طاهر بهلکه

هدف از پژوهش حاضر، تبیین مدل ابعاد اجتماعی موثر بر توسعه روانشناسی سیاسی در ورزش بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از حیث ماهیت توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه متخصصین و خبرگان حوزه روانشناسی، حوزه علوم سیاسی، خبرگان حوزه جامعه شناسی و مدیریت ورزشی، ارکان ورزش (وزارت ورزش، مدیران، مربیان، ورزشکاران و داوران ورزشی) و اساتید و محققین دانشگاهی که در حوزه تخصصی روانشناسی سیاسی ورزش فعالیت داشتند. نمونه آماری با استفاده از روش هدفمند دردسترس انتخاب شدند (375 نفر). جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد و روایی صوری پرسشنامه توسط صاحب نظران (9 نفر)، تائید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (91/0) و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی برازش مدل از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار PLS3-SPSS24 استفاده شده است. نتایج نشان داد که ابعاد راهبردها بر پیامدها با مقدار (761/0) بیشترین تاثیر و شرایط علی بر پدیده اصلی با مقدار (313/0)، شرایط زمینه ای بر پدیده اصلی با مقدار (760/0)، پدیده اصلی بر راهبردها با مقدار (519/0) و شرایط مداخله گر بر پدیده اصلی با مقدار (449/0)، دارای نقش مستقیم و معنی داری در تبیین مدل ابعاد اجتماعی موثر بر توسعه روانشناسی سیاسی در ورزش بودند. به طور کلی، بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت که توجه به عوامل اجتماعی، مهارت های روانشناسی و توانمندسازی مهارت های ادراکی و مهارت مدیران سیاسی - ورزشی می تواند به پیامدهای مطلوب ابعاد اجتماعی موثر بر توسعه ای روانشناسی سیاسی ورزش در ایران بیانجامد.

هدف از تحقیق حاضر شناسایی و اولویت بندی مولفه های توسعه اثربخشی مدیران سازمان های ورزشی بود. روش انجام پژوهش، آمیخته (در بخش کیفی، روش دلفی کلاسیک تعدیل شده و در بخش کمی، توصیفی- تحلیلی) بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل مدیران سطوح عالی ورزش کشور بودند که از بین آن ها نمونه تحقیق به شیوه هدفمند و در دسترس به تعداد 30 نفر انتخاب شدند. جامعه آماری در بخش کمی شامل مدیران وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک، مدیران کل ورزش و جوانان استان ها، مدیران فدراسیون های ورزشی، روسای هیأت های ورزشی استان ها و مدیران ادارات ورزش و جوانان شهرستان ها به تعداد 2079 نفر بودند که نمونه ها به شیوه نمونه گیری تصادفی- طبقه ای به تعداد 314 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی، مصاحبه و در بخش کمی، پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود. روایی پرسش نامه با نظر 8 نفر از اساتید مدیریت ورزشی تأیید شد. پایایی پرسش نامه نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (83/0 = α) به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی به کمک نرم افزار اس.پی.اس.اس. نسخه 20 انجام شد و نیز تحلیل عامل تأییدی به کمک نرم افزار لیزرل نسخه 5/8 انجام گرفت. بر اساس نتایج، پنج مؤلفه برای توسعه اثربخشی مدیران ورزش شناسایی شد که به ترتیب اولویت عبارت بودند از توسعه مهارت های فردی (927/0)، توسعه حمایت های محیطی (864/0)، توسعه رفتار سازمانی (861/0)، توسعه علمی (725/0) و توسعه ویژگی های شخصیتی (682/0). با توجه به یافته های تحقیق، تقویت مهارت های شناسایی شده در مدیران سازمان های ورزشی می تواند میزان اثربخشی آنان را افزایش دهد.

هدف از انجام این پژوهش، آزمون مدل عملیاتی نقش میانجی چابکی سازمانی و نوآوری سازمانی در رابطه علی سرمایه فکری با کارآفرینی سازمانی در وزارت ورزش و جوانان بود. روش پژوهش بنا بر ماهیت داده ها از نوع کمی، بر اساس اهداف از نوع کاربردی و به لحاظ روش گردآوری داده ها جزو پژوهش های همبستگی- پیمایشی با رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل 890 کارمند وزارت ورزش و جوانان بودند که بر اساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان، 268 نفر از آنان به عنوان نمونه به صورت تصادفی انتخاب شدند. در این پژوهش برای گردآوری داده ها از چهار پرسشنامه «سرمایه فکری» بونیتس (2000)، پرسشنامه «چابکی سازمانی» شریفی و ژانگ (1999)، پرسشنامه «نوآوری سازمانی» ناسوشن (2011) و پرسشنامه «کارآفرینی سازمانی» براون (1997) استفاده شد. نتایج تحلیل مسیر در نرم افزار لیزرل با استفاده از آزمون سوبل برای تعیین اثرات ویژه غیرمستقیم نشان داد که چابکی سازمانی نقش میانجی معنی داری در رابطه بین سرمایه فکری و کارآفرینی سازمانی در وزارت ورزش و جوانان دارد و نوآوری سازمانی از نقش میانجی معنی داری در رابطه بین سرمایه فکری و کارآفرینی سازمانی در وزارت ورزش و جوانان برخوردار است. تبین مدل پژوهش نشان از اهمیت بسیار زیاد متغیرهای سرمایه فکری، چابکی سازمانی، نوآوری و همچنین کارآفرینی سازمانی دارد که در یک سازمان و محیط کاری می تواند در پیشبرد اهداف آن سازمان و واحد کاری نقش بسزایی داشته باشند و منجر به عملکرد بهتر شوند. 

هدف از این پژوهش، تحلیل نقش تشویقی رسانه های جمعی در سوت زنی سازمانی کارکنان (مورد مطالعه: سازمان های ورزشی ایران) می باشد. روش پژوهش از نوع کیفی و با رویکرد تحلیل مضمون می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل پژوهشگران و اساتید دانشگاهی (حداقل دو پژوهش در زمینه اخلاق سازمانی، سوت زدن سازمانی، افشاگری سازمانی و سایر متغیرهای مرتبط)، مدیران حال حاضر و سابق سازمان های ورزشی (باسابقه مدیریتی بیش از 5 سال) و مدیران روابط عمومی سازمان های ورزشی بود. نمونه آماری بر مبنای رسیدن به اشباع نظری به صورت روش هدفمند برآورد و نمونه گیری شد (21 نفر). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظام مند و مصاحبه های اکتشافی نیمه ساختارمند بود. روایی ابزار بر اساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تأیید گردید. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل و تفسیر مصاحبه خبرگان نشان داد که مؤلفه های رسانه های جمعی شامل سرعت، استقلال، شفافیت و فراگیری و مؤلفه های سوت زنی در سازمان های ورزشی شامل درون سازمانی، برون سازمان و موارد افشاگری می باشد. با بهره گیری از ظرفیت های رسانه های جمعی می توان سوت زنی در سازمان های ورزشی را افزایش داد.