورود سیاسیون به ورزش ایران بود. کل فرایند تحقیق شامل دو مرحله است، مرحله اول پژوهش، تحقیق کیفی از نوع نظریه برخاسته از داده ها (با استفاده از ابزار مصاحبه و مطالعه مقالات، اسناد و مدارک)، مرحله دوم پژوهش، تحقیق کمی از نوع توصیفی- تحلیلی (با استفاده از روش دلفی و AHP). جامعه آماری پژوهش عبارت بود از کلیه مدیران که سابقه حضور در هیأت رئیسه های وزارت ورزش و جوانان (سازمان تربیت بدنی سابق)، کمیته ملی المپیک، فدراسیون های ورزشی به همراه نخبگان دانشگاهی (حداقل در سطح مدیر کل ورزش و جوانان استان سابقه مدیریتی داشتند) را داشتند. در مرحله کیفی از نظرهای 18 نفر از افراد، در قالب 22 مصاحبه (برخی افراد بیش از یک بار مورد مصاحبه قرار گرفتند) استفاده شد و زمانی که موضوع به حد اشباع نظری رسید، فرایند جمع آوری یافته ها پایان یافت. پس از پایان مرحله اول پژوهش، 56 متغیر مربوط به هدف تحقیق شناسایی شد. نتایج نشان داد شهرت و انگیزه های انتخابی از دیدگاه نخبگان مهم ترین علل ورود مدیران سیاسی به عرصه ورزش ایران است. همچنین توسعه زیرساخت ها و افزایش هرج و مرج در ورزش از مهم ترین پیامدهای مثبت و منفی ورود مدیران سیاسی به عرصه ورزش ایران است.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی زوج درمانی راه حل مدار و هیجان مدار بر بخشودگی، عملکرد جنسی و باورهای ارتباطی زوج های دارای تجربه خیانت زناشویی شهر کرمانشاه انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل زوج های در شُرف طلاق که دارای تجربه خیانت زناشویی شهر کرمانشاه در سال 1398 بودند را تشکیل می داد. نمونه پژوهش شامل 36 زوج بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر کدام 12 زوج) جایگزین شدند. شرکت کنندگان قبل و بعد از مداخله، پرسشنامه های بخشودگی (FFS) (احتشام زاده و همکاران، 1389)، عملکرد جنسی زنان (FSFI) (روزن و همکاران، 2000)، سلامت جنسی مردان (MSHQ) (روزن و همکاران، 2004) و باورهای ارتباطی (CBQ) (آیدلسون و اپستین، 1982) را تکمیل کردند. برنامه آموزش زوج درمانی راه حل مدار و زوج درمانی هیجان مدار به مدت 8 جلسه، هر جلسه به مدت 90 دقیقه و یک بار در هفته برای دو گروه آزمایش اجرا شد. گروه گواه آموزشی دریافت نکرد. جهت آزمون فرضیه ها از آزمون تحلیل کوواریانس با آزمون تعقیبی بن فرونی استفاده شده است. یافته ها نشان داد که بین گروه های آزمایشی و گواه تفاوت معناداری وجود دارد (001/0p<)؛ به طور کُلی هر دو روش درمانی اثربخشی یکسانی داشتند. براین اساس، زوج درمانی راه حل مدار و هیجان مدار می تواند به عنوان روشی موثر و کارآمد در افزایش بخشودگی، عملکرد جنسی و کاهش باورهای ناکارآمد زوجین توسط درمانگران مورد استفاده قرار گیرد و در نتیجه به بهبود روابط زناشویی کمک نماید.

هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی زوج درمانی خود تنظیم گری _ دلبستگی بر تعهد زناشویی و عملکرد جنسی زنان دارای رابطه فرازناشویی بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود.جامعه آماری کلیه زنان دارای رابطه فرازناشویی مراجعه کننده به مرکز مشاوره ویژه زنان در شهرستان سنندج بود. با نمونه گیری در دسترس، 30 نفر انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (15نفره) گمارده شدند. پرسشنامه های تعهد زناشویی (آدامز و جونز، 1997) و عملکرد جنسی زنان (روزن، گراندون، مایرز و هاتی، 2004) استفاده شد. برای گروه آزمایش برنامه زوج درمانی خود تنظیم گری _ دلبستگی سپهوند، رسول زاده، طباطبایی، بشارت و الهیاری (1393) طی 8 جلسه 90 دقیقه ای، یکبار در هفته اجرا و داده ها با آزمون تحلیل واریانس آمیخته تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که زوج درمانی خود تنظیم گری _ دلبستگی بر بهبود تعهد زناشویی و عملکرد جنسی زنان دارای رابطه فرازناشویی اثربخش بود. و این اثربخشی در مرحله پیگیری ماندگار بود (001/ P< ). نتیجه گیری: رویکرد زوج درمانی خود تنظیم گری _ دلبستگی با کمک به زنان برای رسیدن به سازگاری بیشتر در روابط، گفتگو و مذاکره، افزایش توانایی تعامل می تواند تعهد زناشویی و عملکرد جنسی را در زنان دارای رابطه فرازناشویی بهبود بخشد.

هدف : ازدواج به عنوان یکی از رویدادهای مهم زندگی است که بیشتر ما برای تشکیل خانواده از این رویداد مهم استقبال میکنیم ازدواج چه در سنت وچه در فرهنگ امری پسندیده و نیکوست. هدف پژوهش حاضر ارائه مدل علی ازدواج موفق بر اساس سبک های دلبستگی، ویژگی های شخصیتی با میانجیگری تمایزیافتگی می باشد. روش : حجم نمونه ای برابر 500 زوج از زوجین شهرستان خوی به شیوه دردسترس و با لحاظ نمودن ملاک های ورود به پژوهش انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه سبک های دلبستگی، ویژگی های شخصیتی، تمایزیافتگی، عملکرد خانواده و رضایت زناشویی جمع آوری و بااستفاده از معادلات ساختاری مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت یافته ها : یافته ها حاکی از آن است که بیشترین تأثیر مستقیم بر ازدواج موفق از سوی تمایزیافتگی با تأثیرپذیری 379/0 می باشد و کمترین میزان تأثیرپذیری نیز برون گرایی با میزان 266/0- می باشد. که اگر فرد دارای تمایزیافتگی بالایی باشد یا بیاموزد آن را ارتقاء بخشد، حتی در صورت داشتن ویژگی های شخصیتی ناهمخوان نیز با پذیرش و مدیریت برخورد نموده به جای گیرکردن در تغییر خود یا طرف مقابل تمام انرژی خود را صرف حل مسئله زندگی زناشویی کرده و دلبستگی ایمن زوجی ایجاد می شود. در عین حفظ فردیت، زوج به "ماشدن" مطلوب در ازدواجی موفق می رسند.

هدف: این پژوهش تحلیل ساختاری روابط نشاط ذهنی و درگیری تحصیلی با میانجیگری نگرش نسبت به مدرسه و ادراک حمایت اجتماعی معلم بوده است. روش: پژوهش توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی و مدل معادلات ساختاری بود.جامعه آماری پژوهش را همه دانش آموزان سال سوم دوره دوم متوسطه شهر کرمانشاه تشکیل دادند که در سال تحصیلی 98-97 مشغول به تحصیل بودند. از این جامعه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 650 نفر از دانش آموزان انتخاب شدند. پرسشنامه های درگیری تحصیلی ریو(2013)،نشاط ذهنی رایان و فردریک(1997)، نگرش به مدرسه مک کوچ و سیگل(2002)و ادراک حمایت اجتماعی الیوت و همکاران(2001) به عنوان ابزارهای سنجش مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده ها با دو نرم افزار اس پی اس اس نوزده و اموس انجام شد. یافته ها: بیانگر تاثیر غیرمستقیم و معنادار نشاط ذهنی بردرگیری تحصیلی از طریق نگرش به مدرسه و ادراک حمایت اجتماعی معلم بود.به عبارت دیگر، یافته ها نشان داد که نشاط ذهنی برنگرش به مدرسه و ادراک حمایت اجتماعی معلم و این دو متغیر بر درگیری تحصیلی اثر مستقیم و معنی داری دارند. همچنین ادراک حمایت اجتماعی معلم بر نگرش به مدرسه و درگیری تحصیلی؛و نگرش به مدرسه بر درگیری تحصیلی نیز تاثیر مستقیم و معنی داری می گذارد. نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد که نشاط ذهنی می تواند پیش بین مناسبی برای درگیری تحصیلی دانش آموزان از طریق ادراک حمایت اجتماعی معلم و نگرش به مدرسه آنها باشد. بنابراین، با افزایش این سه متغیر می توان درگیری تحصیلی دانش آموزان را نیز افزایش داد.

زمینه و هدف: بخشودگی زناشویی یکی از مهم ترین عوامل مؤثر در رضایت زناشویی و به عنوان متغیری مؤثر در حل تعارضات زناشویی و افزایش رضایت زناشویی در نظر گرفته می شود. هدف اصلی این پژوهش، تدوین مدل علّی بخشودگی زناشویی بر اساس هوش هیجانی و هوش معنوی با نقش واسطه ای تمایزیافتگی زوجین بوده است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع همبستگی به شیوه معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل زنان متأهل 25 تا 45 ساله شهر همدان بوده که از بین آن ها تعداد 408 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. همه آن ها پرسشنامه های بخشش زناشویی، هوش معنوی، هوش هیجانی و تمایزیافتگی زوجین را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از آزمون معادلات ساختاری به کمک نرم افزار PLS استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد بین هوش هیجانی (102/0) و هوش معنوی (286/0) زوجین با بخشودگی زناشویی رابطه مستقیم مثبت وجود دارد. مسیر رابطه بین هوش معنوی زوجین و سطح تمایزیافتگی آن ها مستقیم، منفی و معنی دار است (139/0-). همچنین مسیر رابطه بین سطح تمایزیافتگی (348/0-) و بخشودگی زناشویی زوجین مستقیم و رابطه بین دو متغیر منفی است. سطح تمایزیافتگی زوجین بر رابطه بین هوش هیجانی و بخشودگی زناشویی (07/0-) و همچنین رابطه بین هوش معنوی و بخشودگی زناشویی (048/0) زوجین اثر میانجیگری دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت مدل علی بخشودگی زناشویی بر اساس هوش هیجانی و هوش معنوی با نقش واسطه ای تمایزیافتگی از برازش خوبی برخوردار است و لذا آگاهی مشاوران، روانشناسان و متخصصان از این متغیرها می تواند کمک کننده باشد.

همزمان با ورود جامعه ایرانی به نظام مدرن، نهاد خانواده و ازدواج تحولات مهمی را از سر گذرانده است ازجمله این تحولات، افزایش رابطه دوستی قبل از ازدواج است. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه سبک های دلبستگی و سطح تمایزیافتگی در دانشجویان متأهل دارای رابطه و فاقد رابطه قبل از ازدواج و نحوه نگرش آنان نسبت به ازدواج بود. روش پژوهش حاضریک مطالعه توصیفی از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه پژوهش شامل تمامی دانشجویان متأهل دانشگاه ازاد اسلامی کرمانشاه درسال 1397-98 (براساس آمار دانشگاه حدوداً 2000 نفر) که باتوجه به روش پژوهش از میان آنان به روش نمونه گیری هدفمند تعداد 80 نفر در دوگروه دارای تجربه رابطه قبل از ازدواج (40نفر) وفاقد تجربه رابطه قبل از ازدواج (40نفر) به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. از پرسشنامه های دلبستگی بزرگسال کولینز و رید (1990)، تمایزیافتگی اسکورن و دندی (1998)و  نگرش به نحوه انتخاب همسر لارسون (1993) استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس ANOVA و توسط نرم افزار SPSS نسخه 25 انجام شد. نتایج حاکی از آن بود که درمیان دانشجویان متأهل دارای رابطه و فاقد رابطه قبل از ازدواج تفاوت معناداری میان سبک های دلبستگی و سطح تمایزیافتگی (05/0≤P) وجود ندارد. و همچنین در نحوه نگرش به انتخاب همسر در میان دانشجویان تفاوت معناداری وجود دارد (05/0≥P). می توان نتیجه گرفت روانشناسان و مشاوران در فرایندهای مشاوره ی قبل از ازدواج به میزان تمایزیافتگی و دلبستگی افراد و نحوه نگرش آنان نسبت به ازدواج توجه ویژه ای داشته باشند.

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی مدل پیش بینی پرخاشگری بر اساس الگوهای ارتباطی، انسجام خانوادگی و تمایزیافتگی با در نظر گرفتن نقش میانجی تاب آوری در نوجوانان پسر بود. روش پژوهش: روش این پژوهش توصیفی-همبستگی و از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند که تعداد 500 دانش آموز با روش خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003)، مقیاس پرخاشگری نواکو (1986)، پرسشنامه الگوهای ارتباطی ریچی و فیتزپاتریک (1990)، مقیاس تمایزیافتگی اسکورن و فریدلندر (1998) و مقیاس انسجام خانوادگی دیوید اچ. السون، جویس پورتنر و یوآو لاوی (1985) بود. برای تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای Amos استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون مدل مفهومی نشان داد شاخص های برازش مدل پژوهش در وضعیت مطلوبی قرار دارد (GFI=.95). الگوی ارتباطی گفت و شنود، انسجام خانوادگی و تمایزیافتگی اثر مستقیم منفی بر پرخاشگری داشتند (05/0=P)؛ اثر غیرمستقیم الگوی ارتباطی گفت و شنود، انسجام خانوادگی و تمایزیافتگی بر پرخاشگری نوجوانان به واسطه تاب آوری مورد تایید قرار گرفت (05/0=P). نتیجه گیری: شناخت عوامل زیربنایی پرخاشگری نه تنها باعث درک عمیق تر نوجوانان می شود، بلکه زمینه هایی را فراهم می آورد تا در طرح و برنامه ریزی ها و به کاربردن امکانات پرورشی و آموزشی، ویژگی ها و تفاوتهای آنان مورد توجه قرار گیرد و در نتیجه انتظاراتی مطابق و متناسب با سن، ویژگی ها و خصوصیات روانشناختی در نظر گرفته شود.