هدف از پژوهش حاضر، بررسی رفتارهای شناختی و اجتماعی هواداران و تأثیر این رفتارها بر میزان اشتیاق آن ها برای حضور در ورزشگاه بود. روش پژوهش، به لحاظ هدف کاربردی و از حیث نوع در دسته پژوهش های توصیفی- همبستگی قرار دارد و مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری است. در این خصوص، 384 نفر از تماشاگران تیم های ورزشی لیگ های برتر رشته های تیمی و انفرادی ایران، براساس حجم جامعه ی نامعلوم و با استفاده از جدول مورگان و به طور تصادفی، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش، از 3 پرسشنامه استاندارد اشتیاق هواداران (یوشیدا و همکاران، 2014)، رفتارهای اجتماعی (تریل و همکاران، 2005)، و رفتارهای شناختی (عواطف مثبت، مازودیر و همکاران، 2011؛ بروز احساسات، تریل و همکاران، 2012) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که بین رفتارهای شناختی و مؤلفه های آن با اشتیاق هواداران و بین رفتارهای اجتماعی با اشتیاق هواداران رابطه ی مثبت و معنی داری (05/0P<)، وجود دارد. همچنین، مشخص شد که رفتارهای شناختی و اجتماعی به ترتیب به میزان 36/0 و 46/0 توانایی پیش بینی اشتیاق هواداران را دارند. در نهایت، مدل معادلات ساختاری متغیرهای پژوهش نشان داد که رفتارهای شناختی و اجتماعی، بر اشتیاق هواداران برای حضور در ورزشگاه تأثیرگذار بوده و مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. در نهایت، با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت که رفتارهای شناختی و اجتماعی هواداران بر اشتیاق آن ها برای حضور در ورزشگاه تأثیر داشته و موجب بازگشت و حضور مجدد این افراد برای تماشای مسابقات ورزشی در ورزشگاه، می شوند.
