هدف این پژوهش بررسی تأثیر مهارت های ارتباطی و کاربرد فناوری اطلاعات در نگرش سازمانی اعضای هیأت علمی و مدعو تربیت بدنی آموزشکده های سما بود. روش تحقیق حاضر از نظر استراتژی توصیفی، از نظر مسیر اجرا پیمایشی و از نوع تحقیقات علی است که به صورت میدانی انجام گرفت. نمونه آماری هیأت علمی برابر با جامعه آماری (60 نفر) بود و 250 نفر از مدرسان مدعو با استفاده از نمونه گیری خوشه ای و جدول مورگان انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه های استاندارد مهارت های ارتباطی )بارتون جی، 2006)، کاربرد فناوری اطلاعات (قاسمی و همکاران، 2012)، رضایت شغلی (سوسان، 2003) و تعهد سازمانی (لینا و همکاران، 2007) بودند. پایایی از روش ضریب آلفای کرونباخ برای هر کدام از پرسشنامه ها به ترتیب 84/0،73/0، 84/. و 88/0 محاسبه شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل عاملی و معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل استفاده شد. نتایج نشان داد مهارت های ارتباطی بر نگرش سازمانی با تبیین نقش میانجی فناوری اطلاعات، تأثیر مثبت و معناداری دارد، ضریب معناداری تأثیر مهارت های ارتباطی بر نگرش سازمانی، مهارت های ارتباطی بر فناوری اطلاعات و فناوری اطلاعات بر نگرش سازمانی به ترتیب 40/5، 92/10 و 82/8 بود و میانگین سطح مهارت های ارتباطی، کلامی، مهارت های شنود، مهارت های بازخورد، سطح کاربرد فناوری اطلاعات اعضای هیأت علمی رسمی و مدعو تربیت بدنی آموزشکده های سما کشور با میانگین توزیع طبیعی تفاوت معناداری ندارد. همچنین مهارت های ارتباطی کلامی، شنود و بازخورد با تبیین نقش فناوری اطلاعات، تأثیر مثبت و معناداری بر نگرش سازمانی دارند. نتیجه کلی تحقیق نشان داد که چنانچه مهارت های ارتباطی با مزایای بهره گیری از فناوری های اطلاعات ترکیب شود، قادر است اثربخشی فزاینده ای در فرایند جهت دهی نگرش سازمانی اعضای سازمان به همراه داشته باشد. بنابراین به مدیران سازمان پیشنهاد می شود به منظور تسهیل و سرعت بخشی به تغییر نگرش سازمانی اعضا، در کنار برگزاری دوره های بازآموزی و تقویت مهارت های ارتباطی، به ایجاد زیرساخت های مرتبط با فناوری اطلاعات همت گمارند.
