حسین دهقان

هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی زمینه  و عوامل موثر خانوادگی(سرمایه اقتصادی، سرمایه فرهنگی و سرمایه اجتماعی) بر انتخاب رشته دانش آموزان بود. روش: روش مطالعه در این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه واقع در منطقه 8 تهران در سال 95- 1394 بودند. جمعیت نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای و طبقه ای، متناسب با جنسیت شامل 355 نفر از دانش آموزان، با رعایت نسبت جنسی 178نفر پسر و 177نفر دختر بود ند.  ابزار سنجش، پرسشنامه محقق ساخته بود. به منظور برآورد پایایی ابزار سنجش از پیش آزمونی با جامعه آماری30 نفر بهره گرفته  شد و نتایج از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد و پایایی 0/8 بدست آمد. به منظور توصیف اطلاعات به دست آمده از فراوانی، درصد فراوانی، میانگین وشاخص پراکندگی انحراف معیار استفاده شد. برای آزمون فرضیه ها از آماره های همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس بهره گرفته شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که عوامل موثر خانوادگی (سرمایه اقتصادی، سرمایه فرهنگی و سرمایه اجتماعی) در بین دانش اموزان رشته های مختلف تفاوت معناداری داشت(p<0.05)نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق بین متغییرهای سرمایه اقتصادی، سرمایه فرهنگی و سرمایه اجتماعی با انتخاب رشته دانش آموزان رابطه وجود دارد و تغییر در هریک از آنها موجب تغییر در انتخاب رشته دانش آموزان می گردد.

در سال های اخیر، سازمان های مردم نهاد افزایش زیادی داشته است.این سازمان ها در حوزه های مختلف از جمله حمایت و بازتوانی اجتماعی معتادان فعالیت داشته اند. لذا این پژوهش با هدف پاسخ به این پرسش که «سازمان های مردم نهاد چه نقشی در بازتوانی معتادان بهبود یافته به جامعه دارند»، انجام شد. تحقیق حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لخاظ روش،کمی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه معتادان بهبود یافته و استفاده کننده از خدمات سازمان های مردم نهاد در شهر تهران بود. شیوه نمونه گیری، تصادفی ساده وحجم نمونه ۳۰۰ نفر بود. ابزارگردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد بود. نتایج آزمون همبستگی نشان داد بین میزان حمایت اجتماعی، ارضای نیازها، مشارکت اجتماعی و نظارت اجتماعی بر افزایش بازتوانی اجتماعی معتادان، رابطه معنادار مستقیمی وجود دارد. یافته ها نشان داد که بین سازمان های مردم نهاد و بازتوانی اجتماعی، همبستگی مثبت و معنی دار (۵۳۲/۰) وجود دارد.این امر بیانگر این است که هر چه میزان خدمات و حمایت های ارائه شده توسط این سازمان ها افزایش یابد، بازتوانی اجتماعی نیز بهبود می یابد. همچنین، همبستگی مثبت و معنی داری که بین حمایت اجتماعی (۴۳۲/۰)،کنترل اجتماعی (۴۲۱/۰)، ارضای نیازها (۲۹۶/۰) و مشارکت اجتماعی (۳۵۴/۰) با بازتوانی اجتماعی وجود دارد،نشان دهنده این است که افزایش هر یک از این متغیرها می تواند به بهبود بازتوانی اجتماعی کمک کند. ضریب بتای ۰.۴۵۳ برای سازمان های مردم نهاد به این معنی است که این متغیر تأثیر مثبت بر بازتوانی اجتماعی دارد. درنتیجه می توان گفت سازمان های مردم نهاد با ایجاد شبکه های حمایتی، فراهم کردن امکانات برای ارضای نیازهای اساسی معتادان بهبود یافته و ارتقای فرصت های مشارکت اجتماعی، بستری مناسب برای بازتوانی اجتماعی فراهم می کند.